Parusavedi, Alchemist in Telugu, పరుసవేది. [PDF]

Citation preview

పరుసవేది



పాలో కొయిలో



ఇంగ్లీషు అనువాదం: అలాన్ ఆర్ క్ాీర్్ తెలుగు అనువాదం: క్ె. సురేష్



మంచి పుస్త కం



1



:



పో రుిగ్లసు మూలం రచయిత



:



ఆంగీ మూలం



ఓ అల్మిసాు



Original Portuguese Title : O Aquimista by Paulo Coelho



పాలో క్ొయిలో



English Title : The Alchemist



:



Translated by : Alan R. Clarke



ది ఆలక్మిస్టు



:



ఇంగ్లీషు అనువాదం



అలాన్ ఆర్ క్ాీర్్



Telugu Title : Parusavedi Translated by : K. Suresh



పరుస్వేది అనువాదం:



క్ె. సురేష్



© 1998 by Paulo Coelho. This edition was published by an arrangement with Sant Jordi Asociados, Barcelona, Spain. All Rights Reserved, www.paulocoelho.com మొదటి ముదరణ



ఆగసుు, 2007



క్ాపీలు :



3000



రెండవ ముదరణ



మారచి, 2008



క్ాపీలు :



2000



మూడవ ముదరణ



జనవరచ, 2009



క్ాపీలు :



2000



నాలగ వ ముదరణ



ఏపరరల్, 2010



క్ాపీలు :



2000



ఐదవ ముదరణ



ఏపరరల్, 2011



క్ాపీలు :



1000



eBook: kinige.com, May 2012 వెల: రూ. 90/పరచురణ, పరతులకు:



మంచి పుస్త కం,



12-13-439, వీధి నం.1 తారాాక, సరక్ందారబాద్



–



ఫో ను: 94907 46614



500 017.



Email: [email protected] Website: www.manchipustakam.in సో ల్ డిసు బ ర ి ూూటర్



నవోదయ బుక్ హౌస్,



ఆరూ సమాజ్ ఎదురుగ్ా, క్ాచిగూడ, హైదరాబాద్ ఫో ను: 2465 2387



2



జీవనగమయాల వెై పు..... రోజువారల



జీవితంలోని



సమసూల



పరచష్ా్రం



క్ోసమో, జఞాన



సముపారజన



క్ోసమో, నిరంతరం పేరుకుపో యిే విసుగుని బదద లు క్ొటు డం క్ోసమో సాహితాూనిా ఆశ్రయించే పాఠకులక్ తనదెన ై తతవదరశనం చేయించి విశ్వతతావనిా అరథం చేసూ త సమాజ



సవభావానిా



పరచణామానిక్



అవగ్ాహన



క్ావలసరన



చేసుక్ోడానిక్



మారాగనిా



సుగమం



అవక్ాశ్ం చేయడమే



ఇసత ూ



సీవయ



సాహితూ



పరధాన



పరయోజనం. మన బలహీనతలను రెచిగ్ొడుతూ, భ్రమలలో జోక్ొడుతూ, భ్దరతా రాహితాూల విముక్ూ క్ోసం అవిటి టిరకు్లనీ, నిరలజవమైన మారాగంతరాలనీ అందించే సాహితూంతో పుసూ క్ాల సంత విలవిలలాడుతోంది. ఈ విష్ాద సందరాాన మానవ తతావనీా సరళంగ్ా, సహజంగ్ా అరధం చేసూ త, వాటి మధ్ూ ఉనా అనుసంధానతని విపులంగ్ా విశ్దీకరచసూ త తెలుగు సాహితూ రంగంలోక్ "పరుసవేది" పరవేశంచడం మనందరచక్ీ మహదానందం. ఈ చరాచర సృష్రులోని అంశాలనీా ఒక అనుసంధానంతో ఒక్ే అసరథ తవంగ్ా పనిచేసూ త ఉంటాయనా "సృష్రు ఏకతవ” సతతారనిా ఆధారంగ్ా ఎంచుకుని ఈ కథ సాగడం గ్ొపప విశేషం. క్ొరుకుడు పడని తతవ చరిలు లేకుండా, కదనకుతూహల రాగంలో



ఒక



కళాతమక



దరశనంగ్ా



కథని



నడపడం



రచయిత



చేసన ర



గ్ొపప



ఫలవంతమైన సాహసం. కథానాయకుడు శాంటియాగ్ోతో పాటు పాఠకులుగ్ా మనమూ పరయాణిసూ త గ్ొరెరలక్



పుసూ క్ాలు



పంచుక్ోవడంలోనత,



చదివి ఎడారచతో



వినిపరంచడంలోనత, మాటాీడడంలోనత



వాటితో ఉనా



కషు సుఖాలని



ఔచితాూనిా



అరధం



చేసుకుంటాం. సృష్రుతల్లీ ఆత్మమక అంశ్లుగ్ా ఎరుకబదధ మన ై సపృహతో మన జీవన గమాూలవప ై ు సాగ్చపో యిే కరమంలో మనందరచక్ీ పరధాన పరత్మబంధ్కంగ్ా ఎదురయిేూ 3



మన "గుంపు - మౌఢ్ాూనిా (Mob dogma ని)” బదద లు క్ొటుుక్ోవడం ఎలాగ్ో అవగ్ాహనక్ తెచుికుంటాం. పరకృత్మలో ఉనా వనరుల్నా, జఞాన సంపదల్నా మన జీవన సందరాాలలోక్ సునాయాసంగ్ా పరవహింపచేసుక్ోవడం ఎలాగ్ో నేరుికుంటాం. శాశ్వతం అనుకునా సంపదలు కరచగ్చపో యిన వేళ.... నితూం అనుకునా ఆత్మమయ



బంధాలు



వాళళమ,ై



అనామకులుగ్ా



ఆతమశ్క్ూ ని



పరపంచంలో మనం



పరయోగ్చంచడం



సందరాాలని



కల్లసరపో యిన



అనే



సుసంపనాం



వేళ.... అనీా



మిగ్చల్లపో యిన అమాయకపు



చేసుకునే



తక్షణ



పో గ్ొటుుకునా



వేళ..... సాహసాల పరత్మభ్ల్లా



అనాలోచితంగ్ా లోనించే



జీవన



సృష్రుంచుక్ోవడంలో



నిపుణులమౌతాం. ఒక్ే కపుప క్ంద జీవిసత ూ ఒకరచక్ొకరం అరధంక్ాని సమాజ భాషలో జనమంతా మాటాీడుకుంటూ



ఉండే



సరథత్మ



నుండీ



సృష్రులోని



పరత్మ



అంశ్తోను



సంభాష్రంచి



సపందింపచేసుక్ోగల్లగ్చన "విశ్వ భాష” సాథయిక్ ఎదిగ్ప చ ో తాం. పాఠకజనమక్ ఇంతకనాా సారథకత ఏం క్ావాల్ల? మతాలలో అందుక్ోలేక



ఇమడలేక



సీవయపేరరచత



జనబాహుళాూనిా



సులువైన,



సహజమైన



అయోమయాలతో,



అవసథ పెటు ట



ఆధాూత్మమక



ఆధాూత్మమక



గందరగ్ోళాలతో



గురువులక్ీ,



అదుాతానిా అవసథ పడుతూ,



అమాయక



ఆధాూత్మమక



విదాూరుథలక్ీ...., అభాూసులక్ీ ఈ పుసూ కం గ్ొపప కనువిపుప. తరా్లక్ీ, హేతుబదధ తక్ీ, ఇందిరయాల గరహింపుక్ీ.... కుదరనీ, అందనీ నిశత, నిగూఢ సాథయిలో అసలకైన మౌల్లక పరజాలనీా... గుపూ నిరామణంగ్ా.... నలక్ొని ఉంటాయనీ, ఈ పరకటితమౌతాయని



పరజాలు అరథం



సందరోాచితంగ్ా చేసుక్ోకపో తే



వూకూ నిరామణాలుగ్ా.... నిండెైన



పరచణామానిక్



నైపుణాూలుగ్ా దతరమ,ై మన



సంకలప వాసూ వాలను సపృష్రుంచుక్ోవడంలో విఫలమౌతాయని మనక్ అరథం చేయడమే ఈ రచన యొక్ పరధాన గమూం. 4



తను



పరచణామం



చెందకుండా



పరచసరాలలోని



ఏ



అంశానిా



మానవుడు



పరచణామం చెందించలేడనా అదుాత వాసూ వానిా పరుసవేదాతమకంగ్ా వివరచంచడానిక్ రచయిత చేసన ర పరయతాం అసమానూం. సీసం నుంచి బంగ్ారానిా తయారు చేసే విధానానిా "పరుసవేది”, “పరుసవేదం” అని అంటారు. బంగ్ారం మీద ఆశ్తో పరత్మ నాగరచకతలోనత, పరత్మ తరంలోనత ఈ పరయతాం సాగ్చ సాగ్చ వఫ ై లాూలతోనే ముగుసత ూ ఉంటుంది. వూక్ూ తన ముతక ధ్రామలని పరచహరచంచుకుని సునిశత ధ్రామలలోక్ అంటట ఉనాత చెత ై నాూలలోక్ ఎపుపడు ఎదుగుతాడో .... అపుపడు... బంగ్ారంలా మారచన తనక్.... సీసం నుంచే బంగ్ారం చేయడం అనే పరుసవేద విదూ ఎలా స ంతం అవుతుందో , మన చరచతల ర ోనత ఈ పుసూ కంలోనత నిరూపరతమైన సరథరమన ై శాశ్వత వాసూ వం. సంపూరణమైన



సంసరదధతతో,



వినమర



సమరపణతో,



సృష్రుతతావనిా



సాక్షాత్రచంపచేసుక్ోవడమే గమూమైనపుపడు, అది ఇసకరేణువయినా ఆ సాక్షాతా్రం కుదురుతుందనా



మహతూ ర



వాసూ వానిా



నొక్్చెపపడంలో



రచయిత



ఉదేదశ్ం



మానవుణిణ ఒక సతక్షమ సృష్రుగ్ా లేదా అధిసతక్షమ సృష్రుగ్ా అరధం చెయూడమే. విశావతమ పుసూ క్ానిా



అంశ్గ్ా



మానవుడిక్



అనువదింపచేస,ర పరచురచంచి



పటాుభిష్ేకం తెలుగు



చేసరన



పాఠకులక్



అపురూపమైన అందించిన



ఈ



"మంచి



పుసూ కం” సాహసం మన కథానాయకుడి సాహసానిక్ ఏ మాతరం త్మసరపో యింది క్ాదు. 30 ఆగస్టు , 2007 హైదరాబాద్ – 60



వి. రామచందరరావు చెైరమన్: అభ్య్ ఇంటరేాషనల్ ఎక్ాడమీ



ఆఫ్



హయూమన్



లకఫ్ ై



టెక్ాాలజీ 5



6



మొదటి భాగం



7



ఆ యువకుడి పేరు శాంటియాగ్ో. అతడు తన గ్ొరెరల మందతో పాడుబడడ క్ెరైసూవ మందిరానిా చేరుకునే సరచక్ సంధ్ూ చీకటు ీ అలుముకుంటునాాయి. ఆ మందిరం కపుప చాలా ఏళళ క్రతమే కూల్లపో యింది. పవితర పాతరలు, ఇతర సామాగ్చర పెటు ి ఉండే గదిలో ఇపుపడొ క పెదద అంజూర చెటు ు ఉంది. ఆ రాత్మరక్ అక్డ గడుపుదామని యువకుడు అనుకునాాడు. పాడుబడడ గ్ేటు నుంచి గ్ొరెరలనీా లోపల్లక్ వచాియో లేదో చతసుకునాాడు. ఆ తరువాత రాత్మరపూట మంద చెలీ ాచెదురు క్ాకుండా ఉండటానిక్ గ్ేటుక్ అడడ ంగ్ా చెక్ పలక ఉంచాడు. ఆ పారంతంలో తోడేళళళ లేవు. క్ానీ ఓసారచ ఒక గ్ొరెర రాత్మర ఎటో వళ్ళళపో వటంతో ఆ మరునాడంతా యువకుడిక్ దానిని వతకటం సరచపో యింది. నేలను తన చల్లచొక్ా్తో శుభ్రం చేస,ర చదవటం పూరచూచస ే రన పుసూ క్ానిా దిండుగ్ా చేసుకుని యువకుడు నిదరక్ ఉపకరమించాడు. ఇంక్ా పెదద పుసూ క్ాలు చదవటం మొదలు పెటు ాలనీ, వాటిని చదవటానిక్ ఎకు్వ సమయం పడుతుందనీ, అదీగ్ాక అవి దిండుగ్ా మరచంత బాగుంటాయి అని తనలో తాను అనుకునాాడు. యువకుడు మేలుకునేసరచక్ ఇంక్ా చీకటిగ్ానే ఉంది. కూల్లన కపుపలోంచి ఆక్ాశ్ంలో చుక్లు కనిపరసూ త ఉనాాయి. ఇంక్ాసేపు పడుకుంటట బాగుంటుంది అనుకునాాడు. వారం ముందు వచిిన కలే ఈ రోజు కూడా వచిింది. ఈసారచ కూడా కల పూరచూ క్ాకుండానే మలకువ వచేిసరంది. యువకుడు లేచి చేత్మ కరరను త్మసుకుని ఇంక్ా పడుకుని ఉనా గ్ొరెరలను లేపసాగ్ాడు. తాను లేచేసరచక్ గ్ొరెరలలో చాలావరకు లేవడం అతడు గమనించాడు. ఈ గ్ొరెరలనత, తన జీవితానీా ఒక వింత శ్క్ూ ఏదో ముడిపట ె ు ినటు ీ అనిపరసూ ో ంది: గత రెండు సంవతసరాలుగ్ా అతడు వాటితోనే



జీవనయానం సాగ్చసూ త పలకీపటుులోీ మేత, 8



నీళళళ



ఉనా



పారంతాలకు



వాటిని



త్మసుక్ెళళతునాాడు.



‘ఇవి



నాకు



అలవాటు



పడాడయి. నా దిన చరూ ఏమిటో వీటిక్ తెలుసు,’ తనలో తాను అనుకునాాడు. ఇలా ఒక క్షణం ఆలోచించేసరచక్ నాణానిక్ మరోవైపు గ్ోచరచంచినటు ీ అనిపరంచింది: వాటి దినచరూకు తాను అలవాటుపడినటు ీ ఉనాాడు. క్ాని గ్ొరెరలలో క్ొనిా ఇంక్ా నిదరపో తూనే ఉనాాయి. ఒక్ొ్క్ దానిా పేరుతో పరలుసత ూ , కరరతో తడుతూ యువకుడు వాటిని లేపుతునాాడు. తను చెపేపది గ్ొరెరలు అరథం చేసుకుంటాయని అతడి నమమకం. అందుకనే పుసూ కంలో తనకు బాగ్ా నచిిన అంశాలను వాటిక్ చదివి వినిపరంచేవాడు; గ్ొరెరల క్ాపరచ ఒంటరచతనం గురచంచి, సంతోష్ాల గురచంచి వాటిక్ చెపపే వాడు. ఒక్ొ్క్సారచ తాము దాటి వచిిన ఊరచలో చతసరన వాటి గురచంచి వాూఖాూనించేవాడు. గత



క్ొదిద



రోజులుగ్ా



యువకుడు



వాటితో



ఒక్ే



విషయం



గురచంచి



చెబుతునాాడు: మరో నాలుగు రోజులోీ తాము చేరుక్ోబో యిే ఊరచలోని వాూపారచ కూతురు గురచంచి. ఆ ఊరచక్ అంతకు ముందు ఒక్సారే వచాిడు, అదీ సంవతసరం క్రతం.



ఆ



వాూపారచ



ఎండుపళళ



దుక్ాణం



యజమాని.



మోసగ్చంపబడకుండా



ఉండాలని గ్ొరెరల ఉనిాని తన సమక్షంలోనే గ్ొరగ్ాలని అంటాడు. ఒక మితురడు ఆ దుక్ాణం గురచంచి చెపపటంతో యువకుడు తన గ్ొరెరలతో అక్డిక్ వళాళడు.



* "క్ొదిదగ్ా ఉనిా అమామల్లస ఉంది,” యువకుడు వాూపారచతో అనాాడు. దుక్ాణం రదీదగ్ా ఉండటంతో మధాూహాం వరకు వేచి ఉండమని యజమాని చెపాపడు. దాంతో యువకుడు దుక్ాణం మటీ మీద కూరుిని తన సంచిలోంచి ఒక పుసూ క్ానిా బయటిక్ త్మసాడు.



9



"గ్ొరెరల



క్ాపరులు



పుసూ క్ాలు



చదవగలుగుతారని



నేను



అనుక్ోలేదు,”



వనకనుంచి అతడిక్ ఒక అమామయి గ్ొంతు వినిపరంచింది. యాండలూసరయా



పారంతపు



ఆడపరలీల



మాదిరచ



ఆ



అమామయి



కురులు



ప డవుగ్ా ఉనాాయి. మైదాన పారంతాల విజేతలను ఆమ కళళళ ల్నలగ్ా గురుూకు తెసూ ునాాయి. "సాధారణంగ్ా పుసూ క్ాలకంటట ఎకు్వ నా గ్ొరెరలనుంచి తెలుసుకుంటుంటాను,” అంటూ యువకుడు బదుల్లచాిడు. ఆ తరువాత వాళళళ రెండు గంటలసేపు కబురుీ చెపుపకునాారు. చెపరపంది.



తాను



అక్డ



వాూపారచ



పరత్మరోజూ



కూతురానీ, ఊరచలో



పాతరోజు



మాదిరచగ్ానే



జీవితం ఉంటుంది.



గురచంచీ



ఆమ



గ్ొరెరల



క్ాపరచ



యాండలూసరయా గ్ారమీణ పారంతాలగురచంచి, అంతకు ముందు తాను ఆగ్చన పటు ణాల గురచంచి ఆమకు చెపాపడు. ఎపుపడత గ్ొరెరలతో మాటాీడే అతనిక్ ఈ అమామయితో మాటాీడటం బాగుంది. మధ్ూలో ఒకసారచ "నువువ చదవటం ఎలా నేరుికునాావు?” ఆ అమామయి అడిగ్చంది. "అందరచలాగ్ానే – బడిలో,” అతడు బదుల్లచాిడు. "చదవటం వచిిన వాడివి మరచ గ్ొరెరల క్ాపరచగ్ానే ఎందుకు ఉండిపో యావు?” ఆ



పరశ్ాకు



బదుల్లవవకుండా



ఉండటానిక్



అతడు



ఏదో



గ్ొణిగ్ాడు.



ఆ



అమామయి ఎనాటిక్ీ అరథం చేసుక్ోలేదని అతడిక్ తెలుసు. తన సంచార జీవిత గ్ాథలను చెపపసాగ్ాడు. మరచసే ఆమ కళళళ భ్యంతోనత, ఆశ్ిరూంతోనత పెదదవి క్ాసాగ్ాయి. సమయం గడుసుూనా క్ొదీద ఆ రోజు ఎపపటిక్ీ అంతం క్ాకూడదనీ, ఆ అమామయి



తండిర



ఉండమనాలనీ



పని



అతడు



ఒత్మూ డిలో



ఉండి



క్ోరుక్ోసాగ్ాడు.



మూడు అంతకు



రోజులపాటు ముందు



తనని



ఎనాడత



వేచి



ప ందని 10



అనుభ్ూత్మని ఆ రోజు అతడు ప ందసాగ్ాడు: ఒక్ే చోట జీవితాంతం ఉండిపో వాలని అతడిక్ అనిపరంచసాగ్చంది. ప డవాటి కురులు ఉనా ఆమతో తన రోజులు ఇక ఎనాడత ఒక్ే మాదిరగ్ చ ా ఉండవు. చివరచక్



వాూపారచ



బయటకు



వచాిడు.



నాలుగు



గ్ొరెరల



ఉనిా



గ్ొరచగ్చ



ఇవవమని అడిగ్ాడు. ఉనిాక్ డబుు చెల్లీంచి యువకుడిని మళ్ళళ సంవతసరానిక్ రమమనాాడు వాూపారచ.



* ఇంక్ొక నాలుగు రోజులోీ అతడు మళ్ళళ అదే ఊరు చేరుకుంటాడు. అతడు ఒకవైపు ఉతేూ జఞనిక్ లోనవుతునాాడు, మరోవైపు ఆందో ళనగ్ానత ఉనాాడు: ఆ అమామయి



బహుశా



తనను



మరచచిపో యి



ఉండవచుి.



ఉనిా



అముమకుంటూ



ఎంతోమంది గ్ొరెరల క్ాపరులు వచిి వళళతుంటారు. "ఏం పరావలేదులే,” అతడు తన గ్ొరెరలతో చెపాపడు, “నాకు ఇతర పారంతాలలో వేరే అమామయిలు వునాారు.” అది నిజం క్ాదని అతడి హృదయానిక్ తెలుసు. నావికులు, ఊళళళ త్మరచగ్ే వాూపారసుూలు



ఏ



బాదరబందీ



ప ందుతారు.



అయినపపటిక్ీ



ఆ



లేని



తమ



సంచార



ఆనందాలను



జీవనంలో



మరచపరంపచేసే



ఆనందాలను



వూక్ూ



ఉండే



ఒక



పటు ణానిా వాళళళ కనుగ్ొనాటటు గ్ొరెరలక్ాపరులు కూడా కనుగ్ొంటారని యువకుడిక్ తెలుసు. సతరోూదయం నడిపరంచసాగ్ాడు.



క్ానునాది. గ్ొరెరలక్



గ్ొరెరల



నిరణయాలు



క్ాపరచ త్మసుకునే



తన



గ్ొరెరలను



అవసరం



తూరుప ఎపుపడత



వైపు రాదు



అనుకునాాడు. అందుక్ేనేమో అవి ఎపుపడత తననే అంటిపెటు ుకుని ఉంటాయి.



11



ఆ గ్ొరెరలకు క్ావలసరందలాీ మేత, నీళళళ. యాండలూసరయా పారంతంలోని మంచి పచిిక బీళళకు త్మసుక్ెళ్ళళనంత క్ాలం అవి తనకు మంచి మితురలుగ్ా ఉంటాయి. సతరోూదయం నుంచి సతరాూసూ మయం వరకు అంతులేదనిపరంచే గంటల మధ్ూ వాటి జీవితం ఎపుపడత ఒక్ే మాదిరగ్ చ ా ఉంటుంది. వాటి బాలూంలో వాటిక్ ఎపుపడత పుసూ కం చదివే పనిలేదు. సుదతర నగరాల గురచంచి అతడు చెపేపది వాటిక్ అరథమయిేూది క్ాదు. త్మండి, మేత ఉంటట చాలు అవి సంతృపరూ చెందేవి. దానిక్ బదులుగ్ా అవి ఉదారంగ్ా తమ ఉనిాని, తోడుని, ఒక్ో్సారచ మాంసానిా ఇచేివి. నేను



రాక్షసుడిగ్ా



మారచపో యి



వాటిని



ఒక్టొక్టిగ్ా



చంపుదామని



నిరణయించుకుంటట దాదాపు మంద మూడొంతులు నిరూమలమయిేూదాక్ా వాటిక్ ఆ విషయం ఎరుక పడదని అతడనుకునాాడు. అవి ననుా నముమతునాాయి; ఆహారం వదద కు



నేను



త్మసుక్ెళళతునాాను



క్ాబటిు



అవి



తమ



సహజఞతాలను



మరచచిపో యాయి. తన ఆలోచనలకు అతడే ఆశ్ిరూపో యాడు. అంజూర చెటు ు పెరుగుతునా ఆ క్ెరైసూవ మందిరంలో బహుశా భ్ూతాలు ఉనాాయిేమో. త్మరచగ్చ అదే కల వచేిలా చేసరంది, తనను నమిమన సహచరుల పటీ క్ోపం వచేిలా చేసరంది అవేనమో ే . రాత్మర అనాం త్మనా తరువాత మిగ్చల్లన క్ొదిద దారక్ష సారాని తాగ్ాడు. చల్లచొక్ా్ని వంటిక్ దగగ రగ్ా హతు ూ కునాాడు. మరచక్ొనిా గంటలలో సతరుూడు నడినత్మూ క్ెక్్న తరువాత ఎండ



త్మవరమై



గ్ొరెరలను



ఈ



మైదానంలో



నడిపరంచటం



కషు మని



యువకుడిక్



తెలుసు. వేసవిలో ఈ సమయంలో సెపయిన్ దేశ్మంతా నిదరపో తుంటుంది. రాత్మర వరకు ఆ వేడిమి ఉంటుంది, క్ానీ అంతసేపు కూడా తన చల్లచొక్ా్ను మోసత ూ త్మరగ్ాల్ల. దాని బరువును తలుచుకుని బాధ్పడిన మరుక్షణం దాని సహచరూం వలీ నే వేకువ చల్లని తటుుక్ోగల్లగ్ాననాది యువకుడు గురచూంచాడు. 12



మారుపనకు



మనం



సరదధంగ్ా



ఉండాల్ల



అని



యువకుడు



అనుకునాాడు.



చల్లచొక్ా్ బరువుక్ీ, దాని వచిదనానిక్ీ కృతజుాడయాూడు. ఆ చల్లచొక్ా్క్ ఒక ఉదేద శ్ముంది, అలాగ్ే అతడిక్ కూడా. అతడి జీవిత ఉదేదశ్ం పరయాణం చేసూ త ఉండటం. యాండలూసరయా పారంతంలో రెండు సంవతసరాలపాటు త్మరగటం వలీ అక్డి పటు ణాలనీా యువకుడిక్ ఎరుకలోక్ వచాియి. ఈసారచ ఆ అమామయిని కల్లసరనపుపడు



ఒక



సాధారణ



గ్ొరెరలక్ాపరచక్



చదవటం



ఎలా



వచోి



చెపుదామనుకునాాడు. తన పదహారేళళ వయసుస వరకు అతడు మత గురువుల పాఠశాలకు హాజరయాూడు. అతని తల్లీ దండురలు అతనిా ఒక మత గురువుగ్ా చతడాలనుకునాారు, ఆ విధ్ంగ్ా ఒక సాధారణ రెరతు కుటుంబానిక్ గరవక్ారణంగ్ా అతడు



నిలుసాూడని



వారు



ఆశంచారు.



గ్ొరెరల



మాదిరచ



ఆహారం,



నీళళళ



సమకూరుిక్ోవటం క్ోసమే వాళళళ ఎంతో కష్రుంచి పనిచేసూ ారు. యువకుడు లాటిన్, సాపనిష్ భాషలను , మత శాసాూిలను చదివాడు. దేవుడి గురచంచి, మనిష్ర పాపాల గురచంచి నేరుిక్ోవడం కంటట బాలూం నుండి పరపంచం గురచంచి తెలుసుక్ోవడం అతడిక్ ఎంతో ముఖూంగ్ా ఉండేది. బడి నుంచి ఇంటిక్ వచిిన ఒక మధాూహాం అతడు ధెైరూం కూడగటుుకుని తనక్ మత గురువు అవావలని లేదనీ, ఊళళళ చతడాలని ఉందనీ తండిత ర ో చెపాపడు.



* "పరపంచం



నలు



మూలలనుంచి



పరజలు



ఈ



ఊరు



వచిి



వళతారు



నాయనా! ” అనాాడు తండిర. “వాళళళ క్ొతూ వాటిని వతుకుతూ వసాూరు. క్ాని త్మరచగ్చ వళళళటపుపడు వచిినపపటికంటట ఏమీ తేడాగ్ా ఉండరు. వాళళళ క్ొండనక్్ క్ోటను చతసాూరు, ఇపపటికంటట గతక్ాలం మేలనా నిరణయానిక్ వసాూరు. వాళళక్ తెలీజుటుు ఉండవచుి, నలీ చరమం ఉండవచుి, క్ానీ అందరూ ఇక్డ ఉంటునా పరజలలాంటివారే.” 13



"వాళళ పటు ణాలోీని క్ోటలను చతడాలని నాకుంది,” అతడు వివరచంచాడు. "ఇక్డిక్



వచిిన



వాళళళ



మన



పారంతానిా



చతసర



ఇక్డే



కలక్ాలం



ఉండిపో వాలనిపరసూ ో ందని అంటారు,” తండిర చెపాపరు. "నాకు వాళళ పారంతాలను, వారచ జీవనానిా చతడాలని ఉంది,” క్ొడుకు బదుల్లచాిడు. "ఇక్డిక్ వచేి వాళళ దగగ ర డబుు దండిగ్ా ఉంది, అందుక్ే వాళళళ ఆ యాతరలు



చేయగలుగుతునాారు,”



తండిర



అనాాడు.



“మనలో



పరయాణాలు



చేయగల్లగ్ేది ఒక్ గ్ొరెరల క్ాపరులే.” "అయితే నేను గ్ొరెరల క్ాపరచనవుతాను!” ఆపెైన తండిర ఏమీ మాటాీడలేదు. ఆ మరునాడు తన క్ొడుకుక్ మూడు పురాతన సాపనిష్ బంగ్ారు నాణాలు ఉనా సంచిని ఇచాిడు. "ఇవి నాకు ఒకరోజు చేనులో దొ రచక్ాయి. వారసతవంలో భాగంగ్ా వీటిని నీక్వావలని అనుకునాాను. వీటిని ఉపయోగ్చంచుకుని నువువ గ్ొరెరల మందను క్ొనుక్ో్. నీ పరయాణానిా క్ొనసాగ్చంచు. చివరచక్ ఏదో ఒక రోజున మన పారంతమే అనిాంటిలోక్ మంచిదనీ, ఇక్డి ఆడవాళళళ అందరచకంటట అందమైన వాళళనీ నువువ తెలుసుకుంటావు.” అతడు



క్ొడుకుని



ఆశీరవదించాడు.



తండిర



చతపులో



తనకూ



సవయంగ్ా



పరపంచానిా చతసర రావాలని ఉనా క్ోరచక క్ొడుకుక్ కనపడింది. తాగ్ే నీటిక్ోసం, త్మనే త్మండిక్ోసం పాటు పడటంలోనత, జీవితమంతా పరత్మరాత్మర ఒక్ే పరదేశ్ంలో నిదరపో వటం క్ంద ఎననా ఏళళపాటు ఆ కలలను అణిచివేసరనపపటిక్ీ అవి ఇంక్ా మిణుకుమిణుకు మంటూనే ఉనాాయి.



* 14



తూరుపు



ఆక్ాశ్ం



ఎరరబడింది,



ఉనాటుుండి



సతరూడు



బయటిక్



ప డుచుక్ొచాిడు. తండిరతో తన సంభాషణని గురుూకు తెచుికునా యువకుడు సంతోషంతో ప ంగ్చపో యాడు. ఇపపటిక్ే అతడు ఎననా క్ోటలు చతసాడు. ఎంతోమంది ఆడవాళళని కల్లశాడు (క్ాని వాళళలో ఎవవరూ క్ొదిద రోజులలో తను చతడబో తునా ఆమ అంత అందంగ్ా లేరు). అతడిక్ ఒక గ్ొరెరల మంద ఉంది, ఒక చల్లచొక్ా్ ఉంది. ఒక పుసూ కం ఉంది - దానిని త్మరచగ్చ ఇచిి మరొకటి ప ందవచుి. క్ానీ అనిాంటికంటట



ముఖూమయినది



జీవించగలుగుతునాాడు. విసుగుచెందితే



తన



పరత్మరోజూ



యాండలూసరయా



గ్ొరెరల



మందను



అతడు మైదాన



అమేమసర



తన



కలను



పారంతాలతో



సముదరయానం



అతడు



చేపటు వచుి.



సముదరయానం విసుగు పుటటు నాటిక్ అతడిక్ మరచనిా నగరాలతో, మరచంత మంది ఆడవాళళతో పరచచయం ఏరపడుతుంది, ఆనందంగ్ా ఉండటానిక్ మరచనిా దారులు పరచచయమవుతాయి. సతరోూదయానిా చతసత ూ పాత పాఠశాలలో నాకు దేవుడు దొ రచక్ేవాడు క్ాదు అని అతడనుకునాాడు. అవక్ాశ్ం దొ రచక్నపుపడలాీ యువకుడు తాను పరయాణించటానిక్ క్ొతూ దారచని ఎనుాకునాాడు.



ఆ



పారంతం



గుండా



అనేకసారుీ



పరయాణించినా



అతడు



ఆ



పాడుపడిన క్ెరైసూవ మందిరానిా ఎనాడత చతడలేదు. ఈ పరపంచం చాలా పెదదదీ, అనంతమన ై దీ; క్ొంచెంసేపు గ్ొరెరలను దారచ చతపరంచనిసేూ చాలు ఎననా ఆసక్ూ కరమైన విషయాలను అతడు కనుగ్ొంటాడు. వచిిన సమసూలాీ ఏమిటంటట పరత్మరోజూ ఒక క్ొతూ దారచ వంట నడుసుూనాామని ఆ గ్ొరెరలకు తెల్లయదు. చేలు క్ొతూ వని క్ానీ, క్ాలాలు మారాయని క్ానీ అవి గురచూంచవు. వాటి ఆలోచనలు ఎపుపడత మేత, నీళళ చుటూ ు నే. బహుశా మనమంతా అలాగ్ే ఉంటామేమోనని యువకుడు అనుకునాాడు. నేను



కూడా



ఆ



వాూపారచ



కూతురచని



కల్లసరన



తరువాత



ఇక ఏ



సీూ ీ గురచంచీ 15



ఆలోచించలేదు.



సతరుూడి



వైపు



చతసర



మధాూహాానిక్



ముందే



టారచఫా



చేరుకుంటానని అంచనా వేసుకునాాడు. అక్డ తన దగగ ర ఉనా పుసూ కం త్మరచగ్చ ఇచిి ఈసారచ ఇంక్ా లావన ై పుసూ కం త్మసుక్ోవాల్ల. దారక్షసవంతో సీసా నింపుక్ోవాల్ల. గడడ ం చేయించుకుని, జుతు ూ కత్మూ రచంచుక్ోవాల్ల. ఆ అమామయితో తన సమావేశానిక్ సనాదధ ం క్ావాల్ల. తనకంటట ముందే ఇంక్ా పెదద మంద ఉనా గ్ొరెరల క్ాపరచ వచిి ఆమ చేయిని క్ోరచ ఉండే అవక్ాశ్ం గురచంచి అతడు ఆలోచించ దలుచుక్ోలేదు. మరోసారచ అవక్ాశ్మే



సతరుూడిక్స ే ర



జీవితానిా



చతసర



ఆసక్ూ కరంగ్ా



నడక



వేగం



మారుసుూందని



పెంచుతూ



కల



యువకుడు



నిజమయిేూ



అనుకునాాడు.



టారచఫాలో కలలను వివరచంచే ఒక వృదుధరాలు ఉందని ఉనాటుుండి అతడిక్ గురుూకు వచిింది.



* ఆ



వృదుధరాలు



యువకుడిని



తన



ఇంటి



వనక



గదిలోక్



త్మసుక్ెళ్ళళంది.



ముందుగదిక్ీ ఆ గదిక్ీ మధ్ూ రంగు పూసల తెర ఉంది. ఆ గదిలో ఒక బలీ , రెండు కురలిలు, క్ీరసూ ు పవితర హృదయం బొ మమ ఉనాాయి. ఆమ కూరుిని యువకుడిని కూడా కూరోిమనాది. ఆ తరువాత అతడి చేతులను తన చేతులలోక్ త్మసుకుని నిశ్శబద ంగ్ా పారరథన చేయసాగ్చంది. అది ఒక బంజఞరా పారరథనలాగ్ా అనిపరంచింది. అపపటిక్ే యువకుడిక్ తాను త్మరచగ్చన దారులలో బంజఞరాలతో అనుభ్వం ఉంది. వాళళళ కూడా పరయాణాలు చేసూ ారు. బంజఞరాలు



క్ానీ తమ



వాళళకు



గ్ొరెరల



బతుకును



మందలుండవు.



ఇతరులను



వళళదీసూ ుంటారనీ, వాళళక్



మోసం



దెయాూలతో



చేసూ త



ఒపపందం



ఉందనీ పరజలు చెపుపకుంటుంటారు. వాళళళ పరలీల్లా తమ రహసూ సాథవరాలకు ఎతు ూ క్ెళ్ళళ



తమ



బానిసలుగ్ా



చేసుకుంటారని



చెబుతారు.



బంజఞరాలు



తనను



16



ఎతు ూ కుపో తారనా భ్యం తన బాలూంలో అతడిక్ ఉండేది. యువకుడి చేతులను ఆమ



తన



చేతులలోక్



త్మసుకునేసరచక్



ఆ



చినానాటి



భ్యం



అతడిని



త్మరచగ్చ



ఆవరచంచింది. అక్డ ఆమ క్ీరసూ ు పవితర హృదయం బొ మమను ఉంచింది అని తనను తాను నమమళ్ళంచుకునే



పరయతాం



చేశాడు.



తన



చేతులు



వణిక్



తాను



భ్యపడుతునాాననా సంగత్మ ఆ వృదుధరాల్లక్ వలీ డి క్ావటం యువకుడిక్ ఇషు ం లేదు. నిశ్శబద ంగ్ా



‘మా తండీ’ర అనా పారరధనను వలకీ వేయసాగ్ాడు.



ఆమ యువకుడి చేతుల మీదనుంచి దృష్రు మరలికుండా చతసత ూ "చాలా ఆసక్ూ కరంగ్ా ఉంది,” అంది. ఆ తరువాత ఆమ మినాకుండిపో యింది. అతడు



ఆందో ళన



చెందసాగ్ాడు.



అతడి



చేతులు



వణకటం



ఆమకు



తెల్లసరంది. అతడు వంటనే తన చేతులను వనక్్ లాగ్ేసుకునాాడు. "చెయిూ చతపరంచుక్ోటానిక్ నేను ఇక్డకు రాలేదు,” అతడనాాడు. అక్డిక్ వచిినందుకు అపపటిక్ే అతడు పశాితాూప పడుతునాాడు. ఆమకు ఇవావల్లసన డబుులు



ఇచేిసర



అతడనుకునాాడు.



ఏమీ మళ్ళళ



మళ్ళళ



తెలుసుక్ోకుండా వసుూనా



ఆ



వళ్ళళపో వటం కలకు



తాను



మంచిదని అనవసరంగ్ా



పారధానూత ఇసుూనాాడేమో. "నీ కలల గురచంచి తెలుసుకుందామని వచాివు,” ముదుసల్ల అంది. “కలలు దేవుని భాష. అతడు మన భాషలో గనక మాటాీడినటీ యితే నీ కలను నేను వివరచంచగలుగుతాను. అదే ఆతమ భాషలో మాటాీడినటీ యితే అది నీ ఒక్డిక్ే అరథమవుతుంది. ఏది ఏమైనా నీకు సమయం ఇచిినందుకు నువువ నాకు డబుు చెల్లీంచాల్ల.”



17



ఇంక్ో



మోసం



నిరణయించుకునాాడు.



అనుకునాాడతను. గ్ొరెరలక్ాపరచ



అయినా



ఎపుపడత



తోడేళళ



ఒకసారచ



చతదాదమని



తోటి,



కరువుతోటి



దో బూచులాడుతుంటాడు. గ్ొరెరల క్ాపరచ జీవితానిా అదే ఉతాసహభ్రచతంగ్ా చేసూ ుంది. "అదే కల నాకు రెండుసారుీ వచిింది,” యువకుడు చెపపసాగ్ాడు. “ఆ కలలో ఒక మైదానంలో నా గ్ొరెరలతో ఉనాాను. అంతలో ఒక అమామయివచిి నా గ్ొరెరలతో



ఆడుక్ోసాగ్చంది.



క్ొతూ వాళళంటట



గ్ొరెరలు



అటాీ



చేయడం



భ్యపడతాయి.



నాక్షు ం



క్ాని



పరలీలు



ఉండదు.



సాధారణంగ్ా



ఎపుపడత



గ్ొరెరలను



భ్యపెటుకుండా వాటితో ఆడుక్ోగలుగుతారు. అలా ఎందుకు జరుగుతుందో నాకు తెల్లయదు. మనుషుల వయసుస జంతువులక్ ఎలా తెలుసుూందో



కూడా నాకు



తెల్లయదు.” "నీ కల గురచంచి ఇంక్ా చెపుప,” ఆమ అంది, “నేను వళ్ళళ వంట చేసుక్ోవాల్ల. నీ దగగ ర ఎకు్వ డబుు లేదు క్ాబటిు నీకు ఎకు్వ సమయం ఇవవలేను.” "చాలా సేపటి వరకు ఆ అమామయి నా గ్ొరెరలతో అడుకుంది,” క్ొంత ఇబుంది పడుతూనే యువకుడు క్ొనసాగ్చంచాడు. “ఉనాటు ీ ండి ఆ అమామయి నా చేతులను త్మసుకుని పరరమిడీ వదద కు చేరచింది.” ఈజిపుులో పరరమిడీ ంటట ఆమకు అరథమయిూందో లేదో తెలుసుక్ోటానిక్ అతడు ఒక్క్షణం ఆగ్ాడు. క్ానీ ఆమ ఏమీ మాటాీడలేదు. "అపుపడు, ఈజిపుులోని ఆ పరరమిడీ వదద ” - ఆ వృదుధరాల్లక్ అరథం క్ావాలని చివరచ రెండు పదాలు అతడు నిదానంగ్ా పల్లక్ాడు - “ఆ అమామయి నాతో ఇలా అంది 'నువువ ఇక్డిక్ వసేూ నీకు రహసూ నిధి దొ రకుతుంది.' అ నిధి ఎక్డ ఉందో ఆమ చతపరంచే లోపే నాకు మలకువ వచేిసరంది. రెండుసారుీ కూడా అలాగ్ే జరచగ్చంది.” 18



ఆమ క్ొంచెం సేపు మౌనంగ్ా ఉంది. మళ్ళళ యువకుడి చేతులు త్మసుకుని జఞగరతూగ్ా చతడసాగ్చంది. "ఇపుపడు నీ దగగ ర నేను డబుులు ఏమీ త్మసుక్ోను,” ఆమ అనాది, “క్ాని నీకు నిధి దొ రక్తే అందులో పదవ వంతు ఇవావల్ల.” యువకుడు సంతోషం క్ొదీద నవావడు. తనక్ రహసూ నిధి గురచంచి కల వచిింది క్ాబటిు ఇపుపడు తన దగగ ర ఉనా క్ొదిదపాటి మొతూ ం మిగలబో తోంది! "సరే, కల గురచంచి వివరచంచు,” అతడనాాడు. "ముందు ఒటుు వయిూ. నేను చెపపబో యిేదానిక్ బదులుగ్ా నీకు దొ రచక్న నిధిలో పదవ వంతు ఇసాూనని ఒటుు వయిూ.” అలాగ్ే చేసూ ానని గ్ొరెరల క్ాపరచ ఒటుు వేశాడు. క్ీరసూ ు పవితర హృదయం బొ మమ చతసత ూ మరొక్సారచ ఒటుు వయూమని ఆ వృదుధరాలు అడిగ్చంది. "ఇది పరపంచ భాషలోని కల,” ఆమ అనాది. “నేను దానిని వివరచంచగలను, క్ానీ ఇది చాలా కషు మయినది. అందుక్ే నీకు దొ రచక్ే నిధిలో ఒక భాగం ప ందే అరహత నాకు ఉందని భావిసుూనాాను. "నా వివరణ ఇది: ఈజిపుులోని పరరమిడీ వదద కు నువువ వళాళల్ల. వాటి గురచంచి ఇపపటివరకు నేను విని ఉండలేదు. క్ాని ఒక అమామయి గనుక నీకు వాటిని చతపరంచి ఉంటట అవి తపపక ఉండి ఉంటాయి. నినుా ధ్నికుడిని చేసే నిధి అక్డ నీకు దొ రుకుతుంది.” యువకుడిక్



మొదట



ఆశ్ిరూమేసరంది, తరువాత



చిక్ాకు



కల్లగ్చంది.



ఇది



తెలుసుక్ోటానిక్ అతడు ఆమ దగగ రకు రావలసరన పనిలేదు! అయితే ఇపుపడు ఆమకు ఏమీ ఇవవనవసరం లేదనాది గురుూకు వచిింది.



19



"ఈ మాతరం దానిక్ోసం నా సమయానిా వృధా చేసుక్ోవలసరన పనిలేదు,” అతడనాాడు. "నీ కల చాల కషు మయినదని నేను ముందే చెపాపను. జీవితంలో అతూంత సామానూమైనవే



ఎంతో



అసాధారణమైనవి



అవుతాయి.



ఎంతో



జఞానులక్ే



అవి



అరథమవుతాయి. నేను అంత తెల్లవన ై దానిని క్ాదు క్ాబటిు చేయి చతడటం వంటి ఇతర కళలు నేరుిక్ోవలసర వచిింది.” "సరే, నేను ఈజిపుుక్ ఎలా చేరుక్ోవాల్ల?” "నేను



కలను



తెల్లయదు.



వివరచసూ ానంతే.



అందుక్ే



నేను



నా



వాటిని



నిజం



కూతుళళళ



ఎలా



ఇచిిన



చెయాూలో దానిపెై



నాకు



ఆధారపడి



బతుకుతునాాను.” “నేను ఈజిపుుక్ ఎపపటిక్ీ చేరుక్ోకపో తే?” "నాకు డబుులు చెల్లీంచాల్లసన అవసరం లేదు. అలా జరగటం ఇది మొదటి సారచ క్ాదు.” అపపటిక్ే అతడిక్ ఎకు్వ సమయం క్ేటాయించానంటూ ఆ ముదుసల్ల ఇక అతడిని వళళమంది. దాంతో



యువకుడు



నమమగూడదని



చాలా



నిరుతాసహపడాడడు.



నిరణయించుకునాాడు.



తాను



ఇక



ఎపుపడత



పూరచూచేయవలసరన



ఉనాాయని



అతడిక్ గురుూకు వచిింది. ముందుగ్ా బజఞరులోక్



త్మనాాడు.



తన



బజఞరులో



ఒక



దగగ ర బలీ మీద



ఉనా



పుసూ కమిచిి



కూరుిని



అతడు



ఇంక్ొక క్ొతూ గ్ా



పుసూ కం క్ొనా



కలలను



పనులు



చాలా



వళ్ళళ



క్ొంచెం



త్మసుకునాాడు.



దారక్షసవానిా



రుచి



చతశాడు. ఎండ చాలా త్మవరంగ్ా ఉండి, మదూం అతడిలో ఎంతో ఉతేూ జఞనిా త్మరచగ్చ నింపరంది. నగర దరావజఞ దగగ ర తన మితురడి క్ొటు ంలో యువకుడు తన గ్ొరెరలను 20



ఉంచాడు. అతడిక్ ఈ నగరంలో చాలామంది తెలుసు. పరయాణాలు చేయటంలో ఇది అతడిక్ ఎంతో నచేిది - యువకుడు ఎపుపడత క్ొతూ మితురలను పరచచయం చేసుకుంటూ ఉండేవాడు; పెైగ్ా ఎపుపడత వాళళతోనే ఉండాల్లసన అవసరం లేదు. తను చేరన చ మత పాఠశాలలోలాగ్ా ఒక వూక్ూ ని ఇంక్ొకరు పరత్మరోజూ చతసత ూ ఉంటట, ఆ వూక్ూ వాళళ జీవితంలో భాగమప ై ో తారు. ఆ తరువాత ఆ వూక్ూ మారాలని వాళళళ క్ోరుకుంటారు. తాము క్ోరుకునాటు ీ ఇతరులు ఉండకపో యినటీ యితే వాళళక్ క్ోపం వసుూంది.



ఎదుటి



వాళళళ



సపషు ంగ్ా



తెలుసుూంది.



వాళళ



క్ానీ



జీవితాలను



తమ



ఎలా



జీవితాలక్



జీవించాలో



వచేిసరచక్ే



పరత్మ



ఎవరచక్ీ



ఒక్రచక్ ఎటువంటి



ఆలోచనా ఉండదు. సతరుూడు పడమటి వైపు ఇంక్ొంచెం కుంగ్ే వరకు వేచి ఉండి అపుపడు గ్ొరెరలను మైదానంలోక్ తోలుకుని వళదామనుకునాాడు. ఇంక్ా మూడు రోజులలో అతడు వాూపారచ కూతురును కలవబో తునాాడు. యువకుడు తాను తెచుికునా పుసూ క్ానిా చదవసాగ్ాడు. మొదటి పేజీలోనే ఒక అంతూక్రయ గురచంచి ఉంది. అందులో ఉనా పాతరల పేరీ ు ఉచఛరచంచడానిక్ చాలా కషు ంగ్ా ఉనాాయి. తానే గనుక పుసూ కం రాసేూ



ఒకసారచ ఒక పాతరను



మాతరమే పరచచయం చేసూ ానని అనుకునాాడు. అపుపడు ఒక్ేసారచ ఎకు్వ పేరీను గురుూ పెటు ుక్ోవాల్లసన సమసూ పాఠకులకు ఉండదు. తాను చదువుతునా దాని మీద దృష్రు క్ేందీరకరచంచగల్లగ్ే సరచక్ అతడిక్ ఆ పుసూ కం నచిసాగ్చంది. మంచుకురుసుూనా రోజున అంతూక్రయలు జరుగుతునాాయి. చలీ గ్ా



ఉండటమనా



భావన



అతడిక్



నచిింది.



యువకుడు



పుసూ కం



చదువుతుండగ్ా ఒక వృదుధడు అతని పక్క్ వచిి కూరుిని మాటలు కలపటానిక్ పరయత్మాంచసాగ్ాడు.



21



బజఞరులో ఉనా మనుషుల వైపు చతపరసూ త "వాళళళ ఏం చేసూ ునాారు?” అని ఆ వృదుధడు అడిగ్ాడు. "పని చేసూ ునాారు,” తనను చదువుక్ోనివవమని అరథం వచేిలా ప డిప డిగ్ా సమాధానం ఇచాిడు. వాసూ వానిక్ అతడు వాూపారచ కూతురచ ఎదుట తన గ్ొరెరల ఉనిా కత్మూ రచసూ త ఉనాటుు ఊహించుకుంటునాాడు. తాను ఎంత పనిమంతుడో ఆమకు తెలుసుూంది. ఆ దృశాూనిా ఈ పాటిక్ే అతడు ఎననాసారుీ ఊహించుకునాాడు. గ్ొరెరలకు ఉనిాని వనక



నుంచి



ముందుకు



కత్మూ రచంచాలని



వివరచంచినపుపడు



ఆమ



పరత్మసారల



ఆశ్ిరూపడేది. గ్ొరెరలకు ఉనిా కత్మూ రచసూ త ఆమకు చెపపటానిక్ మంచి కథలను గురుూకు తెచుిక్ోసాగ్ాడు. వాటిలీ ో చాలా వరకు అతడు పుసూ క్ాలోీ చదివినవే. క్ాని అవి అతని సవంత అనుభ్వాలని చెబుతాడు. ఆమకు చదవటం రాదు క్ాబటిు నిజం తెల్లసే అవక్ాశ్మే లేదు. వృదుధడు పటుువదలకుండా మాటలు కలపటానిక్ పరయత్మాసత ూ నే ఉనాాడు. తాను అలసరపో యి, దాహంగ్ా ఉనాానని మదూం ఒక గుక్తాగనివవమని వృదుధడు అడిగ్ాడు. తనను ఇకనైనా ఒంటరచగ్ా వదిల్ల పెడతాడనా ఆశ్తో యువకుడు తన దారక్షసవం సీసా ఇచాిడు. క్ాని అడిగ్ాడు.



వృదుధడిక్ ఒక



మాటాీడాలని



ఉంది,



పాటు



దురుసుగ్ా



క్షణం



వళదామనుకునాాడు.



క్ాని



నేరచపంచాడు.



యువకుడు



దాంతో



పెదదల



పటీ తను



ఏం



పుసూ కం



బదుల్లచిి



గ్ౌరవంతో



చదువుతునాావని వేరొక



మలగ్ాలని



చదువుతునా



బలీ మీదక్ అతని



పుసూ క్ానిా



తండిర



వృదుధడిక్



అందించాడు. దానిక్ రెండు క్ారణాలు ఉనాాయి. మొదటిది ఆ పుసూ కం పేరు ఎలా ఉచఛరచంచాలో అతడిక్ ఖచిితంగ్ా తెల్లయదు; రెండవది వృదుధడిక్ చదవటం రాకపో తే సరగగ ుపడి అతడే వేరే బలీ మీదక్ వళ్ళళపో తాడు. 22



అదేదో వింత వసుూవు అయినటు ీ వృదుధడు పుసూ క్ానిా అనిా వప ై ులా చతసర "ఊ! ఈ పుసూ కం చాలా ముఖూమయినదే. క్ాని ఇది చిక్ాకు కల్లగ్చసూ ుంది.” ఆశ్ిరూపడటం



అతని



వంతు



అయిూంది.



వృదుధడిక్



చదవటం



వచుి,



అంతేక్ాక ఆపాటిక్ే అతను ఆ పుసూ కం చదివి ఉనాాడు. వృదుధడు చెపరపనటు ీ ఆ పుసూ కం చిక్ాకు కల్లగ్చంచేదే అయితే దానిని ఇచేిసర ఇంక్ొకటి తెచుిక్ోటానిక్ ఇంక్ా సమయం ఉంది. "పరపంచంలోని అనిా పుసూ క్ాలు చెపేపదే ఈ పుసూ కం కూడా చెబుతుంది,” వృదుధడు చెపుపకుంటూపో తునాాడు. “వూకుూలు తమ జీవిత గమాూలను ఎంచుక్ోలేక పో వటానిా



అది



వివరచసూ ుంది.



పరపంచంలోక్ెలీ ా



అత్మ



పెదద



అబదాధనిా



అందరూ



నముమతునాారంటూ ఆ పుసూ కం ముగుసుూంది.” "పరపంచంలోక్ెలీ ా అత్మ పెదద అబదధ ం ఏమిటి?” ఆశ్ిరూపడుతూ యువకుడు అడిగ్ాడు. "పరపంచంలోక్ెలీ ా



అత్మ



పెదద



అబదధ ం



ఇది:



మన



జీవితంలో



ఏదో



ఒక



సమయంలో మనక్ జరచగ్ే వాటిపెై నియంతరణ క్ోలోపయి మన జీవితాలు కరమతో శాసరంపబడతాయనుక్ోవటం.” "అలా నాక్ెనాడత జరగలేదు,” అతడు అనాాడు. “నేను మత గురువుని అవావలని



క్ోరుకునాారు.



క్ాని



నేను



గ్ొరెరల



క్ాపరచని



క్ావాలని



నిరణయించుకునాాను.” "నీకు పరయాణాలు చెయూటమంటట నిజంగ్ా ఇషు ం క్ాబటిు చాలా మంచి పని చేశావు,” వృదుధడు అనాాడు. ‘నేను ఏమి ఆలోచిసుూనాానన అతడిక్ తెల్లసరంది,’ యువకుడు తనలో తాను అనుకునాాడు. పుసూ కం త్మరచగ్చ ఇచేి ఉదేద శ్ం లేనటుుగ్ా ఆ వృదుధడు దాని పేజీలు 23



త్మపుపతూ యువకుడు



చతసుూనాాడు. గమనించాడు.



వృదుధడు అతడు



వేసుకునా అరబుులాగ్ా



బటు లు



క్ొతూ గ్ా



ఉండటానిా



కనిపరంచాడు. ఈ



పారంతంలో



అరబుులు కనపడటం అంత వింతేమి క్ాదు. టారచఫా నుంచి ఆఫ్రరక్ా క్ొనిా గంటల దతరంలోనే ఉంది; సనాటి జలసంధ్ులను పడవలో దాటితే చాలు. వసుూవులు క్ొనుగ్ోలు చేసూ త, రోజులో పలుమారుీ తమ వింతెైన పారరథనలు వల్లీ సూ త అరబుులు ఈ నగరంలో తరచు కనపడుతుండేవారు. "నువువ ఎక్డినుంచి వచాివు?” యువకుడు అడిగ్ాడు. "అనేక చోటీ నుంచి.” "అనేక చోటీ నుంచి ఎవరూ రారు,” యువకుడు అనాాడు. “నేను గ్ొరెరల క్ాపరచని, నేను అనేక పారంతాలకు వళాళను. క్ానీ నేను ఒక్ పారంతం నుంచే వచాిను. అది పురాతనమైన క్ోట దగగ ర ఉనా నగరం. నేను అక్డే పుటాును.” "అలా అయితే నేను సాలకంలో పుటాునని చెపపవచుి.” సాలకం



ఎక్డ



ఉందో



అతడిక్



తెల్లయదు.



తన



తెల్లయనితనం



బయట



పడుతుందని అది ఎక్డ ఉందని అడగలేదు. క్ాసేపు బజఞరులోని మనుషులక్ేసర చతశాడు; వచేివాళళళ , పో యిేవాళళళ అందరూ ఎంతో హడావుడిగ్ా ఉనాటు ీ నాారు. "అయితే సాలకం ఎలా ఉంటుంది?” ఏమైనా ఆధారం దొ రుకుతుందేమోనని యువకుడు అడిగ్ాడు. "అది ఎపుపడత ఉనాటు ీ గ్ానే



ఉంది.”



ఇంక్ా ఏ ఆధారమూ దొ రకలేదు. సాలకం యాండలూసరయాలో మాతరం లేదని యువకుడిక్ తెలుసు. ఉనాటీ యితే దాని గురచంచి విని ఉండేవాడే. "నువువ సాలకంలో ఏం చేసూ ావు?” యువకుడు మళ్ళళ అడిగ్ాడు.



24



"నేను సాలకంలో ఏం చేసూ ానా?” వృదుధడు నవావడు. “నేను సాలకం రాజుని!” మనుషులు వింతెైన సంగతులు చెబుతారని యువకుడు అనుకునాాడు. ఏమీ చెపపని గ్ొరెరలతో ఉండటం మంచిదని క్ొనిాసారుీ అనిపరసూ ుంది. పుసూ కంతో ఒంటరచగ్ా



గడపటం



నమమశ్కూంక్ాని



ఇంక్ా తమ



మంచిది. కథలు



మనం



వినాలనుకునాపుపడు



చెబుతాయి.



క్ానీ



అవి



మనుషులతో



మాటాీడుతునాపుపడు వాళళళ చెపేప వింతెన ై విషయాలతో ఆ తరువాత సంభాషణ ఎలా క్ొనసాగ్చంచాలో తెల్లయదు. "నా పేరు మల్లిజెడక్ ె ," వృదుధడు చెపాపడు. “నీ వదద



ఎనిా గ్ొరెరలు



ఉనాాయి?” "చాల్లననిా,” అని బదుల్లచాిడు. తన జీవితం గురచంచి వృదుధడు మరచంతగ్ా తెలుసుక్ోవాలనుకుంటునాాడని అతనిక్ అరథమయిూంది. "అయితే



మనముందు



సమసూ



ఉందనామాట.



నీకు



చాల్లననిా



గ్ొరెరలునాాయనిపరసేూ నేను సహాయం చేయలేను.” అతడిక్ చిరచిరలాడసాగ్చంది. తాను ఎవరచనీ సహాయం అడగలేదు. వృదుధడు తనని ఒక గుక్ దారక్షాసవం అడిగ్చ సంభాషణ మొదలు పెటు ాడు. "నా పుసూ కం నాకనివువ,” యువకుడు అనాాడు, “నేను వళ్ళళ గ్ొరెరలను త్మసుకుని పరయాణమవావల్ల.” “నీ గ్ొరెరలలో పదవ వంతు నాక్వువ,” వృదుధడు అనాాడు, “రహసూ నిధిని ఎలా కనుక్ో్వాలో నేను చెబుతాను.” అతడిక్



తన



కల



గురుూకు



వచిింది.



మరుక్షణం



యువకుడిక్



అంతా



సపషు ంగ్ా గ్ోచరచంచింది. ఆ ముదుసల్ల తన దగగ ర నుంచి డబుులేమి త్మసుక్ోలేదు. క్ానీ ఈ వృదుధడు - బహుశా ఆమ భ్రూ అయిూ ఉండవచుి - అసలు లేని దాని 25



గురచంచి సమాచారం ఇచిి తన నుంచి మరచంత డబుు రాబటాులని చతసుూనాాడు. ఈ వృదుధడు కూడా బంజఞరా అయి ఉండవచుి. క్ానీ అతడు ఏమీ అనకముందే ఆ వృదుధడు ముందుకు వంగ్చ ఒక కరర పులీ



త్మసుకుని నేల మీద ఇసుకలో రాయసాగ్ాడు. అతడి ఛాత్మనుంచి ఏదో



అదుాతమయిన క్ాంత్మ వలువడి యువకుడి కళళళ క్షణంపాటు బర ై ీ ుకమామయి. తన వయసుక్ చాలా వేగంగ్ా కదల్ల వృదుధడు తన ఛాత్మని చొక్ా్తో కపేపశాడు. తన కళళళ మామూలుగ్ా అయిన తరువాత వృదుధడు ఇసుకలో రాసరందేదో యువకుడు చదవగల్లగ్ాడు. అక్డ బజఞరులోని ఇసుకలో యువకుడు తన తల్లీ దండురల పేరీ ు, తాను వళ్ళళన మత పాఠశాల పేరు చదివాడు. తనక్ే తెల్లయని వాూపారచ కూతురు పేరు చదివాడు. అతడు ఇపపటివరకు ఎవరచక్ీ చెపపని విషయాలను చదివాడు.



* "నేను సాలకం రాజుని,” వృదుధడు చెపాపడు. "ఒక



రాజు



ఒక



గ్ొరెరల



క్ాపరచతో



ఎందుకు



మాటాీడతాడు?”



క్ొంత



ఆరాధ్నతోనత, క్ొంత ఇబుందిగ్ానత యువకుడు అడిగ్ాడు. "చాలా క్ారణాలు ఉనాాయి. క్ాని అనిాటిలోక్ ముఖూమయినది నువువ నీ జీవిత గమాూనిా కనుగ్ొనటంలో విజయవంతం అయాూవు.” ఒక వూక్ూ ‘జీవిత గమూం’ అంటట ఏమిటో ఆ యువకుడిక్ తెల్లయదు. "నువవపుపడత సాధించాలని అనుకుంటునాదే నీ జీవిత గమూం, బాలూంలో అందరచక్ీ తమ జీవిత గమూం ఏమిటో తెలుసుూంది. "ఆ వయసుసలో అంతా సపషు ంగ్ా ఉంటుంది, అనీా సాధ్ూమే అనిపరసూ ాయి. వాళళళ కలలు కనటానిక్ భ్యపడరు, తమ జీవితంలో క్ావాలనుకునా దానిక్ోసం 26



ఆశ్తో ఎదురు చతసత ూ ంటారు. క్ానీ క్ాలం గడుసుూనాక్ొదీద తమ జీవిత గమాూనిా సాధించుక్ోవటం అసాధ్ూమని వాళళళ నమేమలా ఒక వింత శ్క్ూ ఏదో చేసూ ుంది.” ఆ వృదుధడు చెబుతునాదేదీ యువకుడిక్ అరథం క్ాలేదు. క్ానీ ఆ 'వింత శ్క్ూ ' ఏమిటో తెలుసుక్ోవాలని అతడిక్ ఉంది; దాని గురచంచి చెపరపనపుపడు వాూపారచ కూతురు తన మాటలకు పరభావితం అవుతుంది! "అది నక్ారాతమకమనిపరంచే శ్క్ూ , క్ానీ వాసూ వంగ్ా అది నీ జీవిత గమాూనిా ఎలా



సాధించుక్ోవాలో చతపరసూ ుంది. అది నీ ఆతమను, మననభీష్ాునిా



సంసరదధం



చేసూ ుంది. ఎందుకంటట ఈ పుడమిపెైన ఒక్ే ఒక గ్ొపప సతూం ఉంది: నువువ ఎవరచవన ై ా, ఏమి చేసూ ునాా నీకు నిజంగ్ా ఏదెైనా క్ావాలనిపరంచిందంటట ఆ క్ోరచక విశావతమలో పుటిుంది. ఈ భ్ూమిపెైన నీ కరూ వూం అదే.” "అది క్ేవలం పరయాణం చేయాలనుక్ోవటం క్ావచాి? లేదా ఒక వసరత వాూపారచ కూతురచని పెళ్ళళ చేసుక్ోవాలనుక్ోవటం క్ావచాి?” "క్ావచుి. లేదా నిధిక్ోసం వతకటం కూడా క్ావచుి. ఈ విశ్వఆతమ పరజల సంతోషం నుంచి బలానిా ప ందుతుంది. దుుఃఖం, ఈర్య, అసతయల నుంచి కూడా. ఎవరచ జీవిత గమాూనిా వారు సాధించటమే వారచ తపపనిసరచ కరూ వూం. అనీా ఒక్టట. "నీకు



ఏదెైనా



క్ావాలనిపరంచినపుపడు



నువువ



దానిని



సాధించటంలో



సహాయపడటానిక్ ఈ పరపంచమంతా కుటర పనుాతుంది.” బజఞరుని,



పటు ణ



వాసులని



చతసత ూ



వాళళళ



క్ాసేపు



నిశ్శబద ంగ్ా



ఉండిపో యారు. ముందుగ్ా వృదుధడు మాటాీడాడు. "నువువ గ్ొరెరల మందని ఎందుకు క్ాసుూనాావు?” "నాకు పరయాణాలు చేయటమంటట ఇషు ం.” 27



బజఞరులో ఒక మూల తన దుక్ాణంలో కూరుిని ఉనా రొటెులు తయారు చేసే వూక్ూ ని ఆ వృదుధడు చతపరంచాడు. “అతడు కూడా తన బాలూంలో పరయాణాలు చెయాూలనుకునాాడు.



క్ాని



ముందుగ్ా



రొటెుల



దుక్ాణం



పెటు ి



క్ొంత



డబుు



సంపాదించాలని అనుకునాాడు. అతడు ముసల్లవాడెన ై తరువాత ఆఫ్రరక్ాలో ఒక నల గడిపర వదాదమనుకుంటునాాడు. తాము కలగనా దానిని జీవితంలో ఎపుపడెైనా సాధించే సామరథయం మనుషులకు ఉంటుందని అతడు గురచూంచలేదు.” "అతడు గ్ొరెరలక్ాపరచ అయి ఉండాల్లసంది,” యువకుడు అనాాడు. "దాని గురచంచి కూడా అతడు ఆలోచించాడు,” వృదుధడు చెపాపడు. “క్ాని గ్ొరెరల



క్ాపరులకంటట



తయారు



చేసేవాళళక్



రొటెులు



తయారు



ఇలుీ



ఉంటుంది.



చేసే క్ానీ



వాళళక్



గ్ౌరవమకు్వ.



గ్ొరెరల



క్ాపరులు



రొటెులు



మైదానంలో



నిదరపో తుంటారు. తల్లీ దండురలు తమ కూతుళళను గ్ొరెరల క్ాపరులకంటట రొటెులు చేసే వాళళక్ ఇచిి పెళ్ళళ చెయూటానిక్ే ఇషు పడతారు.” వాూపారచ కూతురు గురచంచి ఆలోచిసత ూ యువకుడి గుండె భారమయిూంది. ఆ పటు ణంలో తపపనిసరచగ్ా రొటెులు తయారు చేసేవాడు ఒకడు ఉండి ఉంటాడు. వృదుధడు ఇంక్ా చెపుతూ పో సాగ్ాడు, “చివరచక్ మనుషులు తమ జీవిత గమూం కంటట గ్ొరెరల క్ాపరుల గురచంచీ, రొటెులు తయారు చేసే వాళళ గురచంచీ ఇతరులు ఏమి అనుకుంటారో అనాదానిక్ ఎకు్వ పారధానూతనిసాూరు.” వృదుధడు పుసూ కం త్మరగ్ేసూ త మధ్ూలో ఒక పేజీ చదవటం మొదలు పటాుడు. యువకుడు క్ాసేపు వేచి ఉండి అతడు తనకు అంతరాయం కల్లగ్చంచినటటీ తాను అతడిక్ అడుడ పడుతూ "ఇదంతా నాకు ఎందుకు చెబుతునాావు?” అని అడిగ్ాడు. "ఎందుకంటట నువువ నీ జీవిత గమాూనిా సాధించటానిక్ పరయత్మాసుూనాావు. క్ానీ దానినంతటిని పరసూ ుతం వదిల్ల పెటు ట సరథత్మలో ఉనాావు.” 28



"నువువ



ఇటువంటి



పరచసరథతులోీ



ఎపుపడత



ఏదో



ఒక



రూపంలో



పరతూక్షమౌతుంటావా?” "అనిాసారూ ీ ఇలాగ్ే క్ాదు. క్ానీ ఎపుపడత నేను ఏదో



ఒక రూపంలో



పరతూక్షమౌతూనే ఉంటాను. క్ొనిాసారుీ నేను ఒక మంచి ఆలోచన, ఒక పరచష్ా్రం రూపంలో వసుూంటాను. ఇంక్ొనిాసారుీ - చాలా క్ీలకమైన సమయాలోీ - క్ొనిా తేల్లకగ్ా జరచగ్ేలా చేసూ ాను. నేను ఇంక్ా ఎననా చేసూ ాను. క్ాని చాలాసారుీ వాటిని నేనే చేశానని మనుషులు గురచూంచరు.” వారం రోజుల క్రతం విలువైన రాళళ అనేవషకుడి ముందు తాను ఒక రాయి రూపం త్మసుక్ోక తపరపంది క్ాదని ఆ వృదుధడు చెపాపడు. పచిరాళళ అనేవషణలో అతను తనకునాదంతా తూజించాడు. అతడు ఒక నదీ త్మరాన అయిదు



సంవతసరాలు



గడిపాడు.



పచిరాళళ



క్ోసం



క్ొనిా



ఈ అనేవషణలో వేల



రాళళను



వత్మక్ాడు. ఇంక్ొక్రాయిని - ఒక్ే ఒక్ రాయిని - వత్మక్తే సాఫలూం ప ందే సమయంలో అతడు ఆ అనేవషణను వదిల్ల పెటు య ట ాలనుకునాాడు. తన జీవిత గమూం క్ోసం అతడు సరవం తాూగం చేశాడు. క్ాబటిు జోకూం చేసుక్ోవాలని ఆ వృదుధడు నిరణయించుకునాాడు. అతడు ఒక రాయిగ్ా మారచ అనేవషకుడి క్ాల్ల దగగ రకు దొ రీ ుకుంటూ వళాళడు. అయిదు సంవతసరాల వృధా శ్రమ, పరయాసలకు ఆ అనేవషకుడు విసుగు, క్ోపం చెంది ఆ రాయిని త్మసర అవతల్లక్ విసరరేశాడు. ఆ రాయిని ఎంత బలంగ్ా విసరరాడంటట ఆ దెబుకు రాయి ముక్లయిూ



దాంటోీంచి



పరపంచంలోక్ెలీ ా అందమయిన పచిరాయి బయట పడింది. "తమ



ఉనిక్క్



గల



క్ారణానిా



క్ొంతమంది



జీవితంలో



చాలా



త ందరగ్ా



తెలుసుకుంటారు,” అనాాడు ఆ వృదుధడు. అతని గ్ొంతులో బాధ్. “అందుక్ేనమో ే చాలా త ందరగ్ా కూడా దానిని వదులుకుంటారు. జీవితం అలా ఉంది.”



29



రహసూ నిధి గురచంచి ఏదో చెపాపడనా విషయానిా వృదుధడిక్ యువకుడు గురుూచేశాడు. "పరవహించే



నీటి



శ్క్ూ క్



నిధి



బయటపడుతుంది, అదే



తరంగ్ాలకు



అది



కపపబడిపో తుంది కూడా,” అనాాడు వృదుధడు. “నీ నిధి గురచంచి తెలుసుక్ోవాలని ఉంటట నీ మందలోని పదవవంతు నాక్వావల్ల.” "నాకు దొ రచక్ే నిధిలో పదవ వంతు ఇసాూను, సరేనా?” వృదుధడు నిరాశ్పడినటు ీ కనిపరంచాడు. “నీకు లేని దాని గురచంచి వాగ్ాదనాలు చేయటంతో



మొదలు



పెటు ావంటట



దానిని



సాధించాలనా



క్ోరచకను



నువువ



క్ోలోపతావు.” బంజఞరా ముదుసల్లక్ తన నిధిలో పదవ వంతు ఇసాూనని మాటిచిిన సంగత్మ యువకుడు వృదుధడితో చెపాపడు. "మనుషులతో



ఇటువంటి



పనులు



చేయించటంలో



బంజఞరాలు



తెల్లవన ై



వాళళళ,” ఆ వృదుధడు నిటూ ు రాిడు. “ఏది ఏమైనా జీవితంలో పరత్మ దానిక్ ఒక వల ఉంటుందని



నువువ



తెలుసుకుంటావు,



అంతే



చాలు.



ఈ



విషయానేా



తెల్లయచేయటానిక్ క్ాంత్మ యోధ్ులు పరయత్మాసుూంటారు.” ముసల్ల వూక్ూ పుసూ క్ానిా యువకుడిక్ త్మరచగ్చ ఇచాిడు. "రేపు ఇదే సమయానిక్ నీ మందలో పదవ వంతు త్మసుకుని రా. రహసూ నిధి ఎలా కనుక్ో్వాలో నీకు చెబుతాను. మంచిది.” బజఞరు మలుపు త్మరచగ్చ అతడు మాయమప ై ో యాడు.



*



30



యువకుడు త్మరచగ్చ పుసూ కం చదవటం మొదలు పెటు ాడు క్ానీ అతడిక్ ఏక్ాగరత కుదరలేదు. వృదుధడు చెపరపంది నిజమేనని అతనిక్ తెలుసు క్ాబటిు అతడు ఒత్మూ డిక్,ీ ఉదేవగ్ానిక్ీ



లోనయాూడు.



రొటెులు



అమేమ



వూక్ూ



దగగ రకు



వళ్ళళ



ఒక



రొటెు



క్ొనుకు్నాాడు. అతడి గురచంచి వృదుధడు చెపరపంది అతడిక్ చెపుదామా వదాద అనా



మీమాంసలో



ఉనాాడు.



ఒక్ొ్క్సారచ



క్ొనిా



విషయాలను



అలా



వదిలకయూటమే మంచిదనుకుని ఏమీ చెపపగూడదని నిరణయించుకునాాడు. అతడు ఏమైనా



చెబితే



పడిపో యినపపటిక్ీ



రొటెులు



చేసే



అనిాటినీ



వూక్ూ



తన



జీవితానిక్



వదిల్లపెటు ాలనా



బాగ్ా



ఆలోచనలో



అలవాటు



క్ొనిా



రోజులు



గడుపుతాడు. అతడిలో ఆ ఆందో ళనను కల్లగ్చంచకుండా ఉండగల్లగ్ాడు యువకుడు. ఆ తరువాత యువకుడు వీధ్ులలో త్మరుగుతూ నగర దావరానిా చేరుకునాాడు. ఒక క్టిక్ీ ఉనా చినా భ్వనం అక్డ ఉంది. అక్డ క్ొంతమంది ఆఫ్రరక్ాక్ టిక్ె్టుు



క్ొనుకు్ంటునాారు.



ఈజిపుు



ఆఫ్రరక్ాలో



ఉందనా



సంగత్మ



అతడిక్



తెలుసు. "నీక్ేమైనా సహాయపడగలనా?” క్టిక్ీ వనకనునా వూక్ూ అతనిని అడిగ్ాడు. "రేపు



చతదాదంలే,” అంటూ



యువకుడు



అక్డినుంచి



వచేిశాడు.



ఒక



గ్ొరెరను అమిమతే చాలు జల సంధి ఆవల్లవప ై ు వళళటానిక్ డబుులు సరచపో తాయి. ఆ ఆలోచనే అతడిని భ్యభారంతుడిని చేసరంది. వళ్ళళపో తునా యువకుడిని చతసర "మరో సావపరాకుడు,” టిక్ె్టీ అమేమ వూక్ూ తన సహాయకునితో అంటునాాడు. “అతడి దగగ ర పరయాణానిక్ సరచపో ను డబుులు లేవు.” టిక్ె్టు ీ అమేమ క్టిక్ీ దగగ ర నుంచుని ఉనాపుపడు యువకుడిక్ తన గ్ొరెరల మంద గురుూకు వచిింది. ఆ సమయంలో అతడు గ్ొరెరల క్ాపరచగ్ా ఉండాలనే నిరణయం



త్మసుకునాాడు.



రెండేళళలో



గ్ొరెరలను



పెంచటానిక్



సంబంధించిన 31



మలకువలనీా అతడు నేరుికునాాడు: గ్ొరెరల ఉనిా ఎలా కత్మూ రచంచాలో తెలుసు; చతడితో ఉనా గ్ొరెరలను ఎలా చతసుక్ోవాలో తెలుసు; గ్ొరెరలను తోడేళళ బారచనుండి ఎలా క్ాపాడుక్ోవాలో తెలుసు. యాండలూసరయాలోని మైదానాలు, పచిిక బీళళనీా అతడిక్ తెలుసు. తన దగగ ర ఉనా పరత్మ ఒక్ గ్ొరెర ఎంత ధ్ర పలుకుతుందో కూడా అతడిక్ తెలుసు. తన



మితురని



క్ొటాునిక్



సాధ్ూమన ై ంత



చుటూ ు త్మరచగ్చ



వళాళలని



నిరణయించుకునాాడు. క్ొటు ం పక్గ్ా నడిచి వళళతూ అతడు దారచ మళ్ళళ



గ్ోడపెైక్



త్మసుక్ెళళళ రాత్మ చపాును ఎక్ా్డు. అక్డినుంచి యువకుడు దతరంగ్ా ఉనా ఆఫ్రరక్ాని



చతడగల్లగ్ాడు.



సెపయిన్



మొతాూనిా



ఆకరమించటానిక్



మూర్లు



అక్డినుంచే వచాిరని ఎవరో అతనిక్ చెపాపరు. ఆ చోటునుంచి వృదుధడితో తాను మాటాీడిన బజఞరుతో సహా నగరమంతా యువకుడిక్



కనబడుతోంది.



ఆ



వృదుధడిని



కలుసుకునా



క్షణాలకు



అతడు



శాపనారాధలు పెటు ాడు. తన కలలను వివరచంచగల ఆమను వతుకు్ంటూ అతడు ఈ



నగరానిక్



వచాిడు.



అతడు



గ్ొరెరలక్ాపరచ



అనా



విషయం



ఆ



బంజఞరా



వృదుధరాల్లని గ్ానీ, లేదా ఆ వృదుధడి గ్ానీ ఏమాతరం పరభావితం చెయూలేదు. వాళళళ ఒంటరచ



జీవులు, ఏ



విషయం



పటాీ



వారచక్



నమమకం



ఉండదు.



అంతేక్ాక



గ్ొరెరలక్ాపరులక్ తమ గ్ొరెరలతో అనుబంధ్ం ఏరపడుతుందనాది వాళళక్ అరధంక్ాదు. అతడిక్ తన మందలోని పరత్మ ఒక్ గ్ొరెర గురచంచి అనిా సంగతులూ తెలుసు. ఏది కుంటిదో , ఏది రెండు నలలోీ ఈనబో తోందో , ఏది అనిాటిలోక్ నిదానమైనదో తెలుసు. వాటి ఉనిాని కత్మూ రచంచటమేక్ాదు, వాటిని ఎలా చంపాలో కూడా అతడిక్ తెలుసు. అతడు గనక వాటిని వదిల్లపెటు ాలని నిరణయించుకుంటట అవి ఎంతో బాధ్పడుతాయి.



32



గ్ాల్ల



త్మవరం



క్ాసాగ్చంది.



ఆ



గ్ాల్ల



అతడిక్



తెలుసు:



పరజలు



దానిని



‘లకవాంటర్’ అని అంటారు ; ఎందుకంటట మధ్ూధ్రా సముదరం తూరుప అంచున ఉనా లకవాంట్ మీదుగ్ా మూర్లు ఆ గ్ాల్లమీద వచాిరు. గ్ాల్ల త్మవరత పెరగసాగ్చంది. అటు గ్ొరెరలు, ఇటు నిధి మధ్ూ నేనునాాను అనుకునాాడు ఆ యువకుడు. తాను అలవాటు పడినదానిక్ీ, తాను క్ోరుకునే దానిక్ీ మధ్ూ ఒకదానిని ఇపుపడు అతడు ఎంచుక్ోవాల్ల. వాూపారచ కూతురు కూడా ఉంది. క్ానీ ఆమ తన మంద అంత ముఖూమయినది క్ాదు. ఎందుకంటట ఆమ తన మీద ఆధారపడిలేదు. బహుశా ఆమకు తాను గురుూకూడా ఉండకపో వచుి. అతడు ఏ రోజున వసాూడనాది కూడా ఆమకు అంత ముఖూమయినది క్ాదని అతడిక్ తెలుసు: ఎందుకంటట ఆమకు పరత్మరోజూ ఒక్ేలాంటిది. మనుషులు పరత్మ సతరోూదయంలోనత తమకు జరుగుతునా మంచిని గురచూంచకపో వటం వలీ పరత్మరోజూ మాదిరచగ్ానే మరుసటి రోజు ఉంటుంది. నా తల్లీ దండురలనత, పుటిున ఊరునత



విడిచివచాిను. నేను లేకపో వటానిక్



వాళళళ అలవాటు పడాడరు, అలాగ్ే నేనతను. నేను లేకపో వటానిక్ గ్ొరెరలు కూడా అలవాటు పడతాయి అనుకునాాడు యువకుడు. తాను



కూరుినా



చోటునుంచి



అతడు



బజఞరుని



చతడగలుగుతునాాడు.



రొటెులు అమేమ వూక్ూ దుక్ాణానిక్ పరజలు వసత ూ పో తునాారు. ముసల్ల వూక్ూ , తాను కూరుిని మాటాీడుకునా బలీ మీద ఒక యువ జంట కూరుిని ఉంది, వారు ముదుదలాడుకుంటునాారు. ‘ఆ రొటెులు అమేమవూక్ూ ....’ తనలో తాను అనుకుంటూ ఆ ఆలోచనని సగంలోనే ఆపేశాడు. తూరుపగ్ాల్ల మరచంత వేగం పెరచగ్చ దాని తాక్డి అతని ముఖం మీద



తెలుసోూ ంది.



వాసనలను,



మేల్ల



ఆ



గ్ాల్ల



మూర్లను



ముసుగుల



తెచిింది



మహిళల



నిజమే, క్ాని



తలపులను



కూడా



అది



ఎడారచ



తెచిింది. 33



అపరకటితమైన



వాటిక్ోసం, బంగ్ారంక్ోసం, సాహసాల



క్ోసం



-



పరరమిడీ



క్ోసం



అనేవషణలో బయలుదేరచన పురుషుల కలలను కూడా ఆ గ్ాల్ల మోసుక్ొచిింది. గ్ాల్లకునా సేవచిను చతసర ఆ యువకుడు క్ాసేపు ఈర్యపడాడడు, తాను కూడా అంతే సేవచఛగ్ా ఉండవచినీ తెలుసుకునాాడు. తనను పటిు ఉంచేది ఏదీ లేదు తాను తపప! గ్ొరెరలు, వాూపారచ కూతురు, యాండలూసరయా మైదానాలు తన జీవిత గమూంలో మటు ీ మాతరమ. ే ఆ మరునాడు మధాూహాం యువకుడు ఆ వృదుధడిని కల్లశాడు. అతడు తనతోపాటు ఆరు గ్ొరెల ర ను త్మసుక్ెళాళడు. "నాకు ఆశ్ిరూంగ్ా ఉంది,” యువకుడు అనాాడు. “నా మితురడు వంటనే మిగ్చల్లన గ్ొరెరలనిాంటినీ క్ొనేశాడు. అతడు గ్ొరెరలక్ాపరచ క్ావాలని ఎపపటినుంచో కలలు కంటునాాడట, ఇది అతనిక్ మంచి శ్కునం అని చెపాపడు.” "ఎపుపడత



అలాగ్ే



జరుగుతుంది,” అనాాడు



వృదుధడు.



“దీనిని



ఆరంభ్



సతతరం అంటారు. నువువ పేక్ాట ఆడిన మొదటిసారచ గ్ెలవటం దాదాపు ఖాయం. దీనిని ఆరంభ్కుల అదృషు ం అంటారు.” "అలా ఎందుకు జరుగుతుంది?” "నీ జీవితగమాూనిా నువువ చేరుక్ోవాలని క్ోరుకునే శ్క్ూ ఒకటి ఉంటుంది. విజయానిా చవిచతపడం దావరా అది నీలో ఉతాసహానిా నింపుతుంది.” ఆ తరువాత వృదుధడు గ్ొరెరలను పరచశీల్లంచసాగ్ాడు. వాటిలో ఒకటి కుంటిదని అతడు కనుగ్ొనాాడు. అది మందలోక్ెలీ ా తెల్లవైనదని, అనిాటికంటట ఎకు్వ ఉనిా ఇసుూందని చెపరప దాని కుంటితనం గురచంచి పటిుంచుక్ోవలసరన అవసరం లేదనాాడు యువకుడు. "నిధి ఎక్డ ఉంది?” యువకుడు అడిగ్ాడు. 34



"ఈజిపుులో, పరరమిడీ దగగ ర.” యువకుడు కలవరపాటుకు గురయాూడు. వృదుధరాలు చెపరపంది కూడా అదే. క్ానీ దానిక్ ఆమ డబుులు ఏమీ త్మసుక్ోలేదు. "నువువ నిధిని కనుక్ో్వాలంటట శ్కునాలను అనుసరచంచాల్ల. పరత్మ ఒక్రూ అనుసరచంచటానిక్ దేవుడు ఒక దారచని తయారు చేశాడు. నీక్ోసం అతడు ఉంచిన శ్కునాలను చదవాలంతే.” యువకుడు బదుల్లచేిలోపు ఒక సీతాక్ోక చిలుక వచిి వారచదదరచ మధ్ూ రెక్లారుసత ూ ఎగ్చరచంది. తన తాత ఎపుపడో



చెపరపంది అతడిక్ గురుూవచిింది:



సీతాక్ోక చిలుకలు మంచి శ్కునాలు - క్ీచురాయి లాగ్ా, త ండ లాగ్ా, నాలుగు ఆకులు పరల్లీ పెసరలాగ్ా. అతడి ఆలోచనను చదివిన వృదుధడు "అవును, మీ తాత చెపరపనటుు ఇవి మంచి శ్కునాలు,” అనాాడు. వృదుధడు తన పెైచ ొక్ా్ త లగ్చంచాడు. యువకుడు తాను చతసరన దానిక్ దిగ్ా్రంత్మక్ లోనయాూడు. వృదుధడి ఛాత్మమీద బంగ్ారు కవచం ఉంది, దాని నిండా అమూలూమైన వజర వైఢతరాూలునాాయి. అంతకు ముందురోజు చతసరన



క్ాంత్మ



యువకుడిక్ గురుూ వచిింది. అతడు



నిజంగ్ానే



రాజు!



దొ ంగల



బారచనుండి



తపరపంచుక్ోడానిక్



అతడు



మారువేషం వేసుకుని ఉండాల్ల. కవచం మధ్ూలో ఉనా ఒక నలీ రాయి, ఒక తెలీరాయిని త్మసర అతనిక్చాిడు. “వీటి పేరీ ు ఉరచం, తుమిం. తెలీరాయి 'అవును'ని సతచిసుూంది, నలీ రాయి 'క్ాదు'ని సతచిసుూంది. శ్కునాలను నువువ అరథం చేసుక్ోలేక పో యినపుపడు ఇవి నీకు తోడపడతాయి. ఎపుపడత ఔను, క్ాదు అనే సమాధానం వచేి పరశ్ాలడగ్ాల్ల. 35



"క్ాని సాధ్ూమైనంతవరకూ నీ నిరణయాలను నువేవ త్మసుక్ో. నిధి పరరమిడీ దగగ ర



ఉందని



నీకు



ముందే



తెలుసు.



నువువ



నిరణయం



త్మసుక్ోవటంలో



సహాయపడాడను క్ాబటిు ఆరు గ్ొరెరలను నాకు ఇవావల్లసందేనని ఒత్మూ డి చేశాను.” యువకుడు ఆ రాళళను తన గుడడ సంచిలో వేసుకునాాడు. ఇకనుంచి తన నిరణయాలను తానే త్మసుకుంటాడు. "నువువ వూవహరచంచే పరత్మదీ ఒక్టట తపప మరొకటి క్ాదనాది మరచచిపో కు. శ్కునాల భాషను కూడా మరచచిపో వదుద. అనిాటిక్ీ మించి నీ జీవిత గమాూనిా చివరచకంటా అనుసరచంచటం మరచచిపో వదుద.” "వళ్ళళపో యిే ముందు నీకు ఒక చినా కథ చెబుతాను. "ఒక్ానొక



దుక్ాణదారుడు



ఆనంద



మూలాలను



తెలుసుక్ోటానిక్



తన



క్ొడుకును పరపంచంలోక్ెలీ ా జఞాని వదద కు పంపరంచాడు. ఆ కురరవాడు ఎడారచలో నలభైరోజుల పాటు నడిచి చివరచక్ జఞాని ఉంటునా క్ొండపెైన ఒక అందమైన క్ోట వదద కు చేరుకునాాడు. కురరవాడిక్



"మన ఎదురుక్ాలేదు. సందడిగ్ా



క్ోట



అతను



పరధాన



కనపడింది.



ఊహించుకుంటునాటు ీ



గదిలోక్



వాూపారులు



అడుగుపెటు న ి



వసత ూ ,



పో తూ



ఒక



అతనిక్



సాధ్ువు



అక్డ



ఉనాారు.



ఎంతో



అక్డక్డా



మనుషులు కబురుీ చెపుపకుంటునాారు. వాయిదూ బృందమొకటి మందర సవరంలో సంగ్లతానిా



వినిపరసూ ో ంది.



ఆ



పారంతంలో



వండే



రుచికరమైన



వంటలనీా



ఒక



బలీ మీద పరచచి ఉనాాయి. జఞాని అందరచతో మాటాీడుతూ ఉనాాడు. అతడి దృష్రు తనపెై పెటు ట వంతు వచేిసరచక్ కురరవాడు రెండు గంటలు వేచి ఉండాల్లసవచిింది.



36



“కురరవాడు



తాను



ఎందుకు



వచాిడో



వివరచసూ ుంటట



జఞాని



ఎంతో



శ్రదధగ్ా



వినాాడు. క్ానీ ఆనంద రహసాూనిా వివరచంచే సమయం తన వదద లేదనాాడు. క్ోట అంతా త్మరచగ్చ చతసర రెండు గంటలోీ త్మరచగ్చ రమమనాాడు. " 'ఈలోగ్ా నువువ ఒకటి చెయాూల్ల', ఒక చెంచాలో రెండు బొ టు ీ నతన పో సర అతడిక్ ఇసత ూ జఞాని అనాాడు. 'నువువ క్ోటని త్మరచగ్చ చతసే సమయంలో ఈ చెంచాలోని నతన క్ందపడకుండా జఞగరతూగ్ా ఉండు'." “కురరవాడు క్ోటలోని మటు ీ ఎకు్తూ, దిగుతూ చెంచాలోని నతన క్ందపడిపో కుండా దృష్రు దానిపెై నిల్లపర ఉంచాడు.



రెండు గంటల తరువాత జఞాని



ఉనా గదిలోక్ కురరవాడు వచాిడు. "నా భోజనాల గదిలో గ్ోడక్ వేలాడదీసరన పరచ్యన్ వసూ ంీ చతశావా? మా తోటమాల్ల పదేళళపాటు



శ్రమించి



మలచిన తోట చతశావా? నా



గరంథాలయంలో



అందమైన రాత పరతులను గమనించావా?” "కురరవాడు సరగగ ుపడిపో యాడు. తాను ఏమి చతడలేదని చెపాపడు. జఞాని తనకు



అపపగ్చంచిన



నతన



జఞరచపో కుండా



చతడటంలోనే



అతడు



నిమగామై



ఉనాాడు. "అయితే వళ్ళళ నా పరపంచంలోని అదుాతాలను చతసరరా,” అనాాడు జఞాని. “అతడి ఇలుీ తెల్లయనంతవరకు ఒక వూక్ూ ని నువువ నమమటానిక్ లేదు.” "ఊరట చెందిన యువకుడు చెంచా త్మసుకుని క్ోటను చతడటానిక్ వళాళడు. ఈ సారచ అతడు పెైకపుపమీద, గ్ోడలకు ఉనా అందమైన బొ మమలనీ, కళాఖండాలను చతశాడు. తోటనీ, చుటూ ు ఉనా క్ొండలనీ, పూల అందాలనీ, ఎంపరక చేసరన పరత్మ దాని వనుక ఉనా అభిరుచినీ అతడు చతశాడు. జఞాని దగగ రకు త్మరచగ్చ వచిి తాను చతసరన వాటనిాటి గురచంచి చెపాపడు. 37



"క్ానీ నేను నీకు అపపగ్చంచిన రెండు నతనబొ టు ీ ఏవీ?” జఞాని అడిగ్ాడు. చేత్మలో



"తన



ఉనా



చెంచాక్ేసర



చతసరన



కురరవాడు



నతన



బొ టు ీ



జఞరచపో యాయని గమనించాడు. " 'నేను నీకు ఇవవగల్లగ్చన సలహా ఒక్టట,' అందరచలోక్ జఞాని అయిన ఆ వూక్ూ అనాాడు. “పరపంచంలోని అందాలనిాటినీ చతసత ూ నే చెంచాలోని నతన చుక్ల గురచంచి మరచచిపో క పో వటంలోనే ఆనంద రహసూం ఉంది.'” గ్ొరెరల



క్ాపరచ



ఏమీ



మాటాీడలేదు.



వృదధ



రాజు



చెపరపన



కథ



అతడిక్



అరథమయిూంది. గ్ొరెరల క్ాపరచక్ పరయాణమంటట ఇషు ముండవచుి, క్ానీ తన గ్ొరెరలను ఎపపటిక్ీ మరవకూడదు. వృదుధడు



రెండు



చేతులూ



కల్లపర



యువకుడి



తలపెై



పలు



రక్ాలుగ్ా



త్మపాపడు. ఆ తరువాత తన గ్ొరెరలను త్మసుకుని అతడు వళ్ళళపో యాడు.



* టారలఫాలోని అతూంత ఎతెూ తన పారంతంలో మూర్లు కటిున ఒక క్ోట ఉంది. దాని గ్ోడల మీదక్ ఎక్్ చతసేూ ఆఫ్రరక్ా సుదతరంగ్ా కనిపరసూ ుంది. సాలకం రాజెైన మల్లిజెడెక్ ఆ మధాూహాం క్ోటగ్ోడ మీద కూరుినాాడు. తూరుపగ్ాల్ల అతడి ముఖానిా బలంగ్ా తాకుతోంది. క్ొతూ యజమానిక్ ఇంక్ా అలవాటు క్ాని గ్ొరెరలు దగ్చగరలోనే తచాిడుతునాాయి; వాటి జీవితాలోీని పెనుమారుపనకు అవి ఉతేూ జంగ్ా కూడా ఉనాాయి. వాటిక్ క్ావలసరందలాీ మేత, నీళళళ. రేవునుంచి గమనిసుూనాాడు.



బయటిక్ తన



పదవ



వళళతునా వంతు



అబరహంను అతను త్మరచగ్చ చతడనటటీ



ఒక



రుసుమును



చినా



ఓడను



వసతలు చేసరన



మల్లిజెడెక్ తరువాత



ఆ యువకుడిని కూడా మళ్ళళ చతడడు.



అతని పని అంతవరక్ే. 38



దేవుళళకు జీవిత గమాూలు ఉండవు క్ాబటిు వాళళకు క్ోరచకలు ఉండకూడదు. ఆ యువకుడు విజయం సాధించాలని సాలకం రాజు ఎంతగ్ానన క్ోరుకునాాడు. నా



పేరును



అనుకునాాడు.



యువకుడు



అతను



తవరలోనే



గురుూంచుకునేలా



మరచచిపో తాడని



అతడు



నేను



నా



మళ్ళళ



విచారంగ్ా



పేరు



చెపపర



ఉండాల్లసంది. అపుపడు నా గురచంచి చెపేపటపుపడు సాలకం రాజు మల్లిజెడెక్ అని అనేవాడు. తన ఆలోచనకు తానే సరగగ ుపడుతూ ఆక్ాశ్ంవైపు చతసత ూ "దేవా, నువువ చెపరపనటు ీ ఇటువంటి సావత్మశ్యం అనిాటిలోక్ హానికరమైనదని తెలుసు. క్ానీ ఈ ముసల్లరాజుక్



తన



చరూలకు



తాను



గరచవంచే



క్షణాలను



అపుపడపుపడత



అనుమత్మంచు.”



* ఆఫ్రరక్ా ఎంతో వింతెైన పరదేశ్ం అనుకునాాడు ఆ యువకుడు. టాంజియర్



ఇరుకు



వీధ్ులోీని



అనేక



హో టళళ



మాదిరచగ్ా



ఉనా



ఒక



హో టలులో అతను కూరుిని ఉనాాడు. ఒక ప డవాటి గ్ొటాునిా ఒకరచనుంచి ఒకరు అందుకుంటూ క్ొంతమంది హుక్ా్ పీలుసుూనాారు. అక్డిక్ వచిిన క్ొనిా గంటలోీ అతడు చేయి చేయి కల్లపర నడిచే పురుషులను, ముఖాలకు మేల్ల ముసుగు వేసుకునా మహిళలను చతశాడు. మత గురువులు పారరథనా మందిరాల పెైక్ ఎక్్ పారరథనలు



చేసూ ుండగ్ా



ఎక్డివాళళళ



అక్డ



మోక్ాళళమీద



కూరుిని



నుదుటిని



నేలకు తాక్ంచటం చతశాడు. ‘క్ెరైసూవేతరుల



ఆచారాలు,’



అతడు



తనలో



తాను



అనుకునాాడు.



తన



చినాపుపడు క్ీరసూ ు దేవాలయంలో సాధ్ు సాంటియాగ్ో మాటమొరోస్ట చితరపటానిా ఎపుపడత



చతసేవాడు.



అందులో



సాంటియాగ్ో



తెలీటి



గురరం



మీద, దతసరన 39



కరవాలంతో ఉండేవాడు, అతని పక్న ఇలాగ్ే మోకరచల్లీన పరజలు ఉండేవారు. యువకుడు ఇబుందిక్, త్మవర ఒంటరచతనానిక్ గురయాూడు. ఇక్డి వాళళలో ఏదో దుషు తవం గ్ోచరచసూ ో ంది. అదీ క్ాకుండా అతడు ఇక్డిక్ వచేి హడావిడిలో ఒక్ే ఒక్ విషయం మరచచిపో యాడు ; అదే అతడు నిధిని కనుక్ో్టంలో చాలా ఆలసాూనిక్ క్ారణం క్ావచుి: ఈ దేశ్ంలో క్ేవలం అరబీు భాష మాతరమే మాటాీడతారు. హో టలు యజమాని యువకుడి వదద కు వచాిడు. పక్ బలీ మీద వాళళళ తాగుతునా పానీయంక్ేసర యువకుడు చతపరంచాడు. అది తెచిి ఇచిిన తరువాత తాగ్చ చతసేూ చాలా చేదన ెై తేనీరని తెల్లసరంది. యువకుడిక్ మదూం క్ావాలని ఉంది. అయితే



ఇపుపడతను



దాని



గురచంచి



ఆందో ళన



చెందాల్లసన



పనిలేదు.



ఇపుపడతను తన నిధి గురచంచి, దానిని చేరుకునే దారచ గురచంచి ఆలోచించాల్ల. గ్ొరెరలను అమమటం వలీ అతడి జేబులో డబుు దండిగ్ానే ఉంది. డబుులో మాయ ఉందని యువకుడిక్ తెలుసు; డబుులునావాడు ఎపుపడత ఒంటరచగ్ా ఉండడు. తవరలోనే, బహుశా క్ొదిదరోజులలోనే అతడు పరరమిడీ ను చేరుకుంటాడు. బంగ్ారు కవచం ఉనా వృదుధడు క్ేవలం ఆరు గ్ొరెరల క్ోసం అబదధ ం చెపరప ఉండడు. సంక్ేతాలు, శ్కునాలు గురచంచి వృదుధడు చెపాపడు. జలసంధిని దాటుతుండగ్ా యువకుడు శ్కునాల గురచంచి ఆలోచించాడు. అవును, వృదుధడు చెపరపంది నిజమే: యాండలూసరయా మద ై ానాలోీ అతడు గడిపరనపుపడు ఆక్ాశానిా, నేలని పరచశీల్లంచి ఏ దారచని అనుసరచంచాలో తెలుసుకునాాడు. ఒక రకమైన పక్షి ఉంటట దగగ రలో పాము ఉంటుందని అతడు కనుగ్ొనాాడు. ఒక రకమైన ప ద ఉంటట ఆ పారంతంలో నీటిక్ అది సంక్ేతం. ఈ విషయం అతనిక్ గ్ొరెరలు నేరాపయి.



40



దేవుడు గ్ొరెరలకు అంత బాగ్ా దారచ చతపరసేూ ఒక మనిష్రక్ కూడా అదే రకంగ్ా



దారచ



చతపరసూ ాడని



అతను



అనుకునాాడు.



ఇది



అతనిక్



గ్ొపప



ఊరటనిచిింది. తేనీరు ఇపుపడంత చేదుగ్ా అనిపరంచలేదు. "ఎవరు నువువ?” వనకనుంచి ఎవరో సాపనిష్ లో తనను అడగటం అతడిక్ వినిపరంచింది. యువకుడిక్



మరచంత



ధెైరూం



వచిింది.



అతడు



శ్కునాల



గురచంచి



ఆలోచిసుూనాాడు. అంతలోనే ఒకటి ఎదురయిూంది. "నువువ సాపనిష్ ఎలా మాటాీడగలుగుతునాావు?” యువకుడు అడిగ్ాడు. క్ొతూ గ్ా వచిిన వూక్ూ పాశాితూ దుసుూలలో ఉనాాడు. క్ానీ చరమం రంగు చతసేూ అతడు ఈ ఊరువాడే అనిపరసూ ో ంది. అతడు యువకుడి ఈడువాడే, అతనంత ఎతేూ ఉనాాడు. "ఇక్డ దాదాపు పరత్మ ఒక్రూ సాపనిష్ మాటాీడతారు. ఇక్డిక్ సెపయిన్ రెండు గంటల దతరంలోనే ఉంది.” "ఈ దేశ్ంలో మదూం ఉండదు,” వచిిన యువకుడు చెపాపడు. “మా మతం పరక్ారం అది నిష్రదధం.” అపుపడు యువకుడు తాను పరరమిడీ



దగగ రకు వళాళలని చెపాపడు. నిధి



గురచంచి చెబుదామని నాలుక చివరచదాక్ా వచిింది క్ాని, అతడు చెపపలేదు. అది చెపరతే అక్డిక్ త్మసుక్ెళ్ళళనందుకుగ్ాను నిధిలో క్ొంతవాటా ఆ అరబుు అడగవచుి. నీ చేత్మలో లేని దానిని ఇసాూననటం గురచంచి వృదధ రాజు చెపరపంది అతనిక్ గురుూకు వచిింది. "నీకు తెల్లసేూ



ననుా అక్డకు త్మసుక్ెళళళ. నాకు తోడుగ్ా ఉండి దారచ



చతపరనందుకు నీకు క్ొంత డబుు చెల్లీసూ ాను.” 41



"అక్డిక్ ఎలా వళాళలో నీకు తెలుసా?” క్ొతూ వూక్ూ అడిగ్ాడు. హో టలు యజమాని పక్నే నుంచుని వాళళ సంభాషణను శ్రదధగ్ా వినటం ఆ యువకుడు



గమనించాడు.



యజమాని



అక్డ



ఉండటం



అతనిక్ెందుక్ో



ఇబుందికరంగ్ా అనిపరంచింది. క్ానీ అతనిక్ ఒక మారగ దరశకుడు లభించాడు, ఆ అవక్ాశానిా అతడు వదులుక్ోదలచలేదు. "నువువ సహారా ఎడారచని దాటాల్ల,” క్ొతూ యువకుడు అనాాడు. “అందుకు డబుుక్ావాల్ల. నీ దగగ ర సరచపడా డబుుందో లేదో నాకు తెలవాల్ల.” అది చాలా వింత పరశ్ాగ్ా యువకుడిక్ అనిపరంచింది. నీకు నిజంగ్ా ఏదెైనా చెయాూలని



గ్ాఢంగ్ా



అనిపరంచినపుపడు, విశ్వమంతా



నీకు



అనుకూలంగ్ా



కుటర



పనుాతుందని చెపరపన వృదుధడి మాటలను అతను నమామడు. తన వదద సంచిలో ఉనా డబుుని త్మసర అతనిక్ చతపరంచాడు. హో టలు యజమాని కూడా దగగ రకు వచిి చతశాడు. ఆ ఇదద రు వూకుూలూ అరబీు భాషలో ఏదో



మాటాీడుకునాారు.



హో టలు



యజమాని



చిక్ాకు



పడుతునాటు ీ



అతనిక్



అనిపరంచింది. "మనని



ఇక్డి



నుంచి



వళ్ళళప మమంటునాాడు, పద



పో దాం,” అనాాడు



క్ొతూ గ్ా వచిిన వూక్ూ . యువకుడు హాయిగ్ా ఊపరరచ త్మసుకునాాడు. డబుులు చెల్లీంచటానిక్ అతడు లేచాడు.



యజమాని



అతడిని



పటుుకుని



వేగంగ్ానత, పెదద



పెదదగ్ానత



ఏదో



మాటాీడసాగ్ాడు. యువకుడు బలంగ్ా ఉనాాడు క్ాబటిు త్మపరప క్ొటాులనిపరంచింది; క్ానీ అతడు పరాయి దేశ్ంలో ఉనాాడు. అతడి క్ొతూ సేాహితుడు యజమానిని పక్కు తోసేసర యువకుడిని



తనతో



పాటు



బయటకు



త్మసుక్ెళాళడు.



“అతడు



నీ



డబుులు 42



లాకు్ందామనుకునాాడు,” అతడు చెపాపడు, “టాంజియర్ మిగ్చల్లన ఆఫ్రరక్ా మాదిరచ క్ాదు. ఇది రేవు పటు ణం, పరత్మ రేవు పటు ణంలోనత దొ ంగలుంటారు.” యువకుడు పరచసరథత్మనుంచి



తన



అతడు



క్ొతూ



తనను



సేాహితుడిని క్ాపాడాడు.



నమామడు.



యువకుడు



తన



పరమాదకరమన ై వదద



నునా



డబుులను బయటకు త్మసర లకక్పెటు ాడు. అతడి దగగ రనుంచి ఆ డబుులు త్మసుకుంటూ "మనం రేపటికలాీ పరరమిడీ ను చేరుకుంటాం. క్ానీ ముందుగ్ా నేను రెండు ఒంటెలను క్ొనాల్ల.” టాంజియర్లోని ఇరుకు బజఞరీ గుండా వాళ్ళళదద రూ నడిచి వళళతునాారు. పరత్మచోటా అమమక్ానిక్ సరుకులతో దుక్ాణాలు ఉనాాయి. సంత జరచగ్ే ఒక పెదద పారంతం మధ్ూక్ వాళళళ చేరుకునాారు. అముమతూ, క్ొంటూ, బేరాలాడుతూ వేలాది మంది అక్డ ఉనాారు. ఒక పక్న కతు ూ లు, మరో పక్ కూరగ్ాయలు; ఇటు చతసేూ త్మవాచీలు, అటు ప గ్ాకు అమమక్ానిక్ ఉనాాయి. క్ానీ యువకుడు మాతరం తన క్ొతూ మితురడి పెన ై ుండి దృష్రు మరలిలేదు. తన డబుులనీా అతడి దగగ రే ఉనాాయి. తన డబుులు తనక్ త్మరచగ్చ ఇవవమని అడుగుదామనుకునాాడు క్ానీ అది అంత మరాూదగ్ా ఉండదని ఊరుకునాాడు. తానునా క్ొతూ పరదేశ్ంలోని ఆచార వూవహారాలేవీ అతనిక్ తెల్లయవు. ‘నేను



అతడిని



ఒక



కంట



కనిపెడుతూ



ఉంటాను,’



తనలో



తాను



అనుకునాాడు. తన మితురనికంటట తానే బలశాల్లనని అతడిక్ తెలుసు. అంత



గందరగ్ోళం



మధ్ూ



ఉనాటు ీ ండి



అతడు



అంతకు



ముందెనాడత



చతడనంత అదుాతమయిన కత్మూ ని చతశాడు. కత్మూ క్ వండిపూత పూసర ఉంది; పరడి నలీ గ్ా ఉండి, విలువన ై రాళళళ ప దిగ్చ ఉంది. తాను ఈజిపుునుంచి త్మరచగ్చ వచిిన తరువాత ఆ కత్మూ ని క్ొంటానని యువకుడు తనక్ తాను మాటిచుికునాాడు. 43



"ఈ కత్మూ ఖరలదెంతో దుక్ాణాదారుని అడుగు,” అని తన మితురనితో అనాాడు. కత్మూ ని చతసత ూ క్ొదిద నిముష్ాలపాటు తాను ఏమరుపాటుకు గురయాూనని ఆ క్షణాన అతను



గురచూంచాడు.



ఉనాటు ీ ండి



అతని



ఛాత్మ



నొక్్ే సరనటు ీ ,



గుండె



పరండేసన ర టీ యిూంది. ఏం కనబడుతుందో తెలుసు క్ాబటిు చుటూ ు చతడటానిక్ అతడు భ్యపడాడడు. పక్క్ త్మరచగ్చ చతసే ధెైరాూనిా కూడగటుుకునేదాక్ా అతడు ఆ కత్మూ క్ేసర చతసత ూ ఉండిపో యాడు. తన చుటూ ు బజఞరు సందడిగ్ా ఉంది. పరజలు వసుూనాారు, వళళతునాారు. క్ొందరు అరుసుూనాారు, క్ొందరు క్ొంటునాారు. వింత వింత వంటక్ాల వాసనలు ముకు్



పుటాలను



తాకుతునాాయి....



క్ానీ



తన



క్ొతూ



మితురడు



ఎక్డా



కనపడలేదు. తన మితురడు తననుంచి ప రపాటున విడిపడాడడని నమామలని యువకుడిక్ ఉంది. క్ొంచెంసేపు అక్డే ఉండి అతడు త్మరచగ్చ రావటం క్ోసం ఎదురు చతడాలని నిరణయించుకునాాడు. అతడు అలా వేచి ఉండగ్ా ఒక మత గురువు దగగ రలోని పారరథనా మందిరంపెైక్ ఎక్్ పారరథనలు చేయసాగ్ాడు. బజఞరులో ఉనా పరత్మ ఒక్రూ నేలమీద మోకరచల్లీ, నుదుటితో నేలను తాకుతూ పారరథనలు వలకీ వేయసాగ్ారు. ఆ తరువాత చీమల దండు మాదిరచ తమ దుక్ాణాలనిాంటిని త లగ్చంచి ఇళళకు త్మరచగ్చ వళ్ళళపో సాగ్ారు. సతరుూడు



కూడా



అసూ మించబో తునాాడు.



సతరుూడు



పడమటి



దికు్న



క్ందక్ కదలటం ఆ యువకుడు క్ొంతసేపు చతశాడు. క్ాసేపటిక్ బజఞరు చుటూ ు ఉనా తెలీటి ఇళళ వనక్్ సతరుూడు కనుమరుగ్ెరపో యాడు. ఆ రోజు సతరోూదయ వేళలో



యువకుడు



అమామయిని వచిింది.



ఇంక్ొక



కలవటానిక్ ఆ



ఉదయం



ఖండంలో, అరవై



ఎదురు తనకు



చతసత ూ



గ్ొరెరలునా



ఉనా



పరచచితమైన



గ్ొరెల ర



విషయం



క్ాపరచగ్ా, ఒక



అతడిక్



మైదానాలోీ



గురుూకు



నడుసుూండగ్ా 44



జరగబో యిేదంతా అతనిక్ తెలుసనిపరంచింది. క్ానీ సతరాూసూ మయం అవుతునా ఈ సమయంలో అతడు పరాయిదేశ్ంలో, అపరచచిత పారంతంలో అపరచచితుడుగ్ా, అక్డి భాష కూడా రాని వూక్ూ గ్ా ఉనాాడు. అతడు ఇపుపడు గ్ొరెరలక్ాపరచ కూడా క్ాదు. అతడి దగగ ర ఇపుపడు ఏమీలేదు, వనక్్ త్మరచగ్చ వళ్ళళ మళ్ళళ అంతా మొదలు పెటుడానిక్ కనీసం డబుు కూడా లేదు. సతరోూదయం, సతరాూసూ మయాల



మధ్ూ



ఇదంతా



జరచగ్చందని



యువకుడు



అనుకునాాడు. తనమీద తాను జఞల్లపడాడడు. తన జీవితం ఇంత అకసామతు ూ గ్ా, ఇంత త్మవరమైన మలుపు త్మరచగ్చనందుకు అతడు దుుఃఖంచాడు. అతడిక్



తనివిత్మరా



ఏడవాలనిపరంచింది.



అతను



ఇపపటివరకు



ఏనాడత,



చివరక్ తన గ్ొరెరల ముందు కూడా ఏడవలేదు. క్ానీ ఇపుపడు బజఞరు అంత శూనూంగ్ా



ఉంది, తన



ఏడాిడు. దేవుడు



ఇంటిక్



చాలా



దతరంగ్ా



ఉనాాడు.



అందుక్ే



అతను



అనాూయంగ్ా పరవరచూంచినందుకూ, తన కలలను నమిమన వూక్ూ క్



దేవుడు ఈ రకంగ్ా చేసరనందుకు అతడు ఏడాిడు. ‘నాకు



గ్ొరెరలు



చుటుుపక్లవాళళని



ఉనాపుపడు



నేను



సంతోషంగ్ా



ఉనాాను,



నా



సంతోషపరచచాను. నా రాకను గమనించి మనుషులు ననుా



ఆహావనించేవాళళ ీ ,’ అని అతను అనుకునాాడు. ‘క్ానీ ఇపుపడు నేను ఒంటరచగ్ా, విచారగరసూ ుడనై



ఉనాాను.



ఒక



వూక్ూ



ననుా



మోసం



చేసరనందుకు



నేనిక



మనుషుల్లా నమమబో ను. నేను నా నిధిని అందుక్ోలేకపో యాను క్ాబటిు దానిని అందుకునా వాళళని చతసర దేవష్రసూ ాను. నాకునా క్ొదిదపాటి ధ్నానిా ఇకనుంచి జఞరచపో కుండా పటుుకుని ఉంటాను. ఈ పరపంచానిా జయించలేని అలుపడిని నేను.’ తన దగగ ర ఏమి మిగ్చల్ల ఉందో



చతసుక్ోటానిక్ అతడు తన గుడడ సంచిని



త్మశాడు. పడవలో త్మనగ్ా రొటెు తుంపులేమైనా మిగ్చలాయిేమోనని చతశాడు. క్ానీ



45



అతడిక్ బరువైన పుసూ కం, చల్లచొక్ా్, వృదుధడు ఇచిిన రెండు రాళళళ తపరపంచి ఇంక్ేమీ కనిపరంచలేదు. క్ారణం తెల్లయదు క్ాని ఆ రాళళను చతసేసరచక్ అతడు ఎంతో సావంతన ప ందాడు. తన ఆరు గ్ొరెరలనిచిి వాటిక్ బదులుగ్ా బంగ్ారు కవచంలోంచి త్మసర ఇచిిన



రెండు



పరయాణానిక్



విలువైన



టిక్ె్టుు



రాళళను



ప ందాడు.



క్ొనుక్ో్వచుి.



క్ానీ



ఈ



ఆ సారచ



రాళళను తాను



అమిమ



త్మరుగు



చాలా



జఞగరతూగ్ా



ఉండాల్ల అనుకుంటూ ఆ యువకుడు రాళళను గుడడ సంచి నుంచి త్మసర తన జేబులో వేసుకునాాడు. ఇది రేవు పటు ణం. తన మితురడు చెపరపన ఒక్ే ఒక్ సతూం ఇక్డ అంతటా దొ ంగలుంటారు. హో టలు యజమాని అంతగ్ా ఎందుకు ఆందో ళన చెందాడో అరథమయిూంది: క్ొతూ



ఇపుపడతనిక్



వూక్ూ ని నమమవదద ని చెపపటానిక్ అతడు పరయత్మాంచాడు.



‘పరపంచం వాసూ వంగ్ా ఎలా ఉందో క్ాక ఎలా ఉండాలని క్ోరుకుంటునాామో ఆ దృష్రు క్ోణం నుంచి చతసే అందరచలాంటి వాడినే నేను కూడా.’ రాళళమీద



మలీ గ్ా



వేళళతో



రాసత ూ , వాటి



నునుపుదనానిా, వచిదనానిా



అనుభ్ూత్మ చెందసాగ్ాడు. అవే అతడి నిధి. వాటిని చేతూ ో పటుుకుంటట చాలు ఎంతో హాయిగ్ా అనిపరసూ ో ంది. అవి వృదుధడిని గురుూకు తెసూ ునాాయి. ‘నువువ ఏదెైనా క్ావాలని అనుకునాపుపడు, దానిని నువువ సాధించటంలో సహాయపడే విధ్ంగ్ా ఈ విశ్వమంతా కుటర పనుాతుంది,’ అని అతడు చెపాపడు. వృదుధడు చెపరపన



దాంటోీ సతాూనిా



అరథం చేసుక్ోటానిక్ ఆ



యువకుడు



పరయత్మాసుూనాాడు. అతడు అక్డ బజఞరులో ఒంటరచగ్ా ఉనాాడు, అతని చేత్మలో ఏగ్ాణి కూడా లేదు. తాను రాతరంతా క్ాపలా క్ాయవలసరన గ్ొరెర ఒక్టి కూడా



46



లేదు. క్ానీ తాను ఒక రాజుని - తన గతం తెల్లసరన రాజుని - కల్లసరనందుకు నిదరశనంగ్ా ఈ రాళళళ ఉనాాయి. "వాటిని ఉరచం, తుమిం అంటారు. సంక్ేతాలను అరథం చేసుక్ోవటంలో అవి నీకు సహాయపడతాయి.” యువకుడు రాళళను త్మరచగ్చ గుడడ సంచిలోక్ వేసర ఒక పరయోగం చేదద ామనుకునాాడు. చాలా సపషు మయిన పరశ్ాలు అడగమని వృదుధడు చెపాపడు. అది చెయాూలంటట ముందుగ్ా తనక్ేం క్ావాలో తెలుసుక్ోవాల్ల. వృదుధడి ఆశీరావదాలు ఇంక్ా తన వంట ఉనాాయా అని ముందుగ్ా అడిగ్ాడు. రెండింటిలో ఒక రాయి బయటకు త్మశాడు. అది "అవును”. "నేను నా నిధిని కనుగ్ొంటానా?” అతడు అడిగ్ాడు. అతడు చేత్మని గుడడ సంచిలోనిక్ పో నిచిి ఒక రాయి క్ోసం వత్మక్ాడు. అలా చేసూ ుండగ్ా



సంచిలో



ఉనా



చిలుీలోంచి



రెండత



క్ందక్



జఞరచపో యాయి.



తన



గుడడ సంచిక్ చిలుీ ఉనాటు ీ యువకుడు ఇపపటివరకు గమనించనేలేదు. క్ందకు వంగ్చ ఉరచం, తుమింలను ఏరచ త్మరచగ్చ గుడడ సంచిలో వేశాడు. అవి నేలమీద ఉండగ్ా చతసరనపుపడు అతడిక్ మరొక మాట గురుూకు వచిింది. ‘శ్కునాలను



గురచూంచి, వాటిని



అనుసరచంచటం



నేరుిక్ో,’ అని



వృదుధడు



చెపాపడు. ఒక శ్కునం. యువకుడు తనలో తానే నవువకునాాడు. రాళళను త్మరచగ్చ గుడడ సంచిలోక్



వేసన ర ా



అతడు



చిలుీను



కుడదామని



అనుక్ోలేదు



-



క్ావాలనుకునాపుపడు రాళళళ వాటంతట అవే క్ందక్ పడవచుి. ఒకరచ జీవిత గమూం నుంచి పారచపో కుండా ఉండటానిక్ క్ొనిా పరశ్ాలు అడగకూడదని అతడు తెలుసుకునాాడు. ‘నా నిరణయాలను నేనే త్మసుకుంటానని మాట ఇసుూనాాను,’ అని తనలో తాను అనుకునాాడు. 47



వృదుధడు తన వంటట ఉనాాడని రాళళళ అతనిక్ చెపాపయి, అది అతడిలో ఆతమ



విశావసానిా



పెంప ందించింది.



ఖాళ్ళగ్ా



ఉనా



బజఞరునంతా



మరోసారచ



కలయచతశాడు, ఈసారచ అది అంత నిసపృహ కల్లగ్చంచలేదు. ఇది క్ొతూ పరదేశ్మేగ్ాని వింత పరదేశ్ం క్ాదు. ఇపపటివరకు అతడు క్ోరుకునాది కూడా అదే - క్ొతూ పరదేశాలు చతడాలనీ, తెలుసుక్ోవాలనీ.



తాను



పరరమిడీ కు



చేరుక్ోకపో యినపపటిక్ీ



తనకు



తెల్లసర



ఏ



గ్ొరెరలక్ాపరల ఇంత దతరం పరయాణం చేయలేదు. తాము ఉనా చోటునుంచి ఓడ మీద రెండు గంటలు పరయాణిసేూ ఎంత క్ొతూ గ్ా ఉంటుందో వాళళక్ తెల్లసేూ నా! తన క్ొతూ



పరపంచమైన ఈ బజఞరు పరసూ ుతం శూనూంగ్ా ఉనాపపటిక్ీ అది పరజలతో



క్టక్టలాడుతునాపుపడు అతడు దానిని చతశాడు, అది ఎనాటిక్ీ మరచచిపో లేడు. అతడిక్



కత్మూ



కూడా



గురుూకు



వచిింది.



దాని



గురచంచి



ఆలోచించటం



క్ొంత



బాధాకరంగ్ా అనిపరంచినపపటిక్ీ అటువంటి కత్మూ ని అతడు అంతకు ముందెనాడత చతసర ఉండలేదు. వీటనిాటి గురచంచి ఆలోచిసుూండగ్ా తనని తాను ఒక దొ ంగ బారచన



పడడ వానిగ్ా



గ్ానీ, తన



నిధిక్ోసం



అనేవషణలో



ఉనా



సాహసరగ్ా



గ్ానీ



తనకు



తానే



చిత్మరంచుక్ోవచిని అతడు గురచూంచాడు. ‘నేను



నిధిక్ోసం



వతుకుతునా



ఒక



సాహసరని,’



అని



చెపుపకునాాడు.



* ఎవరో కుదపగ్ా అతడిక్ మలకువ వచిింది. బజఞరు మధ్ూలో అతడిక్ నిదరపటటుసరంది. మళ్ళళ జన సందో హం మొదలు క్ానునాది. తన గ్ొరెరలక్ోసం చుటూ ు పరచక్ంచి చతసర తానొక క్ొతూ పరపంచంలో ఉనాానని గురచూంచాడు.



క్ానీ



విచారచంచటానిక్



బదులు



అతడు



సంతోషంగ్ా



ఉనాాడు.



48



గ్ొరెరలక్ోసం త్మండి, నీరు వతక్ాల్లసన పని ఇపుపడు లేదు. దానిక్ బదులు తన నిధి అనేవషణక్



బయలు



దేరవచుి.



జేబులో



దమిమడీ



లేదు



క్ానీ



గుండె



నిండా



విశావసం ఉంది. పుసూ క్ాలలో తాను అభిమానించిన సాహాసో పేత నాయకులాీ తానత ఉండాలని అతడు గతరాత్మర నిరణయించుకునాాడు. అతడు బజఞరులో మలీ గ్ా నడుచుకుంటూ వళళతునాాడు. దుక్ాణాదారులు తమ సరుకులను అమరుికుంటునాారు. నలక్ొలుపక్ోవటంలో యువకుడు



మిఠాయి అమేమ అతనిక్ దుక్ాణం



సహాయపడాడడు. మిఠాయి



అమేమ వరూ కుని



ముఖంమీద చెదరని చిరునవువ ఉంది: అతడు సంతోషంగ్ా ఉనాాడు, తన జీవితం ఏమిటో అతనిక్ తెలుసు, ఆ రోజు చేయవలసరన పని మొదలు పెటుడానిక్ అతడు సరదధంగ్ా ఉనాాడు. అతడి నవువ యువకునిక్ - వృదుధడిని - తాను కలసరన అదుాతమయిన



రాజుని



గురుూకు



తెచిింది.



‘ఒక



వాూపారచ



కూతురచని



పెళ్ళళచేసుక్ోవటం క్ోసమని మిఠాయిలను వరూ కుడు అమమటం లేదు,’ అనుకునాాడు యువకుడు. వృదుధడిలా తాను కూడా ఒక వూక్ూ అతని జీవిత గమాూనిక్ దగగ రగ్ా ఉనాాడా,



లేక



దతరంగ్ా



ఉనాాడా



అనాది



వాళళని



చతడటంతోనే



గరహించ



గలుగుతునాాడు. అది చాలా తేల్లకని అతడిక్ అనిపరంచింది, క్ానీ ఇలా అంతకు ముందు తాననాడత ఆలోచించలేదని అతడు గురచూంచాడు. దుక్ాణం ఏరాపటు చేసరన తరువాత వాూపారచ తాను ఆరోజు అమమటానికని చేసరన వాటిలోంచి మొదటి మిఠాయిని యువకుడిక్ ఇచాిడు. యువకుడు అతనిక్ ధ్నూవాదాలు చెపరప, మిఠాయి త్మని ముందుకు సాగ్చపో యాడు. తాము దుక్ాణం ఏరాపటు చేసూ ునా సమయంలో ఒకరు అరబీు భాషలోనత, మరొకరు సాపనిష్ లోనత మాటాీడుకునా విషయానిా క్ొంత దతరం వళ్ళళన తరువాత క్ానీ యువకుడు గురచూంచలేదు. క్ానీ ఒకరచనొకరు బాగ్ా అరథం చేసుక్ోగల్లగ్ారు. 49



పదాలమీద ఆధారపడని భాష ఒకటి ఉండి ఉండాల్ల: ఇలాంటి అనుభ్వం నాకు ఇపపటిక్ే గ్ొరెరలతో ఉంది, ఇపుపడది మనుషులతో ఏరపడుతోంది అనుకునాాడు యువకుడు. అతడు



చాలా



క్ొతూ



విషయాలు



నేరుికుంటునాాడు.



క్ొనిా



విషయాలు



క్ొతూ వేమీ క్ావు. అవి అతడిక్ అదివరక్ే అనుభ్వం అయినా, వాటిని ఎపుపడత అరథం చేసుక్ోలేదు. వాటిక్ అతడు అలవాటు పడిపో యి ఉండటం వలీ వాటిని అరథం చేసుక్ోలేకపో యాడు. పదాలు లేని ఈ భాషని అరథం చేసుక్ోవటం నేరుికుంటట తాను ఈ పరపంచానిా అరథం చేసుక్ోగలనని అతడు గురచూంచాడు. ఏమాతరం కంగ్ారుపడకుండా, తాపీగ్ా టాంజియర్ ఇరుకు వీధ్ులలో నడవాలని అతడు



నిరణయించుకునాాడు. అపుపడే



అతడు



శ్కునాలను



చదవగలుగుతాడు.



దానిక్ చాలా ఓరుప ఉండాలని అతడిక్ తెలుసు, గ్ొరెరల దగగ ర నేరుికునా పాఠాలనే ఇపుపడు కూడా అనవయించుకుంటునాానని అతడు మరోసారచ గురచూంచాడు. ‘అనిా విషయాలూ ఒకటట,’ అని వృదుధడు చెపాపడు.



* సతరోూదయంతోటట



గ్ాజు



వసుూవుల



వాూపారచ



నిదరలేచాడు, పరత్మరోజు



ఉండే



ఆందో ళన లాంటిదే ఆ రోజు కూడా అతనిలో నలక్ొని ఉంది. అదే పరదేశ్ంలో అతడు అనేక



సంవతసరాలుగ్ా



అక్డిక్



చాలా



క్ొదిద



ఉంటునాాడు: ఒక గుటు పెైన మంది



క్ొనుగ్ోలుదారుీ



అతడిక్ దుక్ాణం



వసాూరు.



ఇపుపడు



ఏ



ఉంది; మారుప



చేదద ామనాా చాలా ఆలసూమప ై ో యింది. గ్ాజు వసుూవులు క్ొనటం, అమమటం ఒక్టట అతడిక్



తెలుసు.



ఒకపుపడు



అతని



దుక్ాణం



చాలా



పరసరదిధ



ప ందింది.



ధ్నవంతులకైన అరబుు వాూపారసుూలు, ఫ్ెరంచి, బిరటిషు భ్ూగ్ోళ శాసూ జు ీ ా లు, జరమన్ సెైనికులు ఎందరో అతని దుక్ాణానిక్ వచేివారు. ఆ రోజులోీ గ్ాజు వసుూవుల



50



అమమకం చాలా బాగుండేది. తాను బాగ్ా ధ్నవంతుడిని అవుతానని, ముసల్లవాడు అయిేూక్ొదీద చుటూ ు అందమైన అమామయిలు ఉంటారని అతడు కలలు కనేవాడు. క్ానీ క్ాలం గడిచిన క్ొదీద టాంజియర్ పరచసథ రత్మ మారచపో యింది. దగగ రలోని సతూటా నగరం వేగంగ్ా పెరచగ్చ టాంజియర్లో వాూపారం పడిపో యింది. చాలా వరకు దుక్ాణాలు



తరల్లపో గ్ా



గుటు మీద



ఇపుపడు



క్ొనిా



చినా



దుక్ాణాలు



మిగ్చల్ల



ఉనాాయి. వీటిని చతడటానిక్ గుటు పెైదాక్ా ఎక్ే్ ఆసక్ూ ఎవరచక్ీ లేదు. క్ానీ గ్ాజు వసుూవుల వాూపారచక్ మరోదారచ లేకుండా పో యింది. అతడు తన జీవితంలో



ముపెైప



సంవతసరాలపాటు



గ్ాజు



వసుూవులు



క్ొంటూ,



అముమతూ



గడిపేశాడు; ఇపుపడు వేరే ఏది చేయాలనాా సమయం మించిపో యింది. బజఞరులో అడపాదడపా వచిిపో యిేవారచని చతసత ూ అతడు ఆ ఉదయమంతా గడిపాడు. సంవతసరాల తరబడి అతడు ఇదే చేసూ ునాాడు, ఎవరు ఏ సమయంలో ఎటు వళతారో అతనిక్ బాగ్ా పరచచయం అయిపో యింది. క్ానీ ఆ రోజు భోజన సమయానిక్ ముందు ఒక యువకుడు తన దుక్ాణం ముందు ఆగ్ాడు: అతడు సాధారణ వసూ ధ ీ ారణలో ఉనాాడు. యువకుడి దగగ ర ఖరుి పెటుడానిక్ డబుులేమీ లేవని ఎంతో అనుభ్వమునా వాూపారచ కళళళ ఇటటు పసరగటటుశాయి. అయినా గ్ానీ యువకుడు వళ్ళళన తరువాతే భోజనానిక్ వళదామని వాూపారచ ఆగ్ాడు.



* ఆ దుక్ాణంలో పలు భాషలు మాటాీడతారని తలుపుక్ వేలాడదీసర ఉనా క్ాగ్చతం



వలీ డి



చేసూ ో ంది.



గలాీపెటు ె



వనకకు



ఒక



వూక్ూ



రావటం



యువకుడు



గమనించాడు. "క్ావాలంటట



క్టిక్ీలో



ఉనా



గ్ాజు



సామగ్చరని



శుభ్రం



చేసూ ాను,” అనాాడు



యువకుడు, “ఇలా ఉంటట వాటిని క్ొనాలని ఎవరచక్ీ అనిపరంచదు.” 51



వాూపారచ తన వైపు చతశాడు క్ానీ ఏమీ సపందించలేదు. "బదులుగ్ా నాకు త్మనటానిక్ ఏమైనా ఇదుదవుగ్ాని.” అయినపపటిక్ీ



వాూపారచ



ఏమనలేదు.



తనే



ఏదో



నిరణయం



త్మసుక్ోవాలని



యువకుడు గరహించాడు. తన గుడడ సంచిలో చల్లచొక్ా్ ఉంది. ఆ ఎడారచలో దాని అవసరం అతడిక్ ఉండదు. దానిని బయటక్ త్మసర క్టిక్ీలోని గ్ాజు వసుూవులను శుభ్రం



చేయసాగ్ాడు.



అరగంటలో



క్టిక్ీలోని



గ్ాజు



వసుూవులనిాంటినీ



శుభ్రం



చేశాడు అతడు. అతడు పని చేసూ ుండగ్ా ఇదద రు లోపల్లక్ వచిి క్ొనిా గ్ాజు వసుూవులను క్ొనుక్ొ్ని వళాళరు. శుభ్రం చేయటం పూరూ యిన తరువాత యువకుడు వాూపారచని త్మనడానిక్ ఏమైనా ఇవవమని అడిగ్ాడు. “పద, బయటకు వళ్ళళ భోజనం చేదద ాం,” అనాాడు గ్ాజు వసుూవుల వాూపారచ. ఎవరూ



లేరనా



విషయానిా



తెల్లయచేసే



క్ాగ్చతానిా



తలుపుక్



తగ్చల్లంచి



వాళళళ దగగ రలో ఉనా చినా హో టలుక్ వళాళరు. అక్డ ఉనా ఒక్ే ఒక్ బలీ దగగ ర వాళళళ కూరుింటుండగ్ా వాూపారచ నవావడు. "నువువ వసుూవులను శుభ్రం చెయాూల్లసన పనిలేదు,” అతడు అనాాడు. “ఆకల్లగ్ొనా వూక్ూ క్ అనాం పెటుడం క్ొరాన్ పరక్ారం నా ధ్రమం.” "అయితే మరచ ననాందుకు ఆ పని చేయనిచాివు?” యువకుడు అడిగ్ాడు. "గ్ాజు వసుూవులు మురచక్గ్ా ఉనాాయి. అదీగ్ాక నువూవ, నేను కూడా మన మదళళను



నక్ారాతమక



ఆలోచనల



నుంచి



శుభ్రం



చేసుక్ోవాల్లసన



అవసరం



ఉండింది.”



52



భోజనం చెయూటం పూరచూ అయిన తరువాత యువకుడితో వాూపారచ ఇలా అనాాడు "నువువ నా దుక్ాణంలో పని చేసేూ బాగుంటుంది. ఈ రోజు నువువ పనిచేసూ ుండగ్ా ఇదద రు క్ొనుగ్ోలుదారులు వచాిరు. ఇది మంచి శ్కునం.” మనుషులు శ్కునాల గురచంచి చాలా మాటాీడుతుంటారు అనుకునాాడు గ్ొరెల ర క్ాపరచ. గ్ొరెరలతో చాలా సంవతసరాలుగ్ా పదాలు లేని భాషని మాటాీడుతునాటు ీ నేను గురచూంచనటటీ వాళళళమంటునాారో వాళళక్ే తెల్లయదు. "నువువ నా దగగ ర పని చేసూ ావా?” వాూపారచ అడిగ్ాడు. "నేను



ఈ



రోజంతా



పని



చేసూ ాను,” యువకుడు



బదుల్లచాిడు.



“నేను



రాతరంతా కూడా పనిచేసర దుక్ాణంలోని పరత్మ వసుూవూ శుభ్రం చేసూ ాను. అందుకు బదులుగ్ా రేపు నేను ఈజిపుుక్ చేరుక్ోటానిక్ డబుులు క్ావాల్ల.” వాూపారచ



నవావడు.



“నువువ



ఒక



సంవతసరం



మొతూ ం



గ్ాజు



సామాను



తుడిచినా.... నువువ అమిమన పరత్మ వసుూవు మీదా క్ొంత డబుు నీకు ఇచిినా నువువ ఈజిపుుక్ వళళటానిక్ అపుప చేయాల్లస ఉంటుంది. ఇక్డిక్ అక్డిక్ మధ్ూ వేలాది మైళళ ఎడారచ పరుచుకుని ఉంది.” ఒక క్షణక్ాలం సంపూరణ మౌనం ఆవరచంచుకుని, నగరమంతా నిదురపో తోందా అనిపరంచింది. బజఞరీ లో ఎటువంటి శ్బాదలు లేవు. వాూపారుల మధ్ూ వాదులాటలు లేవు, పారరథనా మందిరాల పెైక్ెక్్ చేసే పారరథనలు లేవు. నిధి లేదు, పరరమిడీ లేవు. యువకుడి ఆతమ మౌనంగ్ా అయిపో యింది క్ాబటిు పరపంచం కూడా మౌనంగ్ా అయిపో యినటు ీ



ఉంది.



హో టలు



తలుపునుంచి



శూనూ



దృకు్లను



పరసరచసూ త



అక్డ కూరుిని ఉండగ్ా ఆ క్షణంలో తాను చనిపో యి అంతా అంతమప ై ో తే బాగుండునని అతడిక్ అనిపరంచింది.



53



వాూపారచ క్ొంత ఆందో ళనగ్ా యువకుడి వంక చతశాడు. అతడిలో ఉదయం కనపడిన ఉతాసహమంతా ఉనాటు ీ ండి మాయమైపో యినటు ీ అనిపరంచింది. "నువువ



మీ



ఊరు



త్మరచగ్చ



వళళటానిక్



క్ావలసరన



డబుులను



నేను



ఇవవగలుగుతాను బిడాడ,” అనాాడు గ్ాజు వసుూవుల వాూపారచ. యువకుడు సరచచేసుకుని



గుడడ



ఏమీ సంచిని



మాటాీడలేదు. చేత



పటుుకుని



అతడు "నేను



లేచి నీ



నిలబడి



బటు లను



దగగ ర పని



చేసూ ాను,”



అనాాడు. ఆ తరువాత చాలా సేపటిక్ "క్ొనిా గ్ొరెరలు క్ొనుక్ో్టానిక్ నాకు డబుులు క్ావాల్ల,” అని జోడించాడు.



54



రండవ భాగం



55



గ్ాజు



వసుూవుల



వాూపారచ



దగగ ర



యువకుడు



పనిచేయటం



మొదలుపెటు ి



దాదాపు ఒక నల అవుతోంది. ఆ పని తనక్ సంతోష్ానిా కల్లగ్చంచేది క్ాదని అతడిక్ అరథమయిూంది. గలాీపెటు ె దగగ ర కూరుిని యజమాని గ్ాజు వసుూవులు జఞగరతూ, ఏదీ పగలగ్ొటు వదుద అంటూ రోజంతా సణుగుతూ ఉంటాడు. ముసల్ల



వాూపారచ



సణుగుతూనే



ఉనాపపటిక్ీ



తనని



చక్గ్ా



చతసుకుంటునాందువలీ నే అతడు ఈ పనిలో క్ొనసాగుతునాాడు. అతడు అమిమన పరత్మ



వసుూవు



దాచగల్లగ్ాడు.



మీద ఆ



క్ొంత రోజు



డబుు వసుూంది. ఉదయం



క్ొనిా



ఆపాటిక్ే



లకక్లు



అతడు



వేశాడు:



క్ొంత



డబుు



ఇపుపడు



పని



చేసూ ునాటటీ పరత్మరోజూ పని చేసేూ క్ొనిా గ్ొరెల ర ు క్ొనడానిక్ అతడు సంవతసరమంతా పని చేయాల్లస ఉంటుంది. "గ్ాజు వసుూవులను పరదరచశంచటానిక్ ఒక పెటు ె తయారు చేయాలని ఉంది,” వాూపారచతో యువకుడు చెపాపడు. “దానిని బయట పెడితే గుటు క్ంద నుంచి వళళళ వారచని ఆకరచ్ంచగలుగుతాం.” "ఇపపటివరకు నేను అటువంటిది చేయించలేదు,” వాూపారచ బదుల్లచాిడు. “వచేిపో యిే వాళళళ దానిక్ తగ్చల్ల గ్ాజు సామాను పగ్చల్లపో తాయి.” "నేను నా గ్ొరెరలను మైదానానిక్ త్మసుక్ెళ్ళళనపుపడు పాము కరచచి ఒకటి, రెండు చనిపో యిే పరమాదముండేది. గ్ొరెరలక్ాపరచ జీవితం అలాగ్ే ఉంటుంది.” గ్ాజు త్మరచగ్ాడు.



వసుూవులు అతని



క్ొనటానిక్



అమమక్ాలు



వచిిన



ఎపపటికంటట



క్ొనుగ్ోలుదారుని బాగ్ా



వైపు



ఉనాాయి....



వాూపారచ టాంజియర్



నగరంలోక్ెలీ ా అతూంత ఆకర్ణీయంగ్ా నిల్లచిన పాత రోజులు త్మరచగ్చ వచాియా అనాటు ీ ంది.



56



క్ొనుగ్ోలుదారుడు వళ్ళళపో యిన తరువాత "వాూపారం నిజంగ్ా వృదిధ చెందింది,” యువకునితో



అనాాడు



నువువకూడా



వాూపారచ.



లాభాలు



“నా



బాగునాాయి.



తవరలో



మళ్ళళ గ్ొరెరలను క్ొనుక్ో్గలుగుతావు. ఇంతకంటట జీవితం



నుంచి



క్ోరుకునేది ఏముంటుంది?” "అయినపపటిక్ీ శ్కునాలకు మనం సపందించాల్ల,” అనాలోచితంగ్ా యువకుడు బదుల్లచాిడు. వాూపారచ రాజుని కలవలేదు క్ాబటిు ఆ మాటలు అనాందుకు నాలుక కరుచుకునాాడు. ‘దీనినే ఆదరచంచే సతతరం, ఆరంభ్కుల అదృషు ం అంటారు. నీ గమాూనిా చేరుక్ోవటంలో



జీవితం



నీకు



సహాయపడాలని



అనుకుంటుంది,’ అని



వృదధ రాజు



చెపాపడు. క్ానీ



యువకుడు



చెపరపంది



వాూపారచక్



అరథమయిూంది.



తన



దుక్ాణంలో



యువకుడు ఉండటమే ఒక మంచి శ్కునం. క్ాలం గడుసుూనా క్ొదీద గలాీపెటు ె గలగలలాడుతుండడంతో



అతడిని



పనిలో



పెటు ుకునాందుకు



వాూపారచ



ఏనాడత



చింత్మంచలేదు. అమమక్ాలు ఎకు్వగ్ా ఉండవనుకుని అమిమన పరత్మ వసుూవు మీద యువకునిక్ ఎకు్వ డబుులు ఇసాూనని వాూపారచ చెపాపడు. దాంతో యువకుడిక్ డబుులు బాగ్ానే వసుూనాాయి. అతడు తవరలోనే తన గ్ొరెరల వదద క్ వళ్ళళపో తాడని అనుకునాాడు. "నువువ



పరరమిడీ కు



వళదామని



ఎందుకనుకునాావు?”



మాట



మారిడానికనాటు ీ వాూపారచ అడిగ్ాడు. "నేను వాటి గురచంచి చాలా రోజుల నుంచి వింటూ ఉనాాను,” తన కల గురచంచి



ఏమీ



చెపపకుండా



యువకుడు



బదుల్లచాిడు.



ఇపుపడు



నిధి



ఒక



57



బాధాకరమైన జఞాపకంగ్ా ఉంది, దాని గురచంచి ఆలోచించకుండా ఉండటానిక్ అతడు పరయత్మాసుూనాాడు. "ఎడారచని దాటి క్ేవలం పరరమిడీ ను చతడాలనుకుంటునా ఎవరచనీ ఇక్డ నేను చతడలేదు,” అనాాడు వాూపారచ. “పరరమిడీ ంటట ఏముంది, అవి రాళళ గుటు లు మాతరమ. ే క్ావాలంటట నీ ఇంటి పెరటోీ వాటిని కటుుక్ోవచుి.” పరయాణాలు



"నువువ దుక్ాణంలోక్



అడుగుపెటు న ి



చేయాలని



ఎపుపడత



క్ొనుగ్ోలుదారుని



వైపు



కలగనలేదు,”



అపుపడే



త్మరుగుతూ



అనాాడు



యువకుడు. రెండు రోజుల తరువాత వసుూవులను పరదరచశంచటం గురచంచి యువకునితో వాూపారచ మాటాీడాడు. "మారుప



అంటట



నాకు



అంతగ్ా



ఇషు ంలేదు,” అతడు



అనాాడు.



“ధ్నిక



వాూపారచ అయిన హసన్ లాంటి వాళళం క్ాదు మనం. అతడు తన వాూపారంలో ఏదెన ై ా ప రపాటు చేసరనా అతడిక్ ముంచుకు పో యిేది ఏమీ ఉండదు. క్ానీ మనిదద రం ఆ ప రపాటీ ను జీవితాంతం మోయాల్లస ఉంటుంది.” తన ప రపాటును తలచుకుని బాధ్పడుతూ వాూపారచ చెపరపంది నిజమేనని యువకుడు అనుకునాాడు. "వసుూవులను పరదరచశంచాలని నీక్ెందుకు అనిపరంచింది?” "సాధ్ూమైనంత తవరగ్ా నా గ్ొరెరల వదద కు త్మరచగ్చ వళాళలని ఉంది. అదృషు ం మనవైపు ఉనాపుపడు దానిని మనం పూరచూగ్ా ఉపయోగ్చంచుక్ోవాల్ల. అది మనకు సహాయపడటానిక్



ఎంతగ్ా



పరయత్మాసోూ ందో



అంతగ్ా



మనం



కూడా



దానిక్



సహకరచంచాల్ల. దీనినే ఆదరచంచే సతతరం లేదా ఆరంభ్కుల అదృషు ం అంటారు.”



58



వాూపారచ క్ొంతసేపు మౌనంగ్ా ఉండిపో యాడు. ఆ తరువాత ఇలా చెపాపడు, “పరవకూ మాకు పవితర గరంధ్మయిన క్ొరాన్ని ఇచాిడు. ఒక వూక్ూ తపపని సరచగ్ా నిరవరచూంచాల్లసన విధ్ులు అయిదునాాయని అనాాడు. అనిాటికంటట ముఖూమయినది నిజమయిన దేవుడిని ఒక్డినే నమమటం. మిగ్చల్లనవి: అయిదుసారుీ పారరథనలు చేయటం, రంజఞన్ మాసంలో ఉపవాసం ఉండటం, పేదల పటీ దాతృతవం చతపటం.” అతడు చెపపటం ఆపాడు. పరవకూ గురచంచి చెపేపటపుపడు అతడి కళళలోీ నీరు త్మరచగ్చంది. అతడు ఎంతో నిష్ాాగరచషు ుడు. అతడిలో ఎంత అసహనం ఉనాపపటిక్ీ ఇసాీం బో ధ్నల పరక్ారం నడుచుక్ోవాలనుకునే వూక్ూ . "అయిదవ విధి ఏమిటి?” యువకుడడిగ్ాడు. "నేను పరయాణం చెయాూలని ఎపుపడత కలగనలేదని రెండు రోజుల క్రతం నువువ నాతో అనాావు,” వాూపారచ బదుల్లచాిడు. “పరత్మ ముసరీ ం తపపనిసరచగ్ా చేపటు వలసరన అయిదవ విధి పవితర యాతర. జీవితంలో ఒక్సారెరనా మక్ా్ను తపపనిసరచగ్ా చతసర రావాలని మా మతం చెబుతుంది.” "పరరమిడీ కంటట కూడా మక్ా్ చాలా దతరంలో ఉంది. నేను యువకుడిగ్ా ఉనాపుపడు



సరచపడా



డబుు



కూడబటిు



ఈ



దుక్ాణం



మొదలు



పెడదామని



అనుకునాాను. ధ్నికుడినైన తరువాత మక్ా్క్ వళళగలుగుతానని అనుకునాాను. నేను క్ొంత డబుు కూడబటాును. క్ానీ నాజూక్ెరన ఈ గ్ాజు వసుూవులను ఇంక్ొకరచక్ అపపగ్చంచి మక్ా్ యాతర చెయూలేకపో యాను. ఇనిా సంవతసరాలలో నా దుక్ాణం ముందు



నుంచి



ఎంతోమంది



మక్ా్



పరయాణం



చేశారు.



వారచలో



క్ొంతమంది



ధ్నికులు ఉనాారు, వారచక్ గూడు బళళళ, ఒంటెలు, సేవకులు ఉనాారు. క్ానీ ఈ పవితర యాతర చేసేవారచలో చాలామంది నాకంటట పేదవాళళళ.



59



"అక్డిక్



వళ్ళళన



వాళళందరూ



తాము



ఆ



యాతర



చేయగల్లగ్చననందుకు



సంతోషంగ్ా త్మరచగ్చ వచాిరు. ఆ యాతరక్ సంబంధించిన గురుూలను తమ ఇళళ తలుపులకు తగ్చల్లంచారు. ఆ యాతర చేసన ర వారచలో ఒకరు చెపుపలు కుటటు వూక్ూ . చెపుపలు



బాగు



ఎడారచగుండా



ఒక



చెయూటం సంవతసరం



దావరా



అతని



పాటు



జీవిక



పరయాణం



క్ొనసాగుతుంది. చేశాడు.



దానికంటట



అతడు తోలు



క్ొనుక్ో్టానిక్ టాంజియర్ వీధ్ులోీ నడవటం ఎకు్వ అలసట కల్లగ్చసూ ుందని అతను అంటాడు.” "ఇపుపడెన ై ా మక్ా్కు నువువ ఎందుకు వళళవు?” యువకుడు అడిగ్ాడు. "ఆ ఆలోచనే ననుా సజీవంగ్ా ఉంచుతోంది. ఎపుపడత ఒక్ే మాదిరచగ్ా ఉండే రోజులను, మాటాీడని ఈ గ్ాజు వసుూవులను, అదే హో టలు బలీ దగగ ర పగలు, రాత్మర భోజనం చెయూటం వంటి వాటిని ఎదురో్డానిక్ అదే బలానిా ఇసోూ ంది. నా కల నిజమైతే నేను జీవించటానిక్ క్ారణం ఉండదేమోననా భ్యం ఉంది. "నువువ నీ గ్ొరెరల గురచంచి, పరరమిడీ గురచంచి కలలు కంటావు. నువువ నీ కలలను సాక్ారం చేసుక్ోవాలనుకుంటునాావు క్ాబటిు నువువ నాలాగ్ా క్ాదు. నేను మక్ా్ గురచంచి క్ేవలం కలలు కనాలని అనుకుంటునాాను. ఎడారచ దాటినటుు, పవితర రాయి ఉనా సథ లానిా చేరుకునాటుు, దానిని తాకటానిక్ ముందు దాని చుటూ ు ఏడుసారుీ పరదక్షిణ చేసన ర టుు క్ొనిా వేలసారుీ ఊహించుకునాాను. నా పక్న ఎవరు ఉంటారు, నా ముందు ఎవరు ఉంటారు, మేం చేసే పారరథనలు, మాటాీడుకునే



మాటలు



ఇలాంటివనీా



ఊహించుకునాాను.



ఇదంతా



వాసూ వంగ్ా



జరచగ్చతే నేను నిరుతాసహానిక్ గురచ అవుతానేమోననా భ్యం, అందుక్ే నేను దాని గురచంచి కలలు కనటానిక్ే ఇషు పడతాను.”



60



గ్ాజు



వసుూవులను



యువకుడిక్



ఆరోజు



పరదరచశంచటానిక్



వాూపారచ



ఒక



బీరువా



తయారు



అనుమత్మచాిడు.



అందరచ



కలలూ



చేయడానిక్ ఒక్ే



విధ్ంగ్ా



సాక్ారం క్ావు.



* మరో రెండు నలలు గడిచాయి. గ్ాజు వసుూవులతో పరదరశనకు ఉంచిన బీరువా క్ారణంగ్ా ఎకు్వ మంది క్ొనుగ్ోలుదారులు దుక్ాణానిక్ వసుూనాారు. ఇంక్ా ఆరు నలలు పనిచేసేూ తాను సెపయిన్క్ త్మరచగ్చ వళ్ళళ అరవై గ్ొరెరలతోపాటు మరో అరవై గ్ొరెరలను క్ొనుక్ో్గలనని యువకుడు అంచనా వేశాడు. ఈ విధ్ంగ్ా సంవతసరం లోపే తన మందను రెటు ింపు చేసుకునా వాడవుతాడు. అంతేక్ాకుండా ఇపుపడు



వాళళ



భాష



చేయగలుగుతాడు.



మాటాీడగలడు



బజఞరులో



ఆ



రోజు



క్ాబటిు



అరబుులతో



తరువాత



అతడిక్



కూడా



వాూపారం



ఉరచం, తుమింలను



ఉపయోగ్చంచే అవసరం రాలేదు. వాూపారచక్ మక్ా్ యాతర మాదిరచగ్ానే తనకు ఈజిపుు ఇపుపడు అందని కల. ఏదేమన ై ా యువకుడు తన పనిలో సంతోషంగ్ా ఉనాాడు. విజయుడుగ్ా టారచఫాలో అడుగుపెటు ట రోజు గురచంచి మాతరమే ఇపుపడు అతడు నిరంతరం ఆలోచిసుూనాాడు. ‘నీకు



ఏం



క్ావాలో



నీకు



ఎపుపడత



తెల్లసర



ఉండాల్ల,’ అని



వృదధ రాజు



చెపాపడు. యువకుడిక్ అది తెలుసు, ఇపుపడు దానిని నిజం చేసుక్ోటానిక్ కృష్ర చేసూ ునాాడు. పరాయి దేశ్ంలో అడుగుపెటు ,ి ఒక దొ ంగతో దో చుక్ోబడి, ఏ పెటు ుబడీ లేకుండా మునుపటి కంటట రెటు ింపు మందను ప ందటమే తన నిధి ఏమో! తన పటీ తనక్ గరవంగ్ా ఉంది. గ్ాజు వసుూవులతో వాూపారం ఎలా చేయాలో, పదాలు లేని భాషను.... ఇంక్ా శ్కునాలు వంటి క్ొనిా ముఖూమైన విషయాలు అతడు నేరుికునాాడు. క్ొండ ఎక్్న తరువాత తేనీరు దొ రచక్ే ఏదెైనా చక్టి పరదేశ్ం



లేకపో వటం



గురచంచి



ఒక



వూక్ూ



ఫ్రరాూదు



చేయటం



ఒక



మధాూహాం 61



యువకుడు వినాాడు. శ్కునాలను గురచూంచటానిక్ అలవాటు పడిన యువకుడు వాూపారచతో మాటాీడాడు. "క్ొండనక్్న వారచక్ోసం తేనీరు అముమదాం.” "ఇక్డ చాలా చోటీ తేనీరు దొ రుకుతోంది కదా,” అనాాడు వాూపారచ. "క్ాని



మనం



గ్ాజు



పాతరలలో



టీ



ఆముమదాం.



పరజలు



తేనీటిని



ఆసావదించడమే క్ాకుండా వారచక్ గ్ాజు పాతరలు కూడా క్ొనాలనిపరసూ ుంది. అందం మనుషులను ఎంతగ్ానన ఆకరచ్సూ ుందని నేను వినాాను.” అపపటిక్



వాూపారచ



మినాకునాాడు.



క్ానీ



ఆ



మధాూహాం



పారరథన



చేసర



దుక్ాణం మూసరవేసన ర తరువాత అతడు యువకుడిని పరల్లచి తనతో కూరోిబటుుకుని అతడిక్ హుక్ా్ ఇచాిడు. "నువువ దేనిక్ోసం వదుకుతునాావు?” ముసల్ల వాూపారచ అడిగ్ాడు. ముందే



"ఇంతకు



నీక్ీ



విషయం



చెపాపను.



నేను



త్మరచగ్చ



గ్ొరెరలను



క్ొనుక్ో్వాల్ల. దానిక్ోసం డబుు సంపాదించాల్ల.” వాూపారచ హుక్ా్ పాతరలో మరో రెండు బొ గుగలు వేసర గ్ొటు ంతో గటిుగ్ా ఒక దముమపీలాిడు. "నేను



ఈ



దుక్ాణం



పెటు ి



ముపెైప



సంవతసరాలు



అయిూంది.



గ్ాజు



వసుూవులలో మంచిదీ, మంచిదిక్ాని దానితోపాటు వాటి గురచంచి తెలుసుక్ోవలసరందలాీ నేను



తెలుసుకునాాను.



నాకు



వాటి



గుణగణాలనీా



తెలుసు.



మనం



గ్ాజు



పాతరలలో తేనీరు అమిమతే దుక్ాణం పెరుగుతుంది. అపుపడు నేను నా జీవిత విధానానిా మారుిక్ోవాల్ల.” "అది మంచిదే కదా?”



62



"నేను ఇపుపడునా వాటిక్ అలవాటు పడిపో యాను. నువువ రాక ముందు నా మితురలు ఇక్డి నుంచి వళ్ళళపో యి బాగ్ా ధ్నికులు క్ావటానిా లేదా దివాలా త్మయటానిా



తలుచుకుని



నేను



ఇదే



పారంతంలో



కుళ్ళళపో తూ



సమయం



వృధా



చేసుకుంటునాానని భావించేవాడిని. అది ననుా చాలా విచారగరసూ ుడిని చేసేది. క్ానీ ఇపుపడు చతసేూ పరచసత రథ ులు మరల అంత దారుణంగ్ా లేవని అనిపరసూ ుంది. దుక్ాణం ఖచిితంగ్ా నేననుకునాంత పరచమాణంలోనే ఉంది. నేను మారుపను ఎదురో్లేను క్ాబటిు



నాకు



దేనినీ



మారాిలని



లేదు.



పరసూ ుతం



నేనునా



పరచసరథత్మక్



నేను



అలవాటు పడాడను.” ఏం బదుల్లవావలో యువకుడిక్ తెల్లయలేదు. వాూపారచ ఇంక్ా ఇలా అనాాడు "నువువ నిజంగ్ా నా పాల్లట వరానివి. ఇంతకు ముందెనాడత చతడనిది ఈరోజు నేను అరథం చేసుకునాాను: విసమరచంచిన పరత్మ వరమూ శాపం అవుతుంది. నాకు జీవితంలో ఇంక్ేమీ వదుద. క్ాని సంపదవైపు, నేను ఇంతకు ముందు చతడని క్షిత్మజం



వైపు



చతసేలా



నువువ



ననుా



ఒత్మూ డిచస ే ూ ునాావు.



వాటిని



చతసరన



తరువాత, నాకునా అవక్ాశాలను గురచూంచాక నువువ రాక మునుపు వూధ్ చెందిన దానికంటట ఇపుపడు ఎకు్వ వూధ్చెందుతాను. ఎందుకంటట నేను సాధించగల్లగ్చన విషయాలు



తెలుసుకుని,



అలా



చేయటం



ఇషు ంగ్ాలేకపో వటం



నాకు



బాధ్ను



కల్లగ్చసూ ుంది.” టారచఫాలో రొటెులు అమేమ వూక్ూ తో ఏమీ అనకుండా మినాకుండటం మంచిదే అయిూందని యువకుడు తనలో తాను అనుకునాాడు. సతరుూడు అసూ మిసత ూ ఉండగ్ా వాళ్ళళదద రూ హుక్ా్పీలుసత ూ కూచునాారు. వాళ్ళళదద రూ



అరబీు



మాటాీడగలుగుతునాందుకు



భాషలో యువకుడిక్



మాటాీడుకుంటునాారు. గరవంగ్ా



ఉంది.



అలా పరపంచంలో



63



నేరుిక్ోదగ్చనవనీా తన గ్ొరెరలు నేరపగలవని ఒకనాడు అతడు అనుకునాాడు క్ాని అవి అతడిక్ అరబీు భాషను ఎనాటిక్ీ నేరపగల్లగ్ేవి క్ావు. ముసల్ల వాూపారచని చతసత ూ గ్ొరెరలు నేరపలేనివి పరపంచంలో ఇంక్ా ఎననా విషయాలు ఉండి ఉంటాయనుకునాాడు యువకుడు. నిజఞనిక్ అవి నిరంతరం త్మండీ, నీళళక్ోసం చతసుూంటాయి. బహుశా అవి నేరపటం లేదమో ే , తానే వాటినుంచి నేరుికుంటునాాడేమో. ‘మాక్తుబ్,’ చివరచక్ వాూపారచ అనాాడు. "అంటట ఏమిటి?” "నువువ దీనిని అరథం చేసుక్ోవాలంటట ఈ దేశ్ంలో పుటాుల్ల. బహుశాుః నీ భాషలో దీనిా ‘తథాసుూ,’ అంటారేమో” జవాబిచాిడు. హుక్ా్ పాతరలోని బొ గుగలను ఆరేపసత ూ గ్ాజు పాతరలలో తేనీటి అమమక్ానిా మొదలు



పెటువచిని



యువకుడితో



అనాాడు



వాూపారచ.



ఒక్ొ్క్సారచ



నదీ



పరవాహానిా పటిు ఉంచటం సాధ్ూం క్ాదు.



* గుటు నక్్ పెైక్ వచేిసరచక్ మనుషులు అలసరపో యిేవారు. అయితే అక్డ తాజఞదనానిా నింపే పుదీనా తేనీరు అమేమ గ్ాజు వసుూవుల దుక్ాణం చతసర, అందమైన



గ్ాజు



పాతరలలో



ఇచేి



తేనీరు



తాగటానిక్



వాళళళ



దుక్ాణంలోక్



అడుగుపెటు వ ట ారు. "మా ఆవిడక్ ఈ ఆలోచన ఎపుపడత రాలేదు,” అనాాడొ కడు, ఆ రోజు రాత్మర అతనింటిక్ అత్మధ్ులు విందుకు రాబో తునాారు. అందుకని అతడు క్ొనిా గ్ాజు పాతరలు క్ొనాాడు. “ఆ గ్ాజు పాతరల అందానిక్ అత్మధ్ులు చక్తులవుతారు. గ్ాజు పాతరలో తేనీరు ఎపుపడత అదుాతంగ్ా ఉంటుంది. ఎందుకంటట గ్ాజు పాతరలో దాని 64



వాసన



అలాగ్ే



ఉంటుంది,”



అని



రెండవ



వూక్ూ



అనాాడు.



పాతరలక్



“గ్ాజు



అదుాతమయిన శ్కుూలు ఉనాాయి క్ాబటిు వాటిని తేనీరుక్ోసం ఉపయోగ్చంచటం పారగ్ేదశాల సాంపరదాయ,” మని మూడవ వూక్ూ అనాాడు. అనత్మక్ాలంలోనే ఆ వారూ అంతటా వాూపరంచింది. ఎంతోక్ాలంగ్ా ఉనా ఒక దుక్ాణం



వాూపారంలో



క్ొతూ గ్ా



ఏదో



చేసూ ో ందని



అది



చతడటానిక్



పరజలు



తండో పతండాలుగ్ా గుటు నక్సాగ్ారు. గ్ాజు పాతరలలో తేనీరు అమేమ దుక్ాణాలను ఇతరులు కూడా తెరచ చ ారు. క్ానీ అవి గుటు పెైన లేవు క్ాబటిు వాటి వాూపారం అంతగ్ా లేదు. చివరచక్ వాూపారచ మరో ఇదద రు పనివాళళను



పెటు ుక్ోవలసర వచిింది. అతడు



గ్ాజు పాతరలతో పాటు పెదద ఎతు ూ న తేయాకు ప డిని దిగుమత్మ చేసుక్ోసాగ్ాడు. క్ొతూ వాటిపటీ మోజు ఉండే సీూ ,ీ పురుషులు అతడి దుక్ాణానిక్ రాసాగ్ారు. ఆ విధ్ంగ్ా నలలు గడిచిపో తునాాయి.



* సతరోూదయం క్ాకముందే యువకుడు నిదరలేచాడు. ఆఫ్రరక్ా ఖండంపెై అతడు అడుగుపెటు ి పదక్ొండు నలల, త మిమది రోజులు గడిచాయి. ఆ



రోజుక్ోసమని



పరతేూకంగ్ా



క్ొనుకు్నా



తెలీటి



అరబీు



దుసుూలు



వేసుకునాాడు. తలమీద ఒక బటు వేసుకుని అది చెదిరచపో కుండా ఒంటె చరమంతో తయారు



చేసరన



వృతాూక్ారపు



పటీుని



పెటు ుకునాాడు.



తన



క్ొతూ



చెపుపలను



రొటెు



ముక్



త్మసుకుని



త డుకు్ని నిశ్శబద ంగ్ా క్ందక్ దిగ్ాడు. నగరం



ఇంక్ా



నిదుదర



మతు ూ లోనే



ఉంది.



ఒక



గ్ాజుపాతర నుంచి వేడిగ్ా తేనీరు తాగ్ాడు. ఆ తరువాత సతరోూదయం అవుతుండగ్ా హుక్ా్



పీలుసత ూ



దావరంలో



కూరుినాాడు.



హుక్ా్పీలిటం



అయిపో యిన 65



తరువాత చేత్మని జేబులోక్ పో నిచిి బయటిక్ త్మసరన దానిని చతసత ూ అలాగ్ే క్ొంచెం సేపు కూరుిండిపో యాడు. అది



ఒక



డబుుల



టిక్ె్టుుని, ఆఫ్రరక్ానుంచి



కటు .



తన



నతట



దేశానిక్



ఇరవై



గ్ొరెరలను, త్మరుగు



వసుూవులను



దిగుమత్మ



పరయాణానిక్



చేసుకునేందుకు



అనుమత్మ పతారనిా ఆ డబుుతో క్ొనుక్ో్వచుి. వాూపారచ లేచి, దుక్ాణం తెరచచేదాక్ా అతడు ఓపరగ్గ ా ఎదురు చతశాడు. ఆ తరువాత



ఇదద రూ



మరోసారచ



తేనీరు



తాగటానిక్



వళ్ళళపో తునాాను,”



అనాాడు



యువకుడు.



“నా



వళాళరు. దగగ ర



“నేను గ్ొరెరలు



ఈ



రోజు



క్ొనటానిక్



సరచపో యిేటంత డబుు ఉంది, నీ దగగ ర మక్ా్క్ వళళటానిక్ క్ావలసరనంత డబుు ఉంది.” వాూపారచ ఏమీ బదుల్లవవలేదు. "నీ ఆశీరవచనాలు నాకు క్ావాల్ల,” అడిగ్ాడు యువకుడు. "నువువ నాక్ెంతో సహాయం చేశావు,” ఏమీ మాటాీడకుండా వాూపారచ తేనీరు తయారు చేసూ ునాాడు. ఆ పని అయిపో యిన తరువాత అతడు యువకుడివప ై ు త్మరచగ్ాడు. "నినుా చతసర నేను ఎంతో గరవపడుతునాాను,” వాూపారచ అనాాడు. "నా గ్ాజు పాతరల దుక్ాణంలోక్ నువువ క్ొతూ అనుభ్ూత్మని తెచాివు. క్ానీ నేను మక్ా్ వళళటం లేదని నీకు తెలుసు. నువువ గ్ొరెరలను క్ొనబో వటం లేదని కూడా నీకు తెలుసు.” "నీకు ఎవరు చెపాపరు?” ఆశ్ిరూపో తూ యువకుడు అడిగ్ాడు. "అలాగ్ే జరుగుగ్ాక,” అనాాడు గ్ాజు వసుూవుల వాూపారచ. అలా అంటూ అతడు యువకుడిని ఆశీరవదించాడు. 66



* యువకుడు తన గదిక్ వళ్ళళ తన వసుూవులనిాంటినీ సరుదకునాాడు. వాటితో మూడు సంచులు నిండాయి. బయటిక్ రాబో తుండగ్ా గదిలో ఒక మూల తన పాత గుడడ సంచి కనిపరంచింది. అది ఉండలా పడి ఉంది. అతడు దాని గురచంచే మరచచిపో యాడు. బజఞరులో ఎవరచక్ెరనా ఇదాదమని సంచిలోంచి చల్లచొక్ా్ని బయటిక్ త్మసుూండగ్ా అందులోంచి రెండు రాళళళ బయట పడాడయి: ఉరచం, తుమిం. ఆ రాళళళ అతడిక్ వృదధ రాజుని జఞాపకం చేశాయి. అతడి గురచంచి ఆలోచించి ఎంతక్ాలం అయిపో యిందో



అనుకుని యువకుడు ఆశ్ిరూపో యాడు. సెపయిన్కు



సగరవంగ్ా త్మరచగ్చ వళాళలనే ఉదేద శ్ంతో అతడు ఈ సంవతసరక్ాలంగ్ా నిరంతరం పని చేసూ త డబుు కూడబడుతునాాడు. ‘కలగనటం



ఎపుపడత



మానవదుద,’



అనాాడు



వృదధ రాజు.



‘శ్కునాలని



అనుసరచంచు.’ ఉరచం, తుమింలను యువకుడు చేత్మలోక్ త్మసుక్ోగ్ానే వృదధ రాజు తన పక్నే ఉనాాడనా



ఒక



వింత



అనుభ్ూత్మ



అతడిక్



మరోసారచ



కల్లగ్చంది.



అతడు



ఒక



సంవతసరంపాటు కష్రుంచి పనిచేశాడు, అతడు వళళవలసరన సమయం వచిిందని ఇపుపడు శ్కునాలు చెబుతునాాయి. గ్ొరెరలు తనకు అరబీు భాష నేరచపంచకపో యినా, అంతకు ముందు చేసన ర దే మళ్ళళ చెయూటానిక్ నేను వళళతునాాను అనుకునాాడు యువకుడు. క్ానీ అంతకంటట ముఖూమయిన విషయానిా గ్ొరెరలు అతడిక్ నేరచపంచాయి. పరపంచంలో అందరూ అరథం చేసుకునే భాష ఒకటి ఉంది, దుక్ాణంలో పరచసరథతుల్లా మరుగుపరచటానిక్



ఆ



భాషనే



యువకుడు



ఇంత



క్ాలమూ



ఉపయోగ్చంచాడు.



పేరమతో, ఒక ఉదేదశ్ంతో ల్ననమై చేసన ర హృదయపూరవకమైన పరయతాాల్లా తెల్లయచేసే 67



భాష అది. మనుఃపూరవకంగ్ా నమిమ, క్ోరుకునా దాని అనేవషణలో ఆ భాష ఒక భాగం.



టాంజియర్



ఇపుపడు



ఒక



వింత



పటు ణమేమీ



క్ాదు, ఈ



పరదేశానిా



జయించినటటీ తాను పరపంచానిా కూడా జయించగలననా భావం అతనిక్ కల్లగ్చంది. ‘నువువ ఏదెైనా క్ోరుకునాపుపడు, దానిని సాధించటంలో నీకు తోడపడటానిక్ ఈ విశ్వమంతా కుటర పనుాతుంది,’ వృదధ రాజు చెపాపడు. క్ానీ దో పరడీక్ గురచక్ావటం గురచంచీ, అంతులేని ఎడారుల గురచంచీ, తమ కలలు తెల్లసీ వాటిని సాక్ారం చేసుక్ోని మనుషుల గురచంచీ వృదధ రాజు ఏమీ చెపపలేదు. పరరమిడీ ంటట క్ేవలం రాళళ గుటు లనీ, వాటిని ఎవరెరనా తమ పెరటోీ కటుుక్ోవచిని కూడా వృదధ రాజు చెపపలేదు. అంతకుముందు కంటట పెదద మందను క్ొనగల్లగ్చనంత ధ్నం సమకూరచనపుపడు ఆ పని చెయూమని చెపపటం అతడు మరచచిపో యాడు. యువకుడు



తన



గుడడ



సంచిని



త్మసుకుని



మిగ్చల్లన



సామానుతోపాటు



పెటు ాడు. క్ందక్ వళ్ళళచతడగ్ా యజమాని ఒక పరదేశతో మాటాీడుతూ ఉనాాడు. మరో



ఇదద రు



గ్ాజు



పాతరలతో



తేనీరు



తాగుతూ



దుక్ాణంలోని



వసుూవులను



చతసుూనాారు. ఉదయం దుక్ాణంలో ఈ సమయానిక్ సాధారణంగ్ా ఉండే కంటట ఎకు్వగ్ానే రదీద ఉందని చెపాపల్ల. అతడు నిలబడిన చోటునుంచి చతసేూ ముసల్ల వాూపారచ



జుటుు



వృదధ రాజు



జుటుు



మాదిరచ



ఉండటం



అతడు



మొదటిసారచ



గమనించాడు. టాంజియర్లో మొదటి రోజున త్మనటానిక్ తన దగగ ర ఏమీ లేక, ఎక్డిక్ వళాళలో తెల్లయక ఉనాపుపడు కల్లసరన మిఠాయి వరూ కుడి నవువ అతడిక్ గురుూక్ొచిింది. ఆ నవువ కూడా వృదధ రాజు నవువలానే ఉంది. వృదద రాజు ఇక్డకు వచిి తన ముదరను వేసర వళ్ళళనటు ీ గ్ా ఉంది. క్ానీ వీళళళవవరూ వృదధ రాజుని ఎనాడత కలవనే లేదు. అయితే తమ జీవిత గమాూనిా సాధించుక్ోటానిక్



పరయతాం



చేసూ ునా



వాళళక్



తాను



ఎపుపడత



సహాయపడుతుంటానని అతడు చెపాపడు. 68



వాూపారచక్ వీడో ్లు చెపపకుండానే అతడు అక్డి నుంచి వళ్ళళపో యాడు. మిగ్చల్లన వాళళ ముందు ఏడవటం అతడిక్ ఇషు ంలేదు. ఈ పరదేశ్మూ, ఇక్డ నేరుికునా మంచి విషయాలూ ఎపపటిక్ీ తన తలపులలోనే ఉంటాయి. అతడిలో ఇపుపడు



ఆతమవిశావసం



మండుగ్ా



ఉంది, పరపంచానిా



జయించగలనని



అతడిక్



అనిపరసూ ో ంది. ‘క్ాని



త్మరచగ్చ



నాకు



తెల్లసరన



మైదానాలక్ే



వళళతునాాను, అక్డ



గ్ొరెరల



మందను సాకుతాను,’ తనక్ తాను అతడు ఈ విషయానిా పదేపదే చెపుపకునాాడు, క్ానీ అతడు త్మసుకునా నిరణయం అతనిక్ ఏ మాతరం సంతోష్ానిా ఇవవటంలేదు. ఒక లక్షూం క్ోసం అతడు ఒక సంవతసరమంతా కష్రుంచి పనిచేశాడు. క్ాని ఆ లక్షాూనిక్ దగగ ర



అవుతునా



క్ొదీద



అది అంత



ముఖూమయినదిగ్ా



అనిపరంచటం



లేదు. బహుశా అది అతడి నిజమయిన లక్షూం క్ాదేమో. ఎవరచక్ తెలుసు... గ్ాజు వసుూవుల వాూపారచ మాదిరచ మక్ా్క్ వళళకుండా అలా వళాళలని క్ోరుకుంటూ జీవితమంతా గడిపయ ె ూటమే మంచిదేమో - తనను తాను మభ్ూపరచుకుక్ోటానిక్ పరయత్మాసత ూ అనుకునాాడు యువకుడు. క్ాని ఉరచం, తుమింలను చేత్మలో పటుుకునేసరచక్ వాటినుంచి వృదధ రాజు బలం, సరథరనిరణయం



అతడిలోక్



పరసరచంచినటీ యింది.



యాదృచిఛకమో,



లేక



అది



శ్కునమేమోనని యువకుడు అనుకునాాడు - అతడు మొదటి రోజు వచిిన హో టలుక్ చేరుకునాాడు. అక్డ దొ ంగ లేడు. యజమాని అతడిక్ ఒక కపుప తేనీరు తెచాిడు. నేను ఎపుపడు క్ావాలంటట అపుపడు గ్ొరెరల క్ాపరచని క్ావచుి అనుకునాాడు యువకుడు. గ్ొరెరలను ఎలా సాక్ాలో నేను నేరుికునాాను, ఆ విషయాలేవీ నేను మరచచిపో లేదు. క్ాని ఈజిపుులోని పరరమిడీ కు వళళటానిక్ మరో అవక్ాశ్ం రాదేమో.



69



బంగ్ారు కవచం త డుకు్నా వృదుధడిక్ తన గతం తెలుసు. అతడు నిజంగ్ా రాజు, జఞానియిన ై రాజు. యాండలూసరయా మద ై ానాలు రెండు గంటల దతరంలోనే ఉనాాయి, క్ానీ తనకూ, పరరమిడీ కూ మధ్ూ అనంతమన ై ఎడారచ ఉంది. ఇదే పరచసథ రత్మని మరో రకంగ్ా కూడా చతడవచిని యువకుడిక్ అనిపరంచింది. అతడు తన నిధిక్ రెండు గంటలు దగగ రయాూడు.... ఆ రెండు గంటలే ఒక సంవతసరమంతా వాూపరంచాయనాది వేరే విషయం. ‘నా గ్ొరెరలమందకు ఎందుకు త్మరచగ్చ వళాళలనుకుంటునాానన నాకు తెలుసు,’ యువకుడు



అనుకునాాడు.



నాకు



గ్ొరెరల



గురచంచి



తెలుసు, అవి



నాకు



ఏ



రకంగ్ానత సమసూక్ావు, అవి మంచి నేసూ ాలు కూడా అవుతాయి. ఇంక్ోవైపు ఎడారచ నాకు నేసూమవుతుందో లేదో తెల్లయదు, ఆ ఎడారచలోనే తన నిధి క్ోసం అతడు వతక్ాల్ల. నిధి దొ రకకపో తే ఎలాగూ ఇంటిక్ వళ్ళళపో వచుి. ఇపుపడు నా దగగ ర క్ావలసరనంత డబుు ఉంది, సమయం ఉంది. ఎందుకు పరయత్మాంచకూడదు? ఉనాటుుండి



అతడు



ఎంతో



సంతోష్ానిక్



గురయాూడు.



తను



ఎపుపడు



క్ావాలంటట అపుపడు గ్ొరెరల క్ాపరచ క్ావచుి. క్ావాలంటట గ్ాజు వసుూవుల వాూపారచ కూడా క్ావచుి. పరపంచంలో దాగ్చ ఉనా నిధ్ులు ఇంక్ా ఎనిా ఉనాాయో.... అతడిక్ ఓ కల వచిింది, అతడు ఒక రాజును కల్లశాడు. అది అందరచక్ీ ఎదురయిేూ అనుభ్వం క్ాదు! హో టలునుంచి



బయటకు



వసత ూ



అతడు



తన



పరణాళ్ళక



తయారు



చేసుక్ోసాగ్ాడు. గ్ాజు వసుూవుల వాూపారచక్ సరుకు సరఫరా చేసే ఒక వూక్ూ ఒంటెల బిడారుతో ఎడారచ గుండా పరయాణించే వాడని అతడిక్ గురుూకు వచిింది. ఉరచం, తుమింలను చేత్మలో పటుుకునాాడు. ఈ రాళళ క్ారణంగ్ా అతడు త్మరచగ్చ తన నిధి అనేవషణను క్ొనసాగ్చసూ ునాాడు. 70



‘ఎవరెరనా తమ జీవిత గమాూనిా సాధించుక్ోవాలని అనుకుంటునాపుపడు నేను ఎపుపడత వాళళక్ దగగ రలోనే ఉంటాను,’ వృదధ రాజు అతనితో అనాాడు. సరుకుల సరఫరాదారుని గ్ోదాము దగగ రకు వళ్ళళ పరరమిడుీ నిజంగ్ా అంత దతరంగ్ా ఉనాాయా అని తెలుసుకుంటట ఏం పో తుంది?



* పశువుల చెమట, దుముమ వాసనలు వసుూనా చోట ఒక బలీ మీద ఒక ఆంగ్ేీయుడు కూరుిని ఉనాాడు. క్ొంత గ్ోదాముగ్ాను, క్ొంత పశువుల క్ొటు ంగ్ానత వాడుతూ



ఉనా



ఇటువంటి



భ్వనమది.



పరదేశ్ంలో



రసాయనిక పత్మరక పేజీలను త్మరగవేసూ త



తేలతానని



ఎనాడత



ఊహించలేదని



చివరచక్



ఆంగ్ేీయుడు



అనుకునాాడు. ‘పదేళళళ విశ్వవిదాూలయంలో పనిచేశాను, ఇపుపడు ఈ పశువుల క్ొటు ంలో ఉనాాను,’ అనుకునాాడు. క్ానీ



అతనిక్



అక్డకు



రాకతపరపంది



క్ాదు.



అతడు



శ్కునాలను



నముమతాడు. తన జీవితానీా, అధ్ూయనానీా విశ్వం యొక్ ఒక్ేఒక్ నిజమన ై భాషను



కనుగ్ొనటానిక్



అంక్తం



చేశాడు.



మొదట



అతడు



ఎసపరాంటో



నేరుికునాాడు, తరువాత పరపంచంలోని మతాల గురచంచి తెలుసుకునాాడు, ఇపుపడు పరుసవేదానిా అధ్ూయనం చేసూ ునాాడు. అతడు ఎసపరాంటో మాటాీడగలుగుతాడు, పరపంచ



మతాలనిాంటినీ



అరధం



చేసుకునాాడు,



క్ానీ



ఇంక్ా



పరుసవేది



క్ాలేకపో యాడు. ముఖూమైన పరశ్ాల వనకనునా సతాూలను కనుగ్ొనగల్లగ్ాడు క్ానీ ఒక



దశ్



తరువాత



ఇంక్ా



పరుసవేదితో



సంబంధ్ం



పరుసవేదులు



చాలా



ఆలోచించుకుంటూ



ముందుకు



సాగలేకపో తునాాడు.



ఏరపరచుక్ోవాలని వింత



అతడిక్



వూకుూలు.



సహాయం



పరయత్మాంచి వాళళళ



చేసేందుకు



ఎపుపడత



ఎవరెరనా



ఒక



విఫలమయాూడు. తమ



నిరాకరచంచారు.



గురచంచే



అనిాంటిలోక్



71



క్ీ షుమైన తాత్మవకుని రాయి వనకనునా రహసాూనిా వాళళళ కనుగ్ొనలేదమో ే , అందుక్ే వాళళళ తమక్ తెల్లసరంది ఎవవరచక్ీ చెపపటం లేదేమో ఎవరచక్ తెలుసు. ఇపపటిక్ే అతడు తన తండిర నుంచి వచిిన ఆసరూ లో చాలావరకు ‘తాత్మవకుని రాయి’ అనేవషణలో కరచగ్చంచివేశాడు. పరపంచ పరఖాూత గరంథాలయాలనిాంటిలో అతడు ఎంతో



సమయానిా



వచిించాడు, పరుసవేదం



గురచంచి



ముఖూమైన, అరుదెన ై



పుసూ క్ాలనిాంటినీ క్ొనాాడు. ఒక పరఖాూత అరబుు పరుసవేది చాలా సంవతసరాల క్రతం ఇంగ్ాీండును సందరచశంచాడని ఒక పుసూ కంలో చదివాడు. అతడిక్ రెండు వందల



ఏళళకు



పెగ్ ై ా



ఉంటాయని



చెబుతారు,



అతడు



తాత్మవకుని



‘జీవామృతానిా’ కనుగ్ొనాాడని కూడా చెబుతారు. ఈ కథ వలీ



రాయినీ,



ఆంగ్ేీయుడు



ఎంతగ్ానన పరభావితుడయాూడు. ఎడారచలో పురావసుూ పరచశోధ్నకు వళ్ళళ వచిిన తన మితురడు అసాధారణ శ్కుూలు ఉనా ఒక అరబుు గురచంచి చెపపకపో తే అదంతా ఒక కటుుకథగ్ా జమకటటువాడు. "అతడు అల్ - ఫయూూం అనా ఒయాసరసుస వదద



ఉంటాడు,” అతని



మితురడు చెపాపడు. “అతడి వయసుస రెండు వందల సంవతసరాలకు పెైనేనని, అతడు ఏ లోహానిా అయినా బంగ్ారంగ్ా మారిగలడని పరజలు చెపుపకుంటూ ఉంటారు.” ఆంగ్ేీయుడి ముందు ముఖూమన ై



ఉతాసహానిక్



పెటు ుకునా



పటు పగ్ాగలేీకుండా



పనులనిాంటినీ



పుసూ క్ాలనిాంటినీ



రదుద



జమచేసుకుని



పో యాయి.



చేసుకునాాడు. ఇపుపడు



అతడు



అంతకు



తన



దగగ రునా



దుముమ,



పశువుల



వాసనలతో నిండిన గ్ోదాములో కూరుిని ఉనాాడు. అల్ - ఫయూూం మీదుగ్ా సహారా ఎడారచని దాటటందుకు బయట ఒక పెదద ఒంటెల బిడారు సరదధమవుతోంది. ఆ పరుసవేదిని పటుుకుని త్మరతాను అనుకునాాడు ఆంగ్ేీయుడు. దాంతో పశువుల వాసన క్ొంత భ్రచంపశ్కూంగ్ా మారచంది. 72



ఒక యువ అరబుు బరువైన సామానుతో లోపల్లక్ వచిి ఆంగ్ేీయుడిని పలకరచంచాడు. "ఎక్డిక్ వళళతునాావు?” యువ అరబుు అడిగ్ాడు. "ఎడారచలోక్,” మునిగ్చపో యాడు. పరుసవేది



అంటూ ఈ



బదుల్లచిి



సమయంలో



తపపనిసరచగ్ా



తనని



అతడు



ఎవరచతోనత



పుసూ కం



మాటాీడాలని



పరలక్షస ి ూ ాడు



క్ాబటిు



చదవటంలో అతనిక్



ఇనిా



లేదు.



సంవతసరాలలో



నేరుికునాదానిని ఇపుపడు పునశ్ిరణ చేయాల్ల. యువ అరబుు కూడా ఒక పుసూ కం బయటిక్ త్మసర చదువుక్ోసాగ్ాడు. అది సాపనిష్ భాషలోని పుసూ కం. అదీ మంచిదే అనుకునాాడు ఆంగ్ేీయుడు. అతడిక్ అరబీు



కంటట



ఫయూూంక్



సాపనిష్



భాష



వళళతుంటట



బాగ్ా



తనక్



వచుి, ఈ



ముఖూమైన



యువకుడు



పనులేవీ



కూడా



లేనపుపడు



ఆల్



-



ఇతడితో



మాటాీడవచుి.



* పుసూ కం మొదటోీ ఉనా అంతూక్య ర ల దృశాూనిా మరొకసారచ చదవటానిక్ పరయత్మాసత ూ



రెండు



‘గత



సంవతసరాలుగ్ా



ఈ



పుసూ కం



చదువుదామని



పరయత్మాసత ూ నే ఉనాానుగ్ానీ మొదటి క్ొదిద పేజీలకు మించి ముందుకు సాగటం లేదు,’ అనుకునాాడు



యువకుడు.



మధ్ూ



మధ్ూలో



అడుడ



పడటానిక్



రాజు



లేకపో యినా ఆ పుసూ కంపెై ఏక్ాగరత కుదరటం కషు ంగ్ా ఉంది. తాను ఉనాాయి.



త్మసుకునా క్ాని



నిరణయం



అతడిక్



మాతరం



పటీ ఒక



అతడిక్



ఇంక్ా



విషయం



క్ొనిా



అనుమానాలు



అరథమయిూంది:



నిరణయం



త్మసుక్ోవటమనాది ఆరంభ్ం మాతరమ. ే ఎవరెరనా నిరణయం త్మసుకునాారంటట అది



73



ఉధ్ృతమైన



పరవాహాంలోక్



దతకటం



లాంటిద,ి



ఆ



నిరణయం



త్మసుకునాపుపడు



ఊహించనైనా ఊహించని పరదేశాలకు ఆ పరవాహం వారచని త్మసుక్ెళళతుంది. నేను



నిధిని



అనేవష్రంచాలనా



నిరణయానిక్



వచిినపుపడు



గ్ాజు



పాతరల



దుక్ాణంలో పని చేయాల్లస వసుూందని నేను ఊహించలేదు అనుకునాాడు. ఈ బిడారులో భాగం క్ావాలనా నిరణయం కూడా నాదే అయుూండొ చుి. క్ాని అది ననుా ఎక్డిక్ త్మసుక్ెళళతుందో నాకు తెల్లయదు. పక్నే



ఆంగ్ేీయుడు



సేాహపూరవకంగ్ా



లేడు.



పుసూ కం



చదువుకుంటూ



యువకుడు



ఉనాాడు.



లోపల్లక్



అతడు



వచిినపుడు



అంత అతడు



చిక్ాకుపడినటు ీ నాాడు కూడా. వాళళళ మితురలు అయిేూవారే క్ానీ ఆంగ్ేీయుడు సంభాషణను తుంచేశాడు. యువకుడు తన పుసూ క్ానిా మూసరవేశాడు. ఆంగ్ేీయుడిలా అనిపరంచే ఏ పనీ తాను చేయకూడదని



అతడు అనుకునాాడు. అతడు



తన జేబులోంచి ఉరచం,



తుమింలను బయటకు త్మసర వాటితో ఆడుక్ోసాగ్ాడు. "ఉరచం, తుమిం!” అంటూ ఆంగ్ేీయుడు అరచచాడు. మరుక్షణమే యువకుడు వాటిని తన జేబులో వేసేసుకునాాడు. "ఇవి అమమక్ానిక్ క్ావు,” యువకుడనాాడు. "వాటి విలువ అంత ఎకు్వ ఏమీ ఉండదు,” బదుల్లచాిడు ఆంగ్ేీయుడు. “వాటిని రాత్మ సఫటిక్ాలతో తయారు చేసూ ారు. అటువంటి రాళళళ భ్ూమి మీద క్ోటీ క్ొదీద ఉనాాయి. వీటి గురచంచి తెల్లసరన వాళళళ మాతరం ఇవి ఉరచం, తుమిం అని గమనించగలుగుతారు. పరపంచంలోని ఈ పారంతంలో కూడా ఇవి దొ రుకుతాయని నాకు తెల్లయదు.” "వీటిని ఒక రాజు నాకు బహుమత్మగ్ా ఇచాిడు,” యువకుడు చెపాపడు. 74



ఆంగ్ేీయుడు



బదులేమీ



ఇవవకుండా



తన



చేత్మని



జేబులోక్



పో నిచిి



యువకుడి దగగ ర ఉనాటువంటివే రెండు రాళళను బయటకు త్మశాడు. "నీకు వాటిని ఒక రాజు ఇచాిడా?” అని ఆంగ్ేీయుడు అడిగ్ాడు. వంటి



"నా



గ్ొరెరల



క్ాపరచతో



ఒక



రాజు



మాటాీడి



ఉంటాడంటట



నీకు



నమమశ్కూంగ్ా ఉనాటు ీ లేదు,” ఆ సంభాషణను అక్డితో ముగ్చంచాలనా ఉదేదశ్ంతో యువకుడు అనాాడు. "క్ానేక్ాదు. మొదటిగ్ా



మిగ్చల్లన



గురచూంచింది



పరపంచమంతా



గ్ొరెరల



క్ాపరులే.



అంగ్లకరచంచ



అందుక్ే



నిరాకరచంచిన



రాజులు



గ్ొరెరల



రాజుని



క్ాపరులతో



మాటాీడటం ఏమంత ఆశ్ిరూకరంగ్ా ఉండదు.” తాను



ఏమి



మాటాీడుతునాాడో



యువకుడిక్



అరథం



క్ాదేమోననా



అనుమానంతో అతడు ఇంక్ా ఇలా క్ొనసాగ్చంచాడు: “ఇది బైబిలులో ఉంది. ఇదే పుసూ కం నాకు ఉరచం, తుమింల గురచంచి నేరచపంది. ఈ ఒక్ రకమైన భ్విషూతు ూ వాణిని మాతరమే దేవుడు అనుమత్మంచాడు. వీటిని మత గురువులు బంగ్ారు కవచాలోీ పెటు ుకుని ఉండేవారు.” తాను



అక్డ



ఉనాందుకు



యువకుడిలో



ఉనాటు ీ ండి



సంతోషం



ప ంగ్చప రచీంది. "బహుశా ఇది ఒక శ్కునమేమో,” ఆంగ్ేీయుడు సగం పెైక్ అనాాడు. "నీకు శ్కునాల గురచంచి ఎవరు చెపాపరు?” క్షణక్షణానిక్ యువకుడి ఆసక్ూ పెరచగ్చపో తూ ఉంది. "జీవితంలో



పరత్మదీ



ఒక



శ్కునమే,”



తాను



చదువుతునా



పత్మరకను



మూసరవస ే ూ త ఆంగ్ేీయుడు అనాాడు. “అందరచక్ీ అరథమయిేూ విశ్వభాష ఒకటి ఉంది, క్ానీ దానిని దాదాపు అందరూ మరచచిపో యారు. మిగ్చల్లన వాటితోపాటు నేను ఆ 75



విశ్వభాష గురచంచి కూడా అనేవష్రసూ ునాాను. అందుక్ే ఇక్డకు వచాిను. ఆ విశ్వభాష తెల్లసరన వూక్ూ ని నేను కలుసుక్ోవాల్ల. అతడు ఒక పరుసవేది.” గ్ోదాము యజమాని రావటంతో వాళళ సంభాషణకు అంతరాయం కల్లగ్చంది. "మీ ఇదద రచ అదృషు ం బాగుంది,” ఆ లావుపాటి అరబుు అనాాడు. “అల్ ఫయూూంక్ ఈ రోజు ఒక బిడారు బయలుదేరుతోంది.” "క్ానీ నేను ఈజిపుుక్ వళాళల్ల,” యువకుడు అనాాడు. "ఈజిపుులోనే అల్ - ఫయూూం ఉంది,” అరబుు బదుల్లచాిడు. “ఆ మాతరం తెల్లయని నువేవమి అరబుువి?” లావుపాటి సతచకమైన



అరబుు



బయటకు



శ్కునం,” అనాాడు



వళ్ళళపో యిన



ఆంగ్ేీయుడు.



తరువాత



“నేను



"ఇది



రాయగల్లగ్చతే



శుభ్



అదృషు ం,



యాదృచిఛకం అనా రెండు పదాలమీద ఒక పెదద విజఞాన సరవసావనిా రాసాూను. ఈ రెండు పదాలతోనే విశ్వభాష తయారయిూంది.” చేత్మలో ఉరచం, తుమిం ఉనా అతడిని కలుసుక్ోవటం యాదృచిఛకమేమీ క్ాదని ఆంగ్ేీయుడు అనాాడు. అతడు కూడా పరుసవేదిని వతుకుతూ బయలుదేరాడా అని అడిగ్ాడు. "నేను నిధి క్ోసం అనేవష్రసూ ునాాను,” అనాాడు యువకుడు. క్ానీ ఆ మరుక్షణమే



దానిని



వలీ డి



చేసరనందుకు



చింత్మంచాడు.



అయితే



ఆంగ్ేీయుడు



దానికంత పారముఖూతను ఇచిినటు ీ గ్ా అనిపరంచలేదు. "ఒక రకంగ్ా నేను కూడా నిధినే అనేవష్రసూ ునాాను,” ఆంగ్ేీయుడు చెపాపడు. "నాకు పరుసవేది అంటట ఏమిటో తెల్లయదు,” అని యువకుడు చెబుతుండగ్ా గ్ోదాము యజమాని వచిి వాళళని బయటకు రమమనాాడు.



76



* నలీ ని కళళళ, గడడ ం ఉనా ఒక వూక్ూ "నేను ఈ బిడారుక్ నాయకుడిని. నాతోపాటు త్మసుకువళళళ పరత్మ ఒక్రచ జీవనమరణాలపెై నాకు అధిక్ారం ఉంది. ఈ ఎడారచ చపలచితు ూ రాలు, ఒక్ొ్క్సారచ ఇది మనుషులకు పరచిి ఎక్్సుూంది.” అక్డ దాదాపుగ్ా రెండు వందలమంది సమావేశ్మై ఉనాారు. ఒంటెలు, గురారలు, కంచరగ్ాడిదలు, వాటి



సంతానం కల్లపర



మొతూ ం నాలుగువందల దాక్ా



పశువులు ఉంటాయి. గుంపులో సీూ ల ూ లు, తుపాకులు ీ ు, పరలీలతోపాటు భ్ుజఞనిక్ కతు వేలాడుతూ



ఎంతోమంది



పురుషులు



ఉనాారు.



ఆంగ్ేీయుడి



వదద



పుసూ క్ాలతో



నిండిన అనేక పెటు ల ె ు ఉనాాయి. అంతా గ్ోలగ్ోలగ్ా ఉండటంతో అతడు చెపరపంది అందరచక్ీ



అరథం



క్ావటానిక్



నాయకుడు



ఒక్ే



విషయానిా



పలుమారుీ



చెపపవలసరవసోూ ంది. "ఇక్డ అనేక రక్ాల మనుషులు ఉనాారు, పరత్మ ఒక్రచక్ వాళళ వాళళ దేవుడు



ఉనాాడు.



నేను



ఒక్



అలాీని



మాతరమే



నముమతాను, ఈ



ఎడారచని



మరోమారు జయించటానిక్ చేయగల్లగ్చనదంతా నేను చేసూ ానని అతడిమీద పరమాణం చేసూ ునాాను. ఏం జరచగ్చనా నా అదేశాలను పాటిసూ ానని మీరు నమేమ దేవుళళపెై పరమాణం చెయూమని క్ోరుతునాాను. ఎడారచలో అవిధేయత అంటట మృతుూవుతో సమానం.” గుంపునుంచి మందర సవరంతో ధ్వనులు వలువడుతునాాయి. పరత్మ ఒక్రూ తమ తమ దేవుళళ పేరు మీద పరమాణం చేసూ ునాారు. యువకుడు ఏసుక్ీరసూ ు పేరుమీద పరమాణం చేశాడు. ఆంగ్ేీయుడు ఏమీ అనకుండా మినాకునాాడు. ఒక చినా పరమాణం చేసన ర పపటి కంటట ఎకు్వసేపే ధ్వనులు వినిపరంచాయి. రక్షణక్ోసం కూడా వాళళళ తమ దేవుళళను పారరచథసూ ునాారు.



77



బాక్ాతో పెదదగ్ా ఊదటంతో అందరూ తమ తమ పశువులపెైక్ ఎక్ా్రు. యువకుడు, ఆంగ్ేీయుడు ఎక్ా్రు.



పుసూ క్ాల



ఒంటెలను



పెటు ల ె



క్ొనాారు, తటపటాయిసత ూ



భారానిా



మోసుూనా



ఆంగ్ేీయుడి



వాటి



మీదక్



ఒంటెను



చతసర



యువకుడు జఞల్ల పడాడడు. గ్ోదాములో



ఆగ్చపో యిన



యాదృచిఛకమనాది



"నిజఞనిక్



సంభాషణను



త్మరచగ్చ



లేదు.



అరబుు



ఒక



క్ొనసాగ్చసూ త గురచంచి



ఆంగ్ేీయుడు నా



మితురడు



చెబుతునాది



వినలేక



వినాందువలీ నేను ఇక్డకు.....” క్ాని



బిడారు



బయలుదేరటంతో



ఆంగ్ేీయుడు



పో యాడు. క్ాని అతడేం చెపాపలనుకునాాడో దానిని



మరొకదానితో



కల్లపే



మారచమకలంక్ె



యువకుడిక్ అరథమయిూంది: ఒక



గురచంచి



చెబుతునాాడు.



ఆ



లంక్ె



క్ారణంగ్ానే అతడు గ్ొరెరల క్ాపరచ అయాూడు, దాని వలీ నే అతడిక్ మళ్ళళ, మళ్ళళ ఆ కల వచిింది, దాని వలీ నే రాజుని కల్లశాడు, దాని వలీ నే ఆఫ్రరక్ాలోని ఒక నగరానిక్ వచాిడు,



దాని



వలీ నే



మోసానిక్



గురయిూ



గ్ాజు



వసుూవుల



వాూపారచని



కలుసుకునాాడు, దానివలీ నే.... ఒకరు తమ జీవిత గమాూనిా సమీపరసూ ునాక్ొదీద ఆ జీవిత గమూమే వారచ ఉనిక్క్ అసలు క్ారణమవుతుంది అని యువకుడు అనుకునాాడు.... బిడారు తూరుప దిశ్గ్ా సాగుతోంది. ఆ బిడారు ఉదయాలు పరయాణిసూ త, ఎండ



త్మవరంగ్ా



ఉనాపుపడు



విశారంత్మ



త్మసుకునేది.



త్మరచగ్చ



సాయంతరం



పయనమయిేూది. ఆంగ్ేీయుడు అధిక సమయం పుసూ క్ాలతో గడపుతుండటం వలీ యువకుడు అతడితో అంతగ్ా ఏమీ మాటాీడలేదు. ఎడారచక్



అడడ ంగ్ా



జంతువులు,



మనుషుల



పురోగమనానిా



యువకుడు



నిశ్శబద ంగ్ా పరచశీల్లసుూనాాడు. వాళళళ పరయాణం మొదలు పెటు ిన రోజున అంతా 78



గందరగ్ోళం, అరుపులు, పరలీల ఏడుపులు, పశువుల అరుపులు ఆందో ళనతో కూడిన మారగ దరశకులు, వాూపారుల ఆదేశాలతో కలగలసరపో యాయి. క్ానీ



ఎడారచలో



ఎడతెగని



గ్ాల్లహో రు, పశువుల



గ్చటుల



శ్బాదలు



మాతరమే



ఉనాాయి. చివరచక్ మారగ దరశకులు, కూడా ఒకరచతో ఒకరు చాలా పరచమితంగ్ా మాటాీడుకుంటునాారు. "నేను ఈ ఎడారచని ఎననాసారుీ దాటాను,” ఒకరాత్మర ఒంటెల సంరక్షకుడు ఒకడు



చెపపసాగ్ాడు.



ఎడారచ



“క్ానీ



చాలా



పెదదది, క్షిత్మజరేఖ



ఎంతో



దతరాన



ఉంటుంది. దాంతో మనిష్రక్ తాను చాలా అలుపడినని అనిపరంచేలా చేసర అతడిని మౌనపరుసుూంది.” యువకుడు సంరక్షకుడు బడబానలానీా



అంతకు



ముందెనాడత



చెపపదలచుకుందేదో చతసరనపుపడు



ఎడారచలో



సహజఞతంగ్ా వాటి



మౌల్లక



అడుగు



పెటుకపో యినా



అరథమయిూంది. శ్క్ూ ముందు



సముదారనీా,



అతడు



మూగ



పో యిేవాడు. నేను



గ్ొరెరలనుంచి



క్ొనిా



విషయాలను



నేరుికునాాను, గ్ాజు



వసుూవుల



నుంచి క్ొనిా విషయాలను నేరుికునాాను అని యువకుడు అనుకునాాడు. నేను ఎడారచనుంచి



కూడా



క్ొనిా



విషయాలను



నేరుికుంటాను.



ఇది



చాలా



పురాతనమద ై ిగ్ానత, విజుారాల్లగ్ానత కనపడుతోంది. గ్ాల్ల ఒక్ క్షణం కూడా ఆగలేదు. టారచఫాలో క్ోటపెైన కూరుిని ఉండగ్ా ఇదే గ్ాల్ల తన ముఖానిా తాక్న రోజు యువకుడి జఞాపక్ాలలో మదల్లంది. అది అతడిక్ తన గ్ొరెరల ఉనిాని గురుూకుతెచిింది..... ఎపపటి మాదిరచగ్ానే అతడి గ్ొరెరలు యాండలూసరయా మైదానాలలో మేత, నీటిని అనేవష్రసూ ునాాయి.



79



‘ఇపుపడు అవి నా గ్ొరెరలు క్ావు,’ ఎటువంటి ఉదేవగ్ానిక్ గురచక్ాకుండా తనలో తాను అనుకునాాడు.



‘అవి తమ క్ొతూ గ్ొరెరల క్ాపరచక్ అలవాటు పడి ఉంటాయి.



ఈ పాటిక్ బహుశా ననుా మరచచిపో యి ఉంటాయి. పరయాణాలకు అలవాటు పడిన గ్ొరెరల వంటి జీవాలకు ముందుకు సాగ్చపో వటం తెలుసు.’ వాూపారచ



కూతురచ



గురచంచి



ఆలోచించాడు.



ఈ



పాటిక్



ఆమకు



పెళ్ళళ



అయిపో యి ఉంటుంది. బహుశా రొటెులు చేసే వూక్ూ నన, లేక చదువువచిి, అదుాత సాహస గ్ాథలు చెపపగల్లగ్ే మరో గ్ొరెరల క్ాపరచనన పెళ్ళళచేసుకుని ఉంటుంది. ఈ పరపంచంలో ఉనాది అతనొక్డే క్ాదు కదా. ఒంటెల సంరక్షకుడి వాూఖాూనానిా సహజఞతంగ్ా తాను అరథం చేసుక్ోగలగటంతో అతడు ఉతాసహ పూరచతుడయాూడు: మానవులందరచ భ్విషూతు ూ , వరూ మానాలకు సంబంధించిన విశ్వభాషని బహుశా అరథం చేసుకుంటునాాడేమో. ఇటువంటి వాటిని వాళళ అమమ 'ముందుగ్ానే తెల్లయడం' అని



అనేది.



విశ్వజీవన



తరంగంలో



ఆతమ



ఉనాటు ీ ండి



మునకవయూడమే



సహజఞతం అని అతడిక్ అరథం క్ాసాగ్చంది; అందరచ చరచతరలు అక్డ ముడిపడి ఉంటాయి; అంతా రాసర ఉంది క్ాబటిు అంతా తెల్లసరపో తూ ఉంటుంది. గ్ాజు



వసుూవుల



వాూపారచని



గురుూ



తెచుికుంటూ



యువకుడు



'అలాగ్ే



జరుగుగ్ాక' అనుకునాాడు. ఎడారచలో క్ొంతమేర అంతా ఇసుకతో నిండి ఉంటట, క్ొంతమేర రాత్మమయంగ్ా ఉంది. దారచక్ ఒక గుటు అడడ ంగ్ా నిల్లసేూ బిడారు దాని చుటూ ు త్మరచగ్చ వళళళది. రాత్మమయపారంతం ఎదురెరతే



దారచ మళ్ళళంచవలసర వచేిది. జంతువుల



గ్చటులకు



ఇబుంది కల్లగ్చంచేంత సనాగ్ా ఇసుకఉంటట, మరచంత బరకగ్ా ఇసుక ఉనా దారచని అనేవష్రంచేవారు,



క్ొనిాపారంతాలలో



ఎండిపో యిన



చెరువులలోని



ఉపుపతో



నేల



మేటవేసర ఉండేది. ఇటువంటి పరదేశాలలో జంతువులు కదలమని మొరాయించేవి. అపుపడు ఒంటెలను నడిపేవాళళళ వాటిమీద ఉనా బరువును దింపక తపేపది 80



క్ాదు. అటువంటి పరమాదకర పారంతంగుండా



వళళతుండగ్ా బరువులను వాళళళ



మోసర, అది దాటిన తరువాత ఒంటెల మీదక్ ఎక్్ంచేవారు. దారచ చతపేవాళళలోీ ఎవరెరనా జబుుపడినా, చనిపో యినా ఒంటెలను నడిపే వాళళళ చీటీలు త్మసర ఆ బాధ్ూతలను ఎవరు నిరవరచూంచాలో నిరణయించేవారు. క్ాని ఇదంతా ఒక్ే ఒక మౌల్లక ఉదేద శ్ంతో జరచగ్ేది: ఎనిా సరుదబాటు ీ చేసన ర ా, ఎనిాసారుీ



పక్దారులు



త్మసరనా



బిడారు



మాతరం



దికూసచిలో



ఒక్ే



దిశ్గ్ా



పయనించేది. అవరోధాలను అధిగమించిన తరువాత త్మరచగ్చ గమాూనిా చేరేి బాటను పటటువి,



ఒయాసరసుసను



సతచించే



తార



ఆధారంగ్ా



ఆ



దికు్క్



నడిచేవి.



ఉష్ో దయానిక్ ముందు ఆక్ాశ్ంలో మరుసుూనా నక్షతరం కనపడితే తాము నీళళళ, ఖరూ జ రచెటీ ు, ఆశ్రయం, ఇతర మనుషులు ఉండే చోటుక్ వళళతునాామనా నమమకం యాత్మరకులకు కుదిరేద. ి అయితే ఆంగ్ేీయుడు ఒక్డే ఇవేవీ పటిుంచుకునేవాడు క్ాదు, ఎకు్వ సమయం అతడు తన పుసూ క్ాలలో మునిగ్చపో యి ఉండేవాడు. యువకుడు కూడా తన దగగ ర ఉనా పుసూ క్ానిా చదువుదామని పరయాణం మొదటోీ క్ొనిా రోజులు పరయత్మాంచాడు. క్ాని బిడారును పరచశీల్లంచటం, గ్ాల్ల చేసే శ్బాదలను వినడం అతడిక్ మరచంత ఆసక్ూ కరంగ్ా అనిపరంచింది. తన ఒంటెను బాగ్ా అరథం



చేసుక్ోగల్లగ్చ, దానితో



అనుబంధ్ం



ఏరపడిన



తరువాత



యువకుడు



తన



పుసూ క్ానిా పక్కు పడేశాడు. పుసూ కం తెరచి చ న పరత్మసారల ఏదో ఒక ముఖూమయిన విషయానిా నేరుికుంటాననా మూఢనమమకం ఏరపడినపపటిక్ీ అది అనవసరమన ై భారంగ్ా యువకుడిక్ అనిపరంచింది. తనతోపాటు



పరయాణం



చేసూ ునా



ఒంటెల



సంరక్షకుడితో



అతడు



సేాహం



చేశాడు. రాత్మరపూట మంట చుటూ ు చేరచనపుపడు ఒంటెల సంరక్షకుడిక్ యువకుడు గ్ొరెరల క్ాపరచగ్ా తన సాహసాలను చెపపే వాడు.



81



అలాంటి సంభాషణలలో ఒకసారచ ఒంటెల సంరక్షకుడు తన జీవితం గురచంచి చెపాపడు: "నేను ఎల్ క్ెరరం దగగ ర నివసరంచేవాడిని. నాకు ఒక పండీ తోట, భారూ పరలీలు ఉనాారు.



చనిపో యిేవరకు



జీవితం



అలాగ్ే



గడిచిపో తుందని



అనుకునేవాడిని.



పంటలు బాగ్ా పండిన ఒక సంవతసరం మేమంతా మక్ా్ పరయాణం చేశాం, ఆ విధ్ంగ్ా



జీవితంలో



మిగ్చల్లన



ఒక్



క్ోరచక



కూడా



త్మరచపో యింది.



నేను



ఇక



సంతోషంగ్ా చనిపో వచిని అనుకునాాను. ఆ భావన నాక్ెంతో తృపరూ నిచిింది. "ఒక రోజు భ్ూమి కంపరంచి, నైలునది ఒడుడపెై నుంచీ పరవహించసాగ్చంది. ఇటువంటిదద ే ో ఇతరులకు జరుగుతుంది క్ానీ నాకు క్ాదు అని అనుకునేవాడిని. వరదలో తమ ఆల్లవ్ చెటీననిాంటినీ క్ోలోపతామని పక్ రెరతు భ్యపడాడడు, పరలీల్లా క్ోలోపతామేమోనని



నా



భారూ



భ్యపడింది.



నాకునాది



మొతూ ం



సరవనాశ్నమౌతుందని నేను అనుకునాాను. "భ్ూమి సరవనాశ్నమై బతకడానిక్ నేను వేరొక మారాగనిా వదుక్ో్వలసర వచిింది.



ఇదిగ్ో



ఇలా



ఒంటెను



నడిపేవాడిని



అయాూను.



అలాీ



యొక్



పరపంచానిా అరథం చేసుక్ోటానిక్ ఆ ఉపదరవం నాకు ఉపయోగపడింది: వాళళక్ అవసరమయినవి, క్ావలసరనవి సాధించుక్ోగల సామరథయం ఉనాపుపడు మానవులు తమకు తెల్లయని వాటి గురచంచి భ్యపడాల్లసన అవసరం లేదు. "మనక్ ఉనాదేదో క్ోలోపతామని భ్యపడుతూ ఉంటాం: అది మన పారణం క్ావచుి, ఆసరూ



క్ావచుి, వసుూవులు క్ావచుి. మన జీవిత కథలను, పరపంచ



చరచతరనత ఒక్ే చెయిూ రాసరందని అరథం చేసుకుంటట ఆ భ్యం ఆవిరెప ర ో తుంది.” ఒక్ొ్క్సారచ వారచక్ మరొక బిడారు తారసపడేది. పరత్మదీ నిజంగ్ానే ఒక్ే చెయిూ రాసరనటుు ఒకరచక్ అవసరమైనవి వేరొకరచ దగగ ర ఉండేది. రాత్మరపూట మంట 82



దగగ ర కూరుిని ఒంటెల సంరక్షకులు ఇసుక తుపాను గురచంచి సమాచారానిా, ఎడారచ కథలను పంచుకునేవారు. మరచక్ొనిాసారుీ ఎడారచలో



వింతెన ై



సంచారజీవులకైన



ముసుగు



బడో విను ీ .



మనుషులు



వాళళళ



బిడారు



కనపడేవారు. దారులపెై



నిఘా



వాళళళ ఉంచి



దొ ంగల గురచంచి, బరుర జఞతుల గురచంచి హచిరచంచేవారు. వాళళళ నిశ్శబద ంగ్ా వళ్ళళపో యిేవారు. నలీ ని వారచ ముసుగుల లోంచి వారచ కళళళ మాతరమే కనపడేవి. ఒక రాత్మర ఆంగ్ేీయుడు, యువకుడు మంట దగగ ర కూరుిని ఉండగ్ా వారచ దగగ రకు ఒంటెల సంరక్షకుడు వచాిడు. “ఎడారచ తెగల మధ్ూ యుదాధలు జరుగుతునాాయని పుక్ారుీ వినవసుూనాాయి,” అని వాళళకు చెపాపడు. ముగుగరూ నిశ్శబద ంగ్ా ఉండిపో యారు. ఎవరూ ఏమీ మాటాీడక పో యినా భ్యం వాళళని ఆవరచంచిన విషయం యువకుడు గరహించాడు. మరోసారచ అతడు మాటలు లేని భాష.... విశ్వభాషను అనుభ్ూత్మ చెందసాగ్ాడు. తాము పరమాదంలో ఉనాామా అని ఆంగ్ేీయుడు అడిగ్ాడు. "ఒకసారచ ఎడారచలోక్ వచిిన తరువాత మళ్ళళ వనక్్ మళళటం అంటూ ఉండదు,” ఒంటెల సంరక్షకుడు చెపాపడు. “వనక్్ వళళలేనపుపడు ముందుకు వళళటానిక్ మంచిదారచ ఏదని మాతరమే ఆలోచించాల్ల. భ్యంతో సహా మిగ్చల్లందంతా అలాీక్ే వదిల్ల పెటు ాల్ల.” "అలాగ్ే జరుగు గ్ాక,” అనా వింత పదంతో అతడు ముగ్చంచాడు. ఒంటెల సంరక్షకుడు వళ్ళళపో యిన తరువాత "నువువ బిడారుపెై మరచంత శ్రదధ వహించాల్ల,” అని ఆంగ్ేీయుడితో యువకుడు అనాాడు. “మనం చాలా పక్దారుీ త్మసుకుంటునాా అంత్మమంగ్ా గమూం వైపుక్ే పురోగమిసుూనాాం.”



83



"నువువ పరపంచం గురచంచి మరచంత చదవాల్ల,” ఆంగ్ేీయుడు బదుల్లచాిడు. “ఆ విధ్ంగ్ా చతసేూ పుసూ క్ాలు బిడారు వంటివి.” మనుషులు, జంతువులతో



ఉనా



ఆ



పెదద



బిడారు



పరయాణ



వేగ్ానిా



పెంచింది. పగళళళ ఎపుపడత నిశ్శబద ంగ్ా ఉండేవి, క్ాని ఇపుపడు మంటదగగ ర కబురుీ చెపుపక్ోటానిక్ బదులు రాతురలు కూడా నిశ్శబద ంగ్ా మారాయి. బిడారు పెప ై ు దృష్రు ఆకరచ్ంచకుండా ఉండటానిక్ రాతురలు మంట కూడా వయూకూడదనా నిరణయానిా ఒకరోజు బిడారు నాయకుడు త్మసుకునాాడు. రాతురలు జంతువులననిాంటినీ గుండరంగ్ా ఉంచి తాము మధ్ూలో పడుకునే ఏరాపటును



పరయాణికులు



చేసుకునాారు.



వృతూ ం



బయట



సాయుధ్



క్ాపలాదారులను నాయకుడు ఏరాపటు చేశాడు. ఒక రాత్మర ఆంగ్ేీయుడిక్ నిదర పటు లేదు. యువకుడిని లేపర ఇదద రూ ఇసుక త్మనాల



వప ై ు



నడుచుకుంటూ



దతరంగ్ా



వళాళరు.



అది



పునామి



రేయి.



యువకుడు తన జీవిత కథను ఆంగ్ేీయుడితో పంచుకునాాడు. గ్ాజు



వసుూవుల



దుక్ాణంలో



యువకుడు



పనిచేయటం



మొదలు



పెటు న ి



తరువాత అక్డ అతను సాధించిన పరగత్మ ఆంగ్ేీయుడిని అబుుర పరచచింది. "అనిాంటినీ



నియంత్మరంచే



సతతరం



ఇదే,” అని



ఆంగ్ేీయుడు



చెపాపడు.



“పరుసవేదంలో దీనినే విశావతమ అంటారు. నువువ మనసతఫరచూగ్ా ఒక దానిని క్ోరుకుంటట అపుపడు నువువ విశావతమకు అతూంత సమీపంగ్ా ఉంటావు. అది ఎపుపడత నీకు సహాయపడే శ్క్ూ గ్ా ఉంటుంది.” ఇది ఒక్ మానవులకు మాతరమే పరచమితమయిన బహుమత్మక్ాదు అని అతడు చెపాపడు. పరపంచంలోని పరత్మ ఒక్దానిక్ీ - అది ఖనిజం క్ావచుి, మొక్



84



క్ావచుి, జంతువు క్ావచుి, క్ేవలం ఒక ఊహ అయినా క్ావచుి - ఆతమ ఉంటుంది. "భ్ూమి సజీవమైనది క్ాబటిు... దానిక్ ఆతమ ఉంది. అందుక్ే భ్ూమిపెన ై ఉనా పరత్మ ఒక్టీ నిరంతర మారుపనకు గురవుతూ ఉంటుంది. ఆ ఆతమలో భాగం అయిన మనక్ అనుకూలంగ్ా ఆ శ్క్ూ పనిచేసూ ో ందని ఎపుపడో గ్ాని గురచూంచం. గ్ాజు వసుూవుల దుక్ాణంలో నీ విజయానిక్ అవి కూడా కల్లసర పని చేశాయనాది గురచూంచి ఉంటావు.” చందురడి పెప ై ు, వండిపూతలా ఉనా ఇసుకవైపు చతసత ూ యువకుడు దాని గురచంచి



క్ాసేపు



ఆలోచించాడు.



“ఎడారచని



దాటుతునా



బిడారును



నేను



గమనించాను,” యువకుడు చెపాపడు, “ఎడారచ, బిడారు ఒక్ే భాషను మాటాీడతాయి, ఆ క్ారణంగ్ానే బిడారు తనని దాటటందుకు ఎడారచ అనుమత్మసోూ ంది. బిడారు వేసే పరత్మ అడుగు



సమాయానుగుణంగ్ా



ఉందో , లేదో



అని



అది



పరలక్షిసూ ో ంది.



అడుగులు



సక్ాలంలో ఉంటట మనం ఒయాసరసుసను చేరుకుంటాం.” "ఈ భాషను అరథం చేసుక్ోకుండా వూక్ూ గత సాహసం ఆధారంగ్ా మనం ఈ పరయాణానిా చేపటిు ఉంటట అది మరచంత కషు తరంగ్ా ఉండేది.” చందురణిణ చతసత ూ వాళళళ నిలబడి పో యారు. "శ్కునాల సంక్ేతాలను



అదుాతమంటట



మారగ దరశకులు



ఇదే,”



చదివే



యువకుడు



క్ొనసాగ్చంచాడు.



విధానానిా, బిడారు



యొక్



ఆతమ



“ఎడారచ ఎడారచ



యొక్ ఆతమతో మాటాీడే విధానానిా నేను గమనించాను.” "నేను బిడారు పెై మరచంత శ్రదధ పెడతాను,” అనాాడు ఆంగ్ేీయుడు. "నీ పుసూ క్ాలపెై నేను మరచంత శ్రదధ పెటు ాల్ల,” అనాాడు యువకుడు.



* 85



ఆ



పుసూ క్ాలు



ఏమీ



పాలుపో కుండా



ఉనాాయి.



పాదరసం,



లవణం,



రాక్షసబలుీలు, రాజుల గురచంచి ఆ పుసూ క్ాలోీ ఉనాాయి. అవేవీ యువకుడిక్ అరథం క్ాలేదు.



క్ానీ



అనిా



పుసూ క్ాలలో



ఒక్ే



అంశ్ం



పునరుకూ మవవటం



అతడు



గమనించాడు: అనిా విషయాలు ఒక్ే దానిక్ బాహూ రూపాలు మాతరమే. పరుసవేదానిక్ సంబంధించిన సాహితూంలో ముఖూమన ై అంశ్మంతా క్ొనిా పంకుూలలో ఉందని, అది ఒక పచిల తాయితు ూ మీద రాసర ఉందని యువకుడు ఒక పుసూ కంలో చదివాడు. "అది పచిల తాయితు ూ ,” యువకుడిక్ తాను నేరపగల్లగ్ే అంశ్ం దొ రచక్ందని ఆంగ్ేీయుడు గరవంగ్ా చెపాపడు. "అయితే ఇనిా పుసూ క్ాల అవసరమేమిటి?” యువకుడు అడిగ్ాడు. "ఆ క్ొనిా పంకుూలను అరథం చేసుక్ోటానిక్ ఇవి ఉపయోగపడతాయి,” తాను చెపరపనదాంటోీ తనక్ే నమమకం లేనటు ీ ఆంగ్ేీయుడు బదుల్లచాిడు. యువకుడిక్ పుసూ కం తమ



అనిాటికంటట



ఆసక్ూ కరంగ్ా జీవితమంతా



సంవతసరాలపాటు



పరఖాూత



అనిపరంచింది. అంక్తం



వేడిచేసేూ



చేసరన అది



పరుసవేదులకు



పరయోగశాలలో వాళళళ



దాని



లోహాలను



ఉనాారు:



వూక్ూ గత



సంబంధించిన ఒక



గుణాలనుంచి



కథల



శుదిధ పరచటానిక్ లోహానిా



క్ొనిా



విముకూ మయిూ



మిగ్చలేది విశావతమ అని వాళళళ నమామరు. అనిా విషయాలు సంభాష్రంచుకునే భాష



ఇదే



క్ాబటిు, పరపంచంలోని అనిాంటినీ



అరథం చేసుక్ోటానిక్ వాళళక్ ఇది



దో హదపడేది. ఈ విధ్ంగ్ా కనుగ్ొనా దానినే 'నిపుణులపని' గ్ా పేరొ్నేవారు. ఇది క్ొంత దరవరూపంలోనత, క్ొంత ఘనరూపంలోనత ఉంటుంది. "ఆ



భాషను



అరథం



చేసుక్ోటానిక్



మనుషులను, శ్కునాలను



పరచశీల్లసేూ



సరచపో దా?” యువకుడు అడిగ్ాడు. 86



"అనిాంటినీ సరళ్ళకరచంచాలనా పరచిి నీకుంది,” చిక్ాకుపడుతూ ఆంగ్ేీయుడు బదుల్లచాిడు.



“పరుసవేదం



అనాది



చాలా



శ్రదధతో



నేరుిక్ోవాల్లసన



అంశ్ం.



గురువులు అనుసరచంచిన పథానిా యథాతథంగ్ా అనుసరచంచాల్ల.” నిపుణుల జబుులను



పనిలో



నయం



దరవరూపానిా చేసూ ుందనీ;



అంటారనీ



'జీవామృతం' పరుసవేదిక్



అది



ముసల్లతనం



అనిా రాకుండా



ఉపయోగపడుతుందనీ యువకుడు తెలుసుకునాాడు. ఘన రూపానిా 'తాత్మవకుల రాయి' అంటారు. "తాత్మవకుల రాయిని కనుగ్ొనటం అంత తేల్లక క్ాదు,” ఆంగ్ేీయుడు చెపాపడు. “లోహాలను శుదిధ చేసే మంటను గమనిసత ూ పరుసవేదులు పరయోగశాలలో అనేక సంవతసరాలు గడిపారు. వాళళళ అగ్చాక్ దగగ రగ్ా అంతక్ాలం గడపటం వలీ అనిా రక్ాల పారపంచిక గరావలను, సావత్మశ్యాలను జయించారు. లోహాలను శుదిధ చేసే కరమంలో తమను తాము శుదిధ చేసుకునాామనా అంశానిా వాళళళ గురచూంచారు.” గ్ాజు వసుూవులను



వసుూవుల శుభ్రం



వాూపారచ చేయటం



గురచంచి



యువకుడు



ఆలోచించాడు.



తనలోని



నకరాతమక



ఆలోచనలను



గ్ాజు తుడిచి



వేయటానిక్ ఉపయోగపడిందని యువకుడు అనాాడు. రోజువారల జీవితం నుంచి కూడా పరుసవేదానిా నేరుిక్ోవచినా నమమకం యువకుడిలో పెరగసాగ్చంది. "అంతేక్ాదు. తాత్మవకుల రాయిక్ ఒక అదృషు గుణముంది. పెదద మొతూ ంలో లోహానిా బంగ్ారంగ్ా మారిటానిక్ ఆ రాయిలోని క్ొంత రజను సరచపో తుంది,” ఆంగ్ేీయుడు చెపాపడు. అది వినా తరువాత పరుసవేదమంటట యువకుడిక్ మరచంత ఆసక్ూ కల్లగ్చంది. క్ొంచెం ఓపరక పడితే పరత్మ దానినీ బంగ్ారంగ్ా మారివచిని అతడు అనుకునాాడు. అలా చేయటంలో విజయం సాధించిన హలకవటియస్ట, ఎల్లయస్ట, ఫుల్నల్లీ , జెబర్ 87



వంటి వివిధ్ వూకుూల జీవితాల గురచంచి చదివాడు. అవి చాలా అదుాతమయిన కథలు: పరత్మ ఒక్రూ తమ జీవిత గమాూనిా చివరచకంటా సాధించారు. వాళళళ దేశ్ దిమమరులుగ్ా త్మరచగ్ారు. జఞానులతో మాటాీడారు, నమమని వారచక్ోసం అదుాతాలు చేసర చతపరంచారు. వాళళ దగగ ర తాత్మవకుల రాయి, జీవామృతం ఉనాాయి. నిపుణుల పనిని సాధించాలని యువకుడు అనుకునాాడు క్ానీ దానిని ఎలా చేపటాులో పాలుపో లేదు. క్ేవలం బొ మమలు, నిగూఢ సతచనలు, అరథంక్ాని వాక్ాూలు ఉనాాయి.



* "విషయాలను ఇంత సంక్ీ షుంగ్ా ఎందుకు చేశారు?” ఒక రాత్మర ఆంగ్ేీయుడిని యువకుడు



అడిగ్ాడు.



పుసూ క్ాలు



తన



దగగ ర



లేకపో వటం



వలీ



ఆంగ్ేీయుడు



చిక్ాకుపడుతునా విషయానిా యువకుడు గమనించాడు. "అరథం



చేసుకునా



దానిక్



బాధ్ూత



వహించే



వాళళక్



మాతరమే



అరథమయిేూందుకు అవి అలా ఉనాాయి,” ఆంగ్ేీయుడు బదుల్లచాిడు. “అందరూ సీసానిా బంగ్ారంగ్ా మారిగలగటానిా ఊహించుక్ో. అపుపడు బంగ్ారానిక్ విలువ లేకుండా పో యిేది. "పటుు విడవకుండా సాధ్నచేసే వాళళక్, విషయాలను లోతుగ్ా అధ్ూయనం చేయటానిక్ సరదధపడిన వాళళక్ మాతరమే నిపుణుల క్ారణంగ్ానే



నేను



ఇపుపడు



అరాథలను



తెలుసుక్ోటానిక్



ఎడారచ



మధ్ూలో



సహాయపడే



పని వశ్మవుతుంది. ఈ



ఉనాాను. నిజమైన



సంక్ేతాల



నిగూఢ



పరుసవేదిని



నేను



అనేవష్రసూ ునాాను.” "ఈ పుసూ క్ాలను ఎపుపడు రాశారు?” "ఎననా శ్తాబాదల



క్త ర ం.” 88



"అపపటోీ అచుి యంతారలు లేవు కదా. అందరచక్ీ పరసవేదం గురచంచి తెల్లసే అవక్ాశ్ం లేదు. అటువంటపుపడు ఇంత వింత భాషని, ఇనిా బొ మమలను ఎందుకు ఉపయోగ్చంచారు?” యువకుడు వాదించసాగ్ాడు. అతనిక్ ఆంగ్ేీయుడు నేరుగ్ా బదుల్లవవలేదు. గత క్ొదిద రోజులుగ్ా బిడారు నిరవహింపబడుతునా త్మరుపెై అతడు దృష్రు పెటు ాడు, క్ానీ అతడు క్ొతూ విషయమేదీ నేరుిక్ోలేదు. యుదధ ం గురచంచిన మాటలు మరచంత తరచుగ్ా వినపడుతునాాయనా ఒక్ అంశానేా అతడు గురచూంచాడు.



* ఒక రోజు యువకుడు పుసూ క్ాలను ఆంగ్ేీయుడిక్ త్మరచగ్చ ఇచేిశాడు. “ఏమైనా నేరుికునాావా?” అది యుదధ ం



సంభ్వించే



ఏమై



ఉంటుందో ననా



అవక్ాశ్ం



గురచంచి



ఆసక్ూ తో



అడిగ్ాడు



ఆలోచించకుండా



ఆంగ్ేీయుడు.



ఉండటానిక్



అతడిక్



ఎవరచతోనైనా మాటాీడాలని ఉంది. "పరపంచానిక్ ఒక ఆతమ ఉంటుందని తెలుసుకునాాను, ఇది అరథం చేసుకునా వాళళళ విశ్వ భాషను కూడా అరథం చేసుక్ోగలరని తెలుసుకునాాను. ఎంతోమంది పరుసవేదులు తమ జీవిత గమాూనిా సాధించుకునాారనీ, విశావతమనీ, తాత్మవకుల రాయినీ, జీవామృతానీా కనుగ్ొనాారని తెలుసుకునాాను. "అనిాటిక్ీ మించి ఇవి అనీా చాలా తేల్లక్ెరన విషయాలనీ, వాటిననిాంటినీ పచిల తాయితు ూ పెై రాయవచిని తెలుసుకునాాను.” ఆంగ్ేీయుడు సంక్ేతాలు, క్ొతూ పరభావం



నిరుతాసహానిక్



గురయాూడు.



పదాలు, పరయోగశాల



చతపలేకపో యాయి.



ఎననా



పరచకరాలు....



వీటనిాటినీ



అరథం



ఏళళ ఇవేవీ



చేసుక్ోలేని



పరచశోధ్న, వింత యువకుడిపన ెై అదిమ



దశ్లో



యువకుడి ఆతమ ఉందేమోనని ఆంగ్ేీయుడు అనుకునాాడు. 89



తన పుసూ క్ాలను త్మరచగ్చ త్మసుకుని వాటిని పెటు ెలలో సరేదశాడు. త్మరచగ్చ



"నువువ



బిడారును



గమనించటం



మొదలు



పెటు ు,”



అనాాడు



ఆంగ్ేీయుడు, “దాని నుండి నేను కూడా అంతగ్ా నేరుిక్ోలేకపో యాను.” ఎడారచ



నిశ్శబాదలను,



పరచశీల్లంచసాగ్ాడు.



జంతువులు



‘విషయాలు



రేపరన



తెలుసుక్ోటానిక్



ఇసుకను



యువకుడు



ఒక్ొ్క్రచక్ీ



ఒక్ొ్క్



త్మరచగ్చ విధానం



ఉంటుంది,’ అనుకునాాడు యువకుడు. ‘అతని దారచ నా దారచ లాంటిదిక్ాదు, అదే విధ్ంగ్ా నా దారచ అతనిది క్ాదు. క్ానీ మేమిదద రమూ మా జీవిత గమాూలను అనేవష్రసూ ునాాం, అందుకు అతడిని నేను గ్ౌరవిసాూను.’



* పగలు, రేయి



బిడారు



పరయాణం



చేయసాగ్చంది.



ముసుగు



వేసుకునా



బడో విను ీ ఇపుపడు మరచంత ఎకు్వగ్ా కనపడుతునాారు. యువకుడిక్ మంచి సేాహితుడు అయిన ఒంటెను నడిపే వూక్ూ ఎడారచ జఞతుల మధ్ూ యుదధ ం ఆపాటిక్ే మొదలయిూందని



చెపాపడు.



బిడారు



ఒయాసరసుసను



చేరుక్ోవటం



అదృషు మేననుక్ోవాల్ల. జంతువులు అలసరపో యి రాను



తగ్చగపో సాగ్ాయి.



రాతురలు



ఉనాాయి. మనుషుల మధ్ూ మాటలు రాను మౌనం



అనిాటికంటట



భ్యంగ్ొల్లపేదిగ్ా



ఉంది.



అంతకు ముందు ఒంటె మూలుగుని ఒంటె మూలుగుగ్ానే భావించేవారు, ఇపుపడు అది దాడిక్ సతచన ఏమోనని భ్యపడుతునాారు. యుదధ ం



యొక్ముపుప



గురచంచి



ఒంటెను



నడిపే



వూక్ూ



అంతగ్ా



బాధ్పడుతునాటు ీ లేదు. చందురని క్ాంత్మ, వలుగు లేని ఒకనాటి రాత్మర ఖరూ జ ర పళళళ త్మంటూ "నేను బత్మక్ ఉనాాను,” అని యువకుడితో అతను అనాాడు. “త్మంటునాపుపడు క్ేవలం 90



దాని గురచంచే నేను ఆలోచిసాూను. పరయాణం చేసూ ునాపుపడు పరయాణంపెన ై ే దృష్రు పెడతాను. పో రాడవలసర వసేూ మిగ్చల్లన అనిా రోజులు లాగ్ానే చావటానిక్ అది కూడా మంచి రోజే. "నేను అటు గతంలోనన, ఇటు భ్విషూతు ూ లోనన జీవించటం లేదు. పరసూ ుతంపెన ై ే నాకు ఆసక్ూ ఉంది. ఎపుపడత పరసూ ుత క్షణం పెన ై ే దృష్రు నిలపగల్లగ్చతే నువువ అదృషు వంతుడివవుతావు. ఎడారచలో జీవం ఉందని, ఆక్ాశ్ంలో చుక్లు ఉనాాయని, మానవజఞత్మలో భాగం క్ాబటిు ఎడారచ జఞతులు పరసపరం సంఘరచ్ంచుకుంటాయని నువువ గమనిసాూవు. అలాంటపుపడు జీవితం నీకు ఒక అదాతమయిన విందు అవుతుంది, ఎందుకంటట మనం గడుపుతునా పరసూ ుత క్షణమే జీవితం.” రెండు రోజుల తరువాత యువకుడు నిదరకు ఉపకరమిసత ూ పరత్మరాత్మర వాళళళ గమనించే నక్షతరం క్ోసం చతశాడు. ఎడారచమీదే చుక్లు కనపడేసరచక్ క్షిత్మజ రేఖ ఎపపటికంటట క్ందక్ ఉనాటు ీ గ్ా అనిపరంచింది. "అది ఒయాసరసుస,” అనాాడు ఒంటెను నడిపే వూక్ూ . "మరచ ఇపుపడే అక్డిక్ ఎందుకు వళళటం లేదు?” యువకుడు అడిగ్ాడు. "మనం పరసూ ుతం నిదరపో వాల్ల - అందుకని.”



* సతరోూదయంతోపాటట



యువకుడు



నిదరలేచాడు.



అంతకు



ముందు



రాత్మర



నక్షతారలు ఉనాాయనిపరంచినచోట ఇపుపడు ఎడారచ ప డవునా విసూ రచంచుకుని ఉనా అంతులేని ఖరూ జ రచెటీ వరసలునాాయి. "మనం



సాధించాం,” తవరగ్ా



నిదరలేచిన



ఆంగ్ేీయుడు



ఆనందంతో



క్ేక



వేశాడు.



91



క్ాని



యువకుడు



నిశ్శబద ంగ్ా



ఉండిపో యాడు.



ఎడారచ



మౌనం



అతడిక్



ఎంతగ్ానన నచిింది, ఇపుపడు చెటీవప ై ు చతసత ూ సంతృపరూ చెందాడు. పరరమిడీ ను చేయవలసర



ఉంది.



మిగులుతుంది. చెపాపలంటట



చేరుక్ోవటానిక్ ఏదో



క్ాని



జీవిత



ఒకనాడు



ఇది



విందు



అతడు ఈ



పరసూ ుత -



ఇంక్ా ఉదయం



క్షణం.



గతంలోని



ఎంతో



దతరం



పరయాణం



ఒక



జఞాపకంగ్ా



కూడా



ఒంటెను



నడిపే



వూక్ూ



మాటలోీ



గుణపాఠాలతో, భ్విషూతు ూ ను



గురచంచిన



కలలతో ఈ క్షణానిా జీవించాలని అతనిక్ ఉంది. ఖరూ జ ర చెటీ దృశ్ూం ఒకనాటిక్ జఞాపకంగ్ా



మారచపో యినపపటిక్ీ



పరసూ ుతం



అది



ఆశ్రయానీా



అందించనునాది.



నినాటి



వరకు



సతచిసత ూ



భ్యపెడత ి ే



ఇపుపడు



ఖరూ జ ర



నీటినీ, నీడనీ, యుదధ ం



నుంచి



ఒంటె



మూలుగు



పరమాదానీా



చెటీ



వరసలు



అదుాతానిా



ఆవిష్రచంచనునాాయి. పరపంచం పలుభాషలు మాటాీడుతుందని యువకుడు అనుకునాాడు.



* వందలాది



మనుషులు, జంతువులు



ఒయాసరసుసకు



చేరుక్ోవటం



చతసర



సమయం వేగంగ్ా గడిచిపో తోంది, అలాగ్ే బిడారులు అనుకునాాడు పరుసవేద. ి క్ొతూ గ్ా వచిిన వాళళని చతసర పరజలు క్ేకలు వేసూ ునాారు. అక్డ రేగ్చన ధ్తళ్ళక్ ఎడారచ పరలీలు



సతరుూడు



కనుమరుగయాూడు.



ఉతాసహానిా



నాయకుడిక్



పటు లేకుండా



అభివాదం



చేసర,



క్ొతూ వాళళళ



ఉనాారు.



అతడితో



రావడంతో



ఒయాసరసుస



సుదీరఘంగ్ా



ఒయాసరసుసలోని పెదదలు



సంభాష్రంచడం



బిడారు పరుసవేది



గమనించాడు. క్ాని



ఇవేవీ



పరుసవేదిక్



పటు లేదు.



ఎంతోమంది



మనుషులు



వసత ూ



వళళతునాా ఎడారచ మాతరం అలాగ్ే ఉండటం అతడు చతశాడు. ఎడారచ ఇసుకలో



92



నడిచిన రాజులను, బిచిగ్ాళళను అతడు చతశాడు. గ్ాల్లవలీ



ఇసుక త్మనాలు



నిరంతరం



చినాపపటినుంచి



మారుతుంటాయి,



క్ాని



ఇసుక



మాతరం



తాను



చతసుూనాదే. రోజులు తరబడి ఎడారచ ఇసుక పసుపు దనానీా, నీలక్ాశానీా చతసరన పరయాణీకులు ఖరూ జ రచెటీ పచిదనం చతసర సంబరపడటం అతనిలోనత సంతోష్ానిా నింపరంది.



మనిష్ర



ఖరూ జ ర



చెటీను



ఆసావదించడానిక్ే



దేవుడు



ఎడారచని



సృష్రుంచాడేమోనని అతడనుకునాాడు. మరచంత పారముఖూత గల విషయాలమీద దృష్రుని క్ేరందీకరచదద ామని అతడు అనుకునాాడు. బిడారులో



తనకు



ఉనాాడని



తెల్లయచేశాయి.



తెల్లసరన అతనిక్



అతడిక్



ఆ



క్ొనిా



రహసాూలను



తెలుసు.



శ్కునాలు



వూక్ూ



ఎవరో



నేరపవలసరన అతడిక్



తెల్లయదు, క్ానీ



ఒక



ఈ



వూక్ూ



విషయానిా



అతను



కనపడితే



అనుభ్వమునా తన కనుా ఆ విషయానిా గురచూసూ ుంది. అంతకుముందు తన వదద ఈ విషయాలను నేరుికునా వూక్ూ మాదిరచగ్ానే ఇతగ్ాడు కూడా అంతే సమరుథడెత ై ే బాగుండునని అతను క్ోరుకునాాడు. ఈ



విషయాలను



ననటి



మాటల



దావరానే



తెల్లయచేయవలసరన



అవసరమేమిటని అతడనుకునాాడు. వీటిని రహసాూలనటానిక్ లేదు: దేవుడు తన రహసాూలనిాంటినీ జీవులనిాటిక్ీ తేల్లకగ్ా వలీ డి చేసూ ాడు. దీనిక్



అతడి



దగగ ర



రూప ందినవి



క్ాబటిు



వాటిని



ఒక్టట ఇలాగ్ే



వివరణ



ఉంది:



అవి



వలీ డిచయ ె ాూల్ల, ఈ



నిరమలమైన రకమైన



జీవంతో



జీవానిా



ఏ



పదాలూ, బొ మమలూ బంధించలేవు. అంతేక్ాదు, పదాలకూ,



బొ మమలకూ ఆకరచ్ంపబడి మనుషులు విశ్వభాషను



మరచచిపో తారు.



* 93



తన



కళళముందు



కనిపరసూ ునా



దానిా



యువకుడు



నమమలేకపో యాడు:



ఒయాసరసుస అంటట తాను భ్ూగ్ోళ పుసూ కంలో చతసరన ఒక బావి, దాని చుటూ ు క్ొనిా ఖరూ జ ర చెటీ ు క్ాదు; సెపయిన్ లోని చాలా పటు ణాలకంటట అది పెదదదిగ్ా ఉంది. అక్డ మొతూ ం మూడు వందల బావులు, యాభవ ై ేల ఖరూ జ ర చెటీ ు, వాటి మధ్ూ అసంఖాూకంగ్ా రంగు రంగుల గుడారాలు ఉనాాయి. "ఇది



వయిూనొాక్



రాతురల



మాదిరచ



ఉంది,” అనాాడు



ఆంగ్ేీయుడు.



పరుసవేదిని ఎపుపడు కలుసాూనా అని అతడు అసహనంగ్ా ఉనాాడు. వసుూనా మనుషులు, జంతువులను కుతూహలంతో చతసే పరలీలు వాళళను చుటుుముటాురు.



వాళళళ



ఏమన ై ా



యుదాదలను



చతశారేమోనని



తెలుసుక్ోటానిక్



పురుషులు ఆతృత పడుతుండగ్ా, వాళళళ తెచిిన బటు లు, విలువైన రాళళ క్ోసం మహిళలు పో టీ పడసాగ్ారు. ఇపుపడు ఎడారచ మౌనం ఒక సుదతర సవపాంలా ఉంది. బిడారులోని పరయాణికులు ఇపుపడు ఎడతెరప చ ర లేకుండా మాటాీడుతునాారు; ఆధాూత్మమక పరపంచం నుంచి



బయటపడి



త్మరచగ్చ



మానవ



పరపంచానిా



కనుగ్ొనా



వారచలా అరుసుూనాారు, నవువతునాారు. వాళళళ



ఎడారచలో



ఎననా



జఞగరతూలు



త్మసుకునాారు.



ఎకు్వగ్ా సీూ ల ీ ు, పరలీలు ఉంటారు క్ాబటిు వాటిని యుదధ



ఒయాసరసుస



దగగ ర



రహిత పారంతాలుగ్ా



భావిసాూరని ఒంటెను నడిపే వూక్ూ వివరచంచాడు. ఎడారచ అంతటా ఒయాసరసుసలు ఉనాాయి. క్ాని ఎడారచ జఞతుల వాళళళ ఒయాసరసుసలను ఆశ్రయ సాథవరాలుగ్ా వదిల్ల ఎడారచలో యుదాధలు చేసేవారు. అత్మ కషు ం మీద బిడారు నాయకుడు పరయాణికులందరచనీ ఒక చోటక్ చేరిచ వాళళక్



తన



ఆదేశాలను



ఇచాిడు.



ఎడారచ



జఞతుల



మధ్ూ



యుదధ ం



అయిపో యిేవరకు వాళళళ అక్డే ఉండాల్ల. వాళళళ సందరశకులు క్ాబటిు నివాస సథ లానిా అక్డుంటునా వారచతో పంచుక్ోవాల్ల. వారచకునాంతలో మంచి నివాసాలను 94



ఇసాూరు. ఇది అత్మథి మరాూదల సతతరం. ఆ తరువాత బిడారు క్ాపలాదారులతో సహా



పరత్మ



ఒక్రూ



తమ



దగగ ర



ఉనా



ఆయుధాలను



ఒయాసరసుస



పెదదలు



నియమించిన వూకుూలకు అపపగ్చంచాలని క్ోరాడు. ఆయుధాలను సేకరచంచే వూక్ూ క్ ఆంగ్ేీయుడు తన సంచిలోంచి ఒక పరసూ ో లు త్మసర అపపగ్చంచడం యువకుడు ఆశ్ిరూంగ్ా చతశాడు. "పరసూ ో లు ఎందుకు?” యువకుడు అడిగ్ాడు. "మనుషులను



నమమడానిక్



ఇది



నాకు



తోడపడింది,” అని



ఆంగ్ేీయుడు



బదుల్లచాిడు. ఈలోగ్ా యువకుడిక్ తన నిధి గురుూకు వచిింది. తన కలను సాక్ారం చేసుక్ోవటానిక్ దగగ రవుతునా క్ొదీద పరచసత రథ ులు క్ీ షుతరమౌతునాాయి. వృదధ రాజు చెపరపన ‘ఆరంభ్కుల అదృషు ం’ ఇపుపడు పనిచేసూ ునాటు ీ లేదు. తన కలను నిజం చేసుకునే పరయతాంలో అతడి పటుుదలని, ధెర ై ాూనిా పరలక్షస ి ూ ునాటు ీ గ్ా ఉంది. క్ాబటిు తాను



త ందరపడకూడదు, అసహనానిక్



గురచక్ాకూడదు.



మొండిగ్ా



ముందుకు



దతసుకు వళ్ళతే దేవుడు తన దారచలో ఉంచిన శ్కునాలను, సంక్ేతాలను తాను గమనించకపో వచుి. దేవుడు తన దారచలో వాటిని ఉంచాడు. ఆ ఆలోచన అతనిక్ే ఆశ్ిరూం కల్లగ్చంచింది.



త్మనటం, నిదరపో వటంలాగ్ా, లేదా



పేరమను



క్ోరుక్ోవటం, ఉదో ూగ్ానిా



ప ందటంలాగ్ా శ్కునాలు ఈ పరపంచానిక్ సంబంధించినవని అపపటివరకు అతడు అనుకునాాడు.



తాను



ఏం



చేయాలో



సతచించటానిక్



దేవుడి



భాషగ్ా



వాటిని



అనుక్ోలేదు.



95



‘త ందరపాటు వదుద,’ తనకుతాను మళ్ళళ చెపుపకునాాడు. ‘ఒంటెను నడిపే వూక్ూ చెపరపనటు ీ త్మనే సమయంలో త్మనాల్ల, పరయాణం చేసే సమయంలో పరయాణం చేయాల్ల.’ మొదటిరోజు ఆంగ్ేీయుడితో సహా అందరూ బడల్లకతో నిదరపో యారు. తన మితురడిక్ దతరంగ్ా తన ఈడు వాళళయిన మరో అయిదుగురచతో కల్లపర యువకుడిక్ ఒక గుడారానిా ఇచాిరు. ఎడారచ పారంతం వాళళళ క్ావటాన పెదద నగరాల గురచంచిన కథలు వినటానిక్ వాళళళ తహతహలాడసాగ్ారు. గ్ొరెరల క్ాపరచగ్ా తన జీవితానుభ్వాలను వాళళక్ యువకుడు చెపాపడు. గ్ాజు వసుూవుల దుక్ాణంలోని అనుభ్వాలు చెపపబో తుండగ్ా ఆంగ్ేీయుడు గుడారంలోక్ వచాిడు. “ప దుదటి



నుంచి



నీక్ోసం



త్మసుక్ెళళతూ అతడనాాడు.



వతుకుతునాాను,”



యువకుడిని



బయటకు



“పరుసవేది ఎక్డ ఉంటునాాడో తెలుసుక్ోడానిక్ నీ



సహాయం క్ావాల్ల.” ముందుగ్ా



అతడిని



తమంతట



తాము



కనుక్ో్టానిక్



పరయత్మాంచారు.



ఒయాసరసుసలోని మిగ్చల్లన పరజలకంటట భినాంగ్ా పరుసవేది నివసరసూ త ఉండవచుి; అదీక్ాక



అతడి



గుడారంలో



మంట



నిరంతరం



మండుతూ



ఉండాల్ల.



వాళళళ



చాలాసేపు వదిక్ారు. క్ాని వాళళళ ఊహించిన దానికంటట ఒయాసరసుస పెదదగ్ా ఉంది, అక్డ వందలక్ొదీద గుడారాలు ఉనాాయి. "ఒక రోజంతా వృధా చేశాం,” యువకుడితోపాటు ఒక బావి వదద కూరుింటూ ఆంగ్ేీయుడు అనాాడు. "ఎవరచనైనా అడగడం మంచిదేమో,” యువకుడు అభిపారయ పడాడడు.



96



తాను ఒయాసరసుసకు ఎందుకు వచిిందీ ఇతరులకు చెపపటం ఆంగ్ేీయుడిక్ ఇషు ం లేదు, అందుక్ే అతడు ఎటూ తేలుిక్ోలేక పో యాడు. తనకంటట అరబీు భాష బాగ్ా వచిిన యువకుడు ఎవరచనన ై ా అడగటానిక్ చివరచక్ ఒపుపకునాాడు. బావి వదద



తోలు



సంచిలో



నీరు



నింపుక్ోటానిక్



వచిిన



మహిళను



యువకుడు



సమీపరంచాడు. "ఏమండీ! ఒయాసరసుసలో పరుసవేది ఎక్డ ఉంటాడో చెబుతారా?” ఆ మహిళ అటువంటి మనిష్ర గురచంచి తాను వినలేదని చెపరప పరుగు పరుగున అక్డినుంచి వళ్ళళపో యింది. నలీ బటు లు వేసుకునా మహిళలు పెళళళన వారని, అటువంటి వారచతో మాటాీడకూడదని ఆమ వళళతూ వళళతూ చెపరపంది. అతడు సంపరదాయాలను గ్ౌరవించాల్ల. ఆంగ్ేీయుడు నిరుతాసహపడాడడు. ఇంత సుదీరఘమైన పరయాణానిా వృధాగ్ా చేశానా



అనుకునాాడు.



యువకుడు



కూడా



విచారానిక్



గురయాూడు; అతని



మితురడు తన జీవిత గమాూనిా సాధించుకునే పరయతాంలో ఉనాాడు. ఎవరెన ర ా తమ కలను సాక్ారం చేసుకునే పరయతాం చేసూ ుంటట వారు విజయం సాధించడానిక్ ఈ విశ్వమంతా ఆ వూక్ూ క్ సహాయపడటానిక్ పరయత్మాసుూంది. ఈ సంగత్మ వృదధ రాజు చెపాపడు. అతను ఊరచక్ే ఇలా అని ఉండడు. "నేను పరుసవేదుల గురచంచి ఇంతకు ముందెనాడత వినలేదు,” యువకుడు చెపాపడు. “బహుశా ఇక్డ కూడా ఎవవరూ విని ఉండకపో వచుి.” ఆంగ్ేీయుడి కళళళ తళళకు్న మరచశాయి. “అదీ సంగత్మ! ఇక్డ వారెవవరచక్ీ పరుసవేది అంటట తెల్లయక పో వచుి! మనుషుల జబుులను నయం చేసద ే ి ఎవరో తెలుసుక్ో!”



97



నలీ ని బటు లీ ో చాలా మంది మహిళలు నీరు నింపుక్ోవడానిక్ బావి దగగ రకు వచాిరు.



ఆంగ్ేీయుడు



ఒత్మూ డి



చేసరనపపటిక్ీ



యువకుడు



వాళళను



ఏమీ



పరశాంచలేదు. అపుపడు ఒక పురుషుడు అటుగ్ా వచాిడు. "ఇక్డ మనుషుల జబుులను నయం చేసే వారెవరెరనా నీకు తెలుసా?” యువకుడు అడిగ్ాడు. "అందరచ జబుులను అలాీ నయం చేసూ ాడు,” క్ొతూ వాళళని చతసర అతడు భ్యపడాడడని



సపషు మవుతోంది.



“మీరు



మంతరగ్ాళళక్ోసం



చతసుూనాటు ీ ంది.”



క్ొరాన్లోని వచనాలను వల్లీ సూ త అతడు వళ్ళళపో యాడు. ఆ



తరువాత



ఒక



చినా



బక్ె్టుుతో



ఒక



ముసల్ల



అరబుు



వచాిడు.



యువకుడు అదే పరశ్ా త్మరచగ్చ వేశాడు. "అటువంటి వూక్ూ గురచంచి తెలుసుక్ోవాలని ఎందుకు అనుకుంటునాారు?” ఆ అరబుు పరశాంచాడు. "అతడిని కలవటానిక్ నా మితురడు నలల తరబడి పరయాణం చేసర ఇక్డకు వచాిడు,” యువకుడు జవాబు ఇచాిడు. "అటువంటి శ్క్ూ మంతుడెై



వూక్ూ



ఉండాల్ల,”



ఒయాసరసుసలో క్ొంచెంసేపు



ఉనాటీ యితే



ఆలోచించి



మసల్ల



అతడు వూక్ూ



అందరచకంటట బదుల్లచాిడు.



“ఒయాసరసుస పెదదలు కూడా తాము క్ావాలనుకునాపుపడు అతనిా కలవలేరు. అందుకు అతడు సమమత్మంచాల్ల. "యుదధ ం ముగ్చసేదాక్ా వేచి ఉండండి. ఆ తరువాత బిడారుతో వళ్ళళపో ండి. ఒయాసరసుస జీవితంలో జోకూం చేసుక్ోటానిక్ పరయత్మాంచవదుద,” అంటూ ముసల్ల వూక్ూ వళ్ళళపో యాడు.



98



క్ానీ ఆంగ్ేీయుడి సంతోష్ానిక్ పటు పగ్ాగలు లేవు. వాళళళ సరెన ర దారచలోనే ఉనాారు. చివరచక్ నలీ బటు లీ ో లేని ఒక యువత్మ అక్డకు వచిింది. ఆమ భ్ుజం మీద ఒక నీటి పాతర ఉంది. ఆమ తల మీద బటు ఉంది క్ాని ముఖం మీద ముసుగు



లేదు.



పరుసవేది



గురచంచి



అడగటానిక్



యువకుడు



ఆమను



సమీపరంచాడు. ఆ క్షణంలో క్ాలం నిల్లచిపో యినటు ీ అతడిక్ అనిపరంచింది. విశావతమ అతడిలో ఉప పంగ్చంది. ఆమ నలీ ని కళళలోక్ చతసర, ఆమ పెదవులు చిరునవువక్, నిశ్శబాదనిక్ మధ్ూ



ఉండటం



గమనించిన



తరువాత



పరపంచమంతా



మాటాీడే



భాషలోని



ముఖూమన ై భాగ్ానిా అతడు తెలుసుకునాాడు. పుడమి మీద ఉనా వారందరూ తమ



హృదయాంతరాలోీ



ఆ



భాషని



అరథం



చేసుక్ోగలరు.



అది



పేరమ.



అది



మానవాళ్ళకంటట పురాతనమయినది, ఎడారచకంటట ముందు నుంచే ఉనాది. ఆ బావి దగగ ర



తమ



కళళళ



కలుసుకునాపుపడు



మాదిరచ



గ్ానే



రెండు



జతల



కళళళ



కలుసుకునా పరత్మసారల అది ఒక్ే శ్క్ూ ని వలువరచంపచేసూ ుంది. ఆమ నవివంది. అది ఖచిితంగ్ా శ్కునమే - అతడిక్ తెల్లయకుండానే తన జీవితమంతా ఈ శ్కునం క్ోసమే అతను ఎదురు చతసుూనాాడు. గ్ొరెల ర లో, పుసూ క్ాలలో, గ్ాజు వసుూవులలో , ఎడారచ నిశ్శబద ంలో అతడు వత్మక్ంది ఈ శ్కునం క్ోసమే. ఇది సవచఛమైన విశ్వభాష. అనంతక్ాలంలో పయనించే విశావనిక్ ఎటువంటి వివరణ



అవసరం



యువకుడిక్



ఆ



లేనటటీ క్షణంలో



దీనిక్ తన



కూడా



ఏ



జీవితంలోని



వివరణా ఒక్ే



ఒక



అవసరం మహిళ



లేదు. చెంత



ఆ



తాను



ఉనాాననిపరంచింది, పరపంచంలో మిగ్చల్లన అనిాటికంటట ఇదే పరసుఫటంగ్ా అతనిక్ అనిపరంచింది.



ఒక



వూక్ూ క్



నిబదుధడయిేూ



ముందు



ఆమ



గురచంచి



సంపూరణంగ్ా



తెల్లయాలని, పేరమలో పడాలని అతని తల్లీ దండురలు, తాత నానమమలు చెపాపరు. 99



బహుశ్ అటువంటి వాళళళ విశ్వభాషని నేరుికుని ఉండరు. ఆ భాష తెల్లసేూ పరపంచంలో ఒకరు నీక్ోసం ఎదురుచతసుూనాారని తెలుసుూంది. అది ఎడారచ మధ్ూలో క్ావచుి, పెదద తారసపడి,



నగరంలో



వాళళ



కళళళ



క్ావచుి.



అటువంటి



కల్లసరనపుపడు



ఇదద రు



గతమూ,



వూకుూలు



ఒకరచక్ొకరు



భ్విషూతూ ూ



అపరసూ ుతం



అయిపో తాయి. ఆ ఒక్ క్షణమే మిగులుతుంది. పరపంచంలో అనిాంటినీ ఒక్ే చెయిూరాసరందనా నమమశ్కూం క్ాని నిజం మాతరమే మిగులుతుంది. ఆ చెయిూ పేరమను



జనింపచేసూ ుంది.



సృష్రుసూ ుంది.



పరపంచంలోని



పరత్మ



వూక్ూ క్ీ



మరొక



ఆతమను



జతగ్ా



అటువంటి పేరమ లభ్ూం క్ాకుండా ఒకరచ కలలకు అరథం లేదు.



‘అలాగ్ే జరుగుగ్ాక,’ అనుకునాాడు యువకుడు. యువకుడిని కుదుపుతూ ఆంగ్ేీయుడు "ఆమను అడుగు,” అంటునాాడు. యువకుడు ఆమకు మరచంత దగగ రగ్ా వళాళడు. ఆమ నవవగ్ా తానత నవావడు. "నీ పేరేమిటి?” యువకుడు అడిగ్ాడు. "ఫాత్మమా,” అంది ఆ యువత్మ, తన కళళను పక్కు త్మపుపకుంటూ. "మా దేశ్ంలో క్ొందరు ఆడవాళళక్ కూడా ఈ పేరు ఉంది.” "అది పరవకూ కూతురచ పేరు,” ఫాత్మమా చెపరపంది. “దండయాతరలు సాగ్చంచిన వాళళళ ఈ పేరును అనిా పారంతాలకు చేర వేశారు.” అందమన ై ఆ యువత్మ దండెత్మూన వారచ గురచంచి ఎంతో గరవంగ్ా పల్లక్ంది. ఆంగ్ేీయుడు వనక నుంచి ప డుసుూండటంతో పరజల జబుులను నయం చేసే వూక్ూ గురచంచి యువకుడు ఆమను అడిగ్ాడు. "పరపంచంలో అనిా రహసాూలూ తెల్లసరన వూక్ూ అతడు,” ఆమ చెపరపంది. “ఎడారచలోని దయాూలతో అతడు సంభాష్రసూ ుంటాడు.” 100



దయాూలంటట మంచిక్ీ, చెడుక్ీ సంబంధించిన ఆతమలు. ఆ వింత మనిష్ర ఉండే పరదేశానిా సతచిసత ూ ఆమ దక్షిణ దిశ్ను చతపరంచింది. ఆ తరువాత తన పాతర నింపుకుని ఆమ వళ్ళళపో యింది. పరుసవేదిని కలుసుక్ోవాలనా ఆతృతతో ఆంగ్ేీయుడు కూడా అక్డి నుంచి కనుమరుగ్ెరపో యాడు.



యువకుడు



బావి



దగగ ర



చాలాసేపు



కూరుినాాడు.



టారచఫాలో తాను కూరుిని ఉండగ్ా తూరుపగ్ాల్ల ఈమ పరచమళానిా మోసుకు వచిిన



సంగత్మని



అతడు



గురచూంచాడు, ఆమ



పేరమించాడు. ఆమ పటీ



ఉందని



తెల్లయకముందే



ఆమను



తన పేరమ క్ారణంగ్ా తాను పరపంచంలోని పరత్మ ఒక్



నిధినీ కనుగ్ొనగలనని అతడు గురచూంచాడు. ఆమ కలుసుూందనా ఆశ్తో యువకుడు మరునాడు కూడా బావి దగగ రకు వచాిడు.



ఎడారచ



వంక



చతసత ూ



ఉనా



ఆంగ్ేీయుడిని



అక్డ



చతసర



అతడు



ఆశ్ిరూపో యాడు. "నేను పరుసవేది



క్ోసం మధాూహాం నుంచి



సాయంతరం



దాక్ా ఎదురు



చతశాను,” ఆంగ్ేీయుడు చెపాపడు. “సాయంతరం చుక్లు ప డవటంతోటట అతడు కూడా



కనపడాడడు.



నేను



దేనిక్ోసం



వచాినన



అతడిక్



చెపాపను.



ఎపుపడెైనా



సీసానిా బంగ్ారంగ్ా మారాివా అని అతడు ననుా అడిగ్ాడు. అది నేరుిక్ోవాలనే ఇక్డిక్ వచాినని చెపాపను. "నేను దానిక్ోసం పరయత్మాంచాలని అనాాడు. 'వళ్ళళ పరయత్మాంచు,' అని మాతరమే చెపాపడు.” యువకుడు మౌనంగ్ా ఉండిపో యాడు. పాపం! ఆంగ్ేీయుడు ఇపపటివరకు ఎననాసారుీ



పరయత్మాంచినదే



త్మరచగ్చ



చేయటానిక్



ఇంతదతరం



పరయాణించవలసర



వచిింది. 101



"అయితే వళ్ళళ పరయత్మాంచు,” ఆంగ్ేీయుడితో యువకుడు అనాాడు. "అదే చేయబో తునాాను. ఇపుపడే వళ్ళళ మొదలుపెడతాను.” ఆంగ్ేీయుడు అక్డినుంచి వళ్ళళన తరువాత ఫాత్మమా వచిి తన పాతరలో నీరు నింపుకుంది. "నీకు ఒక విషయం చెపపటానిక్ వచాిను,” యువకుడు అనాాడు. “నువువ నాకు భారూగ్ా రావాల్ల. నేను నినుా పేరమిసుూనాాను.” ఆమ పాతరను జఞరవిడవడంతో నీరు క్ంద ఒల్లక్పో యింది. "నేను నీక్ోసం పరత్మరోజూ ఇక్డ వేచి ఉంటాను. ఎక్డో పరరమిడీ



దగగ ర



ఉనా ఒక నిధిని అనేవష్రసూ త నేను ఈ ఎడారచని దాటాను. అంతలో ఈ యుదధ ం. దానిని నేను ఎంతగ్ానన త్మటుుకునాాను. క్ానీ అది ననుా నీ దగగ రకు తెచిింది క్ాబటిు ఇపుపడు దానిని వరంగ్ా భావిసుూనాాను.” "ఏదో ఒక రోజు యుదధ ం అంతం అవుతుంది,” ఆమ అనాది. యువకుడు



తన



చుటూ ు



ఉనా



ఖరూ జ ర



చెటీవప ై ు



చతశాడు.



తాను



ఒకపుపడు గ్ొరెరల క్ాపరచననా విషయానిా గురుూకు తెచుికునాాడు, క్ావాలంటట మళ్ళళ గ్ొరెరలక్ాపరచ క్ాగలడు. తన నిధికంటె ఫాత్మమా చాలా ముఖూమయినది. "ఎడారచ జఞతులు ఎపుపడత నిధిని అనేవష్రసూ ుంటాయి,” అతడి ఆలోచనలు తెల్లసరనటు ీ గ్ా



ఫాత్మమా



అంది.



“ఎడారచ



మహిళలు



తమ



మగవాళళను



చతసర



గరవపడతారు.” ఆమ తన పాతరను త్మరచగ్చ నింపుకుని వళ్ళళపో యింది. ఫాత్మమాని



కలవటానిక్



యువకుడు



పరత్మరోజూ



బావి



వదద కు



వళళళవాడు.



గ్ొరెరలక్ాపరచగ్ా తన జీవితం గురచంచీ, రాజుగురచంచీ, గ్ాజు వసుూవుల దుక్ాణం గురచంచీ 102



ఆమకు చెపాపడు. వాళ్ళళదద రూ సేాహితులయాూరు. ఆమతో గడిపే ఆ పదిహేను నిమిష్ాలు



తపరపంచి



రోజు



గడవటం



లేదని



అతడిక్



అనిపరసూ తఉండేది.



ఒయాసరసుసకు వచిి ఒక నల అయిన తరువాత బిడారు నాయకుడు తనతోపాటు పరయాణించిన వారందరచనీ సమావేశ్పరచచాడు. "ఈ పరయాణానిా



యుదధ ం



ఎపుపడు



ముగుసుూందో



క్ొనసాగ్చంచలేం,”



అతడు



తెల్లయదు



చెపాపడు.



క్ాబటిు, మనం “ఈ



యుదధ ం



మన ఎంతో



ముఖూమయినది. ఇది అధ్రమంపెై ధ్రమం చేసూ ునా యుదధ ం క్ాదు. అధిక్ారంలో సమతూకం



క్ోసం



రెండు



శ్కుూల



మధ్ూ



జరుగుతునా



యుదధ మిది.



ఇలాంటి



యుదధ ం మొదలకన ై పుపడు రెండు వైపులా అలాీ ఉంటాడు క్ాబటిు ఇది చాలాక్ాలం క్ొనసాగుతుంది.” పరయాణికులు



తాము



ఉంటునాచోటుక్



త్మరచగ్చ



వళాళరు. ఆ



మధాూహాం



ఫాత్మమాని కలవటానిక్ యువకుడు వళాళడు. ఆ రోజు ఉదయం జరచగ్చన సమావేశ్ం గురచంచి



ఆమకు



చెపాపడు.



“మనం



కల్లసరన



మరుసటిరోజు



నువువ



ననుా



పేరమిసుూనాానని చెపాపవు,” ఫాత్మమా అనాది, “తరువాత నాకు విశ్వభాష గురచంచీ, విశావతమ గురచంచీ నేరాపవు. ఆ క్ారణంగ్ా నేను నీలో భాగమప ై ో యాను.” యువకుడు ఆమ సవరానిా వింటూ ఉండిపో యాడు. ఖరూ జ ర చెటీలోని గ్ాల్ల సవవడి కంటె ఆమ సవరం ఎంతో త్మయూగ్ా అనిపరంచింది. "ఈ ఒయాసరసుస దగగ ర నేను నీ క్ోసం ఎంతో క్ాలంగ్ా వేచి ఉనాాను. నేను నా గతానిా మరచచిపో యాను, మా సంపరదాయాలను మరచచిపో యాను, ఎడారచ పురుషులు తమ సీూ ల ీ ు ఎలా ఉండాలని క్ోరుకుంటారో మరచచి పో యాను. ఈ ఎడారచ నాకు ఒక అదాతమయిన బహుమత్మని తెసూ ుందని నేను చినాపపటినుండి కలగనే దానిా. ఇపుపడు నా బహుమత్మ నాకు దొ రచక్ంది, అది నువేవ.”



103



యువకుడు



ఆమ



చేత్మని



అందుక్ోవాలని



అనుకునాాడు.



క్ానీ



ఆమ



చేతులు పాతరని పటుుకుని ఉనాాయి. "నువువ నీ కలల గురచంచి, ముసల్ల రాజు గురచంచి, నిధి గురచంచి చెపాపవు. ఆ శ్కునాలే



నినుా



నా



దగగ రకు



చేరాియి



క్ాబటిు



ఇపుపడు



నాకు



దేనిగురచంచీ



భ్యంలేదు. ఇపుపడు నేను నీ కలలో భాగ్ానిా, నువువ చెపేప నీ జీవిత గమూంలో భాగ్ానిా. "అందుక్ే నువువ నీ లక్షూంపెప ై ు క్ొనసాగ్ాలని క్ోరుకుంటునాాను. యుదధ ం అయిపో యిేవరకు వేచి ఉండాల్లస వసేూ , అలాగ్ే వేచి ఉండు. క్ానీ ఇంక్ా ముందుగ్ానే వళాళల్లస ఉంటట నీ కలను అనేవష్రసూ త తపపనిసరచగ్ా వళళళ. గ్ాల్లక్ ఇసుక త్మనాలు మారతాయిక్ాని ఎడారచ ఎపుపడత మారదు. ఒకరచపటీ మరొకరచక్ ఉనా మన పేమ ర కూడా ఇలాగ్ే ఉంటుంది. "అలాగ్ే జరుగుగ్ాక,” ఆమ అనాది. “నేను నిజంగ్ా నీ కలలో భాగ్ానేా అయితే ఏదో ఒక రోజు నువువ తపపక త్మరచగ్చ వసాూవు.” ఆ



రోజు



ఆమను



విడిచి



వళళళటపుపడు



యువకుడు



ఎంతో



విచారంగ్ా



ఉనాాడు. తనకు తెల్లసరన పెళళళన గ్ొరెరలక్ాపరులను గురుూకు తెచుికునాాడు. తాము సుదతర మద ై ానాలకు వళాళల్లస ఉందని వాళళ భారూల్లా ఒపరపంచటానిక్ వాళళళ ఎంతో కషు పడేవాళళని గురుూక్ొచిింది. పేరమ ఉనాపుపడు పేరమించిన వాళళకు దగగ రగ్ా ఉండాల్ల. మరునాడు వాళళళ కలుసుకునాపుపడు ఈ విషయానిా అతడు ఫాత్మమాక్ చెపాపడు. "ఎడారచ మా పరయ ర తమలను మా నుంచి త్మసుక్ెళళతుంది, అనిాసారూ ీ వాళళళ త్మరచగ్చరారు,”



ఆమ



అనాది.



“ఈ



సంగత్మ



మాకు



తెలుసు,



మాకు



అది 104



అలవాటెైపో యింది. త్మరచగ్చ రాని వాళళళ మబుులోీ భాగమవుతారు, ఎడారులలో దాగ్ే జంతువులలో భాగమవుతారు, భ్ూమిలోంచి వచేి నీటిలో భాగమవుతారు. వాళళళ పరత్మ దాంటోీ భాగమవుతారు. వాళళళ విశావతమ అవుతారు. "క్ొందరు త్మరచగ్చ వసాూరు. అపుపడు ఏదో ఒక రోజు తమ పరరయతమలు కూడా త్మరచగ్చ వసాూరనా నమమకంతో మిగ్చల్లన మహిళలు కూడా సంతోష్రసూ ారు. అటువంటి మహిళలను చతసర వాళళ ఆనందానిక్ నేను అసతయ చెందేదానిా. ఇపుపడు నేను కూడా వేచి ఉండే మహిళలోీ ఒకదానిా అవుతాను. "నేను ఎడారచ మహిళను, నాకు అందుకు గరవంగ్ా ఉంది. ఇసుక త్మనాలకు రూపానిాచేి



గ్ాల్ల



ఎలా



సేవచఛగ్ా



సంచరచసూ ుందో , అలాగ్ే



నా



భ్రూ



సేవచఛగ్ా



సంచరచంచాలని నేను క్ోరుకుంటాను. అతడు మబుులలోనత, జంతువులలోనత, ఎడారచ నీటిలోనత భాగమవావల్లస ఉంటట ఆ వాసూ వానిా ఆమోదిసూ ాను.” ఆంగ్ేీయుడిని వతుకు్ంటూ యువకుడు వళాళడు. అతడిక్ ఫాత్మమా గురచంచి చెపాపలని ఉంది. ఆంగ్ేీయుడు తన గుడారం బయట ఒక బటీుని తయారు చేసర ఉండటం అతడిక్ ఆశ్ిరాూనిా కల్లగ్చంచింది. అది ఒక వింత బటీు; క్ంద కటెు పులీ లు మండుతునాాయి; పెైన పారదరశక పాతర ఉంది. ఆంగ్ేీయుడు ఎడారచవైపు తేరప చ ార చతసరనపుపడు అతడి కళళళ పుసూ కం చదివేటపపటికంటట క్ాంత్మవంతంగ్ా ఉనాాయి. "ఇది నా పనిలో మొదటి దశ్,” అతడు చెపాపడు. “నేను ముందుగ్ా గంధ్క్ానిా వేరు చెయాూల్ల. ఇది విజయవంతంగ్ా చెయాూలంటట వైఫలూం గురచంచిన భ్యం ఉండకూడదు. వైఫలూం చెందుతాననా భ్యం క్ారణంగ్ా ఇపపటివరకూ నేను



నిపుణుని



పెటువలసరనదానిని



పనిక్



పూనుక్ోలేదు.



ఇపుపడు



మొదలు



పది



సంవతసరాల



పెడుతునాాను.



క్ానీ



క్రతం మరో



మొదలు ఇరవై



సంవతసరాలు వేచి ఉండనందుకు సంతోషంగ్ా ఉంది.”



105



ఆంగ్ేీయుడు



మంటలోక్ కటెుపులీ లు



అసూ మించబో యిేముందు కూరుినాాడు.



ఎడారచ



ఎడారచ



పెడుతూ



ఊదారంగుకు



నిశ్శబద ంలో



తన



కూరుినాాడు. సతరుూడు



మారేవరకు పరశ్ాలకు



యువకుడు



ఏమైనా



అక్డ



సమాధానాలు



ఉనాాయిేమో చతడాలనా త్మవర క్ోరచక అతడిలో చెలరేగ్చంది. ఖరూ జ ర చెటీ ు కనుమరుగుక్ాకుండా అతడు క్ొంతసేపు ఒయాసరసుసకు దగగ రగ్ా సంచరచంచాడు.



అతడు



గ్ాల్ల



సవవడులను



వినాాడు.



క్ాల్ల



క్ంద



రాళళను



అనుభ్ూత్మ ప ందాడు. అక్డొ కటి, ఇక్డొ కటి నతూ గులీ లు కనిపరంచాయి; ఎడారచ గతంలో ఎపుపడో సముదరంగ్ా ఉండేదనా వాసూ వానిా గురచూంచాడు. ఒక రాయి మీద కూరుిని క్షిత్మజఞనిా చతసత ూ దాని వశీకరణకు తనంతట తాను లోనయాూడు. పేరమ సరదధ ాంతానిక్ీ, ప ంది ఉండటానిక్ీ మధ్ూ తేడాను గురచూంచటానిక్ పరయత్మాంచాడు. క్ానీ ఆ



రెండింటినీ



వేరుచెయూలేకపో యాడు.



క్ాని



ఫాత్మమా



ఎడారచ



మహిళ,



అరథం



చేసుక్ోగలగటంలో తనకు సహాయపడగల్లగ్ేది ఎడారచ ఒక్టట. అలా ఆలోచిసత ూ అక్డ కూరుిని ఉండగ్ా తనపెన ై ఏదో కదులుతునాటు ీ అనిపరంచింది.



పెైక్ చతసేసరచక్



ఆక్ాశ్ంలో



దతరంగ్ా



రెండు



గదద లు



ఎగురుతూ



కనిపరంచాయి. గ్ాల్లలో విహారానిక్



ఒక



విహరచసూ ునా



ఆ



త్మరు, తెనతా



గదద లను ఉనాటు ీ



అతడు



గమనించసాగ్ాడు.



కనిపరంచకపో యినా



యువకుడిక్



వాటి ఏదో



అరథమయినటు ీ అనిపరంచసాగ్చంది. అది ఏమిటో అతడిక్ీ అంతు చిక్కుండా ఉంది. గదద ల కదల్లకలను గమనిసత ూ దాంటోీని అరాథలను వదకటానిక్ పరయత్మాసుూనాాడు. ప ంది ఉండటం క్ాకుండా పేరమతతావనిా వివరచంచడానిక్ బహుశ్ుః ఈ ఎడారచ పక్షులు పరయత్మాసుూనాాయిేమో. అతడిక్ ఉండాలని



నిదరమతు ూ గ్ా



ఉంది, క్ానీ



అనిపరంచింది.



నిదరపో వాలని



అతడి



కూడా



అంతరాంతరాలోీ



ఉంది.



‘నేను



మలకువగ్ా



పరపంచ



భాషని 106



నేరుికుంటునాాను, పరపంచంలోని పరత్మదీ నాకు అరథమవుతోంది..... విహరచసూ ునా గదద లు



కూడా,’ తనలో



అయినందుకు



తాను



ధ్నుూడిగ్ా



అనుకునాాడు.



భావించుకునాాడు.



ఆ పేరమ



సరథత్మలో



తాను



ఉనాపుపడు



పేరమికుడు విషయాలు



మరచంత సపషు ంగ్ా అరథమవుతాయని అతడనుకునాాడు. ఉనాటు ీ ండి ఒక గదద ఆక్ాశ్ంలో క్ందిక్ దతసుకు వసత ూ రెండో దానిమీద దాడి చేసరంది. అది అలా చేసూ ుండగ్ా కతు ూ లు దతసరన సెన ై ూం ఒయాసరసుస మీదక్ దతసుకువసుూనా



దృశ్ూం



దృశ్ూం



కనుమరుగయిూంది



వంటనే



యువకుడిక్



ల్లపూ పాటు క్ానీ



అది



కనిపరంచి



మాయమయిూంది.



యువకుడిని



కుదిపేసరంది.



ఎండమావుల గురచంచి పరజలు మాటాీడుక్ోవటం తాను వినాాడు, అతడు క్ొనిాంటిని చతశాడు కూడా: త్మవర రూపం దాల్లిన క్ోరచకలు ఎడారచ ఇసుకల మీద రూపు దాలుసుూంటాయి, క్ాని ఒక సెన ై ూం ఒయాసరసుసమీదక్ దండెత్మూ రావాలని అతడు ఏ మాతరం క్ోరుక్ోలేదు. ఆ



దృశాూనిా



మరచచిపో యి



త్మరచగ్చ



ధాూనంలో



నిమగాం



క్ావాలని



పరయత్మాంచాడు. ఎడారచలోని ఊదా రంగు మీద, రాళళమీద దృష్రు క్ేందీరకరచంచటానిక్ పరయత్మాంచాడు. క్ాని అతని మనసుసలో ఏదో అతనిా నిలవనివవలేదు. ‘శ్కునాలను ఎపుపడత పటిుంచుక్ో,’ వృదధ రాజు చెపాపడు. తాను చతసరంది యువకుడు గురుూ తెచుికుని అది నిజంగ్ా జరగబో తోందని తెలుసుకునాాడు. కూరుినా చోటునుంచి లేచి అతడు ఒయాసరసుస వప ై ు నడవసాగ్ాడు. తన చుటూ ు ఉనా అనేక భాషలను అతడు మరొకసారచ అరథం చేసుక్ోగల్లగ్ాడు: ఈ సారచ ఎడారచ క్షేమంగ్ా ఉంది, ఒయాసరసేస పరమాదకరంగ్ా మారచంది.



107



ఒంటెల



సంరక్షకుడు



ఖరూ జ ర



చెటు ుకు



జఞరగ్చలబడి



కూరుిని



సతరాూసూ మయానిా చతసత ూ ఇసుక త్మనాలకు అటువప ై ునుంచి యువకుడు రావటం గమనించాడు. "ఒక సెన ై ూం దాడి చేయబో తోంది,” యువకుడు చెపాపడు. “నాకు ఆ దృశ్ూం గ్ోచరచంచింది.” "మనుషుల హృదయాలను దృశాూలతో ఎడారచ నింపుతుంది,” ఒంటెను నడిపే వూక్ూ బదుల్లచాిడు. అపుపడు గమనించడం



యువకుడు



గురచంచీ



గదద ల



గురచంచీ, వాటి



చెపాపడు; ఉనాటు ీ ండి



విహారంలో



తాను విశావతమలో



తేడాను



తాను



ల్ననమయినటు ీ



అనిపరంచిందని చెపాపడు. యువకుడు మాటాీడుతునాదేమిటో ఒంటెను నడిపే వూక్ూ క్ అరథం అయిూంది. పరపంచంలో ఏదెైనా ఒకటి మిగ్చల్లన వాటి చరచతరను వలీ డి చేయగలదనా విషయం అతడిక్ తెలుసు. అది పుసూ కంలో ఒక పేజీని తెరవటం క్ావచుి, లేదా ఒకరచ అరచేత్మని



పరచశీల్లంచటం



ఎగురుతునా క్షణంలోని



పక్షులను



అనుభ్ూత్మతో



క్ావచుి; ఒక గమనించటం ఆ



వూక్ూ క్



ముక్



త్మరగ్ెయూటం



క్ావచుి.... సంబంధ్ం



క్ావచుి, లేదా



దేనిని



పరచక్ంచినా



ఆ



ఏరపడవచుి.



వాసూ వానిక్



ఆ



విషయాలు తమంతట తాముగ్ా ఏమీ చెపపవు; క్ానీ తమ చుటూ ు జరుగుతునా దానిని గమనించిన మనుషులు విశావతమలోక్ చొచుికుని పో గలుగుతారు. విశావతమలో తేల్లకగ్ా ల్ననమైపో యి దానిపెై ఆధారపడి జీవించే వాళళళ ఎడారచలో దండిగ్ా ఉనాారు. దివూజఞానం కల్లగ్చన సాధ్ువులుగ్ా వారచని పరజలు ఎరుగుదురు; వారంటట ఆడవాళళక్ీ, వృదుధలక్ీ ఎంతో భ్యభ్కుూలుండేవి. యుదధ ంలో చనిపో తామని ముందుగ్ానే



తెల్లసేూ



యుదధ ం



సరచగ్ా



చేయలేమని



పురుషులు



వారచని 108



సంపరదించటానిక్ భ్యపడేవాళళళ. యుదధ ంలోని ఆనందానిా, ఫల్లతం ఎలా ఉంటుందో తెల్లయని ఉతుసకతనీ ఎడారచజఞత్మ పురుషులు ఇషు పడేవారు. భ్విషూతు ూ ని అలాీ ఆపాటిక్ే రాసేశాడు, అతడు రాసరందంతా మానవుల మంచిక్ే. క్ాబటిు ఎడారచ జఞత్మ పురుషులు పరసూ ుతంలో జీవిసుూనాారు. ఆ పరసూ ుతం ఎననా సంభ్రమాశ్ిరాూలతో నిండి ఉంటుంది, అంతేక్ాక అనేక విషయాలోీ అపరమతూ ంగ్ా ఉండాల్లస ఉంటుంది: శ్తురవు కత్మూ ఎక్డ ఉంది? అతడి గురరం ఎక్డ ఉంది? మరుక్షణం జీవించి ఉండాలంటట ఎటువంటి వేటు వయాూల్ల? ఒంటెల సంరక్షకుడు సెైనికుడు క్ాదు క్ాబటిు అతడు సాధ్ువులను సంపరదించాడు. చాలా మంది సరచగ్ానే చెపాపరు క్ానీ క్ొందరు తపుప చెపాపరు.



ఒకసారచ



అతడు



ఒక



వృదధ



సాధ్ువును



సంపరదించాడు



(అతడంటట



అందరచక్ీ ఎంతో భ్యం). భ్విషూతు ూ తెలుసుక్ోవాలని ఎందుకు అనుకుంటునాావు అని ఒంటెల సంరక్షకుడిని సాధ్ువు అడిగ్ాడు. వలీ



"దాని



నేను



ఏమైనా



చేయగలుగుతాను,” అతడు



బదుల్లచాిడు.



“జరగటం ఇషు ంలేని వాటిని నేను మారుసాూను.” "అవి అపుపడు నీ భ్విషూతు ూ లో భాగం క్ావు,” సాధ్ువు చెపాపడు. "అయితే జరగబో యిేవాటిక్ సంసరదధ ుడిని క్ావటానిక్ భ్విషూతు ూ గురచంచి తెలుసుక్ోవాలనుకుంటునాాను.” "మంచి



జరగబో తుంటట,



అది



జరచగ్చనపుపడు



సంభ్రమాశ్ిరాూలను



తనతో



తెసూ ుంది,” అంటూ సాధ్ువు క్ొనసాగ్చంచాడు. “అదే చెడు జరగబో తుంటట, అది జరగక ముందు నుంచే నువువ ఎంతగ్ానన బాధ్కు గురచ అవుతావు.” "నేను సాధ్ువుతో



పురుషుడిని ఒంటెల



క్ాబటిు



సంరక్షకుడు



భ్విషూతు ూ ని చెపాపడు.



తెలుసుక్ోవాలనుకుంటునాాను,”



“పురుషులు



ఎపుపడత



భ్విషూతు ూ



ఆధారంగ్ా తమ జీవితానిా గడుపుతారు.” 109



ఆ సాధ్ువు పులీ లను నేలమీదిక్ వేసర పడిన విధానానిా బటిు భ్విషూతు ూ చెపపటంలో నిపుణుడు. ఆ రోజు అతడు పులీ ల్లా విసరలేదు. వాటిని బటు లో చుటిు తన సంచిలో పెటు టసుకునాాడు. "పరజలకు చెపాపడు.



భ్విషూతు ూ ను



“నాకు



వివరచంచి



పులీ ల



శాసూ ంీ



నా



జీవికను



తెలుసు.



ప ందుతాను,” సాధ్ువు



వాటి



ఆధారంగ్ా



అనీా



రాసర



ఉనాచోటుక్ ఎలా చొచుికుపో వాలో నాకు తెలుసు. అక్డ నేను గతానిా చదివి, మరుగున పడినదానిా కనుగ్ొంటాను. అంతేక్ాక పరసూ ుతంలో ఉనా శ్కునాలను అరథం చేసుక్ోగలను. "పరజలు ననుా సంపరదించినపుపడు నేను భ్విషూతు ూ ను చదవటంలేదు, దానిని ఊహిసూ ునాానంతే. భ్విషూతు ూ దేవుడిక్ చెందుతుంది, క్ొనిా పరతూే క పరచసత రథ ులలో మాతరమే దానిని అతడు వలీ డి చేసూ ాడు. పరసూ ుతంలోని శ్కునాల ఆధారంగ్ా నేను భ్విషూతు ూ ని ఊహిసూ ాను. మరమమంతా పరసూ ుతంలోనే దాగ్చ ఉంది. నువువ పరసూ ుతంపెై శ్రదధ



వహిసేూ



దానిని



మరుగుపరచగల్లగ్చతే పేరమిసాూడనా



మరుగుపరచగలుగుతావు.



భ్విషూతు ూ



విశావసంతో



బాగ్ా



భ్విషూతు ూ



ఉంటుంది. గురచంచి



నువువ దేవుడు



మరచచిపో యి



పరసూ ుతానిా



తన



బిడడ లను



అనుదినం



అతని



బో ధ్నల పరక్ారం జీవించు. పరత్మరోజూ దానంతట అదే శాశ్వతతావనిా త్మసుక్ొసుూంది.” భ్విషూతు ూ



తనక్



తెల్లసేలా



దేవుడు



అనుమత్మంచే



పరచసరథతులు



ఏమిటని



ఒంటెల సంరక్షకుడు అడిగ్ాడు. "తనక్ెర తాను వలీ డి చేయాలనుకునాపుపడు తపప, చాలా అరుదుగ్ా తపప దేవుడు



భ్విషూతు ూ ని



వలీ డి



చేయడు.



అలా



చేశాడంటట



దానిక్



ఒక్ే



ఒక



క్ారణముంటుంది: అది మారుప చెందాల్లసన భ్విషూతు ూ .”



110



భ్విషూతు ూ లో క్ొంత యువకుడిక్ అరథమయిేూలా దేవుడు చేశాడని ఒంటెల సంరక్షకుడు



అనుకునాాడు.



యువకుడిని



తన



సాధ్నంగ్ా



అతడు



ఎందుకు



ఎంచుకునాాడు? "వళ్ళళ ఎడారచ పెదదలతో మాటాీడు,” ఒంటెల సంరక్షకుడు చెపాపడు. “దండెత్మూ వసుూనా సెన ై ాూల గురచంచి వాళళక్ చెపుప.” "వాళళళ ననుా చతసర నవువతారు.” ఎడారచ



"వాళళళ



మనుషులు.



శ్కునాలతో



వూవహరచంచటం



ఎడారచ



మనుషులకు తెలుసు.” "అయితే వారచక్ ఈపాటిక్ే ఇది తెల్లసర ఉంటుంది.” "వాళళక్ అనుకుంటట



ఇపుపడు



దానిని



అది



ఎవరో



పటు దు.



ఒకరు



అలాీ



తెల్లయచేసూ ారని



తమకు వాళళళ



ఏదెైనా



తెల్లయాలని



నముమతారు.



ఇలా



అనేకసారుీ జరచగ్చంది. ఈసారచ ఆ వూక్ూ వి నువేవ.” యువకుడు ఫాత్మమాని గురుూకు తెచుికునాాడు. ఎడారచ పెదదలను కలవాలని నిరణయించుకునాాడు.



* ఒయాసరసుస మధ్ూలోనునా తెలీని, పెదద గుడారం ముందునా క్ాపలావాడిని యువకుడు సమీపరంచాడు. "నేను పెదదలను కలుసుక్ోవాల్ల. ఎడారచనుంచి శ్కునాలను త్మసుకువచాిను.” ఏమీ



బదుల్లవవకుండా



ఉండిపో యాడు.



క్ొంతసేపటిక్



క్ాపలావూక్ూ అతడు



లోపల్లక్



బయటిక్



పరవేశంచి వచిినపుపడు



క్ాసేపు



అక్డే



అతనితోపాటు



తెలుపు, బంగ్ారు దుసుూలలో ఒక యువ అరబుు ఉనాాడు. తాను చతసరనదానిని



111



యువకుడు అతనిక్ చెపాపడు. అతడిని అక్డే ఉండమని అరబుు యువకుడు గుడారంలోక్ మాయమప ై ో యాడు. రాత్మర అయిూంది. అనేకమంది సెైనికులు, వాూపారులు గుడారం లోపల్లక్ వళ్ళళ, బయటకు



వసుూనాారు.



గుడారాల



ముందునా



మంటలను



ఆరేపసుూనాారు,



ఒయాసరసుస కూడా ఎడారచ మాదిరచ మౌనంగ్ా మారచపో యింది. ఆ పెదద గుడారంలో మాతరమే దీపాలు వలుగుతునాాయి. ఇదంతా జరుగుతునాంత సేపు యువకుడు ఫాత్మమా గురచంచి ఆలోచిసుూనాాడు. తమ చివరచ సంభాషణ అతనిక్ ఇపపటిక్ీ అరథంక్ాలేదు. క్ొనిా గంటల పాటు వేచి ఉనా తరువాత చివరచక్ క్ాపలావాడు యువకుడిని లోపల్లక్



రమమనాాడు.



గురయాూడు. చతడకపో తే



ఎడారచ



మధ్ూలో



అతడు



ఎపపటిక్ీ



ముందెనాడత కపుపనుంచి



గుడారం



చతడని చేత్మతో



లోపల



ఇటువంటి



గుడారం



ఊహించగల్లగ్ేవాడు



అందమైన చేసన ర



చతసర



త్మవాచీలతో



బంగ్ారు



నేల



పరమిదలు



యువకుడు



ఆశ్ిరాూనిక్



ఒకటి



ఉంటుందని



క్ాదు.



తాను



ఇంతకు



కపరప



ఉంది.



గుడారం



వేలాడుతునాాయి,



దీనిా



వాటిలీ ో



క్ొవవవతు ూ లు వల్లగ్చంచి ఉనాాయి. గుడారం వనక భాగంలో ఎంబారయిడరల చేసన ర పటుు దిళళకు ఆనుకుని ఎడారచ పెదదలు అరథవలయంలో కూరుిని ఉనాారు. తేనీరు, సుగంధ్ దరవాూలు ఉనా వండి పళాళలతో సేవకులు వసత ూ పో తూ ఉనాారు. మరచక్ొంతమంది



సేవకులు



హుక్ా్లోీని



మంట



ఆరచపో కుండా



చతసుూనాారు.



వాతావరణం అంతా త్మయూటి ప గ వాసనతో నిండిపో యి ఉంది. ఎడారచ



పెదదలు



ముఖూమన ై ది



ఎవరో



మొతూ ం



ఎనిమిది



యువకుడు



మంది



వంటనే



ఉనాారు. గురుూపటాుడు.



క్ాని



వీళళందరచలో



ఆ



ముఖుూడు



అరథవలయానిక్ మధ్ూలో కూరుిని ఉనాాడు. తెలుపు, బంగ్ారు దుసుూలు ధ్రచంచి



112



ఉనాాడు. అతడి పక్నే అంతకుముందు యువకుడితో మాటాీడిన యువ అరబుు ఉనాాడు. ఒక కంట యువకుడిని చతసత ూ ఒక పెదద "శ్కునాల గురచంచి మాటాీడే అపరచచితుడు ఎవరు?” అని అడిగ్ాడు. "నేన,ే ” అంటూ యువకుడు బదుల్లచిి, తాను చతసరనదాని గురచంచి చెపాపడు. "క్ొనిా తరాలనుంచి మేమిక్డ ఉంటునాపుపడు ఎడారచ ఈ విషయాలను ఒక క్ొతూ వూక్ూ క్ ఎందుకు వలీ డిచస ే ూ ుంది?” మరొక పెదద అనాాడు. "నా కళళళ ఇంక్ా ఎడారచక్ అలవాటు పడలేదు,” యువకుడు బదుల్లచాిడు. “అలవాటు పడిన కంటిక్ కనపడనిది నేను చతడగలుగుతాను.” అంతేక్ాకుండా నాకు విశ్వతమ గురచంచి తెలుసు తనలో తాను అనుకునాాడు. "ఒయాసరసుస యుదధ రహిత భ్ూమి. ఒయాసరసుసపెై ఎవరూ దాడిచెయూరు,” మూడవ పెదద అనాాడు. "నేను



చతసరనది



మాతరమే



మీకు



చెపపగలను.



నేను



చెపపర నది



మీకు



నమామలని లేకపో తే దాని గురచంచి మీరు పటిుంచుక్ోనవసరం లేదు.” పెదదలు తమలో తాము త్మవరంగ్ా చరచించుక్ోసాగ్ారు. వాళళళ మాటాీడే అరబీు భాష యువకుడిక్ అరథం క్ాలేదు. క్ానీ తాను శ్లవు త్మసుకుంటానని అనాపుపడు ఉండమని క్ాపలా వూక్ూ అనాాడు. యువకుడు భ్యానిక్ గురయాూడు, ఎక్డో ప రపాటు జరచగ్చందని శ్కునాలు చెపుతునాాయి. తాను ఎడారచలో చతసరన దాని గురచంచి ఒంటెల సంరక్షకుడితో చెపరపనందుకు అతడు పశాితాూపపడసాగ్ాడు. ఉనాటుుండి మధ్ూలో ఉనా పరముఖుడు కనపడీ కనపడకుండా నవావడు. దాంతో యువకుడు క్ొంత ఊపరరచ పీలుికునాాడు. అతడు అపపటిదాక్ా చరిలో పాలగగనలేదు, నిజఞనిక్ అతను ఒక్మాట కూడా మాటాీడలేదు. క్ానీ యువకుడిక్ 113



విశ్వ



భాష



అనుభ్ూత్మ



తెల్లసర అతనిక్



ఉండటం కల్లగ్చంది.



వలీ



గుడారమంతా



తాను



ఇక్డిక్



శాంత్మ



తరంగ్ాలు



పరసరచంచిన



రావడం



మంచిదే



అయిందని



ఇపుపడు అతనిక్ అనిపరంచసాగ్చంది. చరి ముగ్చసరంది. గుడారంలోని పెదద చెపపే ది వినటానిక్ మిగ్చల్లన వాళళళ మౌనం వహించారు. యువకుడి వైపు త్మరచగ్ాడు పరముఖడు: ఈ సారచ అతని ముఖంలో ఏ భావమూ లేదు. "రెండు వేల సంవతసరాల క్రతం ఒక సుదతర పారంతంలో తన కలలను నమిమన ఒక వూక్ూ ని చెరసాలలో పడేసర బానిసగ్ా అమేమశారు,” ఈసారచ ఆ వృదుధడు యువకుడిక్ అరథమయిేూ యాసలో మాటాీడాడు. “మా వాూపారులు అతడిని క్ొని, ఈజిపుుక్ త్మసుకువచాిరు. కలలను నమేమ వూక్ూ క్ వాటి గురచంచి వాూఖాూనించడం కూడా వచిని మాకందరచక్ీ తెలుసు.” అతడు ఇలా క్ొనసాగ్చంచాడు: “ఈజిపుు రాజు ఫారో బక్ చిక్్న ఆవులు, బల్లసరన ఆవుల గురచంచి కలగనాపుపడు నేను చెబుతునా మనిష్ర ఈజిపుును కరువు నుంచి క్ాపాడాడు. అతడి పేరు జోసెఫ్. అతడు కూడా నీకు మాదిరే క్ొతూ పరదేశ్ంలో క్ొతూ



వూక్ూ . బహుశ్ుః అపుపడతడి వయసుస కూడా నీ అంతే ఉండి



ఉంటుంది.” అతను క్ాసేపు ఆగ్ాడు. అతడి కళళళ సేాహ పూరవకంగ్ా లేవు. "మేం ఎపుపడత సాంపరదాయానిా పాటిసూ ాం. ఈ సాంపరదాయమే ఆ రోజులోీ ఈజిపుుని కరువునుంచి క్ాపాడింది, ఈజిపుు వాసులని అందరచకంటట సంపనుాలుగ్ా చేసరంది. ఎడారచని ఎలా దాటాలో పురుషులకు సాంపరదాయం నేరుపతుంది. వాళళ పరలీలకు



ఎలా



పెళ్ళళళళళ



చేయాలో



చెబుతుంది.



ఇరుపక్షాలకూ



ఒయాసరసుసలు



114



ఉంటాయి. క్ాబటిు, ఇదద రూ దాడిక్ గురచ క్ావచుి. అందుక్ే ఒయాసరసుస యుదధ రహిత భ్ూమి అని సాంపరదాయం చెబుతుంది.” అతడు క్ొనసాగ్చసూ త ఉండగ్ా అందరూ నిశ్శబద ంగ్ా ఉనాారు. "అయితే ఎడారచ సందేశాలను నమామలని కూడా సాంపరదాయం చెబుతోంది. మాకు తెల్లసరనదంతా ఎడారచ మాకు నేరచపందే.” అతడు



సంక్ేతం



ఇవవటంతో



ముగ్చసరంది.



హుక్ా్లోని



బొ గుగలను



నిలబడాడరు.



యువకుడు



బయటిక్



అందరూ



లేచి



ఆరేపశారు.



నిలబడాడరు.



సమావేశ్ం



క్ాపలాదారులు



నిటారుగ్ా



వళళబో తుండగ్ా



పరముఖుడు



మళ్ళళ



మాటాీడాడు: "ఒయాసరసుస వదద ఎవవరూ ఆయుధాలు కల్లగ్చ ఉండగూడదనా ఒపపందానిా రేపు



ఉలీ ంఘిసూ ునాాం.



సతరాూసూ మయం



శ్తురవుల



ఆయిన



తరువాత



క్ోసం అందరూ



పగలంతా



నిఘా



ఆయుధాలను



ఉంచుతాం.



త్మరచగ్చ



నా



వదద



జమచేసూ ారు. శ్తురవులలో చనిపో యిన పరత్మ పది మందిక్ ఒకటి చొపుపన నీకు బంగ్ారు నాణం లభిసుూంది. "క్ానీ యుదధ ం చెయూకుండా ఆయుధాలు దుయూగూడదు. ఎడారచ లాగ్ానే ఆయుధాలు



కూడా



చపల



చితూ మన ై వే.



దతసరన



తరువాత



వాటిని



ఉపయోగ్చంచకపో తే మరోసారచ అవి పని చేయకపో వచుి. రేపటి రోజు ముగ్చసేసరచక్ ఏ



ఒక్



ఆయుధ్మూ



ఉపయోగ్చంచకపో తే



వాటిలీ ో



ఒకటి



నీ



మీద



ఉపయోగ్చంచబడుతుంది.” యువకుడు ఆ గుడారానిా వదిల్ల వళళళటపపటిక్ చందురని వనాల మాతరమే ఉంది. అతడు మలీ గ్ా తన గుడారం వైపు నడవసాగ్ాడు.



115



జరచగ్చన



దానిక్



యువకుడు



త్మవర



కలతకు



చేరుక్ోవటంలో



అతడు



సఫలమయాూడు, క్ాని



గురయాూడు.



దానిక్



మూలూంగ్ా



విశ్వఆతమను తన



పారణం



చెల్లీంచవలసర రావచుి. ఈ పందెం భ్యం క్ొల్లపేదిగ్ా ఉంది. అయితే తన జీవిత గమాూనేవషణలో గ్ొరెరలను అమిమన రోజు నుంచి ఇలాంటి పరమాదకర పరచసరథతులను ఎదురొ్ంటూనే ఉనాాడు. అదీగ్ాక ఒంటెల సంరక్షకుడు చెపరపనటు ీ మరో రోజున చనిపో వటం కంటట రేపు చనిపో వటం ఏ విధ్ంగ్ానత దారుణమన ై ది క్ాదు. పరత్మరోజూ జీవించటానిక్ ఎంత అవక్ాశ్ం ఉందో , మహాభినిషరకమణకూ అంతే అవక్ాశ్ం ఉంది. పరత్మదీ ఒక్ే ఒక్ మాట మీద ఆధారపడి ఉంది:



‘అలాగ్ే జరుగుగ్ాక.’



మౌనంగ్ా నడుసుూనా యువకుడిలో జరచగ్చన దానిక్ చింత లేదు. రేపు అతను చనిపో యాడంటట భ్విషూతు ూ ను మారిటం దేవుడిక్ ఇషు ంలేదని అనుక్ోవాల్ల. జలసంధిని దాటి, గ్ాజు వసుూవుల దుక్ాణంలో పనిచేస,ర ఎడారచ నిశ్శబాదనీా, ఫాత్మమా కళళ మౌనానిా తెలుసుకునా తరువాతే చనిపో యాడనా తృపరూ ఎననా



సంవతసరాల



క్రతం



ఇలుీ



వదిల్లపెటు ిన



నాటినుంచి



మిగులుతుంది.



అతడు



పరత్మరోజునీ



సంపూరణంగ్ా జీవించాడు. అతడు రేపు చనిపో యినా మిగ్చల్లన గ్ొరెరల క్ాపరులకంటట పరపంచానాంతో చతశాడనా గరవం అతనిక్ ఉంటుంది. ఉనాటుుండి అతడిక్ పరడుగులాంటి శ్బద ం వినపడింది. అంతకు ముందెనాడత ఎరగనంత త్మవరమైన గ్ాల్ల అతడిని క్ందక్ పడేసరంది. ఆ పారంతమంతా దుముమ సుడులు త్మరగటంతో చందురడు కూడా కనపడకుండా పో యాడు. అతడి ముందు ఒక పెదద, తెలీని గురరం ఉంది. అది భ్యంకరంగ్ా సక్ల్లసోూ ంది. అంధ్క్ారమయం చేసన ర దుముమ క్ొంత అణిగ్చన తరువాత యువకుడు తనకు కనపడిన దృశాూనిక్ ఒణిక్పో యాడు. గురారనిా ఎక్్ ఉనా వూక్ూ నలీ ని దుసుూలు ధ్రచంచి ఉనాాడు. అతడి ఎడమ భ్ుజం మీద ఒక డేగ ఉంది. అతడు తలపాగ్ా ధ్రచంచి ఉనాాడు. కళళళ తపరపంచి మిగ్చల్లన ముఖమంతా నలీ ని రుమాలుతో కపరప 116



ఉంది. అతడు ఒక ఎడారచ దతతలా అనిపరంచాడు, క్ాని అతని అసరథతవం దతతకంటట శ్క్ూ మంతంగ్ా ఉంది. గురరం జీనుకు కటిు ఉనా ఒర నుంచి అతడు ఒక పెదద, ఒంపు త్మరచగ్చన కత్మూ ని బయటిక్ త్మశాడు. చందరక్ాంత్మలో అది తళతళా మరుసోూ ంది. "గదద లు ఎగరటంలో అరాథనిా చదవటానిక్ సాహసరంచింది ఎవరు?” అతడు పెదదగ్ా అడిగ్ాడు. అల్ - ఫయూూంలోని యాభవ ై ేల ఖరూ జ ర చెటీలో ఆ మాటలు పరత్మధ్వనించినటు ీ అనిపరంచింది. "నేన,ే ” అనాాడు



యువకుడు.



వచిిన



వూక్ూ



తెలీగురరం



మీద



ఉనా



శాంటియాంగ్ో మాటమొరోస్ట, అతని గురరపు గ్చటుల దగగ ర క్ీరసూ ుని నమమని వాళళళ ఉనా



బొ మమని



యువకుడిక్



తలపుకు



తెచాిడు.



ఈ



వూక్ూ



కూడా



అలాగ్ే



అనిపరంచాడు, పాతరలు మాతరం తారుమారు అయాూయి. "నేనే,” అని మళ్ళళ జవాబిచిి కత్మూ వేటుకు సరదధపడుతూ యువకుడు తల వంచాడు.



నేను



“విశావతమలోక్



చతడగల్లగ్ాను



క్ాబటిు



ఎననా



పారణాలు



క్ాపాడబడతాయి.” కత్మూ



వేటు



పడలేదు.



దానిక్



బదులు



క్ొతూ వూక్ూ



కత్మూ



క్ొన



యువకుడి



నుదుటిని తాక్ేలాగ్ా దానిని మలీ గ్ా క్ందకు దించాడు. ఒక్బొ టుు రకూ ం క్ారచంది. ఆశావరోహుడు, యువకుడు ఏ మాతరం చలనం లేకుండా ఉండి పో యారు. పారచపో వాలనా ఆలోచన కూడా యువకుడిక్ రాలేదు. అతడి హృదయంలో ఒక వింత



ఆనందానుభ్ూత్మ



చనిపో బో తునాాడు.



నలక్ొనాది:



ఫాత్మమా



క్ోసం



తన కూడా.



జీవిత



గమాూనేవషణలో



శ్కునాలు



నిజమే



తాను



అయాూయి.



ఇపుపడతను శ్తురవుతో ముఖాముఖ ఉనాాడు, చావు గురచంచి ఆలోచించాల్లసన



117



అవసరం



లేదు.



విశావతమ



అతడిక్ోసం



ఎదురు



చతసోూ ంది.



తవరలో



అతడు



అందులో భాగమవుతాడు. రేపు తన శ్తురవు కూడా ఆ అతమలో భాగమవుతాడు. యువకుని నుదుటిమీద కత్మూ ని అలాగ్ే వుంచాడు క్ొతూ



వూక్ూ . “పక్షులు



ఎగరటానిా ఎందుకు అరథం చేసుకునాావు?” "పక్షులు



నాకు



తెలపాలనుకునాదే



నేను



అరథం



చేసుకునాాను.



ఒయాసరసుసను క్ాపాడాలని వాటిక్ ఉంది. మీ కంటట ఒయాసరసుసలో ఎకు్వమంది పురుషులునాారు క్ాబటిు రేపు మీరంతా చావబో తునాారు.” కత్మూ ఇంక్ా అతడి నుదుటి మీదే ఉంది. “అలాీ అనుకునాది మారిటానిక్ నువవవరచవి?” "సెైనాూలను అలాీ సృష్రుంచాడు, గదద లను కూడా అలాీయిే సృష్రుంచాడు. పక్షుల భాషను నాకు అలాీనే నేరచపంచాడు. పరత్మదీ ఒక్ే చేత్మతో రాయబడింది,” ఒంటెల సంరక్షకుని మాటలు గురుూకు తెచుికుంటూ యువకుడు చెపాపడు. యువకుడి నుదుటి మీద నుంచి అతడు కత్మూ ని త్మసరవయూటంతో యువకుడు ఊపరరచ పీలుికునాాడు. అయినాగ్ాని అక్డి నుంచి పారచపో లేకపో యాడు. "భ్విషూతు ూ గురచంచి చెపేపటపుపడు జఞగరతూగ్ా ఉండు,” క్ొతూ వూక్ూ అనాాడు. “ఏదెన ై ా రాసరన తరువాత దానిని మారేి దారచ ఉండదు.” "నేను ఒక సెైనాూనిా చతశానంతే,” యువకుడు చెపాపడు. “యుదధ ఫల్లతానిా నేను చతడలేదు.” ఈ జవాబుతో క్ొతూ వూక్ూ సంతృపరూ చెందినటు ీ ఉనాాడు. క్ాని కత్మూ ఇంక్ా చేత్మలోనే ఉంది. “దేశ్ంక్ాని దేశ్ంలో నువువ ఏమి చేసూ ునాావు?” "నేను నా జీవిత గమాూనిా అనుసరచసూ ునాాను. అది నీకు అరధం క్ాదు.”



118



క్ొతూ వూక్ూ కత్మూ ని ఒరలో పెటు శ ట ాడు. యువకుడి పారణం కుదుటపడింది. "నీ ధెైరాూనిా పరలక్షించాల్లస వచిింది,” క్ొతూ వూక్ూ అనాాడు. “విశ్వభాషను అరథం చేసుక్ోవటంలో అనిాటికంటట ముఖూమయినది ధెైరూం.” యువకుడు



ఆశ్ిరూపో యాడు.



చాలా



క్ొదిదమందిక్ే



తెల్లసరన



విషయాల



గురచంచి క్ొతూ వూక్ూ మాటాీడుతునాాడు. "ఇంత



దతరం



వచిిన



తరువాత



పటుు



వదలగూడదు,”



క్ొతూ



వూక్ూ



క్ొనసాగ్చంచాడు. “నువువ ఎడారచని పేరమించాల్ల క్ాని దానిని ఎపుపడత పూరచూగ్ా నమమవదుద. పురుషులందరచనీ ఎడారచ పరలక్షిసూ ుంది: పరత్మ అడుగునీ సవాలు చేసూ ుంది, ఏమరుపాటుక్ లోనన ై వారచని చంపేసూ ుంది.” అతడు చెపరపంది యువకుడిక్ వృదధ రాజుని జా పరూక్ తెచిింది. "సెైనూం దండెత్మూ వచిి, రేపు సతరాూసూ మయం తరువాత కూడా నీ భ్ుజఞల మీద తల నిలబడి ఉంటట వచిి ననుా కలుసుక్ో,” అనాాడు క్ొతూ వూక్ూ . కత్మూ ని పటిున చెయిూ ఇపుపడు క్ొరడా పటుుకుని ఉంది. గురరం ముందుక్ ఉరకడంతో మళ్ళళ దుముమ మేఘం కముమకుంది. అతడు



గురరంపెన ై



వళ్ళళపో తుంటట



"నువువ



ఎక్డ



ఉంటావు?” అంటూ



యువకుడు అడిగ్ాడు. క్ొరడా ఉనా చెయిూ దక్షిణ దిశ్ను చతపరంచింది. యువకుడు పరుసవేదని ి కలుసుకునాాడు.



* మరునాడు ఉదయం అల్ - ఫయూూం ఖరూ జ ర చెటీలో రెండు వేలమంది ఒయాసరసుస పురుషులు సాయుధ్ులకై దాకు్ని ఉనాారు. సతరుూడు నడినత్మూ క్ 119



రావటానిక్ ముందు క్షిత్మజ రేఖపెైన ఎడారచ జఞత్మ వాళళళ అయిదువందల మంది దాక్ా కనిపరంచారు. అశావరోహులకైన వాళళళ ఉతూ ర దికు్నుంచి ఒయాసరసుసలోక్ పరవేశంచారు. అది పెక్ ై ఒక పరశాంతమన ై యాతర లాగ్ా అనిపరంచింది క్ాని వాళళ దుసుూలోీ దాచిపెటు ి ఆయుధాలునాాయి. అల్ - ఫయూూం మధ్ూలో ఉనా తెలీని గుడారానిక్ చేరుకునా తరువాత వాళళళ తమ కతు ూ లను, దతశారు. త్మరా చతసేూ వాళళళ దాడి చేసరన గుడారం ఖాళ్ళగ్ా ఉంది. బయటినుంచి గురారలపెైన వచిిన వాళళని చుటుుముటిు ఒక్ అరగంటలో ఒక్డిని తపప మిగ్చల్లన ఆగంతకులందరచనీ ఒయాసరసుస పురుషులు చంపేశారు. పరలీలందరచని ఖరూ జ ర తోపునకు ఆవల్ల వైపు ఉంచటంతో ఇక్డ జరచగ్చందేదో వాళళళ చతడలేదు. ఆడవాళళళ తమ భ్రూ ల క్షేమం క్ోసం పారరథనలు చేసూ త గుడారాలలోనే ఉండిపో యారు క్ాబటిు వాళళళ కూడా జరచగ్చందేమీ చతడలేదు. నేలమీద పడి ఉనా శ్వాలను మినహాయించి ఒయాసరసుసలోని మిగ్చల్లన రోజుల మాదిరచగ్ానే ఆ రోజు కూడా ఉనాటు ీ ంది. పారణాలతో పటుుకునా ఒక్ే ఒక వూక్ూ దండెత్మూ వచిిన దళానిక్ నాయకుడు. ఆ



మధాూహాం



సాంపరదాయానిా



అతడిని ఎందుకు



ఒయాసరసుస



పెదదల



అత్మకరమించావని



వాళళళ



ముందు అతనిా



పరవేశ్పెటు ారు. అడిగ్ారు.



తన



మనుషులు ఆకల్ల, దాహంతో బాధ్పడుతూ రోజుల తరబడి యుదధ ం చేసరనందువలీ అలసరపో యి ఉనాారనీ, అందుక్ే ఒయాసరసుసపెై దాడిచేసర శ్క్ూ నీ, ఉతాసహానిా త్మరచగ్చ ప ంది యుదధ భ్ూమిక్ త్మరచగ్చ వళళవచినా ఉదేద శ్ంతో ఆ పని చేశామని నాయకుడు చెపాపడు. ఎడారచ జఞత్మ వాళళ పరచసరథత్మక్ తాను జఞల్లపడుతునాానని ఒయాసరసుస పెదద చెపాపడు, క్ాని సాంపరదాయాలు పవితరమైనవి. ఎటువంటి మరాూదలు పాటించకుండా దళనాయకుడిక్ మరణశక్షను అమలు జరపాలని అతడు ఆదేశంచాడు. కత్మూ తోగ్ాని, 120



తుపాక్ గుండుతోగ్ాని చంపకుండా చచిిపో యిన ఖరూ జ రచెటు ుక్ అతడిని ఉరచవేశారు. ఎడారచ గ్ాల్లలో అతడి శ్వం ఊగుతూ ఉంది. ఒయాసరసుస పెదద యువకుడిని పరల్లపరంచి అతడిక్ యాభై బంగ్ారు నాణాలను ఇచాిడు. ఈజిపుుక్ చెందిన జోసఫు కథను మళ్ళళ అతడిక్ వినిపరంచి, ఒయాసరసుసక్ సలహాదారుగ్ా చేరమని క్ోరాడు.



* సతరుూడు అసూ మించి, త ల్లచుక్లు ప డిచిన తరువాత యువకుడు దక్షిణ దిశ్గ్ా



పయనమయాూడు.



అలా



వళళతుండగ్ా



చివరచక్



ఒంటరచగ్ా



ఉనా



ఒక



గుడారం కనపడింది. అటుగ్ా వళళతునా అరబుుల బృందం అది దయాూలు ఉండే పరదేశ్మని యువకుడిక్ చెపరపంది. అయినపపటిక్ీ యువకుడు అక్డే కూరుిని ఎదురు చతడసాగ్ాడు. చందురడు



బాగ్ా



పెైక్



ఎగబాక్న



తరువాతగ్ాని



గురారనిా



ఎక్్వసత ూ నా



పరుసవేది కనపడలేదు. అతడి భ్ుజం మీద చనిపో యిన రెండు గదద లునాాయి. "నేను వచాిను,” యువకుడు చెపాపడు. "నువువ ఇక్డ ఉండకూడదే,” పరుసవేది బదుల్లచాిడు. “లేక నీ జీవిత గమూం నినుా ఇక్డకు త్మసుకు వచిిందా?” "ఎడారచ జఞతుల మధ్ూ జరుగుతునా యుదాధల క్ారణంగ్ా ఎడారచని దాటడం అసాధ్ూం. అందుక్ే నేను ఇక్డిక్ వచాిను.” పరుసవేది



గురారనిా



దిగ్చ



తనతోపాటు



గుడారంలోక్



రావలసరందిగ్ా



యువకుడిక్ సంజా చేశాడు. ఒయాసరసుసలోని అనేక గుడారాల మాదిరే అది కూడా ఉంది. పరుసవేది ఉపయోగ్చంచే ప యిూ, ఇతర పరచకరాల క్ోసం యువకుడు అంతా



121



కల్లయచతశాడు గ్ానీ అవేమీ కనపడలేదు. ఒక కుపపగ్ా క్ొనిా పుసూ క్ాలు, వంటక్ ఒక చినా ప యిూ, వింతెైన డిజెైనీతో నేసరన త్మవాచీలు తపరపంచి ఇంక్ేమీ లేవు. "కూరోి, మనం ఏదెన ై ా తాగ్చ, ఈ గదద లను వండుకుని త్మందాం,” అనాాడు పరుసవేద. ి అంతకు యువకుడిక్



ముందు వచిింది



రోజు



తాను



చతసరన



క్ాని



అతడేమీ



గదద లు



మాటాీడలేదు.



అవేననా



అనుమానం



పరుసవేది



మంట



వల్లగ్చంచగ్ానే గుడారమంతా చక్ని సువాసన అలుముకుంది. హుక్ా్ల వాసన కంటట అది ఎంతో బాగుంది. "ననుా ఎందుకు కనపడమనాావు?” యువకుడు అడిగ్ాడు. "శ్కునాల క్ారణంగ్ా,” పరుసవేది బదుల్లచాిడు. “నువువ వసాూవని, నీకు సహాయం అవసరమనీ గ్ాల్ల నాకు తెల్లయచేసరంది.” "గ్ాల్ల చెపరపంది నా గురచంచిక్ాదు, అది ఇంక్ో పరదేశీ అయిన ఆంగ్ేీయుడి గురచంచి. అతడు నీ క్ోసం చతసుూనాాడు.” "అతడు ముందుగ్ా చేయాల్లసన ఇతర పనులు ఉనాాయి. అయితే అతడు సరయిన దారచలోనే ఉనాాడు. ఎడారచని అరథం చేసుక్ోవటానిా అతడు మొదలు పెటు ాడు.” "మరచ నా సంగత్మ ఏమిటి?” "ఒక వూక్ూ నిజంగ్ా దేనినైనా క్ోరుకుంటట, ఆ కల సాక్ారమై అతడు దానిని సాధించేలా సహాయపడటానిక్ విశ్వమంతా కుటర పనుాతుంది,” వృదధ రాజు మాటలను పరత్మధ్వనిసత ూ



పరుసవేది



అనాాడు.



యువకుడిక్



అరథమయిూంది.



తన



జీవిత



గమూంలో సహాయపడటానిక్ మరొక వూక్ూ సరదధంగ్ా ఉనాాడు. "అయితే ఏం చేయాలో నాకు చెబుతావా?” 122



"లేదు. నువువ తెలుసుక్ోవలసరనదంతా ఈ పాటిక్ే తెలుసుకునాావు. నేను నీ నిధి ఉనా దిశ్ను మాతరమే చతపరసూ ాను.” "క్ానీ



ఎడారచ



జఞతుల



మధ్ూ



యుదధ ం



జరుగుతోంది,”



యువకుడు



పునరుదాఘటించాడు. "ఎడారచలో ఏం జరుగుతోందో నాకు తెలుసు.” "నాకు



నా



నిధి



దొ రచక్ంది.



నా



దగగ ర



ఒంటె



ఉంది.



గ్ాజు



వసుూవుల



దుక్ాణంలో సంపాదించిన డబుు ఉంది, యాభై బంగ్ారు నాణాలు ఉనాాయి. నా దేశ్ంలో ననుా ధ్నికుడిగ్ా పరచగణిసూ ారు.” "క్ాని వాటిలో ఏ ఒక్టీ నీకు పరరమిడీ



దగగ ర దొ రకలేదు,” పరుసవేది



అనాాడు. "నాకు ఫాత్మమా కూడా ఉంది. ఇపపటివరకు నేను ప ందిన అనిాంటిక్ మించిన నిధి ఆమ.” "ఆమ కూడా నీకు పరరమిడీ దగగ ర దొ రకలేదు.” వాళళళ మౌనంగ్ా త్మనసాగ్ారు. పరుసవేది ఒక సీసా మూతత్మసర యువకుడి పాతరలోక్ ఎరరటి మదాూనిా పో శాడు. అతడు రుచి చతసరన మదాూలనిాంటిలోక్ ఇది ఎంతో అదుాతంగ్ా ఉంది. "మదాూనిా ఇక్డ నిష్ేధించలేదా?”యువకుడు అడిగ్ాడు. "మనిష్ర ననటీ ోక్ పరవేశంచేది ఏదీ దుషు మయినదిక్ాదు,” పరుసవేది చెపాపడు. “అతడి ననటల ి ోంచి బయటకు వచేిదానితోనే సమసూ.” పరుసవేది



ఎంతక్ీ



అంతుపటు కుండా



ఉనాాడు.



అయితే



యువకుడు



సారాయం తాగుతూ ఎటువంటి ఒత్మూ డిక్ీ గురచక్ాకుండా కూరుిని ఉనాాడు. త్మనటం 123



పూరూ యిన తరువాత వాళళళ గుడారం బయట కూరుినాారు. ఆక్ాశ్ంలో చందురని క్ాంత్మ ముందు తారలు వలవలబో తునాాయి. యువకుడు



ఆనందంగ్ా



ఉండటం



చతసర



పరుసవేది



ఇలా



అనాాడు:



“సంతోషంగ్ా ఉండు. యుదాధనిక్ సనాదధ ం అవుతునా సెైనికుడి మాదిరచ ఈ రాత్మరక్ బాగ్ా విశారంత్మ త్మసుక్ో. నీ హృదయం ఉనాచోట నీ నిధి దొ రుకుతుందనాది గురుూంచుక్ో.



ఇపపటివరకు



దారచలో



నువువ



నేరుికునాదంతా



అరథవంతంగ్ా



మారాలంటట నువువ నిధిని కనుక్ో్వాల్ల.” "రేపు నీ ఒంటెను అమేమసర గురారనిా క్ొనుక్ో్. ఒంటెలు భ్లే మోసం చేసూ ాయి. ఉనాటుుండి



అవి



వేల



క్ందక్



మైళళళ



నడిచినా



కూలబడిపో యి



అలసర



పో యినటు ీ



చనిపో తాయి.



క్ానీ



కనిపరంచవు.



గురారలు



క్ొదిద



క్ాని క్ొదిదగ్ా



అలసరపో తాయి. వాటి నుంచి ఏమి ప ందవచోి, అవి ఎపుపడు చనిపో తాయో నీకు నితూమూ తెలుసత ూ నే ఉంటుంది.”



* మరుసటి



రాత్మర



యువకుడు



ఒక



గురరంతో



పరుసవేది



గుడారం



దగగ రకు



వచాిడు. పరుసవేది సరదధంగ్ా ఉనాాడు. అతడు తన గురారనిా ఎక్్ డేగను ఎడమభ్ుజంపెన ై ఉంచుకునాాడు. అతడు యువకుడితో ఇలా అనాాడు. “ఎడారచలో జీవం ఎక్డుందో నాకు చతపరంచు. జీవితంలో ఇలాంటి సంక్ేతాలను చతడగల్లగ్చన వారే నిధిని కనుక్ో్గలుగుతారు.” చందరక్ాంత్మ ఎడారచలో



దారచ



జీవానిా



చతపుతుండగ్ా



వాళళళ



కనుక్ో్గలుగుతానన



లేదో



ఎడారచలోక్



పయనమయాూరు.



తెల్లయదని



యువకుడు



అనుకునాాడు. ఎడారచ ఇంక్ా అతడిక్ అంత బాగ్ా తెల్లయదు.



124



అదే విషయానిా పరుసవేదిక్ చెబుదామనుకునాాడుగ్ానీ, అతడంటట భ్యంగ్ా ఉంది. యువకుడు ఆక్ాశ్ంలో గదద లను చతసరన రాత్మమయ పరదేశానిక్ వాళళళ చేరుకునాారు.



క్ాని



ఇపుపడు



అక్డ



నిశ్శబద మూ, గ్ాల్ల



సవవడి



మాతరమే



ఉనాాయి. "ఎడారచలో అనాాడు.



జీవానిా



“ఇక్డ



జీవం



ఎలా



గురచూంచాలో



ఉందని



నాకు



తెలుసు, క్ాని



తెల్లయదు,” ఎక్డ



యువకుడు



చతడాలో



నాకు



తెల్లయదు.” "జీవం జీవానిా ఆకరచ్సూ ుంది,” పరుసవేది బదుల్లచాిడు. అపుపడు యువకుడిక్ అరథం అయిూంది. గురారనిా పటిు ఉంచిన పగ్ాగలను క్ొంచెం వదలటంతో అది రాళళళ, ఇసుక మీదగ్ా ముందుక్ ఉరకలు వేసరంది. యువకుడి గురారనిా పరుసవేది దాదాపు అరగంటసేపు అనుసరచంచాడు. ఇపుపడు వాళళక్ ఒయాసరసుస దగగ రచ ఖరూ జ ర చెటీ ు కనిపరంచటం లేదు. ఆక్ాశ్ంలో పెదదగ్ా ఉనా చందమామ – ఎడారచలోని రాళళళ పరసరచంపచేసూ ునా వండిక్ాంత్మ మాతరమే కనిపరసూ ునాాయి. ఉనాటు ీ ండి, ఏ క్ారణం లేకుండానే యువకుడి గురరం మలీ గ్ా నడవసాగ్చంది. "ఇక్డ పారణం ఉంది,” పరుసవేదత ి ో యువకుడు అనాాడు. “ఎడారచ భాష నాకు ఇంక్ా తెల్లయదు, క్ాని నా గురారనిక్ జీవ భాష తెలుసు.” వాళ్ళళదద రూ



గురారలమీదనుంచి



క్ందిక్



దిగ్ారు.



పరుసవేది



ఏమీ



మాటాీడలేదు. మలీ గ్ా అడుగులు వేసూ త రాళళ మధ్ూ వదకసాగ్ారు. పరుసవేది ఉనాటు ీ ండి ఆగ్చ నేల మీదిక్ వంగ్ాడు. అక్డ రాళళ మధ్ూ ఒక కలుగు ఉంది. పరుసవేది తన చేత్మని అందులోక్ చొపరపంచాడు. ఆ తరువాత భ్ుజం వరకు లోపల్లక్ పో నిచాిడు. లోపల ఏదో కదులుతూ ఉంది. చందరక్ాంత్మలో పరుసవేది 125



కళళళ



మాతరమే



కనిపరసూ ునాాయి.



అతను



కషు పడుతూ



కళళను



చిక్ల్లంచాడు.



కలుగులో ఏముందో గ్ాని దానితో అతని చెయిూ కుసీూ పడుతూ ఉంది. తరువాత చేత్మని బయటిక్ త్మసర, పక్క్ెరచగ్చ క్ాళళ మీద నిలబడాడడు. అతడు ఒక పాముతోకని తన చేత్మలో పటుుకుని ఉనాాడు. ఆ చరూకు యువకుడు ఉల్లక్్పడాడడు. యువకుడు కూడా పరుసవేదిక్ దతరంగ్ా గ్ెంతాడు. పాము వీరోచితంగ్ా పో రాడుతోంది. దాని బుసలు ఎడారచ నిశ్శబాదనిా భ్ంగపరుసుూనాాయి. అది ఒక తాచుపాము. దాని విషం నిముష్ాలోీ మనిష్రని చంపెయూగలదు. "అది క్ాటెయూకుండా చతసుక్ో,” యువకుడు అనాాడు. పరుసవేది తన చేత్మని కలుగులోక్ పో నిచిినపుపడు పాము అతడిని కరచచే ఉంటుంది. అయినా అతని ముఖం పరశాంతంగ్ా ఉంది. ‘పరుసవేదిక్ రెండు వందల ఏండుీ ఉంటాయి,’ ఆంగ్ేీయుడు



తనతో చెపాపడు. ఎడారచలోని



పాములతో



ఎలా వూవహరచంచాలో



అతడిక్ తెల్లసే ఉంటుంది. పరుసవేది తన గురరం వదద కు వళ్ళళ కత్మూ ని బయటకు త్మయూటం యువకుడు చతశాడు. దాని మొనతో అతడు ఇసుకమీద ఒక వలయానిా గ్లసర పాముని దాంటోీ వదిలాడు. పాము వంటనే పరశాంతంగ్ా మారచపో యింది. "ఆందో ళన పడవలసరంది ఏమీలేదు,” పరుసవేది అనాాడు. “అది వలయానిా దాటి బయటకు వళళలేదు. నువువ ఎడారచలో జీవానిా కనుగ్ొనాావు. నాకు క్ావలసరన శ్కునం దొ రచక్ంది.” "అది అంత ముఖూమయినదా?” "అవును మరచ. పరరమిడీ చుటూ ు ఎడారచ పరచుకుని ఉంది.”



126



పరరమిడీ భారంగ్ా



గురచంచి



ఉంది.



నినా



మాటాీడాలని



యువకుడిక్



రాత్మర



అతడు



నుంచి



లేదు.



విచారంగ్ా



అతడి



హృదయం



ఉనాాడు.



నిధిక్ోసం



అనేవషణను క్ొనసాగ్చంచటమంటట ఫాత్మమాను విడిచి వళాళల్ల. "ఎడారచని దాటడంలో నీకు సహాయం చేసూ ాను,” పరుసవేది అనాాడు. "నాకు ఒయాసరసుస దగగ రే ఉండాలని ఉంది,” యువకుడు బదుల్లచాిడు. “నాకు



ఫాత్మమా



దొ రక్ చ ంది.



నాకు



సంబంధించినంత



వరకు



నిధి



కంటట



ఆమే



ఎకు్వ.” "ఫాత్మమా ఎడారచ మహిళ,” పరుసవేది చెపాపడు. “మళ్ళళ త్మరచగ్చరావటానిక్ పురుషులు బయటి పరపంచంలోక్ వళాళలని ఆమకు తెలుసు. ఆమకు తన నిధి దొ రచక్ంది:



అది



నువువ.



ఇపుపడు



నువువ



నీ



నిధిని



అనేవష్రంచాలని



ఆమ



క్ోరుకుంటుంది.” "నేను ఇక్డే ఉండిపో వాలని నిరణయించుకుంటట ఏమవుతుంది?” "ఏమవుతుందో



చెబుతాను



విను.



నువువ



ఒయాసరసుసక్



సలహాదారు



అవుతావు. ఎననా గ్ొరెరలు, ఒంటెలను క్ొనడానిక్ నీ దగగ ర క్ావలసరనంత డబుు ఉంది. నువువ ఫాత్మమాని పెళ్ళళ చేసుకుంటావు. మీరచదదరూ ఒక సంవతసరం పాటు సంతోషంగ్ా ఉంటారు. నువువ ఎడారచని పేమి ర ంచటం నేరుికుంటావు. యాభవ ై ేల ఖరూ జ ర చెటీలో పరత్మ ఒక్టీ నీకు పరచచయం అవుతుంది. పరపంచం నిరంతరం మారుతోందని



నిరూపరసూ త



అవి



పెరగటానిా



నువువ



గమనిసత ూ



ఉంటావు.



అనిాంటిలోక్ ఉతూ మ గురువు ఎడారచ క్ాబటిు నువువ శ్కునాలను మరచంత బాగ్ా అరథం చేసుక్ోగలుగుతావు. "రెండవ సంవతసరంలో ఎపుపడో నీకు నిధి గురుూకు వసుూంది. శ్కునాలు పటుు



వదలకుండా



దాని



గురచంచి



మాటాీడుతుంటాయి,



నువువ



వాటిని 127



పటిుంచుక్ోకుండా ఉండటానిక్ పరయత్మాసాూవు. ఒయాసరసుస, దాని పరజల సంక్షేమం క్ోసం నీ జఞానానిా ఉపయోగ్చసూ ావు. నువువ చేసూ ునా దానిని ఒయాసరసుస పెదదలు మచుికుంటారు. నీ ఒంటెల దావరా నీకు సంపద, అధిక్ారం సమకూరుతాయి. "మూడవ సంవతసరంలో కూడా శ్కునాలు నీ నిధి గురచంచి, జీవిత గమూం గురచంచి



మాటాీడుతుంటాయి.



నువువ



రాత్మరళళళ



ఒయాసరసుసలో



త్మరుగుతూ



గడుపుతావు. నీ అనేవషణను తానే అడుడకునాానని ఫాత్మమా దుుఃఖసత ూ ఉంటుంది. క్ాని నువువ ఆమను పేరమిసాూవు. ఆమ త్మరచగ్చ నినుా పేరమిసుూంది. ఉండిప మమని ఆమ ఎపుపడత అనలేదనాది నీకు తెలుసు, తన పురుషుడి క్ోసం వేచి ఉండటం ఎడారచ మహిళలకు తెలుసు. అందుకనే ఆమను నువువ తపుపపటు వు. క్ాని ఎననా సారుీ నువువ ఎడారచ ఇసుకలో త్మరుగుతూ నువువ వళ్ళళ ఉండవలసరందని... ఫాత్మమా



పెై



నీ



కునా



పేరమలో



మరచంత



నమమకం



ఉంచవలసరందని



నీకు



అనిపరసూ ుంది. మళ్ళళ త్మరచగ్చ రావేమోననా నీ భ్యమే నినుా ఒయాసరసుస దగగ ర ఉంచిందని నీకు తెలుసు. ఆ సమయంలో నీ నిధి శాశ్వతంగ్ా కపరపవేయబడిందని శ్కునాలు నీకు చెబుతాయి. "ఇక నాలుగవ సంవతసరంలో నువువ శ్కునాలు చెపరపంది వినటం ఎపుపడో మానేసావు క్ాబటిు అవీ నినుా విసమరచసూ ాయి. ఆ విషయం ఒయాసరసుస పెదదలు గమనించి నినుా సలహాదారు పదవి నుంచి త లగ్చసూ ారు. క్ాని ఆపాటిక్ నువువ ఎననా ఒంటెలు, ఎంతో సరుకుతో సంపనా వాూపారచవి అయిపో తావు. నీ జీవిత గమాూనిా అనుసరచంచలేదని, ఇపుపడు సమయం మించిపో యిందని వగసత ూ శేష జీవితానిా గడిపస ే ూ ావు. “ఒక వూక్ూ తన జీవన గమాూనిా అనుసరచంచటానిా పేమ ర ఎనాటిక్ీ ఆపదని నువువ అరథం చేసుక్ోవాల్ల. ఒకవేళ ఆ అనేవషణని వదిల్లపెటు ాడంటట అది విశ్వభాష మాటాీడే నిజమన ై పేమ ర క్ాదు.” 128



ఇసక పాకు్ంటూ



మీద



గ్లసరన



పాము



వృతాూనిా



వళ్ళళపో యింది.



పరుసవేది మక్ా్క్



చెరచపరవయ ే డంతో వళాళలని



రాళళ



నిరంతరం



మధ్ూ



క్ోరుకునే



గ్ాజువసుూవుల వాూపారచ, పరుసవేది అనేవషణలోని ఆంగ్ేీయుడు యువకుని జఞాపక్ాలోీ మదిలారు. ఎడారచపెై నమమకం ఉంచిన మహిళను గురుూచేసుకునాాడు. తాను పేరమించిన మహిళ దగగ రకు త్మసుకువచిిన ఎడారచ వైపు చతశాడు. వాళ్ళళదద రూ గురారలని ఎక్ా్రు. ఈసారచ పరుసవేదిని అనుసరచంచి యువకుడు ఒయాసరసుసకు



వచాిడు.



ఒయాసరసుస



శ్బాదలను



గ్ాల్ల



వారచ



వదద కు



మోసుకువచిింది, యువకుడు ఫాత్మమా సవరానిా వినటానిక్ పరయత్మాంచాడు. ఆ రాత్మర వలయంలోని తాచుపాముని తాను గమనిసుూండగ్ా భ్ుజంపెైన డేగ ఉనా వింత ఆశవకుడు పేరమ గురచంచి, నిధి గురచంచి మాటాీడాడు, ఎడారచ మహిళల గురచంచి, తన జీవిత గమూం గురచంచి మాటాీడాడు. "నేను



నీతో



వసుూనాాను,”



యువకుడు



చెపాపడు.



వంటనే



అతడి



హృదయంలో శాంత్మ నలక్ొంది. "రేపు సతరోూదయం క్ాక ముందు బయలుదేరదాం,” అని మాతరమే పరుసవేది సపందించాడు.



* యువకుడు ఆ రాత్మర నిదర లేకుండా గడిపాడు. ఉష్ో దయానిక్ రెండు గంటల ముందు తనతోపాటు గుడారంలో నిదరపో యిే వారచలో ఒకతనిా నిదరలేపర ఫాత్మమా గుడారానిా



చతపరంచమని



అడిగ్ాడు.



ఆమ



గుడారానిా



చేరుకునా



తరువాత



గుడారానిా చతపరన అతనిక్ ఒక గ్ొరెరను క్ొనుక్ో్వటానిక్ సరచపడా బంగ్ారానిా యువకుడు ఇచాిడు.



129



ఆ తరువాత యువకుడు తన మితురడిని గుడారం లోపల్లక్ వళ్ళళ ఫాత్మమాని లేపర తాను బయట ఉనా సంగత్మని చెపపమనాాడు. అలా చేసరనందుకు మరొక గ్ొరెరను క్ొనుక్ో్వటానిక్ సరచపడా బంగ్ారానిా అతనిక్ ఇచాిడు. "ఇక మమమల్లా ఒంటరచగ్ా ఉండనివువ,” యువకుడు తన సేాహితుడితో చెపాపడు. ఒయాసరసుస సలహాదారుక్ సహాయపడాడననా గరవంతో, రెండు గ్ొరెరలు క్ొనుక్ో్వటానిక్



సరచపో యిే



డబుులునాాయనా



సంతృపరూ తో



అరబుు



గుడారానిక్



త్మరచగ్చ వళ్ళళ నిదరపో యాడు. గుడార దావరం దగగ రక్ చ ఫాత్మమా వచిింది. ఇదద రూ ఖరూ జ ర చెటీ మధ్ూ నడవసాగ్ారు. ఇది సాంపరదాయానిా భ్ంగపరచటమని యువకుడిక్ తెల్లసరనపపటిక్ీ ఆ సమయంలో అతడు దానిని పటిుంచుక్ోదలచుక్ోలేదు. "నేను వళళతునాాను,” అతడు చెపాపడు. “మళ్ళళ త్మరచగ్చ వసాూనని నీకు తెల్లయాల్ల. నేను నినుా ఎందుకు



పేరమిసుూనాానంటట...”



"ఏమీ చెపపవదుద,” ఫాత్మమా అడుడపడింది. “ఒకరచని ఒకరు పేరమించినందుకు పేరమిసాూరు. పేమి ర ంచడానిక్ ఏ క్ారణం అవసరం లేదు.” క్ాని యువకుడు ఇలా చెపపసాగ్ాడు. “నాకు ఒక కల వచిింది, ఒక రాజుని కల్లశాను. నేను గ్ాజు వసుూవులను అమామను, ఆ తరువాత ఎడారచ దాటాను. ఎడారచ జఞతుల మధ్ూ యుదధ ం జరుగుతుండటంతో పరుసవేదిని వదకుతూ బావి దగగ రకు



వచాిను.



నినుా



కనుగ్ొనటానిక్



ఈ



విశ్వమంతా



కుటర



పనిా



సహాయపడింది క్ాబటిు నినుా పేరమిసుూనాాను.” ఇదద రూ క్ౌగల్లంచుకునాారు. ఒకరచనొకరు తాకటం అదే మొదటిసారచ. "నేను త్మరచగ్చ వసాూను,” యువకుడు అనాాడు.



130



"ఇంతకు ముందు నేను ఎడారచవప ై ు క్ోరచకతో ఎదురు చతసేదానిా,” ఫాత్మమా చెపరపంది.



“ఇపుపడు



ఆశ్తో



ఎదురు



చతసుూంటాను.



ఒక



రోజు



మా



నానా



పరయాణమై వళాళడు. మళ్ళళ త్మరచగ్చ మా అమమను చేరుకునాాడు. అపపటినుంచి అతడు పరయాణాలు చేసూ త, త్మరచగ్చ వసత ూ ఉంటాడు.” ఆ తరువాత వాళళళ మౌనంగ్ా ఉండిపో యారు. మరచక్ొంత సేపు నడిచిన తరువాత యువకుడు ఆమను గుడారం దగగ ర వదిల్లపెటు ాడు. "మీ అమమ దగగ రచక్ మీ నానా త్మరచగ్చ వచిినటటీ నేను కూడా త్మరచగ్చ వసాూను,” యువకుడు చెపాపడు. ఫాత్మమా కళళలోని తడిని అతను చతశాడు. "నువువ ఏడుసుూనాావా?” "నేను ఎడారచ మహిళను,” ఆమ ముఖానిా పక్కు త్మపుపకుంటూ చెపరపంది, “క్ాని అనిాంటిక్ీ మించి నేను మహిళను.” ఫాత్మమా త్మరచగ్చ తన గుడారంలోక్ వళ్ళళపో యింది. సతరోూదయం అయిన తరువాత ఎపపటి మాదిరే తన రోజువారల పనులు చేయటానిక్ పూనుకుంది. క్ానీ ఇపుపడు అంతా మారచపో యింది. యువకుడు ఇపుపడు ఒయాసరసుసలో లేడు. దాంతో ఒయాసరసుసకు నినా ఉనా అరథం ఈ రోజు లేకుండా పో యింది. అది యాభై వేల ఖరూ జ ర చెటీ ు, మూడు వందల బావులు ఉనా పరదశ్ ే ం క్ాదు, సుదీరఘ పరయాణం తరువాత యాత్మరకులు చేరుకుని సేదదీరే పారంతం క్ాదు. ఆ రోజు నుంచి ఆమకు ఒయాసరసుస శూనూ పరదేశ్ం. ఆ రోజు నుంచి ఆమకు ఎడారచ ముఖూమవుతుంది. ఆమ రోజూ ఎడారచవప ై ు చతసర



నిధి



అనేవషణలో



ఊహించుకుంటుంది.



గ్ాల్ల



యువకుడు తన



ఏ



ముదుదలను



నక్షతారనిా యువకుడిక్



అనుసరచసూ ునాాడో చేరవేసర



తాను 131



బత్మకునాానని చెబుతుందనా ఆశ్తో గ్ాల్లలో ఆమ ముదుదలు పంపరంచాల్ల. తన నిధిని అనేవష్రసూ ునా ఓ సాహసర క్ోసం తాను వేచి ఉనాానని తెల్లయచేయాల్ల. ఆ రోజు నుంచి ఆమకు ఎడారచ అంటట అతడు త్మరచగ్చ వసాూడనా ఆశ్ మాతరమే.



* "నువువ వనక వదిల్లపెటు ి వచిినదాని గురచంచి ఆలోచించకు,” ఎడారచ ఇసుక మీద పరయాణం మొదలు పెటు ిన తరువాత యువకుడితో పరుసవేది అనాాడు. “పరత్మదీ విశావతమలో రాసర ఉంది, కలక్ాలం అది అక్డ ఉండి పో తుంది.” "పురుషులు



ఇంటిని



వదిల్ల



వళళడంకంటట



త్మరచగ్చ



చేరుక్ోవటం



గురచంచే



ఎకు్వగ్ా కలలు కంటారు,” యువకుడు అనాాడు. అతడు ఎడారచ నిశ్శబాదనిక్ త్మరచగ్చ అలవాటు పడిపో యాడు. "తాము కనుగ్ొనాది సవచఛమైన పదారథంతో చేసన ర దెత ై ే అది కలక్ాలం నిల్లచి ఉంటుంది. అంతే క్ాక ఎపుపడెన ై ా త్మరచగ్చ చేరుక్ోవచుి. నువువ కనుగ్ొనాది పేల్లన నక్షతరంలా



క్షణక్ాలం



ఉండే



క్ాంత్మ



అయితే



త్మరచగ్చ



వళ్ళళనపుపడు



నీకు



ఏమీ



కనపడదు,” అనాాడు పరుసవేది. అతడు పరుసవేద భాష మాటాీడుతునాాడు. క్ాని అతడు ఫాత్మమా గురచంచి కూడా చెబుతునాాడని యువకుడిక్ అరథమయిూంది. తాను వదిల్లపెటు ి వచిిన దాని గురచంచి ఆలోచించకుండా ఉండటం కషు ంగ్ా ఉంది. అంతులేని దతరాల వరకు ఒక్ే త్మరుగ్ా ఉనా ఎడారచ యువకుడిని కలలకు గురచచేసరంది. ఖరూ జ ర చెటీ ు, బావులు, తాను పేరమించిన సీూ ీ ముఖానీా యువకుడు ఇంక్ా చతడగలుగుతునాాడు. తన పరయోగ్ాలు క్ొనసాగ్చసూ ునా ఆంగ్ేీయుడినీ, తనక్ీ తెల్లయకుండానే గురువైన ఒంటెల సంరక్షకుడినీ చతడగలుగుతునాాడు. బహయశా పరుసవేది ఎనాడత పేరమించలేదేమోనని యువకుడు అనుకునాాడు. 132



భ్ుజం మీద డేగతో పరుసవేది ముందు సావరల చేసూ ునాాడు. ఎడారచ భాష ఆ పక్షిక్ బాగ్ా తెలుసు. వాళళళ ఆగ్చనపుపడలాీ వేటని అనేవష్రసూ త అది ఎగ్చరేది. మొదటి రోజు అది ఒక కుందేలుతో త్మరచగ్చ వచిింది, రెండవరోజు రెండు పక్షులతో త్మరచగ్చ వచిింది. రాత్మరళళళ



వాళళళ



పక్లు



పరుచుకునా



తరువాత



ఎవరచక్ీ



కనపడకుండా



మంట వేసేవారు. ఎడారచ రాతురలు చాలా చల్లగ్ా ఉనాాయి. కృషణ పక్ష చందురడి వలీ రాతురలు మరచంత చీకటిగ్ా ఉనాాయి. ఎడారచ తెగల మధ్ూ యుదాధల నుంచి తపరపంచుక్ోవాలంటట ఏ జఞగరతూలు త్మసుక్ోవాలో మాటాీడుకుంటూ వాళళళ ఒక వారం రోజులపాటు



పరయాణించారు.



త్మపేపసేలా



రకూ ం



సమీపంలోనే



యుదధ ం



వాసనను



యుదాధలు



ఇంక్ా



ఒక్ో్సారచ



క్ొనసాగుతూనే



గ్ాల్ల



జరుగుతునాాయి.



ఉంది.



మోసుక్ొచేిది. శ్కునాల



పేగులు



వారచక్



భాష



చాలా



ఒకటుందని



యువకునిక్ గ్ాల్ల గురుూచేసద ే ి. కళళళ చతడలేకపో యిన వాటిని తెల్లయచేయటానిక్ శ్కునాలు ఎపుపడత సరదధంగ్ా ఉండేవి. ఏడవరోజున



రోజుకంటట



ముందే



పరయాణానిా



విరమించాలని



పరుసవేది



నిరణయించాడు. వేటని అనేవష్రసూ త డేగ ఎగ్చరచపో యింది. తన దగగ ర ఉనా నీటి పాతరని పరుసవేది యువకుడిక్ ఇచాిడు. "నువువ పరయాణం చివరచ దశ్లో ఉనాావు,” పరుసవేది అనాాడు. “నీ జీవిత గమాూనిా అనుసరచంచినందుకు నినుా అభినందిసూ ునాాను.” "దారచలో క్ొతూ విషయాలేవీ నువువ చెపపలేదు,” యువకుడు అనాాడు. “నీకు తెల్లసరన



విషయాలలో



ఎడారచలో



పరయాణం



క్ొనిా



నేరుపతావని



చేసూ ునాపుపడు



అనుకునాాను.



పరుసవేదంపెై



క్ొంతక్ాలం



పుసూ క్ాలునా



ఒక



క్రతం వూక్ూ



కల్లశాడు. క్ాని వాటినుంచి నేనేమీ నేరుిక్ోలేకపో యాను.”



133



"నేరుిక్ోవటానిక్



ఒకటట



దారచ



ఉంది:



అది



చరూల



దావరా,” పరుసవేది



బదుల్లచాిడు. “నువువ తెలుసుక్ోదగ్చనదంతా నీ పరయాణంలో నేరుికునాావు. నువువ నేరుిక్ోవలసరంది ఇంక్ా ఒక్టట ఉంది.” అదేమిటో తెలుసుక్ోవాలని యువకుడు అనుకునాాడు. క్ానీ తన డేగను అనేవష్రసూ త పరుసవేది క్షిత్మజంవప ై ు చతసత ూ ఉనాాడు. "నినుా పరుసవేది అని ఎందుకంటారు?” "నేను అదే క్ాబటిు.” పరుసవేదులు



"ఇతర



బంగ్ారం



తయారుచేయటానిక్



పూనుకుని



విఫలురెరనపుపడు, వారు ఏవిధ్మైన ప రపాటు చేసూ ునాారు?” "వాళళళ క్ేవలం బంగ్ారం క్ోసమే చతసుూనాారు,” అతడు బదుల్లచాిడు. “వాళళళ



తమ



జీవిత



గమాూనిా



అనుభ్ూత్మ



చెందాలని



క్ోరుక్ోకుండానే



నిధిని



ఆశంచారు.” "నేను ఇంక్ా తెలుసుక్ోవలసరంది ఏమిటి?” యువకుడు అడిగ్ాడు. క్ాని పరుసవేది ఇంక్ా క్షిత్మజం వైపే చతసుూనాాడు. డేగ చివరచక్ వాళళ ఆహారంతో త్మరచగ్చ వచిింది. మంట కనపడకుండా ఉండటానిక్ గుంట తవివ నిపుప రాజేశారు. "నేను సరదధమవుతూ



పరుసవేదిని అతడు



క్ాబటిు



చెపాపడు.



నేను “నేను



పరుసవేదిని,”



వంట



ఈ



మా



శాసాూినిా



చేయటానిక్ తాత



దగగ ర



నేరుికునాాను, వాళళ తండిర దగగ ర నుంచి ఆయన నేరుికునాాడు, అలా అలా సృష్రు మొదలు వరకు వళతాం. ఆ రోజులోీ నిపుణుల పనిని ఒక పచిల తాయితు ూ పెై రాయగల్లగ్ేవారు. మొదలు



పెటు ి



క్ానీ



సులువుగ్ా



ఉనా



వాటిని



పదధ తులు, వాూఖాూనాలు, తాత్మవక



మనుషులు



త్మరస్రచంచటం



అధ్ూయనాలు



రాయసాగ్ారు. 134



ఇతరులకు



తెల్లసరన



అనిపరంచసాగ్చంది.



దానికంటట



మరుగ్ెరన



అయినపపటిక్ీ



కూడా



తాయితు ూ లో



ఏం



పదధ త్మ



తమకు



ఈనాటిక్ీ పచిల



తెల్లసరందని తాయితు ూ



వారచక్



సజీవంగ్ా



ఉంది.” "పచిల



రాసర



ఉంది?”



యువకుడిక్



మొదలుపెటు ి



అయిదు



నిమిష్ాలలోపే



తెలుసుక్ోవాలనిపరంచింది. పరుసవేది



ఇసుకలో



రాయటం



పూరచూచేశాడు. అతడు గ్లసూ ుండగ్ా యువకుడు వృదధ రాజు గురచంచి, బజఞరులో తాము కల్లసరన



ఆ



రోజు



గురచంచి



ఆలోచించసాగ్ాడు.



అది



ఎననా



సంవతసరాల



క్రతం



జరచగ్చనటు ీ అనిపరసూ ో ంది. "పచిల తాయితు ూ మీద రాసర ఉనాది ఇది,” పూరూ యిన తరువాత పరుసవేది చెపాపడు. ఇసుకలో ఏం రాశాడో చదవటానిక్ యువకుడు పరయత్మాంచాడు. "ఇది సంక్ేత భాష,” ఆశాభ్ంగ సవరంతో యువకుడు అనాాడు. “ఆంగ్ేీయుడి పుసూ క్ాలలో ఉనాటటు ఉంది.” "క్ాదు,” పరుసవేది బదుల్లచాిడు. “ఇది రెండు గదద లు ఎగరటం వంటిద,ి దీనిని



క్ేవలం



హేతువు



దావరా



అరథం



చేసుక్ోలేం.



విశావతమను



నేరుగ్ా



చేరుక్ోవటానిక్ పచిల తాయితు ూ దారచ చతపరసూ ుంది. "ఈ భౌత్మక పరపంచం సవరాగనిక్ నకలు అని, దాని పరత్మరూపమనీ విజుాలు అరథం చేసుకునాారు. ఈ పరపంచం ఉనాదంటట మరో పరచపూరణ పరపంచానిక్ ఇది రుజువు మాతరమ. ే తన ఆధాూత్మమక బో ధ్నలను, తన అదుాత సృష్రుని మనుషులు అనబడే



వసుూవుల



దావరా



అరథం



చేసుకుంటారని



దేవుడు



ఈ



పరపంచానిా



సృష్రుంచాడు. నా ఉదేదశ్ంలో చరూ అంటట ఇదే.” 135



తాయితు ూ ని



"పచిల



నేను



అరథం



చేసుక్ోనవసరం



లేదా?” యువకుడు



అడిగ్ాడు. "నువువ పరుసవేదానిక్ సంబంధించిన పరయోగశాలలో ఉండి ఉంటట పచిల తాయితు ూ ని అరథం చేసుక్ోవటానిక్ సరెరన విధానానిా అవలంబించటానిక్ సమయం ఇదే. క్ానీ నువువ ఎడారచలో ఉనాావు. అందుక్ే దానిలో ల్ననమప ై ో.



పరపంచానిా



అరథంచేసుక్ోడానిక్ ఎడారచ నీకు సహాయపడుతుంది. వాసూ వానిక్ ఈ భ్ూమి మీద ఏదెన ై ా ఆ పని చెయూగలదు. నువువ ఎడారచని అరథం చేసుక్ోవాల్లసన అవసరం కూడా లేదు. ఒక ఇసుక రేణువుని తదేకంగ్ా ధాూనిసేూ



దానిలో నువువ సృష్రు



మరామలను చతడగలుగుతావు.” "ఎడారచలో నేను ల్ననమైపో వటం ఎటాీ?” "నీ హృదయానిా ఆలక్ంచు. అది విశావతమ నుంచి వచిింది క్ాబటిు, ఏదో ఒక



రోజు



త్మరచగ్చ



అక్డిక్



చేరుకుంటుంది.



క్ాబటిు



దానిక్



అనిా



విషయాలు



తెలుసు.”



* మరో



రెండు



రోజులపాటు



వాళళళ



మౌనంగ్ా



ఎడారచలో



పయనించారు.



భీభ్తసపూరచత యుదాధలు జరచగ్ే పరదేశానిక్ చేరువవుతుండటంతో పరుసవేది ఎంతో అపరమతూ తతో



ఉంటునాాడు.



వాళళళ



పరయాణిసూ ునాపుపడు



యువకుడు



తన



హృదయానిా ఆలక్ంచటానిక్ పరయత్మాంచాడు. ఇది అంత



తేల్లకగ్ా లేదు. ఒకపుపడు అతడి



హృదయం తన



కథలు



చెపపటానిక్ ఎపుపడత సరదధంగ్ా ఉండేద,ి క్ాని ఈ మధ్ూ అలా ఉండటంలేదు. హృదయం తన విచారాలు తెల్లయచేసూ త గంటల తరబడి గడిపరన రోజులు ఉనాాయి; ఎడారచ



సతరోూదయాలకు



ఆ



హృదయం



త్మవర



ఉదేవగ్ానిక్



లోనై



యువకుడు 136



కనీళళళపరూంతం



అయిన



రోజులునాాయి.



నిధి



గురచంచి



యువకుడితో



మాటాీడేటపుపడు హృదయం వేగంగ్ా క్ొటుుకునేది, ఎడారచలో అంతులేని క్షిత్మజఞలను చతసర యువకుడు నిశ్శబద ంగ్ా ఉనాపుపడు కూడా అతడి హృదయం ఎపుపడత మౌనంగ్ా ఉండేదిక్ాదు. "మన హృదయాలను ఎందుకు ఆలక్ంచాల్ల?” ఆ రాత్మర బస చేసన ర తరువాత యువకుడు అడిగ్ాడు. "ఎందుకంటట నీ హృదయమునా చోటట నువువ నీ నిధిని కనుకు్ంటావు.” "క్ాని నా హృదయం ఆందో ళన చెందుతోంది,” యువకుడు చెపాపడు. “దానిక్ కూడా కలలు ఉనాాయి, అది ఉదేవగ్ాలకు గురచ అవుతుంది. ఎడారచలోని మహిళ పటీ



అది రాగమయి అవుతోంది. ననుా ఎననా క్ోరచకలు క్ోరుతుంది. ఆమ



గురచంచి ఆలోచిసుూనాపుపడు రాత్మరళళళ నిదర లేకుండా చేసూ ుంది.” "అది మంచిదే. నీ హృదయం సజీవంగ్ా ఉంది. అది చెపపే ది వింటూ ఉండు.” తరువాత



మూడు



రోజులలో



వాళ్ళళదద రచక్ీ



ఎందరో



సాయుధ్



సెైనికులు



తారసపడాడరు, ఎంతోమంది క్షిత్మజఞనిక్ దగగ రగ్ా కనిపరంచారు. యువకుడి హృదయం భ్యం



గురచంచి



అనేవషణకు



మాటాీడసాగ్చంది.



బయలుదేరచ



విజయం



విశావతమ



నుంచి



సాధించని



కథలను



వినా అతడిక్



కథలను,



నిధి



చెపపసాగ్చంది.



అతడు నిధిని కనుక్ో్లేకపో వచినీ, లేదా అక్డ ఎడారచలో చనిపో వచినీ చెబుతూ అతడిని భ్యపెటుసాగ్చంది. క్ొనిాసారుీ తాను పేరమనత, సంపదలనత కనుగ్ొనాానని, తను తృపరూ గ్ా ఉనాానని యువకుడితో చెపేపది.



137



గురారలకు



విశారంత్మ



ఇవవటానిక్



ఆగ్చనపుపడు



యువకుడు



పరుసవేదితో



చెపాపడు "నా హృదయం దోర హిలాగ్ా ఉంది. ననుా ముందుకు వళ్ళళనివవటం లేదు.” అరథం



"దానిని



చేసుక్ోవచుి,” పరుసవేది



బదుల్లచాిడు.



“నీ



కలను



అనేవష్రంచటంలో ఇపపటి దాక్ా ప ందిందంతా క్ోలోపతానేమోనని అది భ్యపడటం సహజమే.” "అయితే నా హృదయానిా ఎందుకు ఆలక్ంచాల్ల?” "ఎనాటిక్ీ దాని ననటని ి నొక్ె్యూలేవు క్ాబటిు అది చెపేపది వినాల్ల. అది చెపేపది విననటుు నువువ నటించినా అది ఎపుపడత నీలోనే ఉంటుంది. పరపంచం గురచంచీ, జీవితం గురచంచీ నువువ ఏమనుకుంటునాావో అది త్మరచగ్చ నీకు చెబుతూనే ఉంటుంది.” "అంటట విదోర హానిక్ పాలపడినా దానిని వినాలనా మాట?” "అనుక్ోకుండా తగ్చలే ముష్రుఘాతం విదోర హమవుతుంది. నీకు నీ హృదయం బాగ్ా తెల్లసరనటీ యితే, అది ఎనాటిక్ీ అలా చేయదు. దాని కలలు, క్ోరచకలు నీకు తెల్లసరనపుపడు వాటిని ఎలా ఎదురో్వాలో నీకు తెలుసుూంది. "నీ హృదయం నుంచి నువువ ఎనాటిక్ీ తపరపంచుక్ోలేవు. క్ాబటిు అది చెపేపదానిా



వినటం



మంచిది.



అలా



చేసేూ



అనుక్ోకుండా



పరడుగుపాటుక్



గురవుతానేమోననా భ్యం నీకుండదు.” ఎడారచలో దాని



పరయాణిసూ త



కవివంతలు,



యువకుడు



ఎతు ూ గడలు



అరథం



తన



హృదయానిా



చేసుక్ోగల్లగ్ాడు.



ఆలక్ంచసాగ్ాడు.



ఉనాది



ఉనాటుుగ్ా



హృదయానిా ఆమోదించసాగ్ాడు. ఒక రోజు మధాూహాం సంతోషంగ్ా ఉనాానని అతడి



హృదయం



చెపపటంతో



అతడు



తన



భ్యానిా



మరచచి



పో యాడు. 138



ఒయాసరసుసకు త్మరచగ్చ వళాళలనా తలంపును మరచచిపో యాడు. “నేను మానవ హృదయానిా క్ాబటిు అపుపడపుపడత ఫ్రరాూదులు చేసూ ుంటాను. తాము అందుకు అరుహలం క్ామనన, వాటిని సాధించలేమనన మనుషులు తమ ముఖూమైన కలలను సాక్ారం



చేసుక్ోటానిక్



భ్యపడుతుంటారు....



శాశ్వతంగ్ా



వళ్ళళపో యిన



పరరయతమల గురచంచో, ఆనందమయంగ్ా ఉండవలసరన క్షణాలు అలా లేవనన, చేత్మక్ అందవలసరన నిధ్ులు శాశ్వతంగ్ా ఇసుకలో కపపబడిపో యాయనన తలచుకుంటూ మనుషుల హృదయాలమైన మేము భ్యానిక్ గురవుతూ ఉంటాం. ఇటువంటివి జరచగ్చనపుపడు మేము త్మవరంగ్ా బాధ్పడుతుంటాం.” చందమామ యువకుడు



లేని



ఆక్ాశ్ం



అనాాడు.



“బాధ్



క్ేసర



చతసత ూ



పడవలసర



ఉనా



పరుసవేదితో



వసుూందేమోనని



నా



ఒక



రాత్మర



హృదయం



భ్యపడుతోంది.” "బాధ్పడటం హృదయానిక్



కంటట



చెపుప.



బాధ్ తన



పడతామేమోననా కలల



భ్యం



అనేవషణలో



దారుణమైనదని



బయలుదేరచనపుపడు



నీ ఏ



హృదయమూ బాధ్ పడలేదని కూడా చెపుప. ఎందుకంటట ఆ అనేవషణలోని పరత్మ క్షణమూ శాశ్వతతవంతో, దేవునితో భేటీ వంటిది.” "అనేవషణలోని పరత్మ క్షణమూ దేవునితో భేటీ వంటిద,ి ” యువకుడు తన హృదయానిక్ చెపాపడు. “నేను నా నిధి క్ోసం నిజంగ్ా వతుకుతూ ఉనాపుపడు పరత్మరోజూ పరక్ాశ్మయంగ్ా ఉండేద,ి ఎందుకంటట పరత్మ ఘడియ ఆ కలలోని భాగంగ్ా ఉండి,



నిధి



దొ రుకుతుందని



నమమకంగ్ా



ఉండేది.



ఒక



గ్ొరెరల



క్ాపరచక్



అసాధ్ూమనుకునా విషయాలను పరయత్మాంచి చతసే ధెైరూంతో నిధిక్ోసం నిజంగ్ా వతుకుతూ ఉనాపుపడు దారచ వంట ఎననా విషయాలను తెలుసుకునాాను. దాంతో అతడి హృదయం ఆ మధాూహామంతా పరశాంతంగ్ా ఉండి పో యింది. ఆ రోజు రాత్మర యువకుడు గ్ాఢ నిదరపో యాడు. అతడు నిదరలేచిన తరువాత 139



విశావతమనుండి



పరకటితమైన



విషయాలను



అతని



హృదయం



చెపపసాగ్చంది.



సంతోషంగ్ా ఉనా వారందరచలో దేవుడు ఉనాాడని అది చెపపర ంది. పరుసవేది చెపరపనటు ీ గ్ా



సంతోష్ానిా



ఎడారచలోని



ఒక



ఇసుక



రేణువు



నుంచీ



కూడా



ప ందవచుి. ఎందుకంటట ఇసుక రేణువు కూడా సృష్రులో ఒక భాగం. దానిని సృష్రుంచడానిక్ విశ్వం క్ొనిా లక్షల సంవతసరాలు త్మసుకుంది. “ఈ భ్ూమి మీద పరత్మ



ఒక్రచక్ీ



చెపరపంది.



వారచక్ోసం



“వాళళళ



ఎదురు



నిధిని



చతసే



నిధి



అనేవష్రంచడం



ఉంటుంది,” అతడి



మానుకునా



హృదయం



క్ారణంగ్ా



మానవ



హృదయాలమన ై మేము ఈ నిధి గురచంచి అంతగ్ా మాటాీడం. మేం పరలీలతోనే వీటి గురచంచి



మాటాీడతాం.



ఆ



తరువాత



జీవితానిా



తన



దిశ్లో,



కరమవైపు



పయనించనిసాూం. చాలా క్ొదిదమంది మాతరమే వారచ జీవితగమూం క్ోసం, సంతోష్ానిక్ వారచ ముందు వేసర ఉనా దారచని అనుసరచసూ ారు. చాలామంది పరపంచానిా భ్యం గ్ొల్లపేదానిగ్ా చతసాూరు, వాళళళ అలా భావించటం వలీ పరపంచం నిజంగ్ానే భ్యం గ్ొల్లపేదిగ్ా ఉంటుంది. "క్ాబటిు మానవ హృదయాలమైన మేము మలీ గ్ా మాటాీడటం మొదలు పెడతాం. మాటాీడటం ఎపుపడత ఆపంగ్ాని మా మాటలను వాళళళ వినిపరంచుక్ోరని ఆశసత ూ



ఉంటాం:



తమ



హృదయాలను



అనుసరచంచటం



లేదని



మానవులు



బాధ్పడటం మాక్షు ం ఉండదు.” "తమ కలలను వతుకు్ంటూ వళళమని మానవులకు వాళళ హృదయాలు ఎందుకు చెబుతూ ఉండవు?” పరుసవేదిని యువకుడు అడిగ్ాడు. "ఇది



అనిాటికంటట



హృదయానిక్



బాధాకరంగ్ా



ఉంటుంది,



బాధ్పడటం



హృదయాలకు ఇషు ం ఉండదు.” ఆ మాటాీడటం



క్షణం



నుంచి



ఎనాటిక్ీ



యువకుడిక్



ఆపెయూవదద ని



తన దానిక్



హృదయం చెపాపడు.



అరథమయిూంది. నేను



తనతో



ఎపుపడెన ై ా



నా 140



కలలకు



దతరంగ్ా



వళ్ళళపో తే



హచిరచక



గంటలను



మోగ్చంచమని



హృదయానిా



అడిగ్ాడు. ఈ గంటలు వినగ్ానే దాని సందేశానిా పాటిసూ ానని పరమాణం చేశాడు. ఆ రోజు రాత్మర ఇదంతా అతడు పరుసవేదిక్ చెపాపడు. యువకుడి హృదయం విశావతమని చేరుకుందని అతడిక్ అరథమయింది. "మరచ ఇపుపడు నేనమి ే చెయాూల్ల?” యువకుడు అడిగ్ాడు. "పరరమిడీ



దిశ్గ్ా సాగ్చపో తూ ఉండు,” పరుసవేది చెపాపడు. “శ్కునాలను



గమనిసత ూ ఉండు. నిధి ఎక్డ ఉందో చతపరంచగల సామరథయం నీ హృదయానిక్ ఇంక్ా ఉంది.” "నేను తెలుసుక్ోవలసరన ఒక్ విషయం ఇదేనా?” "క్ాదు,” పరుసవేది బదుల్లచాిడు. “నువువ ఇంక్ా తెలుసుక్ోవలసరంది ఇది: ఒక



కల



నిజం



అయిేూముందు



దారచలో



నేరుికునా



వాటిననిాటినీ



విశావతమ



పరలక్షిసూ ుంది. అలా చేయటానిక్ అది చెడడదేమీ క్ాదు. మనం కలను సాక్ారం చేసుక్ోవటంతో పాటు, ఆ యాతరలో నేరుికునా వాటనిాటి మీద మనం పటుు సాధించటానిక్ అది అలా చేసూ ుంది. సాధారణంగ్ా ఆ పరచసరథతులోీ చాలా మంది తమ అనేవషణను వదులుకుంటారు. ఎడారచ భాషలో దీనిని క్షిత్మజ రేఖపెై 'ఖరూ జ ర చెటీ ు కనిపరంచే సమయానిక్ దపరపకతో చనిపో వటం' అని అంటాం. "పరత్మ అనేవషణ ఆరంభ్కుల అదృషు ంతో మొదలవుతుంది. పరత్మ అనేవషణ అతడిని త్మవర పరలక్షకు గురచ చేయటంతో ముగుసుూంది.” తమ పారంతంలోని ఏనాటిదో ఒక సామత యువకుడిక్ గురుూకు వచిింది. రేయిలో అతూంత చీకటి అలుముకునే ఘడియ సరచగ్గ ా ఉష్ో దయానిక్ ముందు వసుూంది.



* 141



మరుసటిరోజు



సపషు మైన



పరమాద



సంక్ేతాలు



మొదటిసారచ



కనిపరంచాయి.



సాయుధ్ులకైన ముగుగరు ఎడారచ జఞత్మ పరజలు వారచ వదద కు వచిి ఇక్డ ఏం చేసూ ునాారని పరశాంచారు. "నా డేగతో వేటాడుతునాాను,” పరుసవేది బదుల్లచాిడు. "మీ దగగ ర ఆయుధాలు ఉనాాయిేమో వదక్ాల్ల,” వాళళలోీ ఒకడు అనాాడు. పరుసవేది మలీ గ్ా తన గురరం మీద నుంచి క్ందకు దిగ్ాడు, యువకుడు కూడా క్ందకు దిగ్ాడు. యువకుడిని వదకగ్ా సంచిలో డబుు కనపడటంతో "డబుులు ఎందుకు త్మసుక్ెళళతునాావు?” అని అడిగ్ారు. "పరరమిడీ ను చేరుక్ోవటానిక్ క్ావాల్ల,” యువకుడు చెపాపడు. పరుసవేదిని వదకుతునా వూక్ూ క్ అతడి వసుూవులలో ఒక దరవం ఉనా చినా సీసా, క్ోడిగుడుడ



కంటట



క్ొంచెం



పెదదగ్ా



ఉనా



పసుపు



వనా



గ్ాజు



గుడుడ



కనిపరంచాయి. "ఇవేమిటి?” అతడు పరశాంచాడు. "ఇవి తాత్మవకుని రాయి, జీవామృతం. ఇది పరుసవేదుల నిపుణుల పని. జీవామృతానిా తాగ్చన వారెవవరూ మళ్ళళ ఎనాడత జబుు పడరు. ఈ రాయిలోని ఒక పరసరుతో ఏ లోహానిా అయినా బంగ్ారంగ్ా మారిగలం.” అతడిని చతసర అరబుులు నవవసాగ్ారు, వారచ నవువలో పరుసవేది కూడా శ్ృత్మ కల్లపాడు. అతడి సమాధానం వారచక్ విననదానిా కల్లగ్చంచింది. యువకుడిని, పరుసవేదిని వారచ సామానులతో ముందుకు సాగనిచాిరు.



142



క్ొంచెం దతరం వళ్ళళన తరువాత యువకుడు "నీక్ేమైనా పరచిి పటిుందా? అలా ఎందుకు పరవరచూంచావు?” అంటూ పరుసవేదిని పరశాంచాడు. "జీవితంలోని అత్మ చినా పాఠానిా నీకు విశ్దపరచాలని అలా చేశాను,” పరుసవేది బదుల్లచాిడు. “నీలో



అనంతమైన



నిధ్ులు ఉండి



ఆ



విషయానిా



ఇతరులకు చెబుదామని అనుకునాపుపడు నినుా ఎవవరూ నమమరు.” వాళళళ యువకుడి



ఎడారచలో హృదయం



పరయాణానిా మౌనం



క్ొనసాగ్చంచారు.



దాలుసోూ ంది.



రోజులు



గతానిాక్ానీ,



గడుసుూనాక్ొదీద



భ్విషూతు ూ ని



గ్ానీ



తెలుసుక్ోవాలనా క్ోరచక దానిక్ ఇపుపడు లేదు. ఎడారచని పరచశీల్లసత ూ , విశావతమను యువకుడితోపాటు



ఆసావదిసూ త



అది



సంతృపరూ గ్ా



ఉంది.



యువకుడు,



అతని



హృదయమూ మంచి మితురలయాూరు, ఇకపెై ఒకరచనొకరు వంచించుక్ోవటం వారచ వలీ క్ాదు. ఎడారచలో మౌనంగ్ా ఉండే రోజులు అలసటకు గురచచేయటంతో యువకుడిక్ బలానిా ఇవవటానిక్, అతడిలో ఉతాసహానిా నింపటానిక్ మాతరమే అతని హృదయం అతనితో



మాటాీడుతోంది.



హృదయం



తెల్లయ



యువకునిలోని



చెపరపంది:



తన



బలమన ై



గ్ొరెల ర ను



గుణాలు



అమేమసర



తన



ఏమిటో జీవిత



అతడిక్ గమాూనిా



సాధించడం క్ోసం చేసన ర సాహసం; గ్ాజు వసుూవుల దుక్ాణంలో పని చేసూ ునాపుపడు అతడు చతపరన ఉతాసహం. యువకుడిక్ తెల్లయని మరచ క్ొనిా విషయాలను కూడా అతడి హృదయం చెపరపంది: యువకుడు గరహించలేకపో యిన పరమాదాల గురచంచి అతడిక్ చెపరపంది. ఒకసారచ తన తండిర వదద నుంచి యువకుడు తుపాక్ీ త్మసుకునాపుపడు అతడు తనని తాను



గ్ాయపరచుకుంటాడేమోనని



మైదానంలో సంఘటనను



ఉనాపుపడు



ఒక



గురుూచేసరంది.



దానిని



దాచిపెటు ానని



రోజు



యువకుడిక్



ఆ



తరువాత



చెపపర ంది.



తరువాత



వాంతులయిూ, జబుు యువకుడు



గ్ాఢ



పడిన నిదరలోక్ 143



జఞరుకునాాడు. యువకుడిని చంపర, అతడి గ్ొరెరలను దొ ంగ్చల్లదాదమనా ఆలోచనతో ఇదద రు దొ ంగలు క్ొంచెం దతరంలో మాటటసర ఉనాారు. యువకుడు ఎంతక్ీ ఆ చోటుక్



రాకపో వటంతో



అతడు



వేరే



దారచ



త్మసుకుని



ఉంటాడనుకుని



దొ ంగలు



వళ్ళళపో యారు. "ఒకరచ



హృదయం



ఎలీ పుపడత



వారచక్



సహాయపడుతుందా?” పరుసవేదని ి



యువకుడు అడిగ్ాడు. "తమ జీవిత గమాూలను సాధించే పరయతాంలో ఉనావారచ హృదయాలు అలా చేసూ ాయి. చినా పరలీలక్, తాగుబో తులక్, వృదుధలక్ కూడా సహాయం చేసూ ాయి.” "దీని అరథం నేను ఎనాటిక్ీ పరమాదంలో చికు్క్ోననేనా?” "దీని అరథం హృదయం తాను చెయూగల్లగ్చంది చేసూ ుందని మాతరమ,ే ” పరుసవేది చెపాపడు. ఒక



మధాూహాం



వళళతునాారు.



శబిరం



ఒక్ానొక



ఎడారచ



నలుమూలలా



జఞత్మ



తెలీని



శబిరం



బటు లు



ముందు



వేసుకుని



నుంచి



సాయుధ్లకన ై



అరబుులునాారు. అక్డి వాళళళ హుక్ా్ పీలుసత ూ యుదాధనిక్ సంబంధించిన కథలు



చెపుపకుంటునాారు.



ఈ



ఇదద రు



యాత్మరకులను



ఎవరూ



పెదదగ్ా



"పరమాదమేమీ



లేదు,”



పటిుంచుక్ోలేదు. శబిరం



దాటి



క్ొంత



దతరం



వళ్ళళన



తరువాత



అనాాడు యువకుడు. "నీ హృదయంపెై నమమకం ఉంచు, క్ాని ఎడారచలో ఉనాావని ఎపుపడత మరచచిపో వదుద. మనుషులు ఒకరచతో ఒకరు యుదాదనిక్ దిగ్న చ పుపడు యుదధ క్ేకలు విశావతమకు వినపడతాయి. సతరుూడి క్ంద జరచగ్ే పరత్మ ఒక్దాని పరచణామాలను ఏ ఒక్రూ తపరపంచుక్ోలేరు,” పరుసవేది మాటలు త్మవరంగ్ా అనిపరంచాయి. 144



అనిా



విషయాలూ



ఒకటట



అని



యువకుడు



అనుకునాాడు.



పరుసవేది



చెపరపంది నిజమని నిరూపరంచటానికనాటు ీ వారచ వనుకనుంచి ఇదద రు అశవకులు వచాిరు. "మీరు



ఇంక్ా



ముందుకు



వళళడానిక్



లేదు,”



వారచలో



ఒకడు



అనాాడు."ఎడారచ పరజల మధ్ూ యుదధ ం జరుగుతునా పారంతంలో మీరు ఉనాారు.” అశవకుడి కళళలోక్ సతటిగ్ా చతసత ూ "మేమంతో దతరం వళళటం లేదు,” అనాాడు పరుసవేది. వచిిన వాళ్ళళదద రూ క్ాసేపు నిశ్శబద ంగ్ా ఉనాారు. తరువాత పరుసవేద,ి యువకుడు ముందుకు వళళటానిక్ అనుమత్మంచారు. జరచగ్చందంతా



యువకుడు



మంతరముగుధడిలా



చతసుూండి



పో యాడు.



“నీ



చతపులతో అశవకులపెై ఆధిపతూం సాధించావు,” యువకుడు అనాాడు. "నీ ఆతమబలానిా నీ కళళళ తెల్లయచేసూ ాయి,” పరుసవేది బదుల్లచాిడు. అది నిజమేననుకునాాడు యువకుడు. వాళళళ దాటి వచిిన శబిరం దగగ ర సాయుధ్ులలో ఒకడు వాళ్ళళదద రవైపు తేరప చ ార చతసుూండటం అతడు గమనించాడు. అతడు చాలా దతరంగ్ా ఉండటంతో అతడి ముఖం కూడా సరచగ్ా కనపడటం లేదు. క్ాని అతడు తమవప ై ే చతసుూనాాడనాది యువకుడిక్ నిరాథరణ అయిూంది. చివరచక్ క్షిత్మజఞనాంతా పరచుకునా క్ొండలశేణ ర ిని దాటిన తరువాత పరరమిడీ కు మరో రెండు రోజుల దతరంలో ఉనాామని పరుసవేది చెపాపడు. "మన దారులు తవరలో వేరుక్ాబో తుంటట నాకు పరుసవేదం నేరచపంచు,” అని యువకుడు అడిగ్ాడు. "పరుసవేదం



గురచంచి



నీకు



ఈ



పాటిక్ే



తెలుసు.



అది



విశావతమను



చేరుక్ోవటం, నీ క్ోసం ఉదేద శంచిన నిధిని కనుక్ో్వటం.”



145



క్ాదు



"అది



నేను



అనేది.



సీసానిా



బంగ్ారంగ్ా



మారిటం



గురచంచి



అడుగుతునాాను.” ఎడారచ మాదిరచ పరుసవేది నిశ్శబద ంగ్ా మారచపో యాడు. భోజనం చేయటానిక్ కూరుినా తరువాత గ్ాని యువకుడిక్ బదుల్లవవలేదు. "పరపంచంలో



పరత్మ



ఒక్టీ



పరచణామం



చెందినదే,”



అతడు



చెపాపడు.



“అనిాటికంటట బాగ్ా పరచణామం చెందిన లోహంగ్ా విజుాలు బంగ్ారానిా పరచగణిసూ ారు. ఎందుకలా



పరచగణిసూ ారని



ననుా



అడగవదుద,



ఎందుక్ో



నాకూ



తెల్లయదు.



సాంపరదాయం ఎపుపడత సరయినదని మాతరమే నాకు తెలుసు. "విజుాల



మాటలను



మనుషులు



ఎపుపడత



అరథం



చేసుక్ోలేదు.



దాంతో



పరచణామానిక్ సంక్ేతంగ్ా చతడవలసరన బంగ్ారం సంఘర్ణలకు క్ారణమయిూంది.” "ఒకటట ఎననా భాషలు మాటాీడుతుంది,” యువకుడు చెపపసాగ్ాడు. "ఒక సమయంలో నాకు ఒంటె మూలుగు మూలుగు కనాా వేరమీ ే క్ాదు. ఆ



తరువాత



అది



పరమాదానిక్



సతచిక



అయిూంది.



చివరచక్



మళ్ళళ



అది



మూలుగుగ్ా మారచంది.” అంతటితో యువకుడు ఆగ్చపో యాడు. ఇవనీా పరుసవేదిక్ ఈ పాటిక్ తెల్లసే ఉంటాయి. "నిజమైన పరుసవేదులు నాకు తెలుసు,” పరుసవేది క్ొనసాగ్చంచాడు. "వాళళళ పరయోగశాలలోీ తమని తాము బంధించుకుని బంగ్ారంలా పరచణామం చెందటానిక్ పరయత్మాంచారు. ఏదెన ై ా ఒకటి పరచణామం చెందుతునా కరమంలో దాని చుటూ ు ఉనా పరత్మదీ కూడా పరచణామం చెందుతునా విషయం అరథం చేసుక్ోవడంతో వాళళళ తాత్మవకుని రాయి కనుగ్ొనాారు.



146



"ఇంక్ొందరు ఈ రాయిని పరమాదవశాతు ూ కనుగ్ొనాారు. వాళళళ ఆ పాటిక్ే బహుమత్మ గరహీతలు, ఇటువంటి వారచ ఆతమలు మిగ్చల్లన వారచ ఆతమలకంటట ఇలాంటి విషయాల



పటీ



సంసరదధంగ్ా



ఉంటాయి.



అయినా



వాళళళ



వీటిని



పరచగణలోనిక్



త్మసుక్ోరు. అటువంటి వాళళళ చాలా అరుదు. "మరచక్ొంతమంది ఉనాారు, వాళళ ఆసక్ూ అంతా బంగ్ారం మీదే. వాళళక్ా రహసూం



ఎపపటిక్ీ



చిక్దు.



సీసం, రాగ్చ, ఇనుములకు



తమదెైన



జీవితగమూం



ఉంటుందనీ, వాటిని అవి సాధించాలనీ వాళళళ మరచిపో తారు. మిగ్చల్లనవాటి జీవిత గమాూలకు అడుడపడేవాళళళ తమ జీవిత గమాూనిా ఎనాటిక్ీ కనుగ్ొనలేరు.” శ్పరసూ ునాటు ీ పరుసవేది మాటలు పరత్మధ్వనించాయి. అతడు నేలమీద ఉనా నతూ గులీ లను వంగ్చ చేత్మలోక్ త్మసుకునాాడు. "ఈ ఎడారచ ఒకపుపడు సముదరం,” అతడు అనాాడు. "నేను ఆ విషయానిా గమనించాను,” యువకుడు బదుల్లచాిడు. నతూ బాలూంలో



గులీ ని అతడు



చెవిదగగ ర ఆ



పని



పెటు ుక్ోమని చాలాసారుీ



యువకుడిక్



పరుసవేది



చేశాడు, అలా



చేసేూ



చెపాపడు.



సముదరపుహో రు



వినపడేది. "అది తన జీవిత గమూం క్ాబటిు సముదరం ఈ గులీ లో ఇంక్ా జీవిసత ూ నే ఉంది. ఎడారచ మళ్ళళ నీళళతో ముంచెతూబడే దాక్ా అది అలా జీవిసత ూ నే ఉంటుంది.” వాళళళ తమ గురారలనక్్ ఈజిపుులోని పరరమిడీ వైపు పయనమప ై ో యారు.



* సతరుూడు



అసూ మిసత ూ



ఉండగ్ా



యువకుడి



హృదయం



పరమాదానిా



సతచించసాగ్చంది. వాళళచుటూ ు పెదద పెదద ఇసుక త్మనాలునాాయి. పరుసవేదిక్ ఏమైనా తెల్లసరందేమోనని యువకుడు అతడి వైపు చతశాడు. క్ాని అతడి ముఖం 147



పరమాదానిా పసరగటిునటు ీ గ్ా లేదు. అయిదు నిముష్ాల తరువాత తమక్ోసం ఎదర క్ాపువేసన ర



ఇదద రు



అనబో యిేంతలో



ఆశవకులు



ఇదద రు



కనిపరంచారు.



ఆశవకులు



క్ాసాూ



పరుసవేదితో పదిమంది



యువకుడు



అయాూరు,



ఏదో



అంతలోనే



వందమంది అయాూరు. ఆ తరువాత వాళళళ ఇసుక త్మనాలంతటా ఉనాారు. ఈ జఞత్మ వాళళళ నీలం రంగు దుసుూలు ధ్రచంచి ఉనాారు. తలపాగ్ా చుటూ ు గుండరని బదద ఉంది. వాళళ ముఖాలు నీల్లరంగు ముసుగుతో కపరప ఉండి ఒక్ కళళళ మాతరమే కనబడుతునాాయి. అంతదతరం



నుంచి



కూడా



వాళళ



కళళళ



వారచ



ఆతమల



బలానిా



సతచిసుూనాాయి. వారచ కళళళ మృతుూవుని తలపరసూ ునాాయి.



* సమీపంలోని పరముఖుడు



తన



సెైనిక



శబిరం



సరబుందితో



వదద కు



సమావేశ్ంలో



వాళ్ళళదద రచనీ ఉనా



త్మసుకువళాళరు.



జఞత్మ



గుడారంలోక్ ఒక సెైనికుడు



యువకుడిని, పరుసవేదిని తోశాడు. "వీళళళ గూఢచారులు,” వాళళలోీ ఒకడనాాడు. "మేం క్ేవలం పరయాణీకులం,” పరుసవేది బదుల్లచాిడు. "మూడు



రోజుల



క్త ర ం మీరు



శ్తుర



శబిరం దగగ ర కనపడాడరు. అక్డ



సెైనికులోీ ఒకరచతో మీరు మాటాీడుతూ ఉనాారు.” "నక్షతారలు తెల్లసర, ఎడారచలో సంచరచంచే మనిష్రని నేను,” పరుసవేది చెపాపడు. “సెైనికుల



గురచంచి



క్ానీ,



వాళళ



కదల్లకల



గురచంచి



క్ానీ



నాకు



ఎటువంటి



సమాచారమూలేదు. ఈ నా మితురడిక్ నేను మారగ దరశకుడిగ్ా ఉనాానంతే.” "నీ మితురడు ఎవరు?” పరముఖుడు అడిగ్ాడు.



148



"అతడు పరుసవేద,ి ” పరుసవేది బదుల్లచాిడు. “అతడు పరకృత్మ శ్కుూలను అరథం



చేసుక్ోగలడు.



తన



అసాధారణ



శ్కుూలను



మీ



ముందు



పరదరచశంచాలని



అనుకుంటునాాడు.” అదంతా యువకుడు నిశ్శబద ంగ్ానత, భ్యం భ్యంగ్ానత వింటూ ఉనాాడు. "పరదేశీయుడు ఇక్డ ఏం చేసూ ునాాడు?” వాళళలోీ ఇంక్ొకడు అడిగ్ాడు. "మీ జఞత్మక్ ఇవవటానిక్ అతడు డబుులు తెచాిడు,” యువకుడు ఏమీ మాటాీడక



ముందే



పరుసవేది



చెపాపడు.



తరువాత



యువకుడి



దగగ ర



సంచి



త్మసుకుని పరముఖుడిక్ బంగ్ారం నాణాలను పరుసవేది ఇచాిడు. ఏమీ మాటాీడకుండా అరబుు వాటిని సీవకరచంచాడు. ఆ డబుుతో చాలా ఆయుధాలు క్ొనుక్ో్వచుి. "పరుసవేది అంటట ఎవరు?” చివరచక్ అతడు అడిగ్ాడు. "పరకృత్మని, పరపంచానిా అరథం చేసుకునే మనిష్ర అతడు. క్ావాలనుకుంటట అతడు ఈ శబిరానిా క్ేవలం గ్ాల్లక్ ఉనా శ్క్ూ తో నేలమటు ం చేయగలడు.” వాళళళ నవావరు. యుదధ పరచణామాలకు వాళళళ అలవాటు పడాడరు. గ్ాల్ల వాళళని గటిుదబ ె ు క్ొటు లేదని వాళళక్ తెలుసు. క్ానీ పరత్మ ఒక్రచ గుండె క్ొంచెం వేగంగ్ా



క్ొటుుకుంది.



వాళళళ



ఎడారచ



మనుషులు,



మంతరగ్ాళళంటట



వాళళక్



భ్యముంది. "దానిని పరదరచశసేూ చతడాలని ఉంది,” పరముఖుడు అనాాడు. "అతడిక్



మూడు



రోజుల



సమయం



క్ావాల్ల,” పరుసవేది



బదుల్లచాిడు.



"తన శ్కుూలను పరదరచశంచటానిక్ అతడు గ్ాల్లలా మారతాడు. అతడు గనుక అలా చెయూలేకపో తే



మీ



జఞత్మ



గ్ౌరవారథం



మేము



మా



పారణాలను



వినమరంగ్ా



సమరచపంచుకుంటాం.” 149



చెందిన



"నాకు



దానిా



నువువ



ఇచేిదేమిటి,”



పరముఖుడు



ప గరుగ్ా



అనాాడు. అయితే వారచక్ మూడు రోజుల గడువు ఇచాిడు. యువకుడు భ్యంతో వణిక్ పో తునాాడు. గుడారం బయటిక్ వళళటానిక్ పరుసవేది అతడిక్ సహాయపడాడడు. భ్యపడుతునా



"నువువ



సంగత్మ



వాళళక్



తెల్లయనివవవదుద,” పరుసవేది



అనాాడు. “వాళళళ ధెర ై ూవంతులు. పరరచక్ వాళళను వాళళళ దేవష్రసూ ారు.” క్ానీ



యువకుడు



ఏమీ



మాటాీడలేకపో యాడు.



శబిర



క్ేందారనిా



దాటిన



తరువాత గ్ానీ అతడిక్ ననట మాట రాలేదు. వాళళని ఖెద ై ు చేయాల్లసన పనిలేదు. వారచ



గురారలను



పరదరచశంచింది:



త్మసేసుకునాారంతే.



క్ొనిా



క్షణాల



క్రతం



తన వరకు



అనేక ఎడారచ



భాషలను



త్మరచగ్చ



విశ్వం



అనంతంగ్ానత, సేవచఛగ్ానత



అనిపరంచింది. ఇపుపడు అది చొచుికుపో లేని గ్ోడ మాదిరచ ఉంది. "నా దగగ ర ఉనాదంతా వాళళక్ ఇచేిశావు! ” యువకుడు అనాాడు.



"నా



జీవితమంతా సంపాదించింది ఇచేిశావు!” "నువువ



చనిపో బో తుంటట



అదంతా



నీ



దగగ ర



ఉండి



ఏం



పరయోజనం?”



పరుసవేది బదుల్లచాిడు. “నీ డబుు మనకు మూడు రోజుల గడువు ఇచిింది. అనిాసారూ ీ డబుు మనిష్ర పారణాలను క్ాపాడలేదు.” జఞానపూరచత మాటలు వినే పరచసత్మ రథ లో యువకుడు లేడు, అతడు ఎంతగ్ానన భ్యపడిపో యాడు. తాను గ్ాల్లలా ఎలా మారగలుగుతాడో అతడిక్ అంతుపటు డం లేదు. తాను పరుసవేది క్ాదు! ఒక మణికటీ



సెైనికుడిని



తేనీరు



క్ావాలని



అడిగ్చ



పరుసవేది



దానిని



యువకుడి



మీద పో శాడు. యువకుడి దేహంలో ఒక తరంగం వాూపరంచి ఊరట



ప ందింది. అతడిక్ అరథంక్ాని ఏవో పదాలను పరుసవేది ఉచఛరచంచాడు. 150



"నీ భ్యాలకు దాసో హం క్ావదుద,” వింతెన ై పరశాంత సవరంతో పరుసవేది చెపాపడు. “భ్యానిక్ గురయాూవంటట నువువ నీ హృదయంతో మాటాీడలేవు.” "నేను గ్ాల్లలాగ్ా ఎలా మారాలో నాకు ఏమాతరం తెల్లయదు.” "ఒక వూక్ూ తన జీవిత గమాూనిా సాధించాలంటట అతడు నేరుిక్ోవలసరందలాీ నేరుికుంటాడు. కలను సాక్ారం చేసుక్ోవటానిా అసాధ్ూం చేసేది ఒక్టట: అది విఫలమవుతామేమోననా భ్యం.” "నేను వైఫలూం గురచంచి భ్యపడటం లేదు. క్ాని నేను గ్ాల్లలా ఎలా మారాలో నాకు తెల్లయదే.” "నీ జీవితం దాని మీద ఆధారపడి ఉంది క్ాబటిు, అది నువువ నేరుిక్ోవాల్ల.” "నేను చెయిూలేకపో తే?” "నీ జీవిత గమాూనిా సాధించుకునే పరయతాంలో నువువ చనిపో తావు. తమ జీవిత గమూం ఏమిటో తెల్లయకుండానే చనిపో యిే లక్షలాది పరజలకంటట అది ఎంతో నయం. “క్ాని చింత్మంచకు,” పరుసవేది క్ొనసాగ్చంచాడు. “సాధారణంగ్ా పారణభ్యం మనుషులను తమ జీవితంపటీ మరచంత ఎరుక కల్లగ్ేలా చేసూ ుంది.”



* మొదటిరోజు గడిచిపో యింది. సమీపంలోనే ఒక త్మవర యుదధ ం జరచగ్చంది. గ్ాయపడిన



వారచని



శబిరానిక్



త్మసుకువచాిరు.



చనిపో యిన



క్ొతూ వారు త్మసుకునాారు, ఎపపటి మాదిరచగ్ానే రోజు గడిచింది.



వారచ



సాథనానిా



‘మరణం వలీ ఏదీ



మారదు,’ యువకుడు అనుకునాాడు.



151



"నువువ తరువాత చనిపో యి ఉండవచుి,” ఒక సెైనికుడు తన సహచరుడి శ్వంతో



అంటునాాడు.



పరకటించిన



“శాంత్మని



తరువాత



నువువ



చనిపో యి



ఉండవచుి. అయితే ఎపుపడో ఒకసారచ చనిపో వలసరందే.” సాయంతరం



అవుతుండగ్ా



తన



డేగను



త్మసుకుని



ఎడారచలోక్



వళ్ళళన



పాలుపో వటం



లేదు,”



పరుసవేదిని వతుకు్ంటూ యువకుడు వళాళడు. "గ్ాల్లలా



ఎలా



మారాలో



నాకు



ఇపపటిక్ీ



ఏం



యువకుడు మళ్ళళ చెపాపడు. "దేవుడిని సాక్షాత్రచంప చేసద ే ి ఈ పరపంచం ఒక్టట అని నీకు చెపరపన విషయానిా గురుూకు తెచుిక్ో. భౌత్మక పరపంచానిక్ ఆధాూత్మమక పరచపూరణత తెచేి పనిని పరుసవేది చేసూ ాడు.” "నువేవం చేసూ ునాావు?” "నా డేగకు ఆహారం పెడుతునాాను.” "నేను గ్ాల్లలా



మారలేకపో తే



మనం చనిపో తాం,” యువకుడు



అనాాడు,



“ఇంక్ా దానిక్ మేత పెటు ి పరయోజనమేమిటి?” "చనిపో యిేటీయితే



నువేవ



చనిపో తావు,” పరసవేది



అనాాడు.



“గ్ాల్లలా



మారటం నాకు తెలుసు.”



* రెండవరోజు పహరాక్ాసుూనా



శబిరం వాళళళ



దగగ ర అతడిని



ఉనా



క్ొండ



వళళనిచాిరు.



మీదక్ గ్ాల్లలా



యువకుడు



ఎక్ా్డు.



మారగల



మాంత్మరకుడి



గురచంచి వాళళళ విని ఉనాారు క్ాబటిు అతడి జోల్లక్ ఎవరూ వళళదలచుక్ోలేదు. ఏది ఏమైనా ఇక్డి నుంచి తపరపంచుక్ోవటం అసాధ్ూం.



152



రెండవ రోజు మధాూహామంతా అతడు ఎడారచక్ేసర చతసత ూ , తన హృదయానిా ఆలక్సత ూ గడిపాడు. తన భ్యానిా ఎడారచ గురచూంచిందని యువకుడిక్ తెలుసు. వాళ్ళళదద రూ ఒక్ే భాష మాటాీడుతునాారు.



* మూడవ



రోజు



పరముఖుడు



తన



అధిక్ారులతో



సమావేశ్మయాూడు.



పరుసవేదిని అక్డిక్ పరల్లపరంచి "యువకుడు గ్ాల్ల లాగ్ా మారటానిా చతదాదం పద,” అనాాడు. "అలాగ్ే,” అనాాడు పరుసవేది. అంతకు



ముందురోజు



ఎక్్న



క్ొండమీదకు



యువకుడు



వాళళని



త్మసుక్ెళాళడు. అందరచనీ కూరోిమనాాడు. "దీనిక్ క్ొంత సమయం పడుతుంది,” యువకుడు చెపాపడు. "మాక్ేమీ



త ందరలేదు,”



పరముఖుడు



బదుల్లచాిడు.



“మేం



ఎడారచ



మనుషులం.” యువకుడు క్షిత్మజం వైపు చతశాడు. దతరంగ్ా క్ొండలునాాయి. అక్డ ఇసుక త్మనాలు, గుటు లు, బతకటం అసాధ్ూమనిపరంచే చోటీ బత్మక్ త్మరతామనే చెటీ ు ఉనాాయి. అతడు ఎననా నలల నుంచి త్మరుగుతునా ఎడారచ ఉంది. అయినపపటిక్ీ అందులో అతడిక్ తెల్లసరంది ఇసుమంతే. ఆ క్ొంత లోనే అతడిక్ ఆంగ్ేీయుడు, బిడారులు, ఎడారచ జఞతుల యుదాధలు, యాభైవేల ఖరూ జ ర చెటీ ు, మూడు వందల బావులతో ఒక ఒయాసరసుస పరచచయమయాూయి. "ఈ రోజు నీక్క్డ ఏం క్ావాల్ల?” ఎడారచ అతడిని పరశాంచింది. “ననుా చతసత ూ నినా గడిపన ర సమయం సరచపో లేదా?”



153



"నేను పేరమించిన వూక్ూ ని నువువ ఎక్డో అనాాడు.



“నీ



ఇసుకను



చతసుూంటట



దాచి



ఆమను



ఉంచావు,” యువకుడు



కూడా



చతసరన



అనుభ్ూత్మ



కలుగుతోంది. నేను ఆమ దగగ రకు త్మరచగ్చ వళాళల్ల. నేను గ్ాల్లలా మారటానిక్ నీ సహాయం క్ావాల్ల.” "పేరమ అంటట ఏమిటి?” ఎడారచ అడిగ్చంది. "పేరమ అనేది నీ ఇసుకమీద డేగ విహారం. డేగ ఎపుపడత ఆహరంతో త్మరచగ్చ వసుూంది క్ాబటిు నువువ దానిక్ పచిని ప లాలతో సమానం. దానిక్ నీ రాళళళ, నీ ఇసుక



త్మనాలు, నీ



గుటు లు అనీా



తెలుసు.



నువువ దాని



పటీ



ఉదారంగ్ా



ఉంటావు.” "డేగ ముకు్లో కరుచుకుని త్మసుకుపో యిేది నాలో భాగ్ానిా, ననేా,” ఎడారచ అంది. “దాని ఆహారానిా నా దగగ ర ఉనా క్ొదిదపాటి నీటితో సంవతసరాలపాటు సాకుతాను. తరువాత దాని ఆహారం ఎక్డుందో చతపరసూ ాను. దాని ఆహారం నాలో మనుగడ సాగ్చసూ ో ందనా తెల్లవిడితో సంతోషంగ్ా నేను ఉనా సమయంలో ఒక రోజు డేగ వచిి రచవువన వాల్ల నేను సృష్రుంచిన ఆహారానిా త్మసుకుపో తుంది.” "నువువ బదుల్లచాిడు.



ఆ



ఆహారానిా



“అది



డేగకు



సృష్రుంచింది పో షణ



కూడా



అవుతుంది.



అందుక్ే,” డేగ



మనిష్రక్



యువకుడు పో షణను



అందిసూ ుంది. చివరచక్ మనిష్ర నీ ఇసుకను సారవంతం చేసూ ాడు, అక్డ మళ్ళళ డేగ ఆహారం వరచధలీ ుతుంది.



పరపంచం ఈ విధ్ంగ్ానే క్ొనసాగుతుంది.”



"అయితే, పేరమ అంటట ఇదేనా?” "అవును, పేరమ అంటట ఇదే. ఎడారచ జీవులు డేగగ్ా, డేగ మనిష్రలాగ్ా, మనిష్ర ఎడారచగ్ా మారేలా అదే చేసూ ుంది. సీసానిా బంగ్ారంగ్ానత, బంగ్ారానిా మటిుగ్ా కూడా అదే చేసూ ుంది.” 154



"నువువ చెబుతునా దేమిటో నాకు అరథంక్ావటం లేదు,” ఎడారచ అనాది. "ఎక్డో నీ ఇసుకలోీ ఒక మహిళ నా క్ోసం వేచి ఉందనా సంగత్మ నీకు అరథమవుతోంది కదా. అందుక్ోసమే నేను గ్ాల్లలా మారాల్ల.” క్ొంతసేపటివరకు ఎడారచ ఏమీ మాటాీడలేదు. "గ్ాల్ల వీచటానిక్ నా ఇసుక రేణువులను నీకు ఇసాూను. క్ాని నేను ఒక్ దానినే ఏమీ చేయలేను. నువువ గ్ాల్లని కూడా సహాయం అడగ్ాల్ల,” ఎడారచ చెపరపంది. పరలీ



తెమమర



వీచటం



మొదలయిూంది.



క్ొంచెం



దతరం



నుంచి



ఎడారచ



మనుషులు యువకుడిని చతసత ూ ఉనాారు. యువకుడిక్ అరథం క్ాని భాషలో వాళళళ తమలో తాము మాటాీడుకుంటునాారు. పరుసవేది చిరునవువ నవావడు. గ్ాల్ల



యువకుడిని



సమీపరంచి



అతడి



ముఖానిా



సుతారంగ్ా



తాక్ంది.



ఎడారచతో అతడి సంభాషణ గ్ాల్లక్ తెలుసు. వాసూ వానిక్ గ్ాల్లక్ అనిా విషయాలూ తెలుసు.



జనమదేశ్ం, మరణసాథనం



అనేవి



లేకుండా



అది



ఈ



పరపంచమంతటా



వీసుూంది. "నాకు నీ సహాయం



క్ావాల్ల,” యువకుడు



అనాాడు. “ఒక రోజు నా



పరరయతమ సవరానిా నాకు చేరవేయటంలో నువువ సహాయపడాడవు.” "ఎడారచ భాషను, గ్ాల్ల భాషను మాటాీడడం నీకు ఎవరు నేరచపంచారు?” "నా హృదయం నేరచపంది,” యువకుడు బదుల్లచాిడు. ఈ పరపంచంలో గ్ాల్లక్ అనేక పేరీ ు ఉనాాయి. అక్డ అది సముదరం మీద నుంచి తేమను తెసూ ుంది క్ాబటిు దానిని సముదరపు గ్ాల్ల అంటారు. యువకుడు 155



వచిిన పారంతంలో దానిని తూరువు గ్ాల్ల అంటారు, ఆ గ్ాల్ల తనతోపాటు ఎడారచ ఇసుకను,



మూరచష్



నముమతారు.



యుదాధల



తను



గ్ొరెరలతో



క్ేకలను దాటిన



త్మసుకువసుూందని మైదాన



అక్డి



పారంతంలోని



పరజలు



పరజలు



గ్ాల్ల



యాండలూసరయా నుండి వసుూందని అనుకుంటారేమో. వాసూ వానిక్ గ్ాల్ల ఎక్డి నుండీ రాదు, ఎక్డిక్ీ వళళదు. అందుక్ే అది ఎడారచకంటట బలమైనది. ఒక రోజు ఎవరెరనా ఎడారచలో చెటీను నాటవచుి, అక్డ గ్ొరెరలను కూడా పెంచవచుి. క్ానీ గ్ాల్లక్ పగగ ం వయూటం ఎవరచ తరమూ క్ాదు. "నువువ గ్ాల్లలా మారలేవు”, అంది గ్ాల్ల. "మనిదద రం పూరచూగ్ా భినామన ై వాళళం.” "అది నిజం క్ాదు,” యువకుడు అనాాడు. “నా యాతరలలో నేను పరుసవేది రహసాూలను తెలుసుకునాాను. గ్ాలులు, ఎడారులు, సముదారలు, నక్షతారలు, విశ్వంలో సృష్రుంపబడిన సమసూ మూ నాలో ఉనాాయి. మనందరచనీ ఒక్ే చెయిూ తయారు చేసరంది, మనందరచలోనత ఉనా ఆతమ ఒక్టట. నాకు నీలాగ్ా మారచ పరపంచంలోని పరత్మ మూలకూ చేరాలని ఉంది, సముదారలను దాటాలని ఉంది. నా నిధిని కపరప ఉంచిన



ఇసుకను



ఊదెయాూలని



ఉంది, నేను



పేరమించిన



మహిళ



సవరానిా



మోసుక్ెళాళలని ఉంది.” "నువువ రెండు రోజుల క్రతం పరుసవేదితో మాటాీడినపుపడు మీ మాటలు నేను వినాాను,” గ్ాల్ల అంది. “పరత్మదానిక్ీ ఒక జీవిత గమూం ఉంటుందని అతడు అనాాడు. క్ానీ మనుషులు గ్ాల్లలా మారలేరు.” "క్ొనిా క్షణాలు మాతరమే గ్ాల్లలా ఉండడం నాకు నేరచపంచు,” యువకుడు అనాాడు. “మనుషులకు, గ్ాలులకు ఉనా హదుదలు లేని అవక్ాశాల గురచంచి మనం మాటాీడుకుందాం.”



156



గ్ాల్లలో



కుతూహలం



చోటు



చేసుకుంది.



అంతకు



మునుపెనాడత



అలా



జరగలేదు. దానిక్ కూడా ఆ విషయాల గురచంచి మాటాీడాలని ఉంది, క్ాని మనిష్రని గ్ాల్లలా ఎలా మారాిలో దానిక్ీ తెల్లయదు. అది ఎడారులను సృష్రుంచగలదు, ఓడలను ముంచెయూగలదు, అడవులను సమూలంగ్ా నేల మటు ం చేయగలదు. సంగ్లతానిా సృష్రుంచగలదు, వింత శ్బాదలు చేసూ త నగరాలగుండా వీచగలదు. ఈ విషయాలనీా దానిక్ ఈ సరచక్ే తెలుసు. దానిక్ ఏ పరచమితులూ లేవనిపరంచింది. క్ానీ ఇక్డ ఒక యువకుడు అది చెయూవల్లసరన మరచక్ొనిా పనులునాాయని చెబుతునాాడు. తాను క్ోరచంది అనుగరహించడానిక్ గ్ాల్ల మతూ బడుతుండటం చతసర యువకుడు ఇలా అనాాడు: “దీనినే పేరమ అని అంటాం. నువువ పేరమించబడినపుపడు అంతా నీలోనే జరుగుతుంది క్ాబటిు ఏం జరుగుతోందో కూడా అరథం చేసుక్ోవాల్లసన అవసరం లేదు.



అపుపడు



మానవులు



కూడా



గ్ాల్లలా



మారగలరు.



అయితే



అందుకు



గ్ాల్లకూడా సహాయ పడాలనుక్ో.” గ్ాల్ల చాలా గరచవష్రు, యువకుడు చెపేపది దానిక్ చిక్ాకు కల్లగ్చసూ ో ంది. అది ఇంక్ా గటిుగ్ా వీయటం మొదలు పెటు ి ఎడారచ దుముమను రేపసాగ్చంది. తాను పరపంచానిా



చుటిు



రాగల్లగ్చనపపటిక్ీ



మనిష్రని



గ్ాల్లలా



ఎలా



మారాిలో



దానిక్



తెల్లయదని చివరకు ఒపుపక్ోక తపరపంది క్ాదు. దానిక్ పేరమంటట కూడా ఏమీ తెల్లయదు. "నేను



పరపంచానిా



చుటిు



మాటాీడటం,



ఆక్ాశ్ంవైపు



చతడటం



అంగ్లకరచంచవలసర



రావటంతో



వసుూనా



గ్ాల్లక్



సమయాలోీ



నాకు ఉక్ోరషంగ్ా



తెలుసు,” ఉంది;



పేరమగురచంచి తన



పరజలు



పరచమితులను



“ఆక్ాశానిా



అడిగ్చతే



పో తుందేమో.”



157



నువువ



"అందుకు



నాకు



సహాయపడాల్ల,”



యువకుడు



అడిగ్ాడు.



“సతరుూడిని కమేమసేటు ు ఈ పారంతంలో త్మవర ఇసుక తుపాను రేగ్ేలా చెయిూ. అపుపడు నా కళళళ అంధ్క్ారమయం క్ాకుండా ఆక్ాశ్ంవైపు చతడగలుగుతాను.” దాంతో



గ్ాల్ల



దాని



బలానాంతటినీ



ఉపయోగ్చంచి



వీచింది, ఆక్ాశ్మంతా



ఇసకతో నిండిపో యింది. సతరుూడు బంగ్ారు పళళళంలా మారాడు. శబిరంలో కంటిక్ ఏమీ కనపడకుండా పో యింది. అటువంటి గ్ాల్ల ఎడారచ మనుషులకు



పరచచయమే.



దానిని



వాళళళ



పరచండ



మారుతం



అంటారు.



సముదరంలోని తుపాను కంటె ఇది పరమాదకరమయినది. వాళళ గురారలు భ్యపడి సక్ల్లసుూనాాయి. వాళళ ఆయుధాలనీా ఇసుకతో నిండిపో యాయి. శఖరం మీద ఉనా వారచలో ఒక దళాధిపత్మ పరముఖుడి వప ై ు త్మరచగ్చ "దీనిని ఇంతటితో ముగ్చసేూ బాగుంటుందేమో!” అనాాడు. వాళళక్ యువకుడు ల్నలామాతరంగ్ా కనబడుతునాాడు. వారచ ముఖాలను నీల్లరంగు గుడడ లు కపరప ఉనాాయి, వారచ కళళళ భ్యానిా వూకూ ం చేసూ ునాాయి. "దీనిని ఆపేదద ాం," మరో దళాధిపత్మ అనాాడు. "అలాీ



గ్ొపపదనం



చతడాలని



నాకు



ఉంది,”



పరముఖుడు



వినమరంగ్ా



అనాాడు. “ఒక వూక్ూ గ్ాల్లలా ఎలా మారగలుగుతాడో చతడాలని నాకుంది.” భ్యానిా వూకూ పరచచిన ఆ ఇదద రు దళాధిపతుల పేరీను గురుూపెటు ుకునాాడు. ఎడారచక్ చెందిన అసలకైన పురుషులకు భ్యం అనాది తెల్లయదు క్ాబటిు గ్ాల్ల ఆగ్చన తరువాత వాళ్ళళదద రచనీ దళాధిపతులుగ్ా త లగ్చంచాల్ల. "నీకు



పేరమ



గురచంచి



తెలుసని



గ్ాల్ల



నాకు



చెపరపంది,”



సతరుూడితో



యువకుడు అనాాడు. “నీకు పేరమ తెల్లసేూ , పేరమతో నిండిన విశావతమ కూడా నీకు తెల్లయాల్ల.” 158



"ఉనా చోటునుంచి విశావతమను నేను చతడగలను,” సతరుూడు చెపాపడు. “అది నా ఆతమతో సంభాష్రసూ ుంది. ఇదద రం కల్లసర చెటీ ు పెరచగ్ేలా చేసూ ాం. గ్ొరెరలు నీడను చేరేలా చేసూ ాం. నేను ఉనా చోటునుంచి - భ్ూమిక్ చాలా దతరంలో నేను ఉనాాను - పేరమించటానిా నేరుికునాాను. నేను భ్ూమిక్ ఏమాతరం దగగ రకు వచిినా దానిమీద ఉనా సమసూ మూ చనిపో తాయని, ఇక విశావతమ మనలేదని నాకు తెలుసు. అందుక్ే మేమిదద రం ఒకరచనొకరం దతరం నుంచి చతసుకుంటాం, ఒకరచనొకరం క్ోరుకుంటాం. దానిక్ నేను వేడమి ి ని, జీవానిా ఇసేూ అది నాకు జీవించి ఉండడానిక్ క్ారణానిా ఇసుూంది.” "అయితే నీకు పేరమ గురచంచి తెలుసు,” యువకుడు అనాాడు. "నాకు విశావతమ గురచంచి కూడా తెలుసు. ఈ విశ్వంలో మా అంతులేని యాతరలీ ో



ఇదద రమూ



సుదీరఘంగ్ా



కబురుీ



చెపుపకునాాం.



ఇపపటివరకు



అనిా



విషయాలూ ఒకటటనని ఖనిజఞలు, మొక్లు మాతరమే గురచూంచటం దాని అత్మపెదద సమసూ



అని



నాతో



చెబుతుంటుంది.



అయితే



ఇనుము



రాగ్చలా



ఉండాల్లసన



పనిలేదు. అలాగ్ే రాగ్చ బంగ్ారం క్ానవసరం లేదు. పరత్మదానిక్ీ పరతేూక జీవిగ్ా తనదెన ై ధ్రమం ఉంటుంది. దీనినంతటినీ రాసరన చెయిూ అయిదవ రోజున ఆగ్చపో యి ఉంటట అంతా శాంత్మ రాగ్ానిా ఆలపరసూ త ఉండేవి. "క్ాని ఆరవరోజు కూడా ఉంది,” సతరుూడు చెబుతునాాడు. "అనిాటినీ దతరం నుంచి చతసుూంటావు క్ాబటిు నువువ జఞానివి,” యువకుడు చెపాపడు. “క్ాని నీకు పేరమ గురచంచి తెల్లయదు. ఆరవరోజు లేకపో తే మనిష్ర పుటుుక



ఉండేది



క్ాదు.



రాగ్చ



ఎపపటిక్ీ



రాగ్చగ్ానే, సీసం



సీసంగ్ానే



ఉండేవి.



పరత్మదానిక్ీ దాని జీవిత గమూం ఉంటుందనాది నిజమే, ఏదో ఒక రోజు దానిని సాధిసూ ారు. అపుపడు పరత్మదీ క్ొతూ



రూపం సంతరచంచుక్ోవాల్ల. చివరచక్ విశావతమ



అంతా ఒకటట అవుతుంది.” 159



సతరుూడు



దీని



గురచంచి



ఆలోచించి



మరచంత



పరక్ాశ్ంతో



వలగ్ాలని



అనుకునాాడు. ఈ సంభాషణ వింటూ సంబరపడుతునా గ్ాల్ల సతరూడి పరక్ాశ్ం వలీ యువకుడిక్ హాని జరగకూడదనే ఉదేద శ్ంతో మరచంత త్మవరంగ్ా వీచసాగ్చంది. "పరుసవేదం ఉంది అందుక్ే,” యువకుడు చెపాపడు. ''పరత్మ ఒక్రూ తమ నిధి క్ోసం వత్మక్, దానిని సాధించాల్ల. ఆ తరువాత గత జీవితంలోకంటట తమను తాము మరుగు పరుచుక్ోవాల్ల. తన అవసరం ఉనాంతవరకు సీసం తన పాతరను పో ష్రసూ ుంది; ఆ తరువాత అది బంగ్ారంగ్ా మారాల్లస ఉంటుంది. "పరుసవేదులు



కూడా



ఇదే



చేసూ ారు.



మనం



ఇపపటికంటట



మరుగ్ాగ



అయిేూందుకు పరయతాం చేయటం దావరా మన చుటూ ు ఉనావి కూడా మరుగు అవుతాయని వాళళళ సతచించారు.” "నాకు పేరమ గురచంచి తెల్లయదని ఎందుకనాావు?” సతరుూడు యువకుడిని అడిగ్ాడు. "పేరమంటట ఎడారచ మాదిరచ కదలకుండా ఉండడం క్ాదు. పేరమ అంటట గ్ాల్లలా పరపంచంమంతా చుటిు రావటమూ క్ాదు. పేరమ అంటట నీలా పరత్మదానిా దతరం నుంచి చతసత ూ ఉండటమూ క్ాదు. పేరమ అనేది ఒక శ్క్ూ . అది విశావతమను మారచి, మరుగు పరుసుూంది. నేను మొదటిసారచ విశావతమను చేరుకునాపుపడు, అది లోపరహితమయినదని అనుకునాాను. క్ాని ఆ తరువాత సృష్రులోని మిగ్చల్లన వాటి మాదిరే అది కూడా అని గరహించాను, దానిక్ీ పో రాటాలూ, క్ోరచకలూ ఉనాాయి. విశావతమని



పెంచి



క్షీణింపచేసుకుంటామా



పో ష్రంచేది అనా



మనమే. దానిా



మనల్లా బటిు



మరుగుపరచుకుంటామా,



మనం



నివసరంచే



పరపంచం



మరుగుపడుతుంది లేదా క్షీణస ి ూ ుంది. ఇక్డే పేరమశ్క్ూ రంగ పరవేశ్ం చేసూ ుంది. ఎందుకంటట



పేరమలో



ఉనాపుపడు



నిరంతరం



మరుగుపడటానిక్



మనం



పరయత్మాసుూంటాం.” 160



"అయితే నానుంచి నీకు ఏమి క్ావాల్ల?” సతరుూడు అడిగ్ాడు. "నేను గ్ాల్లలా మారటానిక్ నీ సహాయం క్ావాల్ల,” యువకుడు బదుల్లచాిడు. "సృష్రులో అనిాటికంటట నేనే జఞానినని పరకృత్మక్ తెలుసు,” సతరుూడు చెపాపడు. “క్ాని నినుా గ్ాల్లలా మారిటం ఎలాగ్ో నాకు కూడా తెల్లయదు.” "అయితే నేను ఎవరచని అడగ్ాల్ల?” సతరుూడు



ఒక



నిమిషం



పాటు



ఆలోచించాడు.



అదంతా



గ్ాల్ల



శ్రదధగ్ా



వింటోంది. సతరుూడి విజా తకు కూడా పరచమితులునాాయనా విషయానీా, విశ్వభాష తెల్లసరన



ఈ



యువకుడితో



తలపడలేకపో యాడనీ



పరపంచం



నలుమూలలకూ



చేరవేయాలని అది తహతహలాడుతోంది. "అనిాంటినీ రాసరన చెయిూతో మాటాీడు,” సతరుూడు చెపాపడు. గ్ాల్ల



ఆనందంతో



క్ేరచంతలుక్ొడుతూ,



అంతకుముందు



కంటట



బలంగ్ా



వీయసాగ్చంది. నేలకు కటిు ఉనా గుడారాలు లేచిపో సాగ్ాయి, కటుుగ్ొయూలకు ఉనా పశువులు విముకూ మయూయి. క్ొండపెన ై పురుషులు గ్ాల్లక్ క్ొటుుకు పో కుండా ఒకరచనొకరు గటిుగ్ా పటుుకుని ఉనాారు. అనిాంటినీ



రాసరన



చెయిూవైపు యువకుడు త్మరచగ్ాడు. అలా త్మరుగుతూ



విశ్వం నిశ్శబద ంగ్ా మారచపో వటానిా అతడు గమనించాడు, తాను కూడా మౌనంగ్ా ఉండిపో వాలని నిరణయించుకునాాడు. యువకుడి



హృదయంలో



ఒక



పేరమ



అల



పో టెత్మూంది.



అతడు



పారరథన



చేయసాగ్ాడు. అటువంటి పారరథన అతడు ఇంతకు ముందెనాడత చేయలేదు. ఆ పారరథనలో



పదాలు



లేవు, వినాపాలు



లేవు.



తన



గ్ొరెరలకు



క్ొతూ



మైదానాలు



దొ రచక్నందుకు అతడు తన పారరథనలో కృతజా తలు తెలపలేదు. తాను మరచనిా గ్ాజు వసుూవులను అమమగలగ్ాలని క్ోరలేదు. తాను కలుసుకునా మహిళ అతడు త్మరచగ్చ 161



వచేిదాక్ా వేచి ఉండాలని మొరపెటు ుక్ోలేదు. ఆ నిశ్శబద ంలో ఆ చెయిూ రాసరన సంక్ేతాలను



అరథం



చేసుక్ోవటానిక్



ఎడారచ,



పరయత్మాసుూనాాయని,



ఇవనీా



దారులను



పరయత్మాసుూనాాయని,



ఒక



చేసుక్ోవటానిక్



వాటి



పచిలతాయితు ూ



పరయత్మాసుూనాాననీ



గ్ాల్ల,



సతరుూడు



అవి



మీద



రాసర



యువకుడిక్



కూడా



అనుసరచంచడానిక్



ఉనా



దానిని



విశ్దమయిూంది.



అరథం



శ్కునాలు



భ్ూమిమీదా, రోదసరలోనత అంతటా చెలీ ా చెదరుగ్ా ఉనాాయని, అవి కనపడటానిక్ ఒక



క్ారణమూ, అరథమూ



లేదని



అతడు



చతడగల్లగ్ాడు.



తాము



ఎందుకు



సృష్రుంపబడాడమో ఎడారులకు తెల్లయదు, గ్ాలులకు తెల్లయదు, సతరుూడిక్ీ తెల్లయదు, చివరక్



మనుషులకు



కూడా



చేయగలదు, సముదారనిా మారిగలదు.



ఆరు



తెల్లయదు.



ఎడారచగ్ా



రోజుల



ఆ



చెయిూ



మారిగలదు....



సృష్రు



నిపుణులపనిగ్ా



మాతరమే లేదా



అదుాతాలను



మనిష్రని



గ్ాల్లలా



పరచణమించిందనా



విసూ ృత



వూూహం గురచంచి ఆ చెయిూక్ మాతరమే తెలుసు. యువకుడు విశావతమను చేరుక్ోగల్లగ్ాడు, అది భ్గవంతుని ఆతమలో భాగమని తెలుసుకునాాడు. తన ఆతేమ భ్గవంతుని ఆతమ అనేది అతడు చతడగల్లగ్ాడు. అపుపడు ఆ యువకుడు కూడా అదుాతాలు చేయగల్లగ్ాడు.



* పరచండ మారుతం మునుపెనాడత లేనంతగ్ా ఆ రోజు వీచింది. ఎడారచలో అతూంత శబిరానిా



శ్క్ూ మంతుడెన ై దాదాపు



పరముఖుడిని



నిరూమల్లంచినంత



ధిక్రచంచి, గ్ాల్లలా పనిచేసరన



మారచ



యువకుడి



అతని



అదుాత



సెైనిక గ్ాథను



అరబుులు క్ొనిా తరాలపాటు చెపుపకునాారు. పరచండ



మారుతం



తగ్చగన



తరువాత



అందరూ



యువకుడు



ఉండవలసరన



వైపుచతశారు. క్ాని ఇపుపడు అతను అక్డ లేడు. శబిరానిక్ అవతల్ల వప ై ు ఇసుకతో కపపబడిపో యిన క్ాపలా వూక్ూ పక్న అతను నిలబడి ఉనాాడు. 162



అతడి శ్కుూల్లా చతసర వాళళళ భ్యపడి పో తునాారు. క్ాని ఇదద రు వూకుూలు మాతరం చిరునవువ నవువతూ కూరుినాారు: పరచపూరణ శషుూడు దొ రచక్నందుకు పరుసవేద,ి తాను భ్గవంతుని ల్నలను అరథం చేసుకునాందుకు పరముఖుడు. ఆ



మరుసటి



రోజు



పరముఖుడు



వాళ్ళళదద రచక్ీ



వీడో ్లు



పలుకుతూ



అవసరమయినంత వరకు ఉంచుక్ొమమని ఒక సెైనిక బృందానిా తోడుగ్ా ఇచిి పంపరంచాడు.



* ఆ రోజంతా వాళళళ సావరల చేసూ తనే ఉనాారు. సాయంక్ాలం అవుతుండగ్ా వాళళళ ఒక సనాూసుల మఠానిక్ చేరుకునాారు. పరుసవేది గురారనిా దిగ్ాడు. సెైనికుల బృందం త్మరచగ్చ శబిరానిక్ వళళటానిక్ అనుమత్మచాిడు. "ఇక్డి



నుంచి



నువువ



ఒంటరచగ్ానే



ఉంటావు,” పరుసవేది



చెపాపడు.



“పరరమిడుీ ఇక్డిక్ మూడు గంటల దతరంలో ఉనాాయి.” తనకు



విశ్వభాష



నేరచపంచినందుకు



యువకుడు



తన



కృతజా తలు



తెలుపుకునాాడు. "నీకు తెల్లసరనదానినే నేను మేలుక్ొల్లపాను.” పరుసవేది సనాూసుల మఠం తలుపులు తటాుడు. నలీ ని దుసుూలలో ఉనా ఒక మత గురువు తలుపులు తెరచచాడు. వాళ్ళళదద రూ క్ొంచెం సేపు అక్డి భాషలో మాటాీడుకునాారు. తరువాత యువకుడిని లోపల్లక్ రమమంటూ పరుసవేది



సెైగ



చేశాడు. "క్ొంచెం సేపు వంట గదిని ఉపయోగ్చంచుక్ోవటానిక్ అనుమత్మ అడిగ్ాను,” పరుసవేది నవావడు.



163



సనాూసుల మఠం వనక ఉనా వంటింటిలోక్ వాళళళ వళాళరు. పరుసవేది నిపుపరాజేశాడు. మత గురువు సీసం త్మసుక్ొచాిడు. దానిని పరుసవేది ఇనుప మూకుడులో వేశాడు. సీసం కరచగ్చన తరువాత పరుసవేది తన సంచిలోంచి పసుపు పచిని గుడుడని బయటిక్ త్మసాడు. దాంటోీంచి సనాని ప ర గ్లరచ దానిని మైనంలో కల్లపర సీసం కరచగ్చ ఉనా మూకుటోీక్ వేశాడు. దాంతో



ఆ



దారవణం



దాదాపు



రకూ ం



లాగ్ా



ఎరర



రంగులోక్



మారచంది.



పరుసవేది మూకుడుని మంట మీదనుంచి దింపర దానిని చలాీరబటాుడు. ఈలోగ్ా ఎడారచ జఞతుల మధ్ూ యుదాధల గురచంచి మత గురువుతో మాటాీడసాగ్ాడు. "ఈ యుదాధలు చాలాక్ాలం క్ొనసాగుతాయనిపరసూ ో ంది,” అని మత గురువుతో చెపాపడు. మత గురువు చిరాకు పడాడడు. అక్డిక్ రావలసరన బిడారు యుదాధల క్ారణంగ్ా గ్చజఞ వదద ఆగ్చపో యింది. “అంతా దేవుని చితూ ం పరక్ారమే జరుగుతుంది,” అనాాడు మత గురువు. "ఖచిితంగ్ా," బదుల్లచాిడు పరుసవేది. మూకుడు చలాీరచన తరువాత మత గురువు, యువకుడు ఆశ్ిరూచక్తులకై దాని వంక చతశారు. సీసం మూకుడు ఆక్ారంలో గటిుపడింది. క్ాని ఇపుపడది సీసం క్ాదు, బంగ్ారం. "ఇలా చేయటం నేను ఎపపటిక్ెరనా నేరుిక్ోగలనా?” యువకుడు అడిగ్ాడు. "ఇది



నా



జీవిత



గమూం, నీదిక్ాదు,” పరుసవేది



బదుల్లచాిడు.



“నిధి



సాధ్ూమని నీకు చతపరంచదలుచుకునాానంతే.” వాళళళ సనాూసుల మఠం తలుపుల వదద కు త్మరచగ్చ చేరుకునాారు. అక్డ బంగ్ారం ముదద ని పరుసవేది నాలుగు భాగ్ాలుగ్ా చేశాడు. 164



"యాత్మరకుల పటీ నువువ చతపరన ఉదారతావనిక్ ఇది నీకు,” ఒక భాగ్ానిా మత గురువుక్ ఇసత ూ పరుసవేది అనాాడు. "క్ాని ఇది నా ఉదారతావనిా మించి ఎననా రెటీ ు ఉంది,” మతగురువు బదుల్లచాిడు. "మళ్ళళ అలాంటి మాటలు మాటాీడవదుద. అంతా జీవితం వింటూ ఉంటుంది, ఈ సారచ అది నీకు ఇంత ఉదారంగ్ా ఇవవదు.” పరుసవేది



యువకుడి



వైపు



త్మరచగ్ాడు:



“పరముఖుడిక్



ఇచిిన



దానిక్



బదులుగ్ా ఇది నీకు.” పరముఖుడిక్ తాను ఇచిిన దానికంటట ఇది చాలా ఎకు్వని యువకుడు అనబో యాడు. క్ానీ మత గురువుతో పరుసవేది అనా మాటలు విని ఉండటం వలీ మినాకుండిపో యాడు. ఒక



భాగ్ానిా



అతని



వదద



ఉంచుకుంటూ



"నేను



త్మరచగ్చ



యుదాధలు



జరుగుతునా ఎడారచలోక్ వళాళల్ల క్ాబటిు ఇది నాకు,” అనాాడు పరుసవేది. నాలగ వ భాగ్ానిా త్మసుకుని మత గురువుక్ ఇచాిడు. "ఇది యువకుడిక్ అవసరమైతే అతడిక్ ఇవవటానిక్.” "క్ాని నేను నిధిని అనేవష్రసూ త వళళతునాాను,” యువకుడు అనాాడు. “ఇపుపడు దానిక్ చాలా దగగ రలో ఉనాాను.” "నువువ దానిని తపపకుండా కనుగ్ొంటావనా నమమకం నాకుంది,” పరుసవేది బదుల్లచాిడు. "మరచ ఇది ఎందుకు?”



165



"నువువ ఇపపటిక్ే రెండుసారుీ



నీ స ముమనంతా



క్ోలోపయావు. ఒకసారచ



దొ ంగక్, రెండవసారచ పరముఖుడిక్. నేను ముసల్ల, మూఢ నమమక్ాల అరబుుని. మా సామతలను నేను విశ్వసరసూ ాను. ఒక సామత ఇలా చెబుతుంది: 'ఒక సారచ జరచగ్చంది



రెండవసారచ



జరగకపో వచుి.



క్ాని



రెండుసారుీ



జరచగ్చంది



మూడవసారచ



ఖచిితంగ్ా జరుగుతుంది.” వాళళళ గురారలను ఎక్ా్రు.



* "కలల గురచంచి ఒక కథను నీకు చెపాపలని ఉంది,” పరుసవేది అనాాడు. యువకుడు తన గురారనిా అతనిక్ మరచంత దగగ రగ్ా త్మసుకు వచాిడు. "అనగ్ా



అనగ్ా



రోము



నగరంలో



టిబరచయస్ట



రాజుగ్ా



ఉనాపుపడు



ఒక



సాత్మవకుడిక్ ఇదద రు క్ొడుకులు ఉండేవారు. పెదదవాడు సెన ై ూంలో పనిచేసేవాడు. అతడు సామారజూంలోని ఓ మారుమూల పారంతంలో ఉంటాడు. రెండవవాడు తన అందమైన కవితలతో రోము నగరమంతటినీ సమోమహపరచేవాడు. "ఒక రాత్మర తండిరక్ ఒక కలవచిింది. కలలో దేవదతత కనిపరంచి అతని క్ొడుకులలో



ఒకరచ



మాటలను



పరజలందరూ



నేరుికుని



తరతరాలపాటు



పరపంచమంతటా చెపుపకుంటారని చెపరపంది. కలలోంచి మేలుకుని ఏ తండిర అయినా గరవపడే



విషయానిా



తనకు



జీవితం



వలీ డించినందుకు



కృతజా తతో



అతడు



ఏడవసాగ్ాడు. "తరువాత క్ొంత క్ాలానిక్ ఒక పరలీవాడు రథచక్ారల క్ంద పడకుండా క్ాపాడే పరయతాంలో



తండిర



చనిపో యాడు.



అతడు



జీవితమంతా



ధ్రమమారగ ంలోనత,



నాూయంగ్ానత జీవించినందుకు అతడు నేరుగ్ా సవరాగనిక్ వళాళడు. అక్డ అతడిక్ తనకు కలలో కనిపరంచిన దేవదతత ఎదురయిూంది.



166



‘నువువ



చాలా



ధ్రమపరుడివి,’



దేవదతత



అతడితో



చెపరపంది.



‘నువువ



జీవితానిా ఉనాతంగ్ా జీవించావు, ఆదరశంగ్ా చనిపో యావు. నీ క్ోరచక ఏదెైనా నేను ఇపుపడు త్మరిగలను.’ “జీవితం నా పటీ దయగ్ా ఉంది,” అతడు చెపాపడు. 'నువువ నా కలలో కనిపరంచినపుపడు నా క్ొడుకు కవితలు పరజల నాలుక మీద తరతరాల పాటు నిల్లచి ఉంటాయని తెలపటంతో నా జీవితం ధ్నూమైపో యిందనిపరంచింది. నా క్ోసం ఏమీ అవసరంలేదు. చినాపుపడు సంరక్షించి, పెరుగుతునాపుపడు విదాూబుదుధలు గరచపన ర తన క్ొడుకు పెదదవాడెై ఖాూత్మగ్ాంచటం ఏ తండిరక్ెరనా గరవంగ్ా ఉంటుంది.



సుదతర



భ్విషూతు ూ లోని నా క్ొడుకు మాటలను వినాలని ఉంది.' "దేవదతత



అతడి



భ్ుజఞనిా



మలీ గ్ా



సపరచశంచింది.



దాంతో



ఇదద రూ



భ్విషూతు ూ లోక్ ఎంతో దతరం పరయాణించారు. ఒక వింత భాష మాటాీడుతూ వేలాది పరజలు సమావేశ్మై ఉనా పరదేశానిా చేరుకునాారు. "అతడు ఆనందంతో కనీాటి పరూంతం అయాూడు. “కనీాటిని



అదుపు



చేసుకుంటూ



అతడు



'నా



క్ొడుకు



కవితలు



అజరామరమైనవని నాకు తెలుసు. ఆ పరజలు పాడుతునాది నా క్ొడుకు రాసరన ఏ కవితో చెపపగలవా?' అంటూ దేవదతతను అడిగ్ాడు. "దేవదతత అతడిక్ మరచంత చేరువగ్ా వచిి, దగగ రలో ఉనా బలీ



వరకు



మలీ గ్ా త్మసుక్ెళ్ళళంది. ఇదద రూ దానిమీద కూరుినాారు. "కవి



అయిన



దేవదతత చెపపర ంది. టిబరచయస్ట



పాలన



నీక్ొడుకు



కవితలు



రోమ్లో



ఎంతో



ఆదరణ



ప ందాయి,”



'పరత్మ ఒక్రూ వాటిని ఇషు పడి, ఆసావదించేవారు. క్ానీ అంతం



క్ావటంతోనే



పరజలు



ఆ



కవితలను



కూడా



మరచచిపో యారు. నువువ ఇపుపడు వినా మాటలు సెన ై ూంలో ఉనా క్ొడుకువి.' 167



అతడు దేవదతతవప ై ు ఆశ్ిరూంగ్ా చతశాడు. క్ొడుకు



“'నీ సెంచతరచయన్



సెైనూంలో



అయాూడు.



పనిచేయటానిక్ అతడు



మారుమూల



నాూయబదధ ంగ్ానత,



పారంతానిక్



వళ్ళళ



సహృదయంతోనత



జీవించాడు. ఒకరోజు మధాూహాం అతడి సేవకులలో ఒకడు జబుుపడాడడు, అతడు చనిపో తాడేమోననిపరంచింది. నీ క్ొడుకు రోగ్ాలను నయం చెయూగల ఒక రబిు గురచంచి విని ఉనాాడు. అతడిని వతుకు్ంటూ ఎననా రోజులపాటు గురరంపెైన సావరల చేశాడు. తాను వదుకుతునా వూక్ూ దేవుని పుతురడని అతనిక్ దారచలో తెల్లసరంది. అతడి దావరా నయమైన వాళళళ ఎదురయిూ నీ క్ొడుకుక్ అతడి బో ధ్నలగురచంచి చెపాపరు.



అతడు



సీవకరచంచాడు.



రోమన్



మరచక్ొంత



సెంచతరచయన్ క్ాలానిక్



తాను



అయినపపటిక్ీ వదుకుతునా



వాళళ వూక్ూ



మతానిా నివశసుూనా



గ్ారమానిక్ చేరుకునాాడు.' "తన సేవకులలో ఒకడు త్మవరంగ్ా జబుు పడాడడని చెపపడంతో అతడితో వళళటానిక్ రబీు సరదధమయాూడు. అతడు దేవుడిని నమిమనవాడు క్ాబటిు రబీు కళళలోక్ చతసేసరచక్ తాను దేవుని కుమారుని సమక్షంలో ఉనాాననా విషయం అతనిక్ అవగతమయిూంది.' "ఆ సమయంలో నీ క్ొడుకు రబీుతో అనా మాటలను పరపంచం ఎపపటిక్ీ మరచచిపో లేదు. ఆ మాటలు ఇవి: “ఓ నా పరభ్ువా! నువువ నా ఇంటిక్ వచేింత అరుహడిని క్ాను నేను. క్ాని నువువ ఒక్ మాట మాటాీడితే చాలు నా సేవకుడిక్ సవసథ త చేకూరుతుంది” అంటూ దేవదతత అతడితో చెపరపంది.” పరుసవేది ఇలా చెపాపడు. “ఈ భ్ూమి పెైన పరత్మ వూక్ీూ ఏమి చేసరనా పరపంచ చరచతరలో క్ీలకమైన పాతర పో ష్రసూ ుంటాడు. సాధారణంగ్ా ఈ ఎరుక అతడిక్ ఉండదు.”



168



యువకుడు నవావడు. జీవితానిక్ సంబంధించిన పరశ్ాలు ఒక గ్ొరెరల క్ాపరచక్ ఇంత ముఖూమవుతాయని అతడు ఎనాడత ఊహించలేదు. "వళ్ళళ వసాూను,” అనాాడు పరుసవేది. "వళ్ళళ వసాూను,” అనాాడు యువకుడు.



* తన



హృదయం



చెపపబో యిేదానిపెై



శ్రదధ



వహిసూ త



యువకుడు



క్ొనిా



గంటలపాటు ఎడారచలో సావరల చేశాడు. తన నిధి ఎక్డ దాగ్చ ఉందో



అతడి



హృదయమే చెపపనుంది. ‘నీ నిధి ఎక్డ ఉందో నీ హృదయం కూడా అక్డే ఉంటుంది,’ పరుసవేది తనతో చెపాపడు. క్ాని అతడి హృదయం వేరే సంగతులు చెబుతోంది. రెండు సారుీ వచిిన కలను సాక్ారం చేసుక్ోటానిక్ తన గ్ొరెల ర మందను అమిమన ఒక గ్ొరెరల క్ాపరచ కథను అది ఎంతో గరవంగ్ా చెపరపంది. అది జీవిత గమూం గురచంచి చెపరపంది. సుదతర పారంతాలు, అందమన ై మహిళలను వదకుతూ తమ క్ాలం నాటి మూసపో త అభిపారయాలను సవాలు చేసూ త, దేశ్ దిమమరులుగ్ా త్మరచగ్చన



పురుషుల



కథలు



చెపరపంది.



యాతరలు,



ఆవిష్రణలు,



పుసూ క్ాలు,



మారుపలను గురచంచి అది మాటాీడింది. అతడు



మరొక



ఇసుకత్మనా



ఎక్బో తుండగ్ా



"నువువ



ఎక్డ



కనీాటి



పరూంతం అవుతావో జఞగరతూగ్ా చతసుూండు. అక్డే నేను ఉంటాను, అక్డే నీ నిధి ఉంటుంది,” అంటూ అతడి హృదయం గుసగుసలాడింది. యువకుడు ఇసుక త్మనాను నిదానంగ్ా ఎక్సాగ్ాడు. తారలు నిండి ఉనా ఆక్ాశ్ంలో పూరణచందురడు ఉదయించాడు: అతడు ఒయాసరసుసనుంచి బయలుదేరచ 169



ఒక



నల



అయిూంది.



ఇసుక



త్మనాల



మీద



చందురడు



పరుసుూనా



నీడలు



ఉరకలేసూ ునా సముదరమా అనా భారంత్మని కల్లగ్చసూ ునాాయి. ఎడారచలో పరుసవేది పరచచయమన ై దృశాూనిా అది అతడిక్ జా పరూక్ తెచిింది. ఎడారచ నిశ్శబద ంపెైన, నిధిక్ెర అనేవష్రసూ ునా ఒక యువకుని పరయాణం మీద చందరక్ాంత్మ పరసరచంచింది. అతడు ఇసుక త్మనాపెైక్ చేరుకునా తరువాత అతడి గుండె గ్ొంతుకలో క్ొటుుకునాటీ యిూంది. అక్డ కంటిక్ ఎదురుగ్ా చందురని వనాలోీ, ఎడారచ క్ాంత్మలో పరక్ాశసత ూ ఈజిపుుక్ చెందిన అదుాతమయిన పరరమిడుీ ఉనాాయి. యువకుడు తన మోక్ాళళ మీద పడి ఏడవసాగ్ాడు. జీవిత గమూంపెన ై తనకు గల విశావసానిా, దారచలో ఒక రాజుని, ఒక వాూపారచని, ఒక ఆంగ్ేీయుడిని, ఒక పరుసవేదిని పరచచయం చేసరనందుకు దేవునిక్ కృతజా తలు తెల్లపాడు. అనిాటిక్ీ మించి మనిష్రని అతడి జీవిత గమూం నుంచి పేరమ దతరం చేయదని చెపరపన ఎడారచ మహిళతో కల్లపరనందుకు అతడు కృతజా తలు తెలుపుకునాాడు. అతడు క్ావాలనుకుంటట ఇపుపడు ఒయాసరసుసక్, ఫాత్మమా దగగ రచక్ త్మరచగ్చ వళ్ళళ సాధారణ గ్ొరెరల క్ాపరచగ్ా జీవితానిా గడపగలడు. విశ్వభాష తెల్లసరనపపటిక్,ీ సీసానిా బంగ్ారంగ్ా



మారిగల్లగ్చనపపటిక్ీ



పరుసవేది



ఎడారచలో



జీవితానిా



క్ొనసాగ్చంచటం



లేదా! అతడు తన జఞానానీా, కళనీ ఎవరచ క్ోసం పరదరచశంచాల్లసన అవసరంలేదు. తన



జీవిత



గమాూనిా



సాధించుకునే



కరమంలో



తాను



నేరుిక్ోవలసరందంతా



నేరుికునాానని, తాను కలగనా వాటిననిాంటినీ అనుభ్ూత్మ చెందానని యువకుడు గురుూ చేసుకునాాడు. క్ానీ ఇపుపడు తన నిధిని కనుగ్ొనే సరథత్మలో ఉనాాడు. పారరంభించిన పని ఉదేద శ్ం



నరవేరనిదే



ఏదీ



పూరచూ



అయినటుు



క్ాదని



యువకుడు



మననం



చేసుకునాాడు. యువకుడు తన చుటూ ు ఉనా ఇసుకని కలయచతశాడు. అతడి కనీాళళళ పడిన చోట ఒక పెంకు పురుగు పాకుతోంది. అతడు ఎడారచలో గడిపన ర 170



క్ాలంలో



ఈజిపుు



పరజలు



పెంకు



పురుగుని



దేవునిక్



సంక్ేతంగ్ా



భావిసాూరని



తెలుసుకునాాడు. మరో శ్కునం! ఇసుకత్మనాపెై యువకుడు తవవటం మొదలుపెటు ాడు. అలా తవువతుండగ్ా



ఒకనాడు



గ్ాజు



వసుూవుల



వాూపారచ



అనా



మాటలు



గురుూకు



వచాియి: ఎవరెరనా క్ావాలనుకుంటట వారచ పెరటోీ పరరమిడుీ కటుుక్ోవచిని అతడు అనాాడు. మిగ్చల్లన జీవితమంతా రాయిమీద రాయి పేరుికుంటూ పో యినాగ్ాని తాను పరరమిడీ ను కటు లేననా విషయానిా యువకుడు ఇపుపడు గరహించాడు. తాను ఎంచుకునా పరదేశ్ంలో యువకుడు రాతరంతా తవువతూనే ఉనాాడు క్ానీ అతడిక్ ఏమీ దొ రకలేదు. పరరమిడీ ను కటిున క్ాలంనుంచి శ్తాబాదల భారం అతడిపెైన ఉనాటు ీ యువకుడిక్ అనిపరంచింది. అయినా అతడు తన పరయతాానిా విరమించలేదు.



గ్ాల్లని



ఎదురొ్ంటూ



తవవటానిక్



అతడు



తన



పరయతాానిా



విరమించలేదు. గ్ాల్లని ఎదురొ్ంటూ తవవటానిక్ అతడు కషు పడుతునాాడు. తాను తవివనంత మేర గ్ాల్ల ఒక్ొ్క్సారచ త్మరచగ్చ ఇసుకతో పూడిివేసూ ో ంది. అతడి చేతులు గ్లరుకుపో యాయి, అతడు అలసరపో యాడు. క్ాని అతడు తన హృదయం చెపపే ది ఆలక్ంచాడు. తన కనీాళళళ పడిన చోట తవవమని అది చెపరపంది. తవువతుండగ్ా



తగ్చల్లన



రాళళళ



త్మయూబో తుండగ్ా



యువకుడిక్



అడుగుల



చపుపడు వినిపరంచింది. చాలా మంది గుంపుగ్ా ఆ వైపు వసుూనాారు. చందరక్ాంత్మ వారచ



వీపు



మీద



పడుతూ



ఉండటంతో



వాళళ



ముఖాలు



గ్ానీ, కళళళ



గ్ానీ



యువకుడిక్ కనపడలేదు. "అక్డ ఏం చేసూ ునాావు?” గుంపులో నుండి ఒకరు అడిగ్ారు. యువకుడు భ్యంతో బిగుసుకుపో యి బదుల్లవవలేదు. అతడిక్ తన నిధి దొ రచక్ంది, క్ానీ ఇపుపడేమవుతుందో నని అతనిక్ భ్యంగ్ా ఉంది. 171



"ఎడారచ యుదాధల క్ాందిశీకులం మేం. మాకు డబుులు క్ావాల్ల,” మరో వూక్ూ అనాాడు. "అక్డ ఏం దాచిపెటు ావు?” "నేను ఇక్డ ఏమీ దాచలేదు,” యువకుడు బదుల్లచాిడు. వాళళలోీ



ఒకడు



అతడిని



పటుుకుని



గుంతలోంచి



బయటిక్



లాగ్ాడు.



యువకుడి సంచులు వతుకుతునా మరొకడిక్ బంగ్ారు ముదద దొ రచక్ంది. "ఇందులో బంగ్ారం ఉంది,” అతడనాాడు. యువకుడిని పటుుకునా అరబుు ముఖంపెై వనాల పడింది. అతడి కళళలోీ యువకుడు మృతుూనీడను చతశాడు. "నేలలో మరచంత బంగ్ారం దాచి ఉంటాడు.” యువకుడితో వాళళళ మళ్ళళ తవివంచటం మొదలు పెటు ారు. క్ాని అతడిక్ ఏమీ దొ రకలేదు. సతరోూదయం అయిన తరువాత యువకుడిని వాళళళ క్ొటు డం మొదలు పెటు ారు. అతడిక్ బాగ్ా గ్ాయాలయిూ నతు ూ రోడుతునాాడు. అతడి బటు లు చిరచగ్చ పీల్లకలయాూయి, చావు సమీపరంచిందని అతడు అనుకునాాడు. "నువువ చావబో తుంటట డబుు విలువ ఏముంటుంది? ఎపుపడో గ్ాని డబుు మనిష్ర పారణాలను క్ాపాడలేదు,” పరుసవేది చెపాపడు. చివరచక్ యువకుడు “నేను నిధి



క్ోసం



తవువతునాాను!” అంటూ



క్ేకపెటు ాడు.



మూత్మ



వాచిపో యి



రకూ ం



క్ారుతునాపపటిక్ీ తనపెై దాడి చేసూ ునా వాళళక్ ఈజిపుులోని పరరమిడీ దగగ ర నిధి ఉనాటు ీ తాను రెండుసారుీ కలగనా విషయం చెపాపడు. ఆ గుంపుక్ నాయకుడిలా ఉనా వూక్ూ "అతడిని విడిచిపెటుండి, అతడి దగగ ర ఇంక్ా ఏమీలేదు. ఈ బంగ్ారానిా కూడా అతడు దొ ంగ్చల్లంచి ఉంటాడు,” అని ఇతరులతో అనాాడు.



172



దాదాపు



సపృహ



క్ోలోపయిన



పరచసథ రత్మలో



యువకుడు



ఇసుకమీదక్



కూల్లపో యాడు. నాయకుడు అతడిని కుదిపర "మేం వళళతునాాం,” అని చెపాపడు. క్ానీ వళళళముందు అతడు వనక్్ వచిి యువకుడితో ఇలా చెపాపడు: “నువువ



చావబో వటం



లేదు.



నువువ



బతకుతావు.



మనిషనావాడు



ఇంత



అమాయకంగ్ా ఉండకూడదని నువువ నేరుికుంటావు. రెండు సంవతసరాల క్రతం నాకు ఇదే సథ లం దగగ ర మళ్ళళ, మళ్ళళ అదే కల వచిింది. ఆ కలలో పాడుబడిన క్ీరసూ ు దేవాలయంలోని సామానులు భ్దరపరచచే గదిలోంచి మొలుచుక్ొచిిన అంజూర చెటు ు కనపడింది, దానిని తవివ చతసేూ నిధి దొ రుకుతుందని చెపరపంది. క్ానీ ఒక కల మళ్ళళ, మళ్ళళ వచిిందని ఎడారచ అంతటినీ దాటటటంత మూరుుడనేమీ క్ాదు.” ఆ తరువాత ఆ గుంపు కనుమరుగ్ెరపో యింది. యువకుడు ఒణుకుతూ నిలబడాడడు. పరరమిడీ వంక మరోసారచ చతశాడు. అవి



అతడిని



చతసర



నవువలు



ఒల్లక్సుూనాటు ీ నాాయి, అతడు



కూడా



త్మరచగ్చ



నవావడు. అతడి హృదయం ఆనందంతో నాటూం చేసరంది. తన నిధి ఎక్డ ఉందో ఇపుపడతనిక్ తెల్లసరంది.



173



ముగంపు



174



చీకటి



పడుతుండగ్ా యువకుడు



నిరామనుషూంగ్ా ఉనా



ఆ చినా



క్ీరసూ ు



దేవాలయానిక్ చేరుకునాాడు. సామాను భ్దరపరచచేగది ఉనాచోట అంజూర చెటు ు ఇంక్ా



అలాగ్ే



ఉంది.



కనపడుతునాాయి. వచిింది.



ఆ



సగం



తన



రేయి



పడిపో యిన



గ్ొరెరలతో



చాలా



ఆలయం పెై



అక్డ



పరశాంతంగ్ా



గడిపరన



కపుపలోంచి రేయి



ఉండింది....



నక్షతారలు



అతడిక్



గురుూకు



తనక్



వచిిన



క్ాకుండా



ఒక



కల



తపరపంచి. ఈ



సారచ



అతడు



ఇక్డక్



తన



గ్ొరెరల



మందతో



చినా



గునపంతో వచాిడు. అతడు



చాలాసేపు



ఆక్ాశ్ంక్ేసర



చతసత ూ



కూరుినాాడు.



తరువాత



తన



సంచిలోంచి ఒక సీసాత్మసర క్ొంచెం దారక్షాసవం తాగ్ాడు. ఎడారచలో పరుసవేదత ి ో కూరుిని చుక్లను చతసత ూ , దారక్షాసవం తాగ్చన రేయి అతడిక్ గురుూక్ొచిింది. అతడు



పయనించిన



అనేక



దారులు



గురుూకు



వచాియి.



తన



నిధిని



చతపరంచటానిక్ దేవుడు ఎంచుకునా వింత పదధ తులు తలపునకు వచాియి. మళ్ళళ, మళ్ళళ



వచేి



కలల



పారముఖూతను



విశ్వసరంచి



ఉండకపో తే



అతడు



బంజఞరా



ముదుసల్లని, వృదధ రాజుని, లేదా మోసగ్ాడినీ ఆ జఞబితా చాలా ఉంది; వారెవవరచనీ కల్లసర ఉండేవాడు క్ాదు.... ‘క్ాని శ్కునాలు దారచని సపషు ంగ్ా చతపరంచాయి, ప రపాటు పడే అవక్ాశ్మే లేదు,’ యువకుడు తనలో తాను అనుకునాాడు. అతడు అక్డే నిదరపో యాడు. త్మరచగ్చ మలకువ వచేి సరచక్ సతరుూడు బారెడు పెైక్ ఎగబాక్ ఉనాాడు. అంజూర చెటు ు మొదటోీ తవవటం మొదలుపెటు ాడు. "ఓయిా! ముసల్ల మాంత్మరకుడా!” యువకుడు



ఆక్ాశ్ం వైపు అరచచాడు.



“నీకు మొతూ ం కథ ముందే తెలుసు. ఇక్డిక్ త్మరచగ్చ రావటానికని సనాూసుల మఠం వదద క్ొంత బంగ్ారం కూడా నాక్ోసం వదిల్లపెటు ావు. చిరచగ్న చ బటు లతో త్మరచగ్చ



175



వళ్ళళన ననుా చతసర ఆ సాధ్ువు చిరునవువ నవావడు. ఆ మాతరమైనా నా మరాూదను క్ాపాడలేకపో యావా?” "లేదు,” గ్ాల్లలోపెైన అతడిక్ ఒక గ్ొంతుక వినిపరంచింది. “నేను ముందే చెపరప ఉంటట



నువువ



పరరమిడీ ను



చతసర



ఉండేవాడివి



క్ాదు.



అవి



చాలా



అందంగ్ా



ఉనాాయి కదత?” యువకుడు



నవివ



తవవడం



క్ొనసాగ్చంచాడు.



అరగంట



తరువాత



అతడి



గునపానిక్ ఏదో గటిుగ్ా తగ్చల్లంది. ఒక గంట తరువాత అతడి ముందు ఒక పెటు ల ె ో సాపనిష్ బంగ్ారు నాణాలు ఉనాాయి. విలువైన రాళళళ, ఎరుపు, తెలుపు ఈకలతో బంగ్ారు



త డుగులు, వజఞరలు



దాడిలో దొ రచక్ ఏనాడో



ప దిగ్చన



విగరహాలు



కూడా



అందులో



ఉనాాయి.



మరచచిపో యిన సంపద అది. దానిని పాత్మపెటు న ి వూక్ూ



పరలీలక్ చెపపకుండానే చనిపో యినటు ీ నాాడు. యువకుడు తన సంచిలోంచి ఉరచం, తుమిం రాళళను బయటకు త్మశాడు. ఆ రెండు



రాళళను



బజఞరులో



ఉండగ్ా



ఒక్ే



ఒక్సారచ



ఉపయోగ్చంచాడు.



అతడి



జీవితమూ, మారగ మూ ఎపుపడత తగ్చననిా శ్కునాలను చతపరసూ తనే ఉనాాయి. అతడు ఉరచం, తుమింలను పెటు ెలో భ్దరపరచచాడు. అవి కూడా తనకు క్ొతూ గ్ా దొ రచక్న



నిధిలో



భాగమే.



తాను



త్మరచగ్చ



కలవని



వృదధ



రాజుని



అవి



గురుూకు



తెసూ ాయి. తమ జీవిత గమాూనిా అనుసరచంచే వాళళ పటీ జీవితం ఎంతో ఉదారంగ్ా ఉంటుందనాది నిజమేనని అతడు అనుకునాాడు. తను మాట ఇచిినటు ీ తనకు దొ రచక్న నిధిలో పదవ వంతు ఇవవడానిక్ టారలఫాక్ వళాళలనా సంగత్మ జఞాపక్ానిక్ వచిింది. బంజఞరాలు బాగ్ా తెల్లవైన వాళళని అతడు అనుకునాాడు. వాళళళ అంతటా సంచరచసూ ుంటారు క్ాబటిు అంత తెల్లవిగ్ా ఉంటారనుకుంటా. 176



గ్ాల్ల త్మరచగ్చ వీచసాగ్చంది. అది ఆఫ్రరక్ా మీదుగ్ా వచేి తూరుపుగ్ాల్ల. అది తనతోపాటు



ఎడారచ



వాసనలనుగ్ానీ, మూరచష్



దాడుల



భ్యానిాగ్ానీ



మోసుకు



రాలేదు. అది అతడిక్ బాగ్ా పరచచయమైన ఒక సువాసనను, ఒక ముదుద సపరశను త్మసుకువచిింది. ఆ ముదుద ఎంతోదతరం నుంచి మలీ



మలీ గ్ా వచిి అతడి



పెదాలపెై వాల్లంది. యువకుడు నవావడు. ఆమ అలా చెయూటం అదే మొదటిసారచ. "ఫాత్మమా! నేను వసుూనాాను,” అతడు బదుల్లచాిడు.



177



రచయిత గురంచి పాలో క్ొయిలో 1947 ఆగసుులో



బరజిల్లో పుటాుడు. తల్లీ దండురల క్ోరె్లకు



వూత్మరేకంగ్ా చినాపపటినుంచీ రచయిత, కళాక్ారుడు క్ావాలని కలలు కనాాడు. నిరంకుశ్ మిలటరల పాలనలో ఉనా బరజిల్లో 1968 హిపీప, గ్ెరచలీ ా ఉదూమాల ఉతేూ జంతో



అతడు



పరగత్మశీల



రాజక్ీయాల



పంథాను,



శాంత్మ,



పేరమ



తరానిా



ఎంచుకునాాడు. సంగ్లత వాదూక్ారుడు, పతరక్ారుడుగ్ా పనిచేసరన క్ొయిలో 'యాతర' ముగ్చంచిన ఒక సంవతసరం తరువాత 1987లో 'The Pilgrimage' అనా తన మొదటి పుసూ కం రాశాడు. ఆ తరువాత ఒక సంవతసరానిక్ 'The Alchemist' రాసాడు. మొదటి ముదరణ



900



పరతులు



మాతరమే



అమిమంది.



ఆ



తరువాత



ఇది



అమరచక్ాలో



పరచురచతమై ఎంతో జనాదరణ ప ందింది. రచయిత రాసరన ఇతర పుసూ క్ాలు 'The Valkyries', 'By the River Piedra I sat Down and wept', 'The Fifth mountain', 'Veronika Decides to Die', 'The Devil and Miss Prym', 'Manual Of the Warrior'. ఇటీవలే రాసరన పుసూ కం 'The Witch of Portobello'. తన



రచనలకు



పాలో



క్ొయిలోక్



దేశ్,



విదేశాలోీ



ఎననా



అవారుడలు,



బహుమానాలు లభించాయి. పత్మరకలకు పరపంచవాూపూ ంగ్ా సరండిక్ేట్ అయిన వీక్ీీ క్ాలమ్ క్ొయిలో రాసుూనాారు. పాలో అతని భారూ క్రసు రనా కల్లపర పాలో క్ొయిలో ఇన్సరుటూూట్ సాథపరంచి నడుపుతునాారు. ఇది బరజిల్ లోని అటు డుగు వరాగల వారచక్ అవక్ాశాలను, సహాయానిా అందచేసూ ో ంది. రచయిత గురచంచి మరచనిా వివరాలకు : www. paulocoelhoblog.com



178



పద స్ూచిక పరుసవేది : Alchemist, రసవాది అని కూడా అంటారు; ఇతర లోహాలను, పాదరసానిా బంగ్ారంగ్ా మారిగల వూక్ూ పరుసవేదం : Alchemy నిపుణుల పని : Masters Work; పరుసవేది పనిలో పరాక్ాషా ; దీంటోీ రెండు భాగ్ాలు ఉంటాయి : 1) ఘనరూపంలో ఉండేది తాత్మవకుని రాయి: philosopher's stone; దీనితో ఇతర లోహాలను బంగ్ారంగ్ా మారివచుి ; 2) దరవరూపంలో ఉండేది జీవామృతం:



Elixir of life; దీనితో అనిా రోగ్ాలు నయమవుతాయి అని



నముమతారు.



179